Monte Cassino

Oparty na poszukiwaniach w archiwach pięciu krajów, w tym odtajnionych zbiorach rosyjskich, Diabelski pakt stanowi najlepsze opracowanie dziejów tego tajnego paktu i jego katastrofalnych skutków. Gdy Niemcy najechały 1 września 1939 roku Polskę, ich potęga wojskowa była przytłaczająca. A ledwie dwadzieścia lat wcześniej Niemcy były na kolanach. Traktat wersalski drastycznie ograniczył ich niegdyś potężną armię, zakazując rozwoju techniki wojskowej. Gdy w roku 1933 do władzy doszedł Hitler, ustalenia te pozostawały w mocy. W roku 1939 jednak dysponował już 4,2 miliona żołnierzy i najbardziej zaawansowaną bronią na świecie. Jak do tego doszło? Ian Ona Johnson udowadnia, że odpowiedzi należy szukać w Rosji Radzieckiej. Ponad dziesięć lat po zakończeniu I wojny światowej Niemcy i Związek Radziecki zawiązali tajemne partnerstwo. Na radzieckiej ziemi, poza kontrolą narzuconą w Wersalu, powstała sieć poligonów i fabryk zbrojeniowych. Niemcy zyskały miejsce do odbudowy wojska, a Związek Radziecki zdobył bezcenną wiedzę militarną, techniczną i gospodarczą. Oba kraje stały się potęgami marzącymi o światowej dominacji. Książka Johnsona jest wspaniale pouczająca. Objaśnia jedną z najmniej znanych i najmniej rozumianych relacji XX wieku - kontaktu międzywojennych pariasów, Niemiec i Związku Radzieckiego. Ta dobrze napisana i doskonale udokumentowana praca jest niezbędną lekturą dla każdego, kto interesuje się tym okresem. – Roger Moorhouse, autor książek Polska 1939. Pierwsi przeciw Hitlerowi i Pakt Diabłów. Sojusz Hitlera i Stalina, 1939-1941.

Piaskowy Wilk ma błyszczące futerko w kolorze piasku i był na świecie od zawsze. Opowiada rzeczy zapierające dech w piersiach i tłumaczy Karusi zagadki otaczającego ją świata. Na przykład, że wszechświat nie ma końca, albo że siniaki to medale, które dostaje się za odwagę. Albo że tata dlatego nie może przyjść się wykąpać z Karusią w morzu, bo gazeta, którą czyta, zahipnotyzowała mu oczy. Piaskowy Wilk potrafi przekonać Karusię, że nie musi bać się ciemności ani potworów.

Nikomu nie trzeba przedstawiać, kim jest ten, który o sobie opowiada – Jan Paweł II. Postać tak dobrze znana wszystkim. Tu mówi: „Starsi pamiętają mnie młodego, młodzież i dzieci już jako starego człowieka z laską lub na fotelu. Ludzie uważają, że jestem kimś bardzo ważnym, ale ja sam o sobie tak nie myślę”. I dalej, z wrodzoną skromnością – znakomitym piórem dominikanina ojca Jana Góry – opowiada o Bogu, kontaktach z ludźmi, o swoim niecodziennym życiu.

Światowej sławy uczona polskiego pochodzenia miała szczęście wychowywać się w środowisku osób przepojonych zamiłowaniem do nauki i literatury. Kontynuowała naukę na Sorbonie, odkryła zjawisko radioaktywności toru i radonu. Wspólna intensywna praca z mężem Piotrem Curie doprowadziła do odkrycia polonu i radu. Oboje dostali za to Nagrodę Nobla z fizyki. Po śmierci męża założyła Instytut Radu, a podczas pierwszej wojny światowej skutecznie przyczyniła się do zastosowania promieni Roentgena przy udzielaniu pomocy rannym. W 1911 roku przyznano jej drugą Nagrodę Nobla – tym razem z chemii.

Książka Nazywam się Fryderyk Chopin autorstwa Aleksandry Zgorzelskiej i zilustrowana przez Józefa Wilkonia ukazuje się w serii „Nazywam się...”, w której sławni ludzie opowiadają o swoim życiu i o tym, czego dokonali. Taka koncepcja serii sprawia, że bohaterowie mówią w pierwszej osobie i zwracają się bezpośrednio do czytelnika. Bohater opowiada o swoim dzieciństwie, kochających rodzicach, o domu, który rozbrzmiewał muzyką, o pierwszych swoich kontaktach z klawiaturą, o występach przed warszawską publicznością, a wszystko to odnosi do historii Polski, która przecież wówczas nie istniała na mapie. I dalej płynie opowieść o komponowaniu, studiach, o koncertach, podróżach, które miały pozwolić mu na rozwijanie talentu. Ale widzimy nie tylko genialnego pianistę i kompozytora, który cały czas szuka swojej drogi. Poznajemy też człowieka, który kocha, a potem cierpi z miłości. Zdaje się, że słyszymy słowa, ale i piękną muzykę. A portrety Chopina, rysunki Warszawy, sal koncertowych, dworów dopełniają obrazu. Książka ma też wartości edukacyjne, jako że na końcu zamieszczone jest kalendarium, które obejmuje fakty z życia Chopina oraz ważniejsze wydarzenia historyczne czy kulturalne.

Zabawa polega na układaniu z liter wyrazu pasującego do wybranego wcześniej obrazka. Dzieci (przy współudziale starszego uczestnika) uczą się rozpoznawania i nazywania liter, układania z nich dowolnych wyrazów lub wyrazów odpowiadających zawartym w opakowaniu obrazkom. Mogą układać wyrazy – podpisy do obrazków (w zależności od umiejętności), korzystając z podanego w instrukcji wzoru lub samodzielnie. Dzieci starsze, a nawet dorośli mogą zagrać w dwie wersje interesującej i zmuszającej do myślenia gry słownej. Zawartość opakowania: • 35 obrazków, • 96 liter, • 30 żetonów, • instrukcja.

Zabawna i pouczająca powieść, której akcja rozgrywa się w dwóch fikcyjnych miasteczkach w przededniu odzyskania przez Polskę niepodległości. Główni bohaterowie, uczniowie jednego z gimnazjów, z zamiłowaniem oddają się swojej pasji, jaką jest gra w piłkę nożną. Ich miłość do futbolu nie ogranicza się jednak tylko do codziennej zabawy i treningów. Prowadzi też do ciekawych inicjatyw i odważnych decyzji podejmowanych przez kapitana jednej z drużyn. Kto wygra najważniejszy mecz? Dowiesz się z kart tej książki. Książka `Boisko 191`8 autorstwa Krzysztofa Miśdzioła została nagrodzona w kategorii powieści dla młodzieży w wieku 11-14 w konkursie #WOLNOśĆ_czytaj_dalej, organizowanym przez NCK i Fundację PGZ z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.

Druga część przygód sympatycznego właściciela i jedynego pracownika agencji detektywistycznej „Różowe Okulary”, lubianego przez wszystkie dzieci i większość dorosłych, poza przestępcami i wrednym Martwiakiem – szefem konkurencyjnej agencji „Czarnowidz”. Czytelnicy znowu mają szansę kroczyć śladem Pozytywki i razem z nim rozwiązywać nawet najtrudniejsze zagadki, ucząc się przy tym logicznego myślenia i wyciągania właściwych wniosków. Tym razem wspólnie odkryjemy, co ortografia ma wspólnego z dowodami w śledztwie, czy w Turcji pije się kawę po turecku, albo jak należy podlewać kaktusy. Dzięki tej książce wszystkie dzieci (i dorośli też!) mogą chociaż na chwilę zostać detektywami.

Książka stanowi zbiór materiałów do ćwiczeń z biochemii z elementami chemii, biochemii jamy ustnej oraz biochemii ogólnej i żywienia prowadzonych w Katedrze Biochemii Lekarskiej UJ CM dla studentów Wydziału Lekarskiego. Opracowane ćwiczenia mają na celu zaznajomienie studenta z podstawowymi technikami laboratoryjnymi oraz metodami badania procesów biochemicznych. Ich celem jest ułatwienie zrozumienia prezentowanych w toku nauczania zagadnień poprzez obserwację i interpretację wykonanych doświadczeń. Tematyka ćwiczeń obejmuje wybrane zagadnienia z chemii ogólnej i organicznej, biochemii białek i kwasów nukleinowych, enzymologii, przemian metabolicznych oraz biologii molekularnej. Pierwsza część opracowania stanowi zbiór instrukcji do ćwiczeń laboratoryjnych, zawierających krótkie wprowadzenia oraz listę wymaganych zagadnień teoretycznych do przygotowania przed przystąpieniem do zajęć. Druga część zawiera listę zajęć laboratoryjnych dla poszczególnych kursów oraz formularze sprawozdań z ćwiczeń. Oprócz podstawowych technik laboratoryjnych student poznaje nowoczesne metody badawcze, takie jak analiza ekspresji genów i badanie cytotoksyczności, a także uczy się korzystania z internetowych baz danych w celu uzyskania potrzebnych informacji o genach czy strukturze białek.

Czy duchowość może szkodzić? Gdzie zaczyna się opętanie, a gdzie choroba? Czy myśli bluźniercze podsyłają nam demony? Czym różni się zwykły smutek od depresji? Ksiądz Krzysztof Grzywocz był niewątpliwie jednym z najbardziej cenionych autorytetów duchowych w Polsce. Olbrzymią wiedzę z dziedziny psychologii, psychiatrii i teologii duchowości łączył z praktyką kierownika duchowego, formatora i egzorcysty. Pokazywał, że jeśli chcemy wierzyć dojrzale, nie możemy bać się konfrontacji z wiedzą o człowieku, a poznanie Boga idzie w parze z poznaniem człowieka. Ta książka jest zapisem cyklu jego wykładów na Uniwersytecie Opolskim, ostatnich, jakie obok „Mistyki chrześcijańskiej” wygłosił w swym życiu. W niezwykle przystępny i pełen pasji sposób pomagał w nich spojrzeć na człowieka jako „złożoną mieszaninę światła i cienia” (Franciszek) i lepiej go zrozumieć. Fascynująca podróż po meandrach ludzkiej psychiki i duchowości, gdzie obok miejsc pięknych i kojących nie brakuje również mrocznych i bolesnych zakamarków.

Drzwi agencji detektywistycznej „Różowe Okulary” są wciąż zamknięte na głucho, jednak mieszkańcy kamienicy starają się nie poddawać złym myślom. Tymczasem Martwiak ostatnio wyraźnie zhardział, ciągle przesiaduje w piwnicy lub na podwórzu i najwyraźniej coś planuje… Czy detektyw Pozytywka wróci na czas, aby udaremnić jego knowania? Grzegorz Kasdepke — najchętniej czytany polski autor książek dla dzieci. Niemal wszystkie z ponad jego czterdziestu tytułów uzyskały status bestsellera (m.in. „Kacperiada…” czy „Horror, czyli skąd się biorą dzieci”). Sympatię czytelników łączy z uznaniem krytyków, czego dowodem są najważniejsze nagrody, jakie zdobył za twórczość dla najmłodszych (w tym: Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego, dwukrotnie nagrodę Edukacja XXI, Nagrodę BETA, Nagrodę im. Kallimacha, Nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i inne). Jego książki weszły na listę lektur szkolnych, a Fundacja „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom” uznała „Detektywa Pozytywkę” za jedną z dziesięciu najlepszych książek dla dzieci minionej dekady. Piotr Rychel zajmuje się projektowaniem graficznym i ilustracją. Współpracował z lokalnym wydaniem „Gazety Wyborczej”, wydawnictwami literatury dziecięcej i edukacyjnymi. Ilustrował i opracowywał graficznie serię podręczników do nauczania początkowego (za jeden z nich został wyróżniony przez PTWK w konkursie na najpiękniejszą książkę roku 2000). W latach 2004–2008 jako redaktor naczelny kierował dwutygodnikiem „Miś”. Od wielu lat współpracuje ze „Świerszczykiem”. Jest twórcą graficznego wizerunku detektywa Pozytywki, głównego bohatera bestsellerowej serii Grzegorza Kasdepke. Współautor (z Magdą Wosik) pierwszej w Polsce bajki do rysowania pt. O, ja cię! Smok w krawacie! – Najlepszej Książki Dziecięcej Przecinek i kropka 2011 w konkursie Empiku. W wolnych chwilach jeździ na motorze.

„Zrozumieć zesłańca nigdy nie było łatwo. Doświadczył tego i Maurycy Beniowski, i Józef Kopeć, i Bronisław Piłsudski, którzy powrócili do Polski po latach spędzonych na zauralskich terenach. Ich relacje przyjmowane były często z niedowierzaniem. (…) Zrozumieć, to znaczy otworzyć się na wrażenia autorów wspomnień i dowiedzieć się, kiedy mogli się cieszyć życiem, a kiedy przytłaczała ich tęsknota i warunki zewnętrzne. (…) W pamiętnikach tego okresu pobyt na Syberii to czas zawieszenia. Zesłańcy nastawieni są na trwanie. Tworzone są instytucje, niosące pomoc i zajmujace się organizowaniem życia kulturalnego. Kontakt z krajem nie ulega zerwaniu. Kopeć, Ciecierski, Lubicz-Chojecki, Beniowski to bohaterowie w drodze. W każdej chwili gotowi są porzucić wszystko i udać się w drogę powrotną. Nie zbudowali na Syberii nic trwałego. Karty ich pamiętników wypełniają opisy drogi tam lub z powrotem. Interesują się otaczającym ich światem, ale nie myślą o współtworzeniu go. Czekają na wieść o uwolnieniu.” Dariusz Zięba (1968) – ukończył filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie w 1993 r. Tytuł doktora nauk humanistycznych uzyskał na Uniwersytecie Rzeszowskim w roku 2006 po obronie pracy doktorskiej pt. Pamiętniki zesłańców syberyjskich do 1823 roku przygotowanej pod kierunkiem prof. Piotra Żbikowskiego. Pracował jako nauczyciel języka polskiego; w latach 2015-2017 pełnił funkcję wicedyrektora ds. dydaktycznych PCEN-u w Rzeszowie. Jest ekspertem MEN. Jako prezes Komitetu Budowy Pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego w Rzeszowie przyczynił się do powstania monumentu, który został uroczyście odsłonięty 11 listopada 2019 r. Jest członkiem Sekcji Krajowej NSZZ „Solidarność” Oświaty i Wychowania.

Bogato ilustrowana publikacja o jednym z najlepszych związków operacyjnych Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Na przełomie lipca i sierpnia dywizja wylądowała w Normandii w składzie 2 korpusu 1 Armii Kanadyjskiej. Walczyła pod Falaise (8-21 sierpnia), wyzwoliła Axel i inne miejscowości belgijskie, potem holenderskie: Baarle-Nassau, Alphen, Gilze. Toczyła walki o sforsowanie kanałów Mark i Wilhelminy (1-3 listopada), uczestniczyła w boju o likwidację niemieckiego przedmościa u ujścia Mozy, po czym przeszła do obrony wzdłuż rzeki na szerokim froncie na północ od Bredy. 7 kwietnia 1945 r. wkroczyła na ziemie niemieckie, po sforsowaniu Renu rozpoczęła działanie we Fryzji, potem natarcie w kierunku Wilhemshaven (zajęte 6 maja).