Memoire de fille

Franz Hohler jest urodzonym w 1943 roku szwajcarskim pisarzem, satyrykiem, artystą kabaretowym, autorem wierszy, piosenek, scenariuszy, słuchowisk, powiastek, powieści i przypowieści. Jak pisze w posłowiu Małgorzata Łukasiewicz: Hohler lubi małe formy prozatorskie, jego opowiastki rzadko przekraczają parę stron. Najkrótsza – tytułowa – ogranicza się do jednego zdania złożonego z dziewięciu słów. Ze zwięzłością idzie w parze prostota komunikatu. Narracja zaczepia się o byle co, o pierwszy lepszy przedmiot z powszedniego otoczenia, i raz-dwa składa się w łatwą do ogarnięcia opowieść. Błyskotliwe fabulacje Hohlera dyskretnie lawirują między codziennością a fantazją; jego specjalnością wydaje się cienki dowcip spod znaku purnonsensu. Można by powiedz...

Jak oddać paraliżujący strach towarzyszący niechcianej ciąży i potajemnej aborcji? Jak opisać nastoletni seks, który bywa źródłem wolności, ale i upokorzenia? I jak sportretować rozkoszną władzę nad młodszym o trzydzieści lat kochankiem? „Liczy się nie to, co się zdarza, lecz to, co robimy z tym, co się zdarzyło” ­– to zdanie staje się motywem przewodnim zbioru. Dokonując wiwisekcji wspomnień, Ernaux odważnie opisuje sprawy seksu, pożądania i kobiecości. Lawiruje między obrzydzeniem a błogością, a jej oszczędny język i fotograficzna pamięć doskonale oddają sprzeczność między tym, co społecznie przyjęte, a potrzebami ciała. Ale interesuje ją też to, jak to możliwe, że zagłębiając się w przeszłości, odkrywamy tam obce nam „ja”....

Eine Frau lässt die die vergangenen Jahre seit dem Ende des Zweiten Weltkrieges bis heute Revue passieren. Die unpersönliche angelegte Autobiographie einer Frau wird zu einer außergewöhnlichen Erzählform zwischen Geschichte und Erinnerung.

Winner of the Nobel Prize in Literature 2022 Getting Lost is the diary kept by Annie Ernaux during the year and a half she had a secret love affair with a younger, married man, an attaché to the Soviet embassy in Paris. Her novel, Simple Passion, was based on this affair, but here her writing is immediate and unfiltered. In these diaries it is 1989 and Annie is divorced with two grown sons, living in the suburbs of Paris and nearing fifty. Her lover escapes the city to see her there and Ernaux seems to survive only in expectation of these encounters. She cannot write, she trudges distractedly through her various other commitments in the world, she awaits his next call; she lives merely to feel desire and for the next rendezvous. When he is gone and the moment of desire has faded, she feel...

Czy da się uciec od swojego pochodzenia? Jak pragnienie awansu społecznego wpływa na kolejne pokolenia? I czy nasze życie mogą kształtować ci, którzy odeszli, zanim się urodziliśmy? Wokół tych pytań krążą rozważania noblistki Annie Ernaux w trzech autobiograficznych prozach składających się na zbiór Bliscy. Zbierając słowa, gesty i wydarzenia z życia ojca, matki i siostry, rekonstruuje ich losy i odbija je w lustrze własnych doświadczeń. Opowiada o ojcu, który w dzieciństwie zamiast chodzić do szkoły, musiał pomagać w żniwach, a w dorosłości zajął miejsce wśród ludzi prostych i milczących. O matce pełnej gwałtowności i dumy, marzącej o pozycji, „dorobieniu się” i szacunku otoczenia. O przedwcześnie zmarłej siostrze, której odejście rzu...

Annie Ernaux to bez wątpienia jedna z najważniejszych współczesnych pisarek francuskich, a jej autobiograficzne Lata po raz pierwszy ukazują się po polsku. „Czy byłabym szczęśliwsza, mając inne życie?” – zdaje się stale pytać Ernaux, prowadząc nas przez kolejne dekady swej biografii, które w mistrzowskim laboratorium jej prozy stają się zarazem biografią całego pokolenia. Od czasów niedostatku po lata kapitalistycznego przesytu. Od powojennej młodości, kiedy rytm życia w małym normandzkim miasteczku wyznaczały święta religijne, po dorosłość, kiedy z religijną gorliwością czytało się Simone de Beauvoir. Od wstydu wychowania w robotniczej rodzinie po wstydliwe przyjemności klasy średniej. A wszystko to na tle wielkiej historii, której motywem przew...

Winner of the Nobel Prize in Literature 2022 Taking the form of random journal entries over the course of seven years, Exteriors concentrates on the ephemeral encounters that take place just on the periphery of a person?s lived environment. Ernaux captures the feeling of contemporary living on the outskirts of Paris: poignantly lyrical, chaotic, and strangely alive. Exteriors is in many ways the most ecstatic of Ernaux?s books ? the first in which she appears largely free of the haunting personal relationships she has written about so powerfully elsewhere, and the first in which she is able to leave the past behind her.

Winner of the Nobel Prize in Literature 2022 A powerful meditation on ageing and familial love, I Remain in Darkness recounts Annie Ernaux?s attempts to help her mother recover from Alzheimer?s disease, and then, when that proves futile, to bear witness to the older woman?s gradual decline and her own experience as a daughter losing a beloved parent. Haunting and devastatingly poignant, I Remain in Darkness showcases Ernaux?s unique talent for evoking life?s darkest and most bewildering episodes. ?Acute and immediate, I Remain in Darkness is an unforgettable exploration of love, memory and the journey to loss.? ? Eimear McBride, author of A Girl Is a Half-formed Thing ?In this work of shocking honesty and intimacy, Ernaux bears witness to her mother?s final years of living and dying with...

Depuis des années, je tourne autour de cet événement de ma vie. Lire dans un roman le récit d'un avortement me plonge dans un saisissement sans images ni pensées, comme si les mots se changeaient instantanément en sensation violente. De la m?me façon entendre par hasard La javanaise, J'ai la mémoire qui flanche, n'importe quelle chanson qui m'a accompagnée durant cette période, me bouleverse. Annie Ernaux

Place

Je ne suis pas sortie de ma nuit

Ca ne vaut plus le coup d'avoir mes regles. Ma tante a dit : t'as perdu ta langue, Anne ? t'tais plus causante avant. C'est plutt la leur de langue que j'ai perdue. Tout est dsordre en moi, a ne colle pas avec ce qu'ils disent."Histoire d'une adolescente comme les autres, qui cherche a communiquer, a comprendre. Mais rien, dans le langage de ses parents, de l'tudiant qu'elle a recontr, dans les mots des livres meme, ne coincide avec la ralit de ce qu'elle vit et elle se trouve renvoye a la solitude.

?Relisant ces pages, je m?aperçois que j?ai déj? oublié beaucoup de sc?nes et de faits. Il me semble m?me que ce n?est pas moi qui les ai transcrits. Ce sont comme des traces de temps et d?histoire, des fragments du texte que nous écrivons tous rien qu?en vivant. Pourtant, je sais aussi que dans les notations de cette vie extérieure, plus que dans un journal intime, se dessinent ma propre histoire et les figures de ma ressemblance.? Annie Ernaux.