Mushishi 6

Mushi zazwyczaj są pasożytami żerującymi na innych organizmach. Stają się częścią ludzkiego życia, czasami wręcz je ułatwiając. Jednak wszystko ma swoją cenę. Korzystając z ich mocy, pozbawiamy się części człowieczeństwa. Po raz kolejny cykl „Mushishi” pod pretekstem krótkich historii stawia pytania na temat człowieczeństwa, ale również o granicę poświęceń czy o zemstę i karę.

Każde stworzenie ma swoje miejsce na Ziemi i ma prawo do egzystencji. Mushi też są częścią porządku rzeczy, fragmentem świata, który pozostaje w równowadze. Jeśli wyciąga się rękę po ich pomoc, należy pamiętać o konsekwencjach. Żadne działanie z udziałem mushi nie pozostaje w próżni, każda akcja powoduje reakcję. Gdy ten porządek zostaje zaburzony, skutki mogą być być tragiczne. Yuki Urushibara - urodzona 29 I 1974 w prefekturze Yamaguchi. Najbardziej znana ze swojego dzieła "Mushishi", za które otrzymała między innymi Nagrodę Kōdansha Manga oraz grand prix Japan Media Arts Festival.

To już finał serii o Ginko. W tym tomie na pierwszy plan zdaje się wysuwać cała mitologia opowieści: promienista żyła, która ma wpływ na to, co się dzieje nad nią; władca, który utrzymuje równowagę góry; kolej rzeczy, która kieruje wszystkim. Doceniany przez czytelników i krytyków komiks doczekał się świetnej wersji animowanej. Kolejne historie dotykają uniwersalnych problemów dotyczących zarówno środowiska naturalnego, jak i człowieczeństwa.

Mushi to przedziwne stworzenia, które nieustannie oddziałują na otaczający je świat. Niejednokrotnie zmieniają na zawsze ludzkie życia. Jednak bohaterów opowieści kreślonych przez Urushibarę nie nękają jedynie mushi. Problemy pojawiające się w tych historiach dotyczą również bardziej przyziemnych spraw, jak depresja, relacje międzyludzkie czy uzależnienia.

Mushi to byty, które mogą przybierać różne formy. Często sprowadzają choroby, cierpienie. Ale czy to ich wina? Czy trzeba je wytępić? Dla wielu mushishi, badaczy mushi, odpowiedź jest oczywista. Jednak nie dla Ginko. On stara się ich nie osądzać i nie tępić za wszelką cenę.

Mushi można się bać albo starać się je polubić. Można spotkać je wszędzie ? w górach, w gajach bambusowych, w zbiornikach wodnych, a czasem nawet w domach. Zdarza się, że egzystują obok ludzi nie wadząc nikomu, a czasami potrafią być bardzo dokuczliwe. Bo mushi to sąsiedzi, których nie trzeba kochać, ale z którymi należy nauczyć się żyć.

Nikt nie zna dnia ani godziny, gdy zetknie się z mushi. Mogą czaić się pod kamieniem albo w cieniu drzewa. Mogą wejść w ciało nosiciela przez uszy lub oczy. Nigdy nie wiadomo, jak bardzo zmieniają świat, którego są nierozłączną częścią.

Prezentowany poniżej przekład Księgi niepokoju oparty został na dziewiątym wydaniu Richarda Zenitha (2011). Tym samym wprowadza on istotne zmiany w odniesieniu do poprzedniego wydania Księgi w moim przekładzie (opartego na czwartym wydaniu Zenitha z 2003 roku), które ukazało się Warszawie w 2007. Poza tym, że tekst przeszedł nową redakcję w oparciu o nowy oryginał, został też poszerzony o wspomniane siedem fragmentów. Uwzględniono w nim także kilkaset zmian wynikłych z nowych odczytań rękopisów - w większości przypadków nadających zdaniu całkiem nowy sens - oraz usunięto część akapitów. Te z „wielkich fragmentów” (składających się na drugą część książki), które w poprzednich wydaniach nosiły jednakowe tytuły, a zróżnicowane były numeryc...

Wędrówki przez malownicze połoniny i wspinaczka na najwyższy szczyt polskich Bieszczadów – Tarnicę. Wschód słońca nad Bieszczadami, szczyty wyłaniające się z morza mgieł i gwiezdny spektakl na nocnym niebie. Historia ukryta na Szlaku Architektury Drewnianej i w dolinach nieistniejących bojkowskich wsi. W przewodniku opisano najbardziej atrakcyjne trasy wycieczkowe w Bieszczadach. Dopełnieniem górskich eskapad będą tutejsze atrakcje, m.in: przejazd Bieszczadzką Kolejką Leśną i drezynami rowerowymi, obserwacja żubrów w Zagrodzie Pokazowej czy spacer po zachwycającym Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. Odkryj Bieszczady z nową, wyjątkową górską serią „Przewodników light”. To prawdziwy niezbędnik w podróży w polskie góry. Zawiera konkretne opisy tra...

Jeden z najważniejszych głosów na temat natury zła. Dramatyczne dzieje procesu Adolfa Eichmanna, współodpowiedzialnego za Holokaust, które w latach 60. XX wieku Hannah Arendt relacjonowała dla „New Yorkera”. Książka opatrzona słynnym podtytułem zawierającym jedno z najdonioślejszych sformułowań zrodzonych w stuleciu totalitaryzmów: „banalność zła”. Bolesna diagnoza postawiona przez filozofkę jest aktualna aż do dziś - systemowi zagraża każdy, kto myśli samodzielnie i nie podąża ślepo za rozkazami. Relacja Hannah Arendt to nie tylko znakomity literacko klasyczny reportaż sądowy, lecz także esej o mechanizmie państwa totalitarnego oraz mentalności jego twórców i sług. Autorka, jeden z najwybitniejszych, niezależnych umysłów XX wieku, nie cofa s...

Druga książka twórców kanału Urbex History Witajcie na następnej wyprawie - tym razem zabierzemy was do Japonii, a głównym celem naszej podróży będzie skażona strefa w Fukushimie. Japończycy mówią, że czas w tym miejscu zatrzymał się 11 marca 2011 roku, kiedy tsunami wywołane przez największe od 140 lat trzęsienie ziemi doprowadziło do awarii reaktorów w elektrowni atomowej Fukushima Daiichi. Miasta i wioski w promieniu kilkudziesięciu kilometrów opustoszały. Przykrył je opad z radioaktywnej chmury. Jak jest tam teraz, prawie dekadę później? Czy już można czuć się bezpiecznie? Czy mieszkają tam ludzie? Jak wysoka jest radiacja? Wyrusz z nami do miejsca, którego nazwa u wielu wywołuje zimny dreszcz, i stań naprzeciw uszkodzonych reaktorów. Jednak emocj...

150 lat malarstwa polskiego, autorstwa Marii Anny Potockiej, to bogato ilustrowany zbiór blisko pięćdziesięciu esejów poświęconych najwybitniejszym polskim artystom od drugiej połowy XIX wieku do czasów współczesnych. Każdy z tekstów koncentruje się na wskazaniu esencji twórczości danego malarza – od zarysowania tła biograficznego, często przez analizę psychologiczną twórcy, po podsumowanie jego dorobku artystycznego. Rozważania wzbogacone są w interpretacje wybranych dzieł sztuki, które niejednokrotnie wykraczają poza oczywiste przesłanie, jakie niesie obraz. Jak zauważa autorka: „Właściwy sens sztuki zawiera się w twórcy. Dzieła są jedynie tropami, które pozwalają do tego źródła dotrzeć”. Maria Anna Potocka umożliwia czytelnikom wnikliwe...

To już finał serii o Ginko. W tym tomie na pierwszy plan zdaje się wysuwać cała mitologia opowieści: promienista żyła, która ma wpływ na to, co się dzieje nad nią; władca, który utrzymuje równowagę góry; kolej rzeczy, która kieruje wszystkim. Doceniany przez czytelników i krytyków komiks doczekał się świetnej wersji animowanej. Kolejne historie dotykają uniwersalnych problemów dotyczących zarówno środowiska naturalnego, jak i człowieczeństwa.

Każde stworzenie ma swoje miejsce na Ziemi i ma prawo do egzystencji. Mushi też są częścią porządku rzeczy, fragmentem świata, który pozostaje w równowadze. Jeśli wyciąga się rękę po ich pomoc, należy pamiętać o konsekwencjach. Żadne działanie z udziałem mushi nie pozostaje w próżni, każda akcja powoduje reakcję. Gdy ten porządek zostaje zaburzony, skutki mogą być być tragiczne. Yuki Urushibara - urodzona 29 I 1974 w prefekturze Yamaguchi. Najbardziej znana ze swojego dzieła "Mushishi", za które otrzymała między innymi Nagrodę Kōdansha Manga oraz grand prix Japan Media Arts Festival.

Mushi zazwyczaj są pasożytami żerującymi na innych organizmach. Stają się częścią ludzkiego życia, czasami wręcz je ułatwiając. Jednak wszystko ma swoją cenę. Korzystając z ich mocy, pozbawiamy się części człowieczeństwa. Po raz kolejny cykl „Mushishi” pod pretekstem krótkich historii stawia pytania na temat człowieczeństwa, ale również o granicę poświęceń czy o zemstę i karę.

Mushi to przedziwne stworzenia, które nieustannie oddziałują na otaczający je świat. Niejednokrotnie zmieniają na zawsze ludzkie życia. Jednak bohaterów opowieści kreślonych przez Urushibarę nie nękają jedynie mushi. Problemy pojawiające się w tych historiach dotyczą również bardziej przyziemnych spraw, jak depresja, relacje międzyludzkie czy uzależnienia.

Nikt nie zna dnia ani godziny, gdy zetknie się z mushi. Mogą czaić się pod kamieniem albo w cieniu drzewa. Mogą wejść w ciało nosiciela przez uszy lub oczy. Nigdy nie wiadomo, jak bardzo zmieniają świat, którego są nierozłączną częścią.

Mushi to byty, które mogą przybierać różne formy. Często sprowadzają choroby, cierpienie. Ale czy to ich wina? Czy trzeba je wytępić? Dla wielu mushishi, badaczy mushi, odpowiedź jest oczywista. Jednak nie dla Ginko. On stara się ich nie osądzać i nie tępić za wszelką cenę.

Mushi można się bać albo starać się je polubić. Można spotkać je wszędzie ? w górach, w gajach bambusowych, w zbiornikach wodnych, a czasem nawet w domach. Zdarza się, że egzystują obok ludzi nie wadząc nikomu, a czasami potrafią być bardzo dokuczliwe. Bo mushi to sąsiedzi, których nie trzeba kochać, ale z którymi należy nauczyć się żyć.

Istoty nie z tego świata. Przedziwne niższe byty, nie przypominające zwierząt, ni roślin. Zbieranina stworzeń o najdziwniejszych formach od dawna budząca w ludziach obawę, ale i szacunek, zwana była „mushi”. Mushishi zajmuje się zaś ich badaniem.