Nowogródczyzna naszych ojców

Zbyt wielu z nas milczy. Zbyt wielu najbardziej ceni sobie święty spokój, czyli spokój uzyskany kosztem przeróżnych ustępstw na polu moralności i zasad wiary. Poprawność polityczna nachalnie propagowana przez mass media i wymuszana coraz to nowymi rozporządzeniami prawnymi dotknęła także niektórych reprezentantów i członków Kościoła. Ewangelizacja słabnie z roku na rok albo przeradza się nawet w kompromitujące i gorszące postmodernistyczne widowiska. Z tym wszystkim nie godzi się, przeciw temu protestuje Autor tej książki, ks. prof. Janusz Królikowski. Zwalcza on stereotypy ukształtowane przez wrogów naszej wiary, zwalcza medialne pomówienia kształtujące opinię publiczną. Pokazuje prawdziwe rodowody nacjonalizmów i antysemityzmu złośliwie przypisywanych Kościołowi. Dowodzi, że wiele państw w Unii Europejskiej można dziś nazwać wyznaniowymi, a tym panującym „wyznaniem” staje się wojujący ateizm. Przeciwko chrześcijanom, zwłaszcza przeciw katolikom, skierowany jest zmasowany, brutalny i ordynarny atak. W tej sytuacji nie mamy prawa milczeć! Nie mamy prawa ustępować, rezygnować, poddawać się zniechęceniu – poza naszym wygodnictwem nie istnieją zresztą żadne prawdziwe powody, by temu ulegać. Ta niezwykle aktualna, a przy tym barwnie napisana książka, wzbogacona licznymi ilustracjami wzmacniającymi sugestywność przekazu, wyjaśnia i analizuje uderzające w Kościół – czyli w nas, wiernych – destrukcyjne zjawiska społeczne. Wielkim walorem publikacji jest również wytłumaczenie zrozumiałym językiem błędów teologicznych, doktrynalnych, popełnianych przez tzw. lewicę kościelną. Stąd dzieło ks. prof. Janusza Królikowskiego jest świetną lekturą dla świeckich, ale powinno być także bardzo pomocne w codziennej pracy duszpasterzy różnego szczebla.

Druga z cyklu publikacji poświęconych siedzibom ziemiańskim na ziemiach wschodnich II RP, ich dziejom oraz znanym i mniej znanym właścicielom i mieszkańcom. Tym razem przedstawiono kresowe rezydencje na terenie byłego województwa nowogródzkiego. Uwzględniono nie tylko pałace i zamki, lecz także wiele obiektów mniejszych i skromniejszych, mało znanych lub pomijanych w literaturze fachowej i w przewodnikach turystycznych.

Nadberezyńcy to najwybitniejsze dzieło Czarnyszewicza. Epicka, na poły awanturnicza, na poły romansowa opowieść o dramatycznych losach mieszkańców polskich zaścianków na ziemiach położonych między Berezyną a Dnieprem w latach 1911-1920. Jedna z najważniejszych i najpiękniejszych powieści polskich. „Wojna i pokój naszych Kresów” – Michał Kryspin Pawlikowski. „Wystarczyło jednej stronicy, ażebym uległ wpływowi tego narkotyku i przeczytał jednym tchem 577 stronic dużego formatu” – Czesław Miłosz. „Polska szlachta zagrodowa ma w literaturze szczęście. Po Dobrzyniu z Pana Tadeusza, po Laudzie z Potopu, po Bohattyrewiczach z Nad Niemnem, otrzymujemy czwarty pomnik: Czrnyszewicza Smolarnię” – Jędrzej Giertych. „Czy wiesz, że dziesięć lat temu wyszła książka po polsku w Argentynie, o której boję się ci pisać w za dużych superlatywach, bo tak namiętnie ją pokochałem. Pisana przez zagrodowego szlachcica znad Berezyny. Język słowotwórczy, dźwięczny, półbiałoruski. Konkretność wizji, miłość ziemi, drzew, chmur, obok której Reymont sztuczny jest i zimny, obok której myśleć można tylko o Panu Tadeuszu” – Józef Czapski w liście do Jerzego Stempowskiego.

„Przeczytałem ją jednym tchem, może z większym jeszcze zachłyśnięciem niż pierwszą książkę. Byłem miejscami oczarowany, miejscami rozdrażniony, olśniony, sceptyczny i znów zachwycony, i z kolei skłonny do niejednej złośliwej uwagi”. – Józef Mackiewicz „Jak my, dziś, wciąż zaglądamy do Kitowicza, by się dowiedzieć, jak tam było w Polsce za Sasów, to za sto i dwieście lat będą czytali Pawlikowskiego, by mieć wyobrażenie jak żyło polskie ziemiaństwo w Mińszczyźnie przed ostateczną zagładą”. – Karol Zbyszewski

W lipcu 1995 roku podczas wspomnienia świętego Charbela, Raymond Nader (inżynier elektronik i dyrektor libańskiej telewizji katolickiej Télé-Lumiere) przeżył nadzwyczajne doświadczenie. Na końcu procesji do klasztoru Annaya zobaczył starego księdza, którego nie znał. Zbliżył się do niego... Wtedy w głowie Raymonda zabrzmiał głos księdza, przekazującego mu ważny komunikat… Było to pierwsze z serii orędzi przypisywanych świętemu Charbelowi. Raymond Nader przedstawił orędzia hierarchom Kościoła i za ich zgodą rozpowszechnia je po całym świecie. Są one ostrzeżeniem przed zagładą oraz wezwaniem do modlitwy, pokuty i miłości bliźniego, w celu budowania cywilizacji miłości.

Europa, niewielki obszar w skali świata, stworzyła cywilizację, której kultura, nauka, gospodarka i polityka osiągnęły bogactwo nigdzie indziej niespotykane. Po dziś dzień wraz ze swą córką Ameryką wywiera dominujący wpływ na cały świat. Początek tej wielkiej przyszłości europejskiej to V wiek, spotkanie Germanów i chylącego się ku upadkowi antycznego świata, germańskiego instynktu państwowo- i prawotwórczego ze schrystianizowaną już tradycją Grecji i Rzymu. Także chrześcijański indywidualizm i poszukiwanie prawdy oraz biblijny nakaz podporządkowania sobie ziemi były niezbędne dla osiągnięcia przyszłych sukcesów. Wkrótce dołączą irlandzcy Celtowie, a później Węgry Madziarów i Polska Słowian, która na milionie kilometrów kwadratowych odciśnie europejski ślad. Przyszłość świata stanęła przed Europą otworem.

Mapa „Twierdza Wrocław. Festung Breslau” przedstawia budowle forteczne i garnizonowe, wzniesione we Wrocławiu i okolicach do 1945 roku: nowożytne fortyfikacje bastionowe, dzieła i schrony piechoty z XIX i XX wieku, mobilizacyjne punkty oporu i schrony piechoty z I wojny światowej. Naniesiono też ważniejsze urządzenia obrony i ochrony przeciwlotniczej z okresu II wojny światowej, a także fortyfikacje polowe powstałe w czasie walk o Wrocław w 1945 roku. Obraz twierdzy uzupełniają zespoły koszarowe i magazynowe, place ćwiczeń, strzelnice i inne budowle garnizonowe. Budowle Twierdzy Wrocław zostały ukazane na tle współczesnego planu miasta. Odwzorowanie tak wielu lat historii na pojedynczej mapie wiąże się z kilkoma ograniczeniami. Ukazanie wszystkich zmian, jakim w tym czasie ulegały obiekty twierdzy, wymagałoby nadmiernie rozbudowanej, trudnej w odbiorze symboliki, zaciemniającej właściwy wizerunek fortyfikacji. Dlatego zrezygnowano ze szczegółowego prezentowania stadiów rozwojowych, poprzestając na prezentacji wybranych, najbardziej charakterystycznych form budowli. Zaznaczono też obiekty, które na różnych etapach rozwoju twierdzy przestały istnieć. Mapa ma więc charakter kumulacyjny, a twierdza w przedstawionym na niej kształcie nigdy nie funkcjonowała w rzeczywistości. Obecny stan zachowania obiektów twierdzy Wrocław jest zróżnicowany. Czytelne są fragmenty obwodu bastionowego. Zachowała się większość fortyfikacji XIX-wiecznego pierścienia fortecznego oraz duża liczba schronów przeciwlotniczych – niezachowane schrony zaznaczone są przez przekreślenie. Baterie p-lot i fortyfikacje polowe w większości nie zachowały się.

Laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Dodruk do wydania z 2015 roku. Od lat porusza czytelników na całym świecie. Jedna z najpoczytniejszych i najgłośniejszych współczesnych polskich powieści, przełożona na ponad dwadzieścia języków.

Drugi tom bestsellerowych Dziejów Polski pióra znakomitego historyka prof. Andrzeja Nowaka. Kontynuacja opowieści o burzliwych losach naszego kraju w okresie rozbicia dzielnicowego. Tom obejmuje okres od śmierci księcia Mieszka Starego w 1202 r. i objęcia władzy w Krakowie przez Władysława Laskonogiego, aż do końca panowania Władysława Łokietka w 1333 r. Autor w fascynujący sposób przybliża wysiłki zmierzające do odnowienia Królestwa Polskiego podjęte w XIII w. przez Henryka IV Probusa, Przemysła II i Władysława Łokietka. Śledzi ich wytrwałe starania, opisuje przemiany polityczne, cywilizacyjne i kulturalne na ziemiach polskich, ścieranie się wpływów niemieckich, czeskich, mongolskich i litewskich, wzrost i upadek sąsiadów Polski. Podobnie jak w poprzednim tomie pokazuje kolejne etapy formowania się nad Wisłą, Wartą i Bugiem wspólnoty politycznej, kulturalnej i językowej, która w przyszłości przekształci się w naród polski. Opinia autora o książce: Wracam więc z pięknego wieku XIV, z czasu powstawania Bogurodzicy i gospodarnych rządów Kazimierza Wielkiego – do „totalitaryzmu” rządów Prawa i Sprawiedliwości, a raczej do nieroztropnie brzmiących połajanek ze strony tych, którzy tak przyzwyczaili się do roli „właścicieli” Polski, że kiedy wyborcy zdecydowali się powierzyć na jedną kadencję ster rządów innym – krzyczą, że jest już „totalitaryzm”. Bardzo to smutny powrót do teraźniejszości. Ale co robić – żyjemy, kiedy żyjemy. I zawsze można coś zrobić dobrego. Także dla Polski. Także dla zdrowia psychicznego – własnego i tego, które zatruwa jad nienawiści, sączony przez sektę „Gazety Wyborczej” i „Newsweeka”. Ja próbuję podsuwać zwierciadło historii, w którym wszyscy z tymi troskami, obawami, ale i osiągnięciami, wyglądamy dopiero we właściwych, czyli zdrowych proporcjach.

Ekspedycja – pełna kolorowych zdjęć, map, wykresów, oryginalnych notatek – to fascynująca podróż w czasie do Arktyki, którą w 1897 roku podczas nieudanej ekspedycji balonem chcieli zdobyć nieustraszeni badacze. Mari Beatrice „Bea” Uusma (ur. 1966), szwedzka pisarka, ilustratorka oraz lekarz. Uusma urodziła się i wychowała w Lidingö. W 1999 roku napisała i zilustrowała książkę dla dzieci o amerykańskim astronaucie Michaelu Collinsie. W połowie lat dziewięćdziesiątych zainteresowała ją wyprawa balonowa Andréego z 1897 roku i postanowiła się dowiedzieć, co stało się z członkami ekspedycji. Badania te doprowadziły do napisania książki Ekspedycja, za którą w 2013 roku została wyróżniona prestiżową nagrodą Augustpriset. Przez kilka lat pracowała jako ilustrator, po czym zdała na medycynę, a dziś pracuje jako lekarz w Sztokholmie. Mówi, że jej wiedza medyczna okazała się niezwykle przydatna podczas pisania.

Inspirująca, głośno dyskutowana powieść laureatki Nagrody Nobla. Thriller moralny z metafizyczną zagadką, zaskakującą pod każdym względem. Dodruk do wydania z 2015 roku. Zimą piękna Kotlina Kłodzka jest miejscem mało przyjaznym i opustoszałym. Wśród nielicznych mieszkańców pozostała Janina Duszejko – miłośniczka astrologii, która w wolnych chwilach dogląda domów nieobecnych sąsiadów i tłumaczy poezję Blake'a. Niespodziewanie przez tę spokojną okolicę przetacza się fala morderstw, których ofiarami padają myśliwi. Czy to możliwe, by – jak sugeruje Duszejko – to zwierzęta zaczęły czyhać na życie swoich oprawców? Wszak Blake pisał: „Błąkająca się Sarna po lesie / Ludzkiej Duszy niepokój niesie”... „To książka lekka, błyskotliwa, zarazem subtelna i pełna pasji” – „Gazetta Di Mantova”. „Pod względem talentu włączania do lekkiej formy literackiej materiału o ambicjach filozoficznych porównywano Olgę Tokarczuk już wiele razy do Umberta Eco, i jak się okazuje, ma to uzasadnienie także w tej powieści” – „Frankfurter Allgemeine Zeitung”. „Prowadź swój pług przez kości umarłych jest książką, która zmienia patrzenie na świat” – Anna Dobiegała „Fraza”.

Ruch Oporu Armii Krajowej (ROAK) jest dla zjawiska poakowskiej lokalnej konspiracji antykomunistycznej pojęciem wręcz symbolicznym. Dosłownie oznaczał bowiem potrzebę sporej grupy byłych żołnierzy Armii Krajowej, by stawić opór represjom rozpętanym przez sowiecki aparat bezpieczeństwa i polski reżim komunistyczny. Nieprzypadkowo też szyld ten zrobił zawrotną karierę na terenie praktycznie całej Polski. Używany był najczęściej przez lokalne grupy partyzanckie, zazwyczaj zamiennie z innymi nazwami odwołującymi się do jednej i tej samej organizacji matki – czyli AK. Nie był jednak dla ich żołnierzy i współpracowników rodzajem wyróżnika organizacyjnego. Używano go raczej jako elementu legitymizującego obecność tego poakowskiego „rozsypu” na mapie działań oporowych konspiracji antykomunistycznej. Historia ROAK to także dzieje konkretnych inicjatyw strukturalnych zbudowanych w większości na bazie struktur b. Podokręgu Północnego z Obszaru Warszawskiego AK. To historia Inspektoratu Mazowieckiego ROAK, Obwodu „Mewa”, Batalionu „Znicz”, ale także 11 Grupy Operacyjnej NSZ. Organizacje te próbowały wypracować własną, trzecią drogę w działalności niepodległościowej – pomiędzy Zrzeszeniem Wi N a Narodowym Zjednoczeniem Wojskowym, z mocnym ukierunkowaniem na działalność wywiadowczą. Publikacja w ramach centralnego projektu badawczego IPN „Podziemie niepodległościowe w Polsce 1944–1956”.

Piąty tom słownika zawiera 121 biogramów ludzi, którzy nie pogodzili się z powojenną rzeczywistością i w najtrudniejszych czasach prowadzili walkę o niepodległą Polskę. Znajdziemy wśród nich przedstawicieli wszystkich chyba działań powojennej konspiracji: oficerów i żołnierzy struktur poakowskich (Delegatury Sił Zbrojnych i Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość), obozu narodowego (Narodowych Sił Zbrojnych i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego), a także uczestników ruchu ludowego i piłsudczyków. Publikacja pozwala zrozumieć ich motywacje i drogi życiowe, a także formy oraz skalę oporu przeciw komunistycznej władzy w latach czterdziestych i pięćdziesiątych.Podziemie niepodległościowe walczące z komunistyczną dyktaturą było do czasu powołania NSZZ Solidarność największym społecznym ruchem przeciwstawiającym się komunistycznemu zniewoleniu. To ludzie, których dziś nazywamy Żołnierzami Wyklętymi, pierwsi stawili opór władzy nieludzkiej. Ocenia się, że przez szeregi podziemia przewinęło się w latach 1944–1956 nie mniej niż 200 tys. uczestników, spośród których blisko 20 tys. walczyło z bronią w ręku.Autorami biogramów zamieszczonych w prezentowanej publikacji są znawcy powojennej historii Polski, którym udało się dotrzeć do skrywanych w okresie PRL dokumentów i świadectw.

Tematem publikacji jest działalność jednostek partyzanckich sformowanych przez konspiracyjną organizację Konfederacja Narodu, wywodzącą się z przedwojennego Ruchu Narodowo-Radykalnego. Organizacja ta, licząca kilka tysięcy członków, została w 1943 r. włączona w skład AK, a jej oddziały partyzanckie ? Uderzeniowe Bataliony Kadrowe ? przeszły ?na etat? KG AK. Oddziały te od 1942 r. prowadziły, ze zmiennym szczęściem, działania partyzanckie ukierunkowane na Kresy Wschodnie II RP. Operowały na Podlasiu, Białostocczyźnie, Litwie (etnicznej), w Prusach Wschodnich, na Nowogródczyźnie, Wileńszczyźnie i Polesiu, tracąc kilkuset poległych. Walcząc z niemieckimi siłami okupacyjnymi, podejmowały też działania mające na celu wyparcie z ziem polskich wrogiej partyzantki sowieckiej i band komunistyczno-rabunkowych. Autor opisuje ich szlak bojowy, a także podejmuje polemikę z przypisywanymi KN i UBK stereotypami czy też wręcz z ich ?czarną legendą? powstałą jeszcze w czasach PRL.

Biografia wybitnego żołnierza Polskiego Państwa Podziemnego, a po latach lidera akowskiego ruchu kombatanckiego. Służbę rozpoczął we wrześniu 1939 r. w walce z najeźdźcą niemieckim, w latach 1939-1941 uczestniczył w konspiracji na terenie okupacji sowieckiej, był więźniem NKWD. Od 1941 r. w szeregach ZWZ-AK, później w Oddziałach Uderzeniowych Batalionów Kadrowych Konfederacji Narodu, scalonych z Armią Krajową. Przeszedł szlak bojowy wiodący przez Podlasie, Prusy Wschodnie, Grodzieńszczyznę, Nowogródczyznę i Ziemię Wileńską. Uczestniczył w operacji `Ostra Brama`. Po wojnie w szeregach Zrzeszenia `Wolność i Niezawisłość`. Aresztowany przez bezpiekę, wiele lat spędził w najcięższych komunistycznych więzieniach. Nie dał się złamać w śledztwie. Był jednym z twórców Stowarzyszenia PAX oraz współtwórcą światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, której strategię działania wytyczał przez wiele lat.