Milczenie i ogień. Listy i zapiski

Z okazji kanonizacji, oddajemy do rąk czytelnika, kolejne po Duchu Jezusa duchowe dzieło świętego. Jest to duchowy dziennik, zawierający najbardziej osobiste zapiski Karola de Foucauld.Nocny podróżnik przypomina wędrówki pod rozgwieżdżonym niebem Sahary, jest też swoistą pustynią duchową - miejscem bezpośredniego spotkania z Bogiem. W tomie zawarte są zapiski zarówno z okresu pielgrzymek do Rzymu, przebywania w Nazarecie, Bni-Abbs i Tamanrasset. Medytacje, notatki, rekolekcje i inne rękopisy podzielone są na trzy okresy: Nazaret, Akbes i Rzym, Ziemia Święta i Sahara.

Błogosławiony Karol de Foucauld żyjący w pustelni w Tamanrasset na Saharze wśród Tuaregów zginął w grudniu 1916 roku z rąk bojowników z plemienia Senussów, zanim zdążył kogokolwiek nawrócić i założyć zgromadzenie, o którym marzył. Jego życie wydawało się przegrane. Ale Jezus pozostawił dyskretny znak: obok ciała brata Karola znaleziono na piasku Hostię wyrzuconą z tabernakulum oraz Pismo Święte. W ten sposób sam Mistrz z Nazaretu potwierdził jedność ze swoim uczniem w jego radykalnym ogołoceniu i ofierze z siebie. Wokół tego wydarzenia bp J.C. Boulanger buduje swoją opowieść o duchowości brata Karola, który pragnął żyć życiem ukrytym w ubóstwie i z pracy własnych rąk jak Jezus w Nazarecie, a jednocześnie życiem kontemplacyjnym pośród...

"Duch Jezusa" to zbiór medytacji na temat cnót kardynalnych w Ewangeliach, powstałych w 1896 r., komentarzy do czerech Ewangelistów, datowanych na 1901 r. oraz wczesnych i późniejszych medytacji nad Ewangelią (1905 r. oraz 1914-1915r.). Niezwykle sugestywne pasusy, charakterystyczne dla lectio divina, nabierają charakteru medytacji, intymnej rozmowie z Bogiem, opartej na niesłychanej wrażliwości. Pisane z pokorą, w kruchości, świadomości własnych ograniczeń, noty, mające nieraz cechy uniesień mistycznych. Karol de Foucauld otwiera przed czytelnikiem wrota źródeł chrześcijaństwa. Życiu zgodnie z Ewangelią. Służby bliźniemu, kimkolwiek jest - ubogiemu, ostatniemu, a także wrogowi. Miłości do nieprzyjaciela. Okrywania ducha wspólnoty. Szczególnie te doświadc...

Jak to się stało, że niewierzący za młodu, porywczy i skłonny do awantur oficer armii francuskiej stał się eremitą żyjącym na Saharze pośród Tuaregów, autorem słynnej reguły Małych Braci Jezusa, męczennikiem bestialsko zamordowanym przez Senussów, a wreszcie jednym z najpopularniejszych świętych współczesnego Kościoła? Książka Marka Przepiórki to barwna i błyskotliwie napisana powieść biograficzna o św. Karolu de Foucauld, jakiej nie mieliśmy do tej pory. Literacko sfabularyzowane wydarzenia z życia świętego przeplatają się z fragmentami jego korespondencji i pamiętników, co daje czytelnikowi niepowtarzalną okazję zrozumienia nieprzeciętnej osobowości św. Karola, jego wewnętrznej determinacji i drogi nawrócenia. To ziarno potrzebowało wiele...

Zbiór cennych, głębokich duchowo myśli jest świadectwem człowieka, trapisty-pustelnika i misjonarza, który z piórem w ręku modlił się, myślał i przygotowywał najważniejsze decyzje swojego życia. A życie to z jego głodem doskonałości i mądrości pustyni może być i dla nas przykładem i natchnieniem.

Czy od religii można się uzależnić? Czym różni się depresja od nocy duchowej? Czy w naszym postępowaniu częściej kierujemy się sumieniem, czy raczej niezdrowym poczuciem winy? Czy diabeł zsyła choroby? Jacek Prusak, jezuita, psycholog i psychoterapeuta przygląda się tym obszarom w naszym wnętrzu, gdzie sfery psychiczna i duchowa się ze sobą przenikają. Pokazuje motywacje naszej - nie zawsze zdrowej - religijności, zastanawia się nad emocjami, które towarzyszą nam w wierze bądź zwątpieniu, odkrywa przyczyny religijnych kryzysów, również wśród osób duchownych. Wreszcie uświadamia, jak wiele naszych wyobrażeń o Bogu, tak naprawdę nie mówi o Nim nic, za to wiele o nas samych. Zrozum siebie, by odkryć Boga, który w tobie mieszka. Wielu ludzi, mówiąc, że...

Czy duchowość może szkodzić? Gdzie zaczyna się opętanie, a gdzie choroba? Czy myśli bluźniercze podsyłają nam demony? Czym różni się zwykły smutek od depresji? Ksiądz Krzysztof Grzywocz był niewątpliwie jednym z najbardziej cenionych autorytetów duchowych w Polsce. Olbrzymią wiedzę z dziedziny psychologii, psychiatrii i teologii duchowości łączył z praktyką kierownika duchowego, formatora i egzorcysty. Pokazywał, że jeśli chcemy wierzyć dojrzale, nie możemy bać się konfrontacji z wiedzą o człowieku, a poznanie Boga idzie w parze z poznaniem człowieka. Ta książka jest zapisem cyklu jego wykładów na Uniwersytecie Opolskim, ostatnich, jakie obok „Mistyki chrześcijańskiej” wygłosił w swym życiu. W niezwykle przystępny i pełen pasji sposób poma...

„Mówiąc o duchowości chrześcijańskiej, ks. Grzywocz pozostaje bliski konkretom życia i wyraża swą myśl w zrozumiałych i prostych słowach. Stara się odpowiedzieć na żywotne problemy współczesnego człowieka, takie jak: zabieganie, brak czasu na odpoczynek, trudność z ustaleniem hierarchii spraw, podejmowanie się zbyt wielu zadań, zachowania kompensacyjne. Lektura książki może przynieść wiele cennych podpowiedzi, pomocnych w lepszym rozumieniu siebie, naszej ludzkiej natury, jej przemiany i rozwoju, w uporządkowaniu naszego codziennego życia, a także relacji z Bogiem i ludźmi. Znajdziemy w niej także cenne przemyślenia i uwagi dotyczące głębi myśli papieża Franciszka zawartej w adhortacji Amoris laetitia. Mogą się one przyczynić do jej odczytania i re...

Pomieszanie pojęć i przyczyny kryzysu w Kościele Czy wiara staje się obecnie kwestią wyłącznie prywatną? W jaki sposób Kościół może podejmować dialog ze światem? Jak rozwój współczesnej psychologii wpływa na naszą duchowość? Kryzys w Kościele staje się coraz bardziej widoczny. Wielu szuka przyczyn takiego stanu w aferach obyczajowych czy problemach w sprawowaniu władzy przez kościelnych hierarchów. Czy to jednak prawdziwy powód osłabienia Kościoła? Ojciec Jan Paweł Strumiłowski, teolog i wykładowca, wskazuje na głębsze przyczyny widocznych już zmian. W swojej książce analizuje rzeczywiste okoliczności kryzysu Kościoła, które jednoznacznie świadczą o tym, iż za wszelką cenę staramy się Kościół dostosować do zasad „tego świata”. Pokaz...

Czujemy, że cierpimy, ale nie zawsze czujemy, że kochamy. I to potęguje nasze cierpienie. Wiemy jednak, że chcielibyśmy kochać, a chcieć kochać, to kochać św. Karol de Foucauld. To jest przesłanie tej książki: chcieć kochać, to kochać. Bez zbędnego mędrkowania, filozofowania, kluczenia. By przybliżyć Czytelnikom duchowość św. Karola, bp Andrzej Przybylski odwiedził jego najważniejsze mieszkania, znajdując w nich sedno karolowej miłości. Aleksandra Mieczyńska porozmawiała z małymi siostrami Jezusa: s. Ewą, s. Henią, s. Kasią i s. Mariolą, dzieląc się doświadczeniami tej miłości w życiu codziennym. Chcieć kochać, to kochać tylko tyle i aż tyle.

Nieustannie odczytując na nowo z miłością Ewangelię, brat Karol do Foucauld poznał, że Jezus zechciał być naszym Bratem i do ewangelicznego braterstwa nas zachęca: "Wszyscy braćmi jesteście" (Mt 23,8). Czy słuchamy i staramy się rozumieć to wołanie Jezusa? Cały Kościół jest wezwany do życia nazaretańskiego i życia błogosławieństwami.

Kościół dokładnie rozeznał choroby sfery duchowej człowieka, opisał je, ukazał symptomy i zaproponował sposób ich leczenia. Nie były to działania przypadkowe, nieprzemyślane, lecz podejmowane w ramach solidnie zbudowanego systemu. W czasach Ojców Pustyni (od IV wieku) nastąpił rozkwit takiej posługi, a jej kontynuacje znajdujemy w klasztorach, diecezjach, a nawet w parafiach. Mimo że mijają wieki, konieczność uzdrawiania i przychodzenia z pomocą chorym wciąż jest paląca. Stąd zrodziło się pragnienie, aby zgłębić i ukazać solidnie opisaną posługę uzdrawiania chorych pełnioną przez ojca pustyni, Ewagriusza z Pontu, którą podejmował pod koniec IV wieku w osadzie mniszej w Kellia, na pustyni egipskiej, prowadząc razem ze swoimi uczniami swoistą klinik�...

Listy św. Karola de Foucauld do kuzynki, Marii de Bondy, lepiej niż najlepsza biografia dają nam możliwość śledzenia jego kroków dzień po dniu od chwili wstąpienia do trapistów aż po Tamanrasset. Pierwszy jego list został wysłany już dwadzieścia cztery godziny po wyjeździe z Paryża, ostatni zaś w dniu śmierci, 1 grudnia 1916 roku. Adresatka tych listów, starsza o osiem lat pani de Bondy, bardzo szybko wzbudziła w sercu Karola podziw, co wyrażało się w jego coraz większym do niej przywiązaniu. O roli, jaką ta świecka kobieta odegrała w życiu brata Karola od Jezusa, wymownie świadczy fakt, że właśnie dzięki Marii poznał on księdza Huvelina. Niniejszy długo oczekiwany zbiór listów, opatrzony wprowadzeniem Georgesa Gorre, stanowi jedno z głównych źr�...

Z okazji kanonizacji, oddajemy do rąk czytelnika, kolejne po Duchu Jezusa duchowe dzieło świętego. Jest to duchowy dziennik, zawierający najbardziej osobiste zapiski Karola de Foucauld.Nocny podróżnik przypomina wędrówki pod rozgwieżdżonym niebem Sahary, jest też swoistą pustynią duchową - miejscem bezpośredniego spotkania z Bogiem. W tomie zawarte są zapiski zarówno z okresu pielgrzymek do Rzymu, przebywania w Nazarecie, Bni-Abbs i Tamanrasset. Medytacje, notatki, rekolekcje i inne rękopisy podzielone są na trzy okresy: Nazaret, Akbes i Rzym, Ziemia Święta i Sahara.

"Duch Jezusa" to zbiór medytacji na temat cnót kardynalnych w Ewangeliach, powstałych w 1896 r., komentarzy do czerech Ewangelistów, datowanych na 1901 r. oraz wczesnych i późniejszych medytacji nad Ewangelią (1905 r. oraz 1914-1915r.). Niezwykle sugestywne pasusy, charakterystyczne dla lectio divina, nabierają charakteru medytacji, intymnej rozmowie z Bogiem, opartej na niesłychanej wrażliwości. Pisane z pokorą, w kruchości, świadomości własnych ograniczeń, noty, mające nieraz cechy uniesień mistycznych. Karol de Foucauld otwiera przed czytelnikiem wrota źródeł chrześcijaństwa. Życiu zgodnie z Ewangelią. Służby bliźniemu, kimkolwiek jest - ubogiemu, ostatniemu, a także wrogowi. Miłości do nieprzyjaciela. Okrywania ducha wspólnoty. Szczególnie te doświadc...

Zbiór cennych, głębokich duchowo myśli jest świadectwem człowieka, trapisty-pustelnika i misjonarza, który z piórem w ręku modlił się, myślał i przygotowywał najważniejsze decyzje swojego życia. A życie to z jego głodem doskonałości i mądrości pustyni może być i dla nas przykładem i natchnieniem.