Ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafona.
Młody chłopak odkrywa, że chce zostać pisarzem, kiedy jego opowieści zaciekawiają bogatą dziewczynę, która skradła mu serce. Budowniczy ucieka z Konstantynopola z projektami sekretnej biblioteki. Dziwny dżentelmen zachęca Cervantesa do napisania książki, jaka jeszcze nigdy nie powstała. Gaudí, płynący na pokładzie transatlantyku zachwyca się parą i światłem ̶ materią, z której powinny być zrobione miasta.
Miasto z mgły, ostatnia książka Carlosa Ruiza Zafona, jest poszerzeniem literackiego świata „Cmentarza Zapomnianych Książek”. Ten zbiór jedenastu opowiadań pokazuje wszystkie cechy pisarstwa Zafona, ale subtelnie, jakby przez mgłę wszechobecną w jego literackich obrazach. Te opowieści mogłyby stać się elementami większej całości, a jednak pisarz puścił je wolno, dając im osobne życie. Może po to, by ukazały w pełni wyjątkowość jego prozy tym, którzy nie mieli jeszcze okazji zajrzeć do powieści mistrza?
W każdym z opowiadań jest charakterystyczna atmosfera jego najbardziej znanych utworów – delikatny smutek, dystans i zaduma, są nawiązania wprost do cyklu o „Cmentarzu Zapomnianych Książek”, jest też ukłon w stronę jednego z mistrzów Zafona – Miguela de Cervantesa. Wszystko pełne pisarskiej magii typowej dla autora, który sprawił, że jak nigdy wcześniej potrafiliśmy marzyć.
– Leszek Bugajski
Autor | Carlos Ruiz Zafon |
Wydawnictwo | Muza |
Rok wydania | 2021 |
Oprawa | miękka ze skrzydełkami |
Liczba stron | 224 |
Format | 14.5 x 20.5 cm |
Numer ISBN | 978-83-287-1679-7 |
Kod paskowy (EAN) | 9788328716797 |
Data premiery | 2021.05.05 |
Data pojawienia się | 2021.04.08 |
Dostępna liczba sztuk | |
---|---|
Dostępność całkowita | 1506 szt. |
Dostępność w naszym magazynie | 8 szt. (realizacja jeszcze dzisiaj) |
Dostępność w punktach Bonito![]() |
---|
ul. Jagiellońska 4 (przecznica ul. Wolności) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Dmowskiego 12 (obok stacji Gdańsk Wrzeszcz) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Staromiejska 6 (50 m od Rynku) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Komisji Edukacji Narodowej 51 (skrzyżowanie z ul. Płaskowickiej) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Komisji Edukacji Narodowej 88 (Ursynów - metro Stokłosy) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Niepodległości 54 (przy stacji metro Wierzbno) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Chmielna 4 (50 metrów od ul. Nowy Świat) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Czapelska 48 (200 m od ronda Wiatraczna) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Kondratowicza 37 (blisko Szpitala Bródnowskiego) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Pańska 96 (300 m od ronda Daszyńskiego) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Powstańców Śląskich 3 (obok restauracji McDonald's) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Stawki 8 (450 m od CH Arkadia) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Wspólna 27 (przecznica Marszałkowskiej) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Żeromskiego 1 (przy stacji metra Słodowiec) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Armii Krajowej 12 (Budynek Centrum AB) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Jedności Narodowej 122 (blisko Parku Słowiańskiego) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Plac Grunwaldzki 25 (w budynku Grunwaldzki Center) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Ruska 2 (przy Placu Solnym) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Piotrkowska 193 (200 m od Politechniki Łódzkiej) | Zamów i odbierz już jutro |
Darmowa dostawa już od 299,00 zł
Carlos Ruiz Zafón jest był jednym z najbardziej rozpoznawalnych pisarzy naszych czasów i najczęściej czytanym autorem hiszpańskim. Jego utwory przetłumaczono na czterdzieści pięć języków. Debiutował w 1993r. powieścią „Książe Mgły”. W 2001 r. wydał „Cień wiatru” pierwszą powieść z sagi o Cmentarzu Zapomnianych Książek. Kolejne jej części to: „Gra Anioła”, „Więzień Nieba” i „Labirynt Duchów”. Stworzył w nich literacki wszechświat, który stał się jednym z fenomenów współczesnej literatury.
„Miasto z Mgły” to zbiór jedenastu opowiadań po raz pierwszy zebrany w jednym tomie, który zamyka pisarski dobytek Carlosa Ruiza Zafóna. Już w notce od wydawnictwa widoczna jest informacja o pokrewieństwie pomiędzy tetralogią Cmentarza Zapomnianych Książek a owymi opowiadaniami. Jednak znajomość ich treści nie jest konieczna. Każda z historii zachowuje odrębną tematykę i wprowadza czytelnika w mroczną stronę, z pozoru turystycznej, Barcelony. Część przytoczonych wydarzeń ma wydźwięk realistyczny, ale zdarzają się i takie, które zawierają elementy realizmu magicznego. Moimi ulubionymi stały się zarówno pierwsze, które nosi tytuł „Blanca i pożegnanie”, jak i ostatnie - „Apokalipsa w dwie minuty”. W pierwszym z nich poznajemy małego chłopca, który zaprzyjaźnia się z bardzo bogatą dziewczynką. Dzieci spędzaj wspólnie czas, ale w odmienny sposób niż ich rówieśnicy. Za nic mają zabawę lalkami lub grę w piłkę. Oboje uwielbiają wymyślać i słuchać bajek. Główną rolę odgrywa chłopiec, który co spotkanie wygłasza coraz ciekawszą historię. W ostatnim opowiadaniu mamy do czynienia z mężczyzną i bardzo tajemniczą kobietą o srebrnych oczach. Z racji, iż opowiadanie ma jedynie 2 strony, nie chcę za dużo zdradzać, ale wystarczy przytoczyć cytat, by zrozumieć ogólny zarys historii -
„Zapłakałem gorzko i w końcu poczułem się szczęśliwy”.
Bardzo urzekło mnie nawiązanie historyczne w jednym z opowiadań. Dotyczy ono podbicia Konstantynopola przez Turków w 1453r.
„Miasto z Mgły” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Carlosa Ruiza Zafóna, ale z pewnością nieostatnie, gdyż po lekturze kupiłam dwie inne jego książki. Podczas czytania do głowy przychodziły mi dwa określenia, którymi można byłoby opisać styl pisania Zafóna – mgła i zaduch. Każda z przytoczonych historii była na tyle mroczna i enigmatyczna, a na dodatek tak doprecyzowana, że łącznie tworzyła niepowtarzalną mieszankę pobudzającą zmysły czytelnika. Historie przypominają najstraszniejsze legendy, którymi zachwycałam się będąc małym dzieckiem. Wielokrotnie użyte onomatopeje i synestezje nakreślają wykreowaną przestrzeń. Uważam, że ciekawym sposobem odbioru treści mógłby być audiobook, najlepiej słuchany w ciemnym pomieszczeniu z zamkniętymi oczami. Książkę polecam osobom 16+, gdyż język nie należy do najprostszych, a także nie brakuje wulgarnych i drastycznych opisów i dialogów. Zafón należy do pisarzy, którzy w niezwykły sposób potrafili zawrzeć maksimum treści w minimum słów.
„Komedia uczy nas, iż nie należy brać życia nazbyt serio, tragedia zaś uczy nas, co się dzieje, kiedy nie bierzemy na serio, tego czego nas uczy komedia”.
Julia G.
źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl
Po lekturze Cienia wiatru czułam się zaczarowana słowem. Mimo że to dopiero pierwsza książka pióra Zafona, którą przeczytałam, nie miałam wątpliwości, że autor trafi na półkę ulubionych twórców. Nie miałam więc ani chwili wahania przed sięgnięciem po najnowsze i, niestety, ostatnie dzieło pisarza. Nie zniechęciła mnie nawet jego forma, a za opowiadaniami przecież nie przepadam...
To nie są jednak jakieś zwykłe opowiadania. To zbiór krótszych lub dłuższych, niesamowicie klimatycznych historii, tak charakterystycznych dla pióra autora, że chyba nie można się pomylić co do tego, kto je stworzył.
To lektura idealna zarówno dla fanów twórczości Zafona, jak i dla osób, które jeszcze nie czytały żadnej jego książki - to mały przedsmak tego, co możemy znaleźć w dużych powieściach lub okazja do przypomnienia sobie tego magicznego klimatu! Zbiór liczy 11 opowiadań, z których trzy pierwsze skradły moje serce. To, że będę nadrabiać inne książki autora wiem już od dawna, ale po lekturze tych opowiadań jeszcze bardziej nie mogę się tego doczekać.
“Chcę się dowiedzieć, jaki jest sens życia, chce się dowiedzieć gdzie kupię najlepsze lody czekoladowe na świecie, i chce się zakochać ”
“Miasto z mgły” to ostatnia książka Zafona. Znajdziemy tu jedenaście opowiadań, które nawiązują do Cmentarza zapomnianych Książek. Autor zabiera nas do Barcelony i znów czaruje mrocznym, tajemniczym klimatem.
Poznajemy tu młodego chłopaka, który swoimi opowieściami zaciekawia bogatą dziewczynę, która skradła jego serce. Zafon przedstawia nam plany biblioteki uciekiniera z Konstantynopola oraz dżentelmena, który zachęca jednego z pisarzy do napisania niezwykłej książki.
Uwielbiam pióro Zafona i ciągle nie wierzę, że to jego ostatnia książka. Jestem nią oczarowana. Autor po raz kolejny czaruje nie tylko słowami ale również magicznym klimatem, który możemy spotkać tylko i wyłącznie w jego książkach. “Miasto z mgły to obowiązkowa lektura dla wszystkich fanów Zafona.
Carlos Ruiz Zafon to jeden z najpopularniejszych pisarzy współczesnych. Jego tetralogia jest na nowo czytana przez miliony ludzi na całym świecie. Nic dziwnego, jego książki wciągają od pierwszych stron. Są niesamowite, choć ta recenzja nie odnosi się bezpośrednio do nich, a do ostatniej książki, wydanej już po śmierci Zafona.
„Miasto z mgły” to zbiór jedenastu opowiadań. Część z nich była publikowana wcześniej, część nie. Jest to gratka dla fanów pisarza, bo nie ma co ukrywać jego śmierć zaskoczyła miliony. Dzięki tej książce czytelnicy mogą jeszcze raz, na chwilę wrócić do świata stworzonego przez Zafona. Poczuć klimat Barcelony lat 50 XX wieku. Opowiadania są bardzo różne. Są różnej długości, niektóre są bardziej realne inne mają więcej wątków fantastycznych. Jedne szokują bardziej inne mniej, choć nadal są zaskakujące. Jednak z tych opowiadać bije smutek, nostalgia. Są nawet miejscami przygnębiające. To pożegnanie Zafona z czytelnikami, jego ostatnie spotkanie z nimi.
Napisane są bez zarzutu, język jest niesamowity. Czytałam je i nie mogłam się nadziwić. W tych opowiadaniach nie ma zbędnego słowa. Wszystko jest doskonale opisane. Dobór słów, jeżeli ktoś zwraca na to uwagę (ja tak), powiem może górnolotnie, zaskakuje swoją genialnością. Mało który autor umie ubierać w słowa swoje historie tak jak robił to Zafon. Moim zdaniem jego książki, ta również, to już właściwie klasyka literatury. To naprawdę dobra literatura, a przy tym przyjemna rozrywka.
Zbiór jest krótki, więc to jest przygoda dosłownie na dwie, trzy godziny. Ja bym polecała czytać, dzieląc książkę na części. Raz że dłużej będzie można przebywać w niezwykłym świecie Zafona, dwa że opowiadania są bardzo naładowane różnymi emocjami. Czasem po prostu trzeba odłożyć je i przetrawić to co się przeczytało.
Tą książką Zafon zrobił nam, czytelnikom, piękny prezent. To lektura obowiązkowa dla fanów autora, a wszystkim innym radzę najpierw przeczytać jakąś inną książkę z popularnej tetralogii, a dopiero potem sięgnąć po „Miasto z mgły”.
Białe suknie, które znikają we mgle. Ślady butów, które przykrywa śnieg. Ciało, które ginie w spienionych falach rzeki.
Chwile ulotne, ale pozostawiające w sercu czytelnika trwały ślad. Urywki życia, które dopiero się zaczynało lub miało ku końcowi. Fragmenty codzienności, jaka miesza się z fikcją. A wszystko to w scenerii zwykle pochmurnej. Często w labiryncie wąskich uliczek, w jakich łatwo można się zgubić. W towarzystwie kościołów i cmentarzy. Gdzie jawa łatwo może pomylić się ze snem, choć jest jedynie obnażającą ludzką naturę prawdą.
Czytając kolejne opowiadania miałam wrażenie, że widzę opisywane obrazy, słyszę dźwięki wybrzmiewające ze zdań, czuję zapachy, jakie na stronach mogłam znaleźć, a moja skóra odczuwa dotyk, o jakim mowa była w tekście. Moje ciało siedziało w jednym miejscu, a dusza wędrowała po świecie, jaki przede mną Zafón otworzył. Palcem dotykałam kolejnych wydrukowanych liter, jakbym miała dzięki temu dotknąć samego autora. Wracałam do wcześniej przeczytanych akapitów, a w głowie miałam zdanie otwierające opowiadanie „Blanca i pożegnanie" — „Zazdroszczę i zawsze będę zazdrościć owej niezwykłej umiejętności zapominania, którą obdarzeni są niektórzy szczęśliwcy" — bo tak pragnęłam zapomnieć o przeczytanym przeze mnie tekście, by znów móc spotkać się z nim ten pierwszy, wyjątkowy raz.
„Miasto z mgły" to jedenaście opowiadań, które wcześniej ukazywały się w różnych miejscach lub dopiero czekały na okazję, by pokazać się światu. Fani twórczości Zafóna znajdą w nich bohaterów, których mogli poznać już wcześniej, a nowi czytelnicy odkryją świat, który człowieka pochłania. Zbiór ten stanowi przepiękne zwieńczenie twórczości wspaniałej osoby, która w zeszłym roku niestety odeszła z tego świata. Zostawiła jednak po sobie zdania, które trafiają prosto w serca wrażliwych dusz i tym sposobem stała się nieśmiertelna.
„Miasto z mgły” to ostania książka Carlosa Ruiza Zafona, jednego z najpopularniejszych hiszpańskich pisarzy naszych czasów. Stanowi ona tom jedenastu krótkich opowiadań.
Jeśli jedną z intencji autora było pokazanie wyjątkowości swojego warsztatu pisarskiego, by czytelnicy, tacy jak ja, który jeszcze nie mieli okazji przeczytać utworów Jego autorstwa, mogli choć jak przez mgłę spojrzeć na wybitne literackie obrazy i poczuć charakterystyczną atmosferę i wyczarowany przez autora klimat, z całą pewnością „Miasto z mgły” może być początkiem czytelniczej podróży w literacki świat Carlosa Ruiza Zafona.
Ta książka ma duszę. Autor częstuje nas smutkiem i zadumą. Każde Jego opowiadanie jest inne, wyjątkowe. Subtelne, wytrawne, zdystansowane. Każde stanowi jakby szkic opowieści, pozostawiając czytelnikowi szerokie pole do rozmyślań, ucieczki w ten wykreowany przez autora świat.
W książce przeplatają się elementy powieści gotyckiej, thrillera, romansu i opowieści szkatułkowej. Jej czytanie wymaga, by zatrzymać się na chwilę, w spokoju skupić i zamyślić. Charakteryzuje ją piękny język. A okraszenie jej klimatycznymi ilustracjami dopełnienia całości i stanowi istny spacer po ulicach Barcelony.
Na pewno „Miasto z mgły” zajmie godne miejsce w moim ,,mieście książek" i będzie czekać na poprzednie książki autora, które oczarowana tym utworem, koniecznie muszę przeczytać.
Polecam❤.