Niepokorni. Dziewczyna z ogrodu

No początku sadziłam, że jest to zwykła opowieść o zbuntowanych nastolatkach. Pierwsze strony lektury sprawiały, że moje obawy co do przeciętności książki się sprawdzą. Na szczęście pierwsze wrażenie okazało się mylne.

"Nie wszystko jest takie, na jakie wygląda."

'Dziewczyna z ogrodu' opowiada o dwójce nastolatków. Kamili, która czuje samotna pod wpływem oczekiwań matki. Nie jest szczególnie popularna, ma jednego kumpla i swój świat, który ratuje ją do rzeczywistości. Kacper to z kolei nieokrzesany młody buntownik, który od lat boryka się ze stratą rodziny i wszystkimi z tym związanymi konsekwencjami. Na dodatek młodzieniec miesza się w niebezpieczne relacje z podejrzanymi ludźmi, co z tego wyniknie?

Oczywiście głowni bohaterowie spotkają się już na pierwszych stronach historii. Jednak o dziwo nie jest to spotkanie odebrane pozytywnie. Powoli można obserwować jak pomiędzy nimi nawiązuje się relacja i rozkwita pierwsza 'nastoletnia miłość'. Osobiście uważam wątek za dobrze przeprowadzony... Podobało mi się jak bohaterowie próbują się odnaleźć w sytuacji, jak chcą się wzajemnie wspierać i chronić, ale mają problem z zaufaniem. To też będzie miało swoje konsekwencje.

Uwagę pragnę poświecić jeszcze bohaterom drugoplanowym. Moim zdaniem autorce udało się wykreować kilka wartościowych postaci, które można określić dzięki ich zainteresowaniom i wadą. Dzięki nimi w książce jest poruszone wiele tematów, np.: popularność, problemy rodzinne, oczekiwania innych, poniżanie w szkole, czy to co pieniądze mogą zrobić z człowiekiem. Całość została poruszana w niesamowicie dobrym sposób, a poważne tematy omówione tak przystępnie i zrozumiale, że aż chce się podziwiać autorkę.

Trzeba jednak pamiętać, iż książka ma też wady. W tym wypadku będą to wyidealizowani główni bohaterowie. O wiele łatwiej wyłapać wady środowisk niż ich samych. Natomiast z wyglądu większość postaci jest taki jakby bogowie Olimpijscy zeszli na przechadzkę po ziemi. Irytujący jest też fakt podobnych nazwisk. Przykładem będzie główny bohater - Kacper Małkowski i znajomy z klasy bohaterów (osiłek i kolokwialnie idiota) - Krzysiek Markowski. Gdy w trakcie lektury bohaterka zwraca się do kogoś po nazwisku, które było wspomniane jeden raz, nie wiem czy zwraca się do swojego chłopaka czy znajomego.

"Wbrew wszystkiemu patrzyłam w przyszłość z optymizmem, czyli z czymś, czego mi w ostatnich latach bardzo brakowało."

Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Może nie ma rewelacji, ale zdecydowanie oceniam ją jako dobrą, a może bardzo dobrą. W przyjemny i ławy sposób opowiada nie raz o trudnych tematach, a do tego losy głównych bohaterów angażują czytelnika i nie dają o sobie zapomnieć.

Młodzieżówki często bazują na temacie trudnego dzieciństwa, nierozumiejących nic a nic rodziców, problemów w szkole - tych z nauką i tych towarzyskich. I tak było tym razem. Anka Sangusz w sumie pokusiła się o klasyczny nastolatkowy romans. Nie chcę tutaj pisać, czy to książka dobra czy zła, bo nie jestem w docelowej grupie odbiorców. Powieść jeat skierowana raczej do młodzieży 15+ i gdybym była w takim wieku - podobałaby mi się. Historia Kacpra i Kamili zastała opisana prostym językiem, a wszystkie przeciwności są trochę typowe dla każdego nastolatka. Jedynym mankamentem jest, że ten tom nic nam nie wyjaśnia i pozostawia nas z masą pytań.

Historia Kamili i Kacpra wydaje się mieścić w standardach historii miłosnych dla nastolatek. Przystojny chłopak i zakompleksiona dziewczyna zostają parą. Jednak nie jest to takie proste, jak na pierwszy rzut oka może się wydawać. Kama otwiera się przed chłopakiem całkowicie i pokazuje mu swoją duszę, niestety w zamian nie otrzymuje od niego takiego zaufania. Czy ich związek przetrwa taką próbę? Nie jest łatwo być z kimś, kto ukrywa przed nami coraz więcej i znika na całe dnie.

Książkę przeczytałam w trzy godziny. Akcja płynie dość wartko, a każda kolejna strona wciąga coraz bardziej. Już dawno nie czytałam historii przeznaczonych dla nastolatek, ale uświadomiłam sobie, że czasem jednak warto po taką sięgnąć. Możemy znaleźć w niej rozwiązanie wielu problemów i przypomnieć sobie, jak wygląda pierwsza miłość. Główni bohaterowie bardzo mi się spodobali, a zwłaszcza Kamila. Dziewczyna, która w szkole jest niewidzialna, a nieakceptowana czuje się nawet przez własną matkę w końcu poznaje kogoś, kto staje się centrum jej wszechświata i daje jej wiarę w siebie. Rozterki nastolatków zostały bardzo dobrze przedstawione, dzięki temu czytając tą historię czujemy się momentami równie zagubieni, jak główni bohaterowie.

No i ta tajemnica, która do teraz mnie zastanawia. Co takiego ukrywa chłopak? Mogę się tylko domyślać, ale te domysły zostawię dla siebie do czasu, aż sięgnę po kolejną część tej historii, a zrobię to z pewnością. Spodziewałam się, że na końcu wszystko zostanie wyjaśnione, jak w większości tego typu książek, których wątki są banalnie przewidywalne. Tutaj jednak spotkało mnie niemałe zaskoczenie, kiedy na ostatniej stronie zamiast wyjaśnień znalazłam jeszcze więcej komplikacji. Dlatego już nie mogę doczekać się chwili, kiedy zacznę kolejną część.

Kamila jest jak motyl, który próbuje się wyrwać z ciasnego kokonu oczekiwań nieczułej matki. Ogród staje się dla dziewczyny azylem, gdzie można ukryć się przed tymi, którzy ranią. Kacper stracił wszystko: rodziców, siostrę i dom. On nie ma nic, do dnia, w którym odnajduje Kamilę. Od tej pory stają się dla siebie całym światem.

Bohaterką Dziewczyny z ogrodu jest siedemnastoletnia Kamila Serenowicz. Dziewczynę można spokojnie nazwać autsajderką. Nie ma przyjaciół, oprócz takiego samego jak ona Staszka. Kamila jest rudowłosa, przez co za bardzo zwraca na siebie uwagę innych i wystawia się na niepotrzebne zaczepki. Jej ogniste włosy są tak samo ogniste, jak temperament. Cóż tu dużo gadać nastolatka potrafi o siebie zadbać i zawsze ma na podorędziu ciętą ripostą. Lecz to wszystko to tylko poza. Bo tak naprawdę Kamila jest osobą bardzo wrażliwą, która ukrywa pod maską buntowniczki swoją prawdziwą naturę.

Największy problem nastolatka ma ze swoją matką, która przed laty musiała zrezygnować z własnych planów. Teraz na każdym kroku próbuje swoje niespełnione ambicje przenieść na córkę. Nie jest ważne to, że Kamila zwyczajnie nie chce takiego życia, jakiego pragnie jej matka. Gdy życie (i matka) dopieką do żywego dziewczyna ukrywa się w swoim azylu, czyli ogrodzie. I właśnie w takim momencie, gdy pomstuje na cały świat poznaje Kacpra, który od niedawna mieszka w sąsiedztwie. Szybko okazuje się, że nie uwolni się od natrętnego, jak jej się początkowo wydaje, sąsiada. Chłopak trafia do jej szkoły, ba, nawet do jej klasy i o zgrozo zajmuje miejsce tuż za nią. Wcześniejsza niechęć zaczyna pomału zamieniać się w fascynację. Nie mija wiele czasu, a Kamila odkrywa, że jest zwyczajnie zakochana, do tego pierwszy raz w życiu i chyba z wzajemnością. Choć odczytanie intencji Kacpra łatwe nie jest.

Kacper, podobnie jak Kamila, nie miał do tej pory łatwego życia. Strata najbliższej rodziny, dom dziecka, a w końcu zamieszkanie u niezbyt kochającego wuja, nie nastrajają go zbyt optymistycznie. Ale chłopak ma również drugą twarz, która zaczyna kłaść się cieniem na kruchym związku z Kamilą. Pytanie tylko, co ukrywa przed nią Kacper i co jest tak straszne, że zaczyna mieć tajemnice, o których nie chce opowiadać i ciągle unika krępujących tematów. Czy Kamila nie zasługuje na taką samą szczerość, jaką obdarzyła Kacpra?

Dziewczyna z ogrodu to nie jest tylko lekka, łatwa książeczka o pierwszej miłości i choć to opowieść dla nastolatków, to nawet dorośli znajdą w niej sporo ciekawych tematów. A może nawet zaczną baczniej przyglądać się sposobowi w jaki wychowują własne dzieci. Wygórowane ambicje nie przekładają się na stosunki z dziećmi. Układanie za nich życia też nie jest w porządku. Co innego starać się pokazywać drogę, a co innego dokonywać wyborów za dziecko. Jednym z tematów, bardzo ważnych, jest pokazanie kulisów wyboru miss nastolatek. Uwierzcie mi, że nie ma co zazdrościć tym, które stratują w takich konkursach piękności.

Anka Sangusz postawiła na bohaterów nieidealnych i bardzo dobrze. Takie postaci, które są trochę kontrowersyjne bywają ciekawsze i tak też jest w tym przypadku. Przedstawione zostały w sposób bardzo prawdziwy i niejedna nastolatka czy nastolatek będą mogli się z nimi utożsamiać. Myślę, że wielu czytelników dojdzie do wniosku, że taka Kamila czy Kacper chodzą z nimi do szkoły lub mieszkają w ich sąsiedztwie. Może warto byłoby się rozejrzeć.

Dziewczynę z ogrodu czyta się wyśmienicie. Naprawdę nie wiem kiedy minęły te dwie godzinki i już był koniec historii. Koniec?! To tragedia, bo teraz dopiero mam ochotę na więcej. Autorka zostawia nas z rosnącą liczbą pytań, nie pozostawiając żadnych wskazówek – jedynie domysły. A chyba się ze mną zgodzicie, że z domysłów z reguły nic nie wynika. Po lekturze czuję się porzucona i już teraz, zaraz, natychmiast chcę wiedzieć więcej. Mam nadzieję, że nie będzie trzeba długo czekać na kontynuację tej wciągającej opowieści. A tymczasem pierwszą część Niepokornych z całym przekonaniem wam polecam.

Wakacje we Włoszech, Olga i Michał właśnie tam się poznali, w wakacje przed maturą. Uczucie między nimi się rozpaliło, jednak odległość jaka ich dzieliła nie pozwoliła na utrzymanie znajomości. Olga i Michał zaczęli żyć własnym życiem. Od czasu do czasu Olga otrzymywała pocztówki od Michała. Poznajemy tutaj historię życia obojga - Olgi i Michała - od nastolatków, aż do czasu kiedy stali się już dorośli. Oboje dużo przeszli, oboje nie mieli szczęścia w miłości i oboje zawsze o sobie pamiętali. Jednak ich drogi chociaż czasem się krzyżowały, to do spotkania nie doszło. Aż pewnego dnia...

Czy Olga i Michał zaznają razem szczęścia? Czy ich uczucie po prawie siedemnastu latach wciąż jest tak mocne?

Przyjemna lektura, którą bardzo szybko się czyta. Historia o pierwszej miłości, rozłące, upadkach i wzlotach, historia po prostu o życiu. Koniec tej historii bardzo mnie zaskoczył i zasmucił. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Jednak daje ono do myślenia i skłania nas czytelników do refleksji.

Jeśli lubicie lekkie romanse, to polecam Wam tę książkę!

Kamila ma 17 lat. Nie ma zbyt wielu znajomych, w szkole ma jednego przyjaciela. Koledzy w klasie jej dokuczają, jednak dziewczyna ma cięty język i dobrze sobie z tym radzi. Trudniej znosi przytyki matki, która ma wobec niej wygórowane oczekiwania i chciałaby, żeby była kimś innym. W sąsiednim domu nagle pojawia się tajemniczy chłopak, który już od pierwszej chwili ją intryguje. Później okazuje się, że chodzą też razem do klasy. Między nimi zaczyna rodzić się uczucie, jednak Kacper ma wiele tajemnic, przed którymi stara się uchronić dziewczynę.

Czytając „Dziewczynę z ogrodu” bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Książka skierowana jest do młodszego czytelnika, wydaje mi się że najbardziej spodoba się dziewczynkom w przedziale 10-15. Okazało się jednak, że nawet starsze osoby mogą czerpać z tej lektury przyjemność 😊 Autorka wykorzystuje utarte schematy. Znajdziemy tutaj miłość od pierwszego wejrzenia, motyw „nowego” chłopaka oraz typowego, tajemniczego bad boya. Jednak w kontekście literatury dla nastolatek nie uważam tego za minus, tym bardziej, że autorka przedstawiła je w naprawdę ciekawy sposób. Książka jest krótka (ma tylko 270), szybko się ją czyta i co najważniejsze, jest wciągająca. Jako minus odbieram to, że w tej części nie wyjaśniły się żadne tajemnice, które narastały przez całą długość powieści. Nie sądzę, żebym sięgnęła po drugi tom ze względu na swój wiek i przez to tak naprawdę niczego się nie dowiedziałam. Brakowało mi też jakiegoś większego plot twistu niż ten, który mamy na końcu. Ogólna ocena to 3,5/5.

„Dziewczyna z ogrodu” to pierwsza część serii „Niepokorni” autorstwa Anki Sangusz.

Główni bohaterowie, Kamila i Kacper, to para nastolatków zmagająca się z różnymi problemami. Dziewczyna jest samotna i zagubiona, zdaje sobie sprawę z tego, że nie jest w stanie spełnić oczekiwań swojej oziębłej matki. Chłopak natomiast po stracie rodziców wychowywał się w domu dziecka, a teraz zamieszkał u swojego wujka, sąsiada Kamili. Okazuje się, że Kacper skrywa tajemnice, które mogą mieć związek z dziewczyną.

Książka skierowana jest głównie do młodzieży. Napisana jest w bardzo przystępny sposób, ma dość małą objętość, przeczytanie jej zajęło mi zaledwie dwie godziny.

Zakończenie książki jest intrygujące, pozostawia niedosyt i sprawia, że chce się od razu sięgnąć po kolejną część.

Podobno łobuz kocha najbardziej, ale czy to prawda? Nie jedna dziewczyna już spotkała na swojej drodze buntownika i zrobiła z niego łagodnego chłopczyka, czy tak będzie również z bohaterami tej książki?

Kamila mieszka tylko z mamą która przez nieplanowaną ciąże nie spełniła swojego marzenia bycia modelką, teraz próbuje swoje niespełnione ambicje przelać na córkę, niestety ona wzbrania się jak może i ze swoimi smutkami ucieka do ogrodu i swoich kwiatów. Pewnego dnia w domu sąsiadów którzy są rodziną zastępczą pojawia się nowy chłopak, okazuje się że Kacper jest w jej wieku i będzie chodził z nią do jednej klasy. Już od początku zaczyna coś między nimi iskrzyć i niedługo po tym zaczynają się spotykać, niestety mroczna przeszłość Kacpra daje o sobie znać.

Już po samym tytule i okładce wiedziałam że nie będzie tutaj cukierkowej miłości a walka między sercem a rozsądkiem, i tak właśnie było. Kamila jest dziewczyną która żyje w cieniu matki, niedoceniona i ciągle ganiona, jej powiernikiem jest Staszek, najlepszy przyjaciel i kolega z klasy, razem trzymają się na uboczu, z dala od fałszywych osób i udawanych przyjaźni.

Kiedy poznaje Kacpra jej życie się zmienia, niedostrzegalna staje się duszą towarzystwa, klasowe gwiazdy zapraszają ją na imprezy do modnych klubów ale ona nadal zostaje tą dawną Kamilą.

Szkoda że wszystko tu było do przewidzenia, nie zaskoczyło mnie tutaj nic a wolałabym zdecydowanie więcej emocji, coś co by było nieprzewidywane i zaszokowało mnie tak żebym nie chciała oderwać się od czytania. Do tego jest tu wiele niedomówień coś się dzieje a potem wątek się urywa, fajnie jak jest tajemnica ale nie kiedy jest ich dużo i na żadną nigdy nie pojawia się jasna odpowiedź.

Liczę na to że kolejne części będą miały w sobie pazur i Kamila jeszcze pokaże Kacprowi na co ją stać, jest to o wiele lepszy scenariusz niż płakanie miesiącami w poduszkę.

Bardzo dobra książka dla młodzieży, ale nie tylko. Chociaż ja już do nastolatek się nie zaliczam to mimo to książka bardzo mi się podobała. Wciąga już od pierwszej strony i bardzo szybko się ją czyta - ja pochłonęłam ją w jeden dzień!

Siedemnastoletnia Kamila nie ma lekko w domu. W klasie jest wyśmiewana i wyzywana, a w domu matka oczekuje od niej zupełnie coś innego. W szkole sobie radzi świetnie, jednak w domu już nie. Nie raz matka doprowadziła dziewczynę do łez. Ogród w domu jest jej azylem, do którego ucieka kiedy jest jej naprawdę źle. Pewnego dnia do domu obok przeprowadza się chłopak, Kacper, który już od pierwszej chwili dziewczynę zaintrygował. Początkowo chamski w stosunku do niej, w pewnej chwili się zmienia a między nimi narasta uczucie. Jednak Kacper skrywa wiele tajemnic, których nie chce wyjawić dziewczynie. Czy ich miłość przetrwa pomimo tylu sekretów? W jak niebezpieczne towarzystwo wplątał się Kacper?

Książka nie opowiada tylko o młodzieńczej miłości, ale również o problemach, z którymi młodzież musi się zmierzyć. Bohaterowie są dobrze wykreowani, da się ich lubić, każdy ma swoje problemy i swoją historię, którą mam nadzieję, że w kolejnych częściach my czytelnicy ją poznamy. Koniec niezwykle intrygujący i na pewno dzięki niemu coraz mocniej nie mogę się doczekać kolejnej części.

Powiem krótko. Książka jest wciągająca, jednak trochę schematyczna, ponieważ przeczytałam wiele identycznych historii mimo wszystko książka jest ciekawa.

Przedstawiony jest tu świat nastoletnich ludzi borykających się z problemami. Kamila to dziewczyna, na której matka próbuje spełnić swoje niespełnione ambicje przez co się co raz bardziej od siebie oddalają. Dziewczyna jest również gnębiona w szkole, gdzie próbuje zdziałać swoim mocnym językiem. Jedynym miejscem, gdzie czuje się sobą to ogród, o który bardzo dba, a w którym ma możliwość spotkania się z nowo poznanym chłopakiem Kacprem, który jest nieokrzesany z ciętym językiem.

Po pewnym czasie zakochują się w sobie, jednak chłopak odrzuca uczucia dziewczyny wbrew sobie. Pytanie tylko czy będzie w stanie to utrzymać, czy jednak zmieni zdanie?

Książkę czytało się bardzo przyjemnie i polecam ją każdemu.

17-letnia Kamila nie ma lekko. W klasie jest wyśmiewana i wyzywana. Nastolatka ma temperament i ostry język, bunt to jej drugie imię. W szkole sobie radzi, ale w domu nie zawsze. Czasem płacze załamana przez matkę. Pod twardą skorupą zbudowaną z opryskliwości i cynizmu ukrywa się wrażliwa nastolatka. Ogród to jej azyl i alternatywny świat. To tutaj marzy, że jej życie wygląda inaczej. Nagle pojawia się przystojniak pełen złości. Kacper wpadł jej w oko, ale drażni swoimi tekstami. Świetnie odczytuje jej nastroje, wspiera i pomaga. Zakochują się w sobie. Potrzebują siebie i miłości, lecz Kacper nie ufa Kamie, skrywa tajemnice. Dwoje niepokornych trafiło na siebie…

Cykl „Niepokorni” intryguje tytułem. Uroczy, nastoletni bunt Kamili jest wymierzony przeciw światu. Traci on nieco na ostrości, gdy Kama zakochuje się, za to wtedy narasta bunt w Kacprze. Autorka po kolei odkrywa karty, umiejętnie operując faktami i stopniując napięcie. Atmosfera staje się mroczna i niebezpieczna. Nie brak też romantycznych scen. Czytając tę książkę, czytelnik kręci się na karuzeli emocji zakochanych, a przy wysiadaniu pyta: co dalej? Zakończenie to niemałe zaskoczenie.

Autorka poruszyła w powieści kilka ważnych tematów. Pierwszy to wygórowane aspiracje i niespełnione marzenia rodziców przenoszone na dzieci. Wywołuje to w nich bunt i komplikuje relacje rodzinne. Kamila co dzień kłóci się z matką, buntuje się, nie reaguje na jej słowa, czasem robi coś wbrew sobie. Ich relacje są skomplikowane i burzliwe. Drugi temat to wybory miss i świat modelingu. Za bycie w finale miss nastolatek trzeba „zapłacić” wysoką cenę. Nikt nie reaguje, rodzice przymykają oczy. Proceder trwa od lat. Trzeci to trudne relacje między nastolatkami. Potrafią oni wyrządzić wiele krzywd rówieśnikom. Markowski ze świtą i Ksenia z psiapsiółkami są tego przykładem. Na uwagę zasługuje wiarygodna kreacja bohaterów, którzy mogliby mieszkać obok nas.

„Dziewczyna z ogrodu” to Kamila, samotna, zbuntowana marionetka w rękach innych, a za płotem on, chłopak znikąd, niepokorny Kacper z tajemnicami. Od początku wciągnęła mnie ich historia, ukazująca świat nastolatków, ich rodzin, relacji z rówieśnikami, skrywająca tajemnice. Nie tylko nastolatki TO czytają!