Łowca

Powieść o dorastaniu w latach 2000+. O pierwszym pokoleniu, które nie pamięta PRL-u, i ostatnim urodzonym bez smartfona w ręku. Dźwięk modemu, godziny spędzone na Gadu-Gadu, granie w snejka i szok po śmierci Magika.A ty co pamiętasz z lat 2000+? Kiedy samoloty uderzają w wieże WTC, Anita postanawia, że nie będzie więcej słuchać Ich Troje. Wraz ze starymi kasetami na śmietniku lądują resztki jej dzieciństwa. Nadchodzi czas Paktofoniki. Ale kiedy nawet Kinematografię zaczynają puszczać MTV, czas szukać nowej muzyki. I zdecydować, czy na pewno trzeba spędzić życie w Będzinie, skoro tyle osób już wyjechało. Oraz co zrobić z możliwościami, których nie dostało żadne poprzednie pokolenie. W roku 2000 świat się nie skończył. Dał nam szanse. Tylko czy uda...

Książka laureatki Nagrody Nobla „Był sobie raz pewien człowiek, który bardzo dużo i bardzo szybko pracował i już dawno zostawił swoją duszę gdzieś daleko za sobą. Bez duszy żyło mu się nawet dobrze – spał, jadł, pracował, prowadził samochód, a nawet grał w tenisa. Czasem jednak miał wrażenie, że wokół niego jest zbyt płasko, jakby poruszał się po gładkiej kartce z zeszytu do matematyki, kartce, którą pokrywają równiutkie kratki…” W tej książce Olga Tokarczuk mówi nie tylko słowami, ale i obrazami. To dwugłos – idąc za słowami pisarki, Joanna Concejo stworzyła równoległą opowieść, ukrytą w obrazach. Poruszająca rzecz o czekaniu, cierpliwości i uważności.

Najlepszy literacki debiut roku! Bez ściemniania i lukru o wchodzeniu w dorosłość we współczesnej Polsce. O dziewczynach, o których mówi się źle, i brudzie prowincji, gdzie o być albo nie być może zdecydować złośliwa plotka. „Gimbaza polska. Nadchodzące pokolenie, które będzie urządzało ten kraj. Ma być czysto prowadzi w ten świat tak, że aż skóra cierpnie”. – Ziemowit Szczerek „To nie opowieść o „gimbazie“, lecz o współczesnej rodzinie. Wyraziści bohaterowie, zero ściemy. I sporo brudu, chociaż ma być czysto”. – Lidia Ostałowska „Anna Cieplak nawiązuje do najlepszych tradycji powieści dla dziewcząt (Siesicka), która trafiała i do matek, i do córek, bo uczciwie mówiła o codziennych problemach. Bez infantylizmu i zadęcia”. –...

,Prowadzę się dobrze ale dokąd? zostaje kwestią wyłącznie naszej interpretacji. Tego, jak spojrzymy na siebie, innych, codzienność, teksty. Jak podejdziemy do słowa, by czerpać jego ekstrakt, doświadczenie autora, mądrość. Czytać w ,,Tamtym Języku”, który mówi wiele, lecz trzeba poświęcić mu dużo uwagi i czasu, by zrozumieć i poczuć każdy ze znaków. Z podążania w przedsenną ciszę, stać się gotowym na słowo, lecz by nie wymówić go przed czasem, pozwólmy poprowadzić się temu, który przez lata podąża jego drogą. Po prostu idźmy wzdłuż śladów, które widoczne są w wierszach. „Extractum” to wybór wierszy z wydanych w ciągu pięćdziesięciu lat książek Leszka Szarugi, jego pełna bibliografia oraz krótki wywiad. Książka ukazała się...

Na pozór banalna historia. Ona i on. Spotkanie na letnisku. Pierwsza miłość. Listy pełne najintymniejszych zwierzeń. Potem wybucha wojna – on musi jechać do Chin, tam walczyć, cierpieć, może nawet zginąć. Korespondencja jednak trwa nieprzerwanie, stając się odbiciem życia z jego radościami i – częściej – dramatami. Konflikt między rodzicami a dziećmi, związek bez miłości, zdrada, niespełniona potrzeba macierzyństwa, śmiertelna choroba – wszystko to zostaje przelane na papier. Listy bowiem są swoistą kapsułą czasu i zawsze znajdują adresata. Nawet jeśli czas biegnie innym torem dla niej i innym dla niego, a przeszłość miesza się z teraźniejszością. Do spotkania kochanków dochodzi bowiem w listach. Tam, gdzie są miłość i śmierć, jest też...

„Jeśli porusza cię to tylko ze względu na język, to masz farta. Myślę – dlaczego ja tego nie napisałam, każda z nas powinna pisać o tym, co boli, nie gasić płomienia słusznego wkurwu. Alex werbalizuje ten wkurw”. – Nika „Nie do rymu, nie do taktu, sama treść, chore gówno. Jaśmina Polak płakał jak czytał. Nie mam żadnego tomiku poezji w domu, bo nie potrzebuję, ale ten tomik będę miała, bo jest piękny, potrzebny i poręczny. Cokolwiek powiem, będzie wafla warte, bo to należy samemu wchłonąć”. – Jaśmina – trusia polskiego stania na estradzie

Korporacja Ha!art przedstawia dowód, że pisarstwo eksperymentalne ma się dobrze, a granice w literaturze (i tłumaczeniu) są ciągle do przesunięcia. Interes Zultanskiego to książka skandalizująca, ale jednocześnie bardzo osobista, szczera i mądra. W ręce czytelników i czytelniczek oddajemy dzieło polegające na skatalogowaniu wszystkich obiektów w mieszkaniu młodego mężczyzny (w oryginale – autora, w przekładzie – tłumacza) za pomocą penisa. Ta książka-rzeźba stanowi etnograficzny raport o przedmiotach, jakimi otacza się współczesny trzydziestoparolatek, a jednocześnie wymierza radykalny policzek męskocentrycznemu pisarstwu (stawiającemu fallusa w centrum twórczości literackiej).

Na jak długo wystarczy ci idealizmu? Co można robić, gdy wybrało się małe miasteczko zamiast kariery w korpo? Można pomagać tak zwanym wykluczonym i pisać granty zamiast wierszy (Wera). Można być nauczycielem, który chce słuchać swoich uczniów (Olkowy). Można pisać w lokalnych mediach teksty o przekrętach, choć klikają się słabiej niż horoskopy (Baśka). Przyjaciele, którzy mają odwagę robić rzeczy ważne i na przekór. Tylko kim okażą się w momencie próby, gdy rzeczywistość postanowi sprawdzić ich idealizm? I czy pozornie lekki bagaż wczesnej dorosłości nie zacznie im ciążyć? *** Anna Cieplak po raz kolejny udowadnia, że ma świetne ucho i oko na otaczającą rzeczywistość. Jak nikt inny portretuje początkujących dorosłych z czułością i wyr...

Wyobraź sobie, że twój kraj przypomina statek z dziurą w burcie, który za chwilę pójdzie na dno wraz z całym cennym ładunkiem. W takich przypadkach nie masz wielkiego wyboru. Jak bardzo kochasz swoją Ojczyznę? Uciekniesz czy pozostaniesz na pokładzie? Roman i niewidoma Ołena wyprzedają cały swój majątek w Dniepropietrowsku, by zacząć nowe życie w Europie. Ale już pierwszy dzień w obcym kraju zamiast umówionej pracy przynosi kłopoty. Mroźny wieczór zastaje ich w Warszawie – bez pieniędzy i nadziei na przetrwanie. Na ratunek przychodzi polska pisarka, na pierwszy rzut oka niezależna i wyzwolona kobieta. Roman zgadza się na nieoczekiwane warunki oferowane przez pisarkę i trafia w oko cyklonu, który niezauważenie dla innych przechodzi przez Pragę, modną, a...

Od autora: W książce podjąłem się przybliżenia najważniejszych konfliktów, podziałów i sporów socjopolitycznych, jakie miały miejsce w Polsce w latach 1989-2021. Odwołałem się przy tym do źródeł naukowych i publicystycznych. Dokonałem analizy kluczowych kwestii społecznych, które stały się dla szeroko pojętej władzy środkiem do dzielenia polskiego społeczeństwa. Jestem przekonany, że różnego rodzaju wojny kulturowe, światopoglądowe służą często władzy politycznej do realizowania jej własnych interesów, które są zazwyczaj sprzeczne z dobrem wspólnym. Podjąłem zatem takie zagadnienia jak m.in.: następstwa "okrągłego stołu", dekomunizacja versus (post)komunizm, narodowa tragedia w wyniku "katastrofy smoleńskiej", polityka historyczna, suwerenn...

Ukraiński kalejdoskop to zbiór esejów Leszka Szarugi, poety, tłumacza, krytyka literackiego, wykładowcy akademickiego. Znajdują się w niej omówienia wydanych w ostatnich latach książek ukraińskich autorów, esej o współpracy Jerzego Giedroycia i Bohdana Osadczuka oraz teksty napisane w ostatnich tygodniach, dotyczące sytuacji w Ukrainie. Jak pisze Szaruga: Niewątpliwie w biegu historii relacje między Polską, Rosją i Ukrainą zaplatają się w skomplikowany węzeł zależności, którego rozwikłanie wymaga wyjątkowej uwagi i ostrożności. O ile jednak dla Moskwy już sama suwerenność Ukrainy stanowi casus belli, o tyle dla Warszawy jest jednym z fundamentalnych zagadnień sprawy polskiej: jej niepodległość, co wielokrotnie podnoszone było w kręgu paryskiej Kultur...

Poezja Katji Gorean to przykład bezkompromisowego młodego feminizmu, autorka opowiada bez cenzury o tym, co dla niej istotne. Jest przy tym błyskotliwa, pełna humoru i językowego wdzięku.

Jeszcze trochę inne historie to książka Leszka Szarugi, poety, prozaika, tłumacza, krytyka literackiego, wykładowcy. To zbiór małych opowiadań, historie często zabawne, czasem trochę smutne, zawsze zamyślone. Na swoich bohaterów: poetę Antoniego, pisarza Pawła Mścińskiego, profesora Ryszarda Piotrowskiego czy krytyka Waleriana Mostowskiego Szaruga spogląda z czułością, wkładając ich nieraz w sam środek scenek absurdalnych i groteskowych, które pokazują czytelnikowi, że życie takie właśnie jest, absurdalne i groteskowe, i że nic więcej nie mamy. Dwie tajemnicze postacie, Anna (kobieta wybuchowa) i nie mniej łatwopalna Dziewczynka, przechadzają się po kartkach książki jak symbole niezgody na narzucone ludzkiemu światu reguły, jak żywe sygnały mocy, kt�...

Poetki, poeci i inni

Ukraiński kalejdoskop to zbiór esejów Leszka Szarugi, poety, tłumacza, krytyka literackiego, wykładowcy akademickiego. Znajdują się w niej omówienia wydanych w ostatnich latach książek ukraińskich autorów, esej o współpracy Jerzego Giedroycia i Bohdana Osadczuka oraz teksty napisane w ostatnich tygodniach, dotyczące sytuacji w Ukrainie. Jak pisze Szaruga: Niewątpliwie w biegu historii relacje między Polską, Rosją i Ukrainą zaplatają się w skomplikowany węzeł zależności, którego rozwikłanie wymaga wyjątkowej uwagi i ostrożności. O ile jednak dla Moskwy już sama suwerenność Ukrainy stanowi casus belli, o tyle dla Warszawy jest jednym z fundamentalnych zagadnień sprawy polskiej: jej niepodległość, co wielokrotnie podnoszone było w kręgu paryskiej Kultur...

Leszek Szaruga, właśc. Aleksander Wirpsza (ur. 28 lutego 1946) – poeta, prozaik, tłumacz niemieckiej i rosyjskiej poezji, profesor, wykładowca uniwersytecki – historyk literatury, krytyk literacki. W latach 70. i 80. był redaktorem pism drugiego obiegu, w latach 1979-1989 współpracował z sekcją polską Radia Wolna Europa, od 1979 roku z paryską „Kulturą”. Pod koniec istnienia pisma był w nim szefem działu poezji. W Berlinie Zachodnim, współpracował z sekcjami polskimi BBC oraz Deutsche Welle oraz czasopismami emigracyjnymi. Laureat Nagrody Kościelskich (1986) oraz nagrody literackiej „Kultury” (1999). Mucha to sylwiczny poemat, będący rozmową z Różewiczem i jeszcze paroma innymi głosami, które odcisnęły swój ślad w historii naszej cywilizacji.

Leszek Szaruga - Przestrzenie literatury i okolice

Przestrzenie dialogu - Szaruga Leszek