Non stop

Powieść zdobyła nagrodę Hugo. „Magiczna, niepokojąca z misternym obrazem piekielnego, pogrążonego w oparach lasu i jego fantastycznych mieszkańców. To owoc niezwykle twórczej wyobraźni” – Kingsley Amis. Ponura, lecz hipnotyzująca wizja przyszłości naszej planety – jedna z najlepszych w całej fantastyce! Ziemię, tkwiącą nieruchomo pod palącym światłem umierającego powoli Słońca, pokrywa nieprzebyta dżungla rozrośniętego do planetarnych rozmiarów figowca. Bezlitosną walkę z bogactwem agresywnych, zmutowanych roślinnych form życia przeżyły tylko nieliczne zwierzęta i zdegenerowany, coraz rzadziej występujący człowiek. Czy związek z myślącym grzybem pozwoli mu przetrwać? „Ojciec chrzestny brytyjskiej literatury science fiction” – „The Sunday Times”. Brian W. Aldiss (1925-2017) to znakomity pisarz SF, autor blisko 80 książek i ponad 300 opowiadań. W latach 1943-1947 służył w armii brytyjskiej na Dalekim Wschodzie. Po powrocie do kraju pracował jako księgarz w Oksfordzie. Był też redaktorem literackim „Oxford Mail”, pisał recenzje filmowe i poezję, wydawał antologie. Sławę przyniosła mu pierwsza powieść SF, Non stop, natychmiast zaliczona do klasyki gatunku, a ugruntowały ją Cieplarnia i trylogia o Helikonii. Otrzymał nagrody Hugo, Nebula, Nagrodę Locusa i Nagrodę im. Campbella, a za zasługi dla literatury – Order Imperium Brytyjskiego.

Najgłośniejsza z powieści Harrisona, której ekranizacja pt. „Zielona pożywka” z Charltonem Hestonem w roli głównej została wyróżniona w 1974 r. nagrodą Nebula. Na skrajnie przeludnionej, zdegradowanej Ziemi kończy się żywność. Ludzie walczą o jej okruchy ze sobą i szczurami. Nieliczne bogatsze państwa bronią swych zasobów zza umocnień granicznych, a wojna jest poniekąd błogosławieństwem, bo ogranicza liczbę gęb do wyżywienia. W kilkudziesięciomilionowym głodnym, tonącym w śmieciach nowojorskim megalopolis nie panują już żadne prawa oprócz wilczych. Policja zwykle tylko rozpędza demonstrantów i sprząta po przestępcach. Funkcjonariusz Andy Rusch chce jednak rzetelnie przeprowadzić śledztwo w sprawie morderstwa. Szukając sprawcy, trafia na ślad przerażającej prawdy o świecie, w którym żyje… „Jako dzieciak czytałem mnóstwo sf, od naukowego Asimova wolałem Harry’ego Harrisona i jego fantastyczne, surrealistyczne pomysły, na których się wychowałem” – George Lucas.

„Heinlein to symbol wszystkiego, co najlepsze w amerykańskiej SF” – Stephen King. Robert A. Heinlein – Wielki Mistrz SFWA, wybrany do Science Fiction Hall of Fame. Dan Davis, inżynier i wynalazca, stworzył dzieło swojego życia, rewolucyjnego robota. Zamiast jednak osiągnąć gigantyczny sukces, Dan zostaje oszukany przez chciwego wspólnika i dwulicową narzeczoną, którzy podstępem odbierają mu firmę i prawa do wynalazków. Doprowadzają również do tego, że Dan pogrąża się w Długim Śnie, czyli hibernacji przeprowadzanej pod nadzorem towarzystw ubezpieczeniowych. Gdy budzi się trzydzieści lat później, odkrywa, że świat bardzo się zmienił. Przy błyskawicznych postępach nauki być może nawet uda mu się cofnąć w czasie i uratować sytuację, a ważną rolę odgrywa w tej historii jego kot... Jedna z najbardziej lubianych powieści Heinleina w nowym tłumaczeniu.

Powieść wybrana do Galerii Sławy Prometheus Award. Niezrównana powieść o obsesyjnej zemście, ścisły kanon literatury SF. „SF zrodziła niewiele genialnych dzieł, a to jest jedno z nich” – Joe Haldeman. Jest XXV stulecie, złoty wiek ludzkości, międzyplanetarnych podróży i rewolucyjnych technologii, ale też wiek kosmicznych rabusiów i wszechwładnych koncernów. Gully Foyle, samotny rozbitek od miesięcy uwięziony na wraku dryfującym między planetami, marzy o jednym. Przeciętny do bólu, bez wykształcenia, umiejętności i ambicji, chce tylko przeżyć. Gdy w końcu pojawia się nadzieja, przelatujący frachtowiec ignoruje sygnały z wraku i zostawia rozbitka na śmierć. Lecz Foyle nie popada w czarną rozpacz. Ogarnia go wściekłość. Poprzysięga zemstę załodze frachtowca i jego armatorowi. Gnany żądzą odwetu cudem doprowadza wrak do użytku i rusza w długi pościg, który z przeciętniaka uczyni niemal nadczłowieka… „Cyberpunk ma ogromny dług wobec Bestera, zwłaszcza za Gwiazdy moim przeznaczeniem – perfekcyjną powieść cyberpunkową” – Neil Gaiman. „Hrabia Monte Christo fantastycznie unaukowiony... majstersztyk narracyjny” – Stanisław Lem, Fantastyka i futurologia. Alfred Bester (1913-1987) był scenarzystą telewizyjnym i radiowym, redaktorem prasowym i scenarzystą komiksów, ale przede wszystkim wybitnym, nowatorskim pisarzem science fiction. W 1953 roku został nagrodzony Hugo Award za Człowieka do przeróbki. Autor licznych opowiadań i ośmiu powieści, w tym ponadczasowych bestsellerów Gwiazdy moim przeznaczeniem i Człowiek do przeróbki. Wybrany do Galerii Sławy Science Fiction, uhonorowany tytułem Wielkiego Mistrza SFWA.

Klasyka literatury postapo. Kultowa powieść wielokrotnego zdobywcy nagród Hugo i Nebula. Wojna nuklearna spustoszyła świat. W Ameryce Północnej ocalali ludzie usiłują przetrwać w niewielkich enklawach, pozostałościach dawnych stanów. Hell Tanner, brutalny członek gangu motocyklowego, otrzymuje szansę odkupienia swych win. Na wschodzie wybuchła epidemia i ktoś musi dostarczyć szczepionkę z Los Angeles do Bostonu. Tanner rusza Aleją Potępienia, by mierzyć się z promieniowaniem, gniewem natury, zmutowanymi zwierzętami i jeszcze gorszymi niż one ludźmi. Powieść nominowana w 1968 r. do nagrody Hugo. Na jej podstawie powstał w 1977 r. film, była też inspiracją dla utworu legendarnej grupy Hawkwind.

Powieść nominowana do nagród Hugo i Nebula. „Zabawna, ekscytująca, prowokuje do myślenia” – Isaac Asimov. „Niewiarygodne, ale Heinlein raz jeszcze napisał wspaniałą powieść” – Arthur C. Clarke. Alexander Hergensheimer, ortodoksyjny członek Zjednoczonego Kościoła, po nierozważnym udziale w polinezyjskim Święcie Ognia przenosi się do kolejnych alternatywnych światów. W każdym z nich wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że nadchodzi koniec świata i dzień Sądu Ostatecznego. Alex ze swoja ukochaną, wniebowzięty, zstępuje następnie do Piekła, by odbyć oczyszczającą wędrówkę człowieka upadłego. Przemiany rzeczywistości gwałtownie przyspieszają i Alex robi wszystko, by Margrethe znalazła się w stanie łaski – bez niej niebo nie będzie dla niego rajem. Tylko czy jest na to sposób? W tej historii współczesnego Hioba błyskotliwa satyra przeplata się z obrazoburczym spojrzeniem na religię, a wartka opowieść z odwiecznym pytaniem: dlaczego złe rzeczy spotykają dobrych ludzi?

Trzydziestodwuletni Charlie Gordon jest upośledzony umysłowo, ma iloraz inteligencji na poziomie 68 punktów. Uczy się czytać i pisać na zajęciach w Beekman College. Dwaj naukowcy z tej uczelni, doktor Nemur i doktor Strauss, prowadzą badania nad wzrostem inteligencji. Udało im się już za pomocą zabiegu chirurgicznego zwiększyć zdolności umysłowe myszy o imieniu Algernon i teraz chcą przeprowadzić taki sam eksperyment z człowiekiem. Daniel Keyes (1927–2014) – amerykański pisarz. Jego opowiadanie Kwiaty dla Algernona otrzymało nagrodę Hugo w 1960 roku. Rozwinięte do formy powieści pod tym samym tytułem doczekało się z kolei nagrody Nebula w roku 1966, a dwa lata później zostało zekranizowane jako „Charly”. Keyes opublikował także m.in. obsypaną nagrodami książkę non-fiction Człowiek o 24 twarzach.

Wyróżniona pierwszą nagrodą Hugo. Powieść, która zapoczątkowała cyberpunk. W świecie nadzorowanym przez telepatów Ben Reich planuje przestępstwo, o którym nie słyszano od siedemdziesięciu lat – morderstwo. To jedyne wyjście dla Reicha, którego firma przegrywa wieloletnią bezwzględną walkę z kartelem D’Courtneya. Terroryzowany w snach przez Człowieka bez Twarzy i doprowadzony do szaleństwa po odrzuceniu przez D’Courtneya oferty fuzji, Reich morduje rywala i przekupuje wysokiej rangi telepatę, aby pomógł mu zatrzeć ślady. Lincoln Powell, prefekt wydziału parapsychologicznego policji, wie, że Reich jest winny, lecz mimo wybitnych telepatycznych zdolności nie potrafi tego dowieść... „Jedno z arcydzieł SF wszech czasów” – Isaac Asimov. „Wspaniałe książki Bestera przetrwały próbę czasu. Niemal sześćdziesiąt lat są na liście dziesięciu największych powieści SF” – Robert Silverberg. Alfred Bester (1913-1987) był scenarzystą telewizyjnym i radiowym, redaktorem prasowym i scenarzystą komiksów, ale przede wszystkim wybitnym, nowatorskim pisarzem science fiction. W 1953 roku został nagrodzony Hugo Award za Człowieka do przeróbki. Autor licznych opowiadań i ośmiu powieści, w tym ponadczasowych bestsellerów Gwiazdy moim przeznaczeniem i Człowiek do przeróbki. Wybrany do Galerii Sławy Science Fiction, uhonorowany tytułem Wielkiego Mistrza SFWA.

Najsłynniejsza powieść o skutkach globalnej wojny nuklearnej. Rok po wojnie atomowej, która zniszczyła północną półkulę, w Australii chroni się amerykański atomowy okręt podwodny. Jego kapitan Dwight Towers – podobnie jak mieszkańcy antypodów – usiłuje wieść normalne życie. W tym świecie wszystko na pozór toczy się wciąż zwykłym rytmem: ludzie pracują, bawią się, marzą i kochają. I próbują zachować nadzieję. „Ostatni brzeg to klasyka literatury, wciąż aktualne, poruszające studium ludzkich zachowań w obliczu nieuchronnego końca. Szokujący pomysł i wstrząsająco błyskotliwa wyobraźnia, z jaką został on opisany”. – „San Francisco Chronicle” „Najbardziej niepokojąca wizja świata, który umiera w następstwie wojny atomowej”. – „The New York Times”

Kontynuacja Wiecznej wojny, laureatki nagród Hugo i Nebula. Weteran William Mandella osiadł na pokrytej śniegiem planecie wydzielonej dla takich jak on. Ożenił się, ma dwoje dzieci i pracuje. Jednakże jego styl życia uważany jest za archaiczny. W wyniku ewolucji mieszkańcy Ziemi wytworzyli zbiorową świadomość nazywaną Człowiekiem i przejęli kontrolę nad nową ojczyzną Mandelli. Jej mieszkańcy uważani są za niebezpiecznych ze względu na swą niezależność, jednakże toleruje się ich w celu zachowania zróżnicowanej puli genów. Taka egzystencja nie odpowiada Williamowi i jego kolegom-żołnierzom. Porywają kosmolot i ruszają w próżnię, by dać początek nowej ludzkiej rasie.

Powieść zdobyła nagrody Hugo, Jupitera i Locusa. „Najlepsza z dotąd napisanych powieści o klonowaniu” – „Locus”. Świat znalazł się na krawędzi — gwałtowne zmiany w przyrodzie, choroby o zasięgu globalnym, konflikt nuklearny i powszechna bezpłodność zagrażają istnieniu gatunku ludzkiego. Bogata rodzina Sumnerów postanawia walczyć o przetrwanie, tworząc w Appalachach odizolowany ośrodek naukowy. Nadzieję na ratunek widzi w klonowaniu ludzi, ale po kilku pokoleniach planuje wrócić do naturalnych metod prokreacji. Gdy dojrzewają pierwsze klony, zaczynają się pojawiać poważne problemy. Eksperyment z wolna wymyka się spod kontroli... Pełna napięcia i emocji, zapadająca w pamięć, zmuszająca do refleksji powieść. Przepięknie i wciągająco opowiada o losie rodziny, jednostki i społeczeństwa w ekoapokaliptycznej scenerii.

Powieść zdobyła nagrody Hugo, Nebula, Locus „Nazwanie Wiecznej wojny najlepszą powieścią wojenną SF byłoby krzywdzącym niedopowiedzeniem. Oprócz błyskotliwego technologicznego i społecznego wizjonerstwa jest ona tak dobrą i przejmującą powieścią wojenną jak żadna z tych, które czytałem” – William Gibson, autor Neuromancera. Znakomita powieść należąca do kanonu literatury SF. Łączy pełen rozmachu obraz przyszłego konfliktu z wizjonerskim i ponadczasowym spojrzeniem na człowieka i zmiany wywołane przez wojnę. Wojna to piekło i William Mandella przekonuje się o tym na własnej skórze, walcząc z Taurańczykami. Towarzyszymy mu przez całą służbę, obserwując jego oczami okrucieństwa, ogrom cierpień i absurdy walk… a także przemiany na Ziemi, która w ciągu jego życia – na skutek efektów relatywistycznych – starzeje się o kilkaset lat. Wieczna wojna to powieść wojenna, ale i… pacyfistyczna, w której walka z wrogiem przeradza się w walkę o człowieczeństwo. Joe Haldeman (ur. 1943) to jeden z najsłynniejszych autorów science fiction, weteran wojny wietnamskiej. Napisał kilka zbiorów opowiadań i blisko 30 powieści, m.in. głośną Wieczną wojnę, uhonorowaną najważniejszymi nagrodami literatury SF i będącą podstawą doskonałej powieści graficznej narysowanej przez Marvano. Haldeman zdobył nagrody Hugo, Nebula, Locus, Campbella, World Fantasy Award i James Tiptree Jr. Award. Wybrany został do Science Fiction Hall of Fame, uhonorowany jako Wielki Mistrz SFWA.

Powieść zdobyła nagrodę Hugo. Magiczna, niepokojąca z misternym obrazem piekielnego, pogrążonego w oparach lasu i jego fantastycznych mieszkańców. To owoc niezwykle twórczej wyobraźni. - Kingsley Amis Ponura, lecz hipnotyzująca wizja przyszłości naszej planety – jedna z najlepszych w całej fantastyce! Ziemię, tkwiącą nieruchomo pod palącym światłem umierającego powoli Słońca, pokrywa nieprzebyta dżungla rozrośniętego do planetarnych rozmiarów figowca. Bezlitosną walkę z bogactwem agresywnych, zmutowanych roślinnych form życia przeżyły tylko nieliczne zwierzęta i zdegenerowany, coraz rzadziej występujący człowiek. Czy związek z myślącym grzybem pozwoli mu przetrwać? Ojciec chrzestny brytyjskiej literatury science fiction. - „The Sunday Times”

Powieść zdobyła nagrodę Hugo. „Magiczna, niepokojąca z misternym obrazem piekielnego, pogrążonego w oparach lasu i jego fantastycznych mieszkańców. To owoc niezwykle twórczej wyobraźni” – Kingsley Amis. Ponura, lecz hipnotyzująca wizja przyszłości naszej planety – jedna z najlepszych w całej fantastyce! Ziemię, tkwiącą nieruchomo pod palącym światłem umierającego powoli Słońca, pokrywa nieprzebyta dżungla rozrośniętego do planetarnych rozmiarów figowca. Bezlitosną walkę z bogactwem agresywnych, zmutowanych roślinnych form życia przeżyły tylko nieliczne zwierzęta i zdegenerowany, coraz rzadziej występujący człowiek. Czy związek z myślącym grzybem pozwoli mu przetrwać? „Ojciec chrzestny brytyjskiej literatury science fiction” – „The Sunday Times”.