Niemieckie fortyfikacje Stellung a2

Drugi tom z serii Fortyfikacje i Budowle Obronne. Linia Stellung a2 była jedną z kilku linii umocnień wybudowanych przez Niemców na terenie okupowanej Polski. Budowę rozpoczęto w lecie 1944 r. o kontynuowano do stycznia 1945 r., a na niektórych odcinkach nie została ukończona. Linia a2 biegła od Karpat poprzez Nowy Sącz, Bochnię, Proszowice, Słomniki, Miechów, Szczekociny, Koniecpol, Przedbórz, Sulejówek, Tomaszów Mazowiecki i dalej w kierunku północnym. W tym tomie opisano fortyfikacje, jakie Niemcy zbudowali na terenie Bochni, ponieważ w mieście krzyżowały się linie komunikacyjne samochodowe, a także kolejowe. Linie te łączyły wschodnią Małopolskę z zachodnią, a t każe południowe ziemie z północnymi. Strategiczne znaczenie miały przeprawy drogowe i...

To była zaiste mistrzowska gra – zacząć wojnę w bloku państw, które ją ostatecznie przegrają, a zakończyć wśród zwycięzców! Sam wielki przeciwnik Józefa Piłsudskiego, Roman Dmowski, przyznawał Naczelnikowi, że to był genialny manewr. Drugim tyleż genialnym, co niespodziewanym rozdaniem w grze o Polskę było spacyfikowanie zaraz po zakończeniu wojny prorewolucyjnych, a nawet probolszewickich nastrojów przez przekazanie kierownictwa kraju w ręce… lewicy (rząd Moraczewskiego). Zamiast krwi i trupów na ulicach, jak to było np. w Niemczech, mieliśmy pracę nad instytucjami państwa i parlamentaryzmu. Trzecim elementem wielkiej gry Naczelnika była batalia o granice II Rzeczypospolitej; przyznano nam je w traktacie wersalskim w sposób bardzo enigmatyczny. Wiąza...

Dolina Śmierci w Fordonie, dzielnicy Bydgoszczy, kryje wiele tajemnic. Pomimo upływu 73 lat od zakończenia II wojny światowej nie znamy nazwisk wszystkich ofiar rozstrzelanych tam przez Niemców jesienią 1939 roku. Zbrodniarzami byli w większości Niemcy, którzy do 1.09.1939 roku mieszkali w Polsce i mieli polskie obywatelstwo, nierzadko byli sąsiadami i znajomymi ofiar. Mordercy byli członkami Selbstschutzu (pol. Samoobrona) i aresztowali, a następnie zabijali Polaków, których jeszcze przed wojną uznano za wrogów państwa niemieckiego i umieszczono na listach śmierci (listy proskrypcyjne). Do dnia dzisiejszego sprawcy nie zostali rozliczeni z popełnionych zbrodni. W dodatku tak umiejętnie zatarli za sobą ślady, o czym pisze Krzysztof Drozdowski, że większości z nich...

Wszystko funkcjonuje jak w zegarku. Państwo opiekuńcze troszczy się o każdego z nas. Szczęście przysługuje z urzędu. Szczęście jest zaprogramowane. Louis jak zawsze mógł udać, że nic nie wie o istnieniu wyrejów – buntowników, regularnie wyrejestrowywanych z Wielkiego Rejestru Centralnego i skazywanych na śmierć cywilną. Jak zawsze mógł przymknąć oko na istnienie nielegów – dzieciaków urodzonych wbrew przepisom dotyczącym ograniczenia liczby narodzin. Tylko że po trzydziestu pięciu latach lojalnej służby w policji Louisa nachodzi ochota, żeby podnieść głowę i wreszcie stanąć oko w oko z rzeczywistością... SOS dla szczęścia to sen na jawie, który zmienia się w koszmar.

Książka porządkuje i przedstawia historię Rusi Zakarpackiej. Podaje wiele nieznanych faktów dotyczących jej dziejów w okresie międzywojennym. Rozwiewa również pewną aurę tajemniczości i niewiedzy o tym regionie, szczególnie w latach 1938–1939, gdy Polska wykazywała nim spore zainteresowanie w swojej rozgrywce z Czechosłowacją.

Prowadzenie wojen, zwycięstwa i porażki w bitwach i potyczkach to domena przede wszystkim mężczyzn. Ale czy na pewno udział kobiet w wojnach ograniczał się do roli markietanek czy niewolnic branych w jasyr? Historia obfituje w epizody walecznych bojowniczek. Przybliżmy czytelnikom niektóre z nich, począwszy od Amazonek, poprzez Artemizję – kobietę w funkcji admirała – czy Agryppinę Starszą. Przyjrzyjmy się Joannie d’Arc, która poprowadziła do boju Francuzów, zapoznajmy się z wyczynami Katarzyny Sforzy i polskim kresowym wilczycom. Do znanych kobiet w mundurze należała Joanna Żubr, której, jako pierwszej kobiecie przyznano Virtuti Militari. Do historii weszła też Henryka Pustowójtówna i legionistki Piłsudskiego. Wszystkie te kobiety udowodniły, że odwag...

Kiedy powstawała niepodległa Polska, odrodzona jak feniks z popiołów, ułani pomorscy – nie wiedząc o rozstrzygnięciu losów Bitwy Warszawskiej – „dla ojczyzny ratowania” wrócili „przez morze” i stanąwszy w Gdańsku, złożyli wzruszające świadectwo swego patriotyzmu („cnoty obywatelskiej”). Dwudziestoletnia historia 18. Pułku Ułanów Pomorskich (1919-1939) wypełniła chlubną kartę w dziejach polskiej kawalerii, tej najbardziej polskiej formacji wojskowej.

Polityka eksterminacyjna wobec Narodu Polskiego prowadzona była przez okupantów (niemieckiego i sowieckiego) od początku okupacji. Szczególne miejsce w strategii obu najeźdźców zajmowały polskie dzieci i polska młodzież. Ich eksterminacja i germanizacja miała być w perspektywie polityki niemieckiej zabezpieczeniem trwałego włączenia ziem polskich do III Rzeszy. Ponadto germanizacją i eksterminacją polskich dzieci chciano rozwiązać odwieczny niemiecki problem z Polakami, którzy według nich w kolejnych pokoleniach na pewno podejmowaliby walkę o odzyskanie zagrabionych przez Niemców ziem. Dla milionów polskich obywateli, w tym również dzieci, polityka niemiecka oznaczała śmierć.

Represje wobec ludności polskiej stały się nieodzownym elementem polityki agresora, którym wobec Rzeczpospolitej po 1 września 1939 r. stało się państwo niemieckie. Na terenach wcielonych do III Rzeszy oraz w najistotniejszych rejonach Polski ludność miejscowa, a zwłaszcza elity, odczuwały szczególnie mocno jarzmo niemieckiego najeźdźcy. System obozów, zaplanowany drobiazgowo jeszcze przed wybuchem wojny, stał się jednym z najistotniejszych filarów walki z podbitymi społecznościami. Prezentowana książka ma przybliżyć czytelnikowi szczegóły funkcjonowania systemu obozowego oraz martyrologię tysięcy Polaków objętych niemieckimi represjami w ramach obozów utworzonych na terenie Wolego Miasta Gdańska. Publikacja W cieniu obozu Stutthof: martyrologia więźniów...

Zestaw 6 kolorowych długopisów w etui. Długopisy mienią się brokatem wtopionym w tworzywo.

W publikacji przypomniano dzieje garnizonu krakowskiego Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej. Szeroko omówiono problematykę tworzenia się w Krakowie terytorialnych władz wojskowych (Polskiej Komendy Wojskowej, Dowództwa Okręgu Generalnego i Komendy Miasta), a także udział formacji z Krakowa w walkach o niepodległość i granice w latach 1918-1921.W książce przedstawiono strukturę terytorialnych władz wojskowych w Krakowie w okresie pokojowym (Dowództwa Okręgu Korpusu nr V oraz władz garnizonowych) oraz działalność formacji wojskowych tworzących w tym czasie garnizon krakowski, zaprezentowano szkolenie żołnierzy, prowadzoną wśród nich działalność oświatową oraz ich życie codzienne. Omówiona została rola garnizonu w życiu miasta i społeczeństwa K...

Taśma pakowa z kolekcji Starpak. Trwała, przeźroczysta taśma pakowa, niezbędna w każdym biurze, oraz magazynie. Odpowiednia grubość uniemożliwia przypadkowe rwanie lub strzępienie taśmy. Pasuje do wszystkich obecnych na rynku pakowarek. Cena dotyczy 1 sztuki