Marzenie Engelbarta. Czytanie i pisanie w świecie cyfrowym

Jaka przyszłość czeka nas w świecie zmieniającym się pod dyktando szefów największych firm technologicznych, mających ogólnoświatowy zasięg i realne możliwości wpływania na wszystkie aspekty naszego życia społecznego i prywatnego? Czy eksperymenty z ludzkim genomem, sztucznym warunkowaniem pamięci, postęp technologiczny, wymuszający zmiany struktury rynku pracy i powiększający zastępy „zbędnych ludzi”, rozwój na polu energetyki, nanotechnologii i nade wszystko brzemię nierówności i podziałów, wynikających ze stopnia opanowania techniki nie każą zadać pytania o przyszłość naszej wolności? Autorzy – wybitni ekonomiści francuscy – sięgnęli po przykłady ze wszystkich najważniejszych dziedzin nauki, by w tyleż pasjonującym, co pouczającym eseju przedstawić najważniejsze zagrożenia płynące z hołdowania naiwnej wizji postępu, lekceważącej miejsce człowieka i jego przyrodzoną godność.

Do rąk studentów nauk medycznych i przyrodniczych trafia szóste, poszerzone i zmienione pod względem graficznym, wydanie książki Układ trawienny i wydzielanie wewnętrzne. Zawiera ona podstawowe informacje o funkcjonowaniu układu trawiennego i układu hormonalnego w stanach zdrowia i w ważniejszych stanach chorobowych. Wiadomości te są niezbędnym przygotowaniem do podjęcia studiów z zakresu gastroenterologii i endokrynologii klinicznej. Intencją Autora jest przekazanie tej niezwykle złożonej wiedzy w sposób łatwy do przyswojenia, bez zbytniego obciążenia pamięciowego. Obecne wydanie jest w znacznym stopniu poprawione i uwzględnia najnowsze osiągnięcia wiedzy.

Wydanie VII Pięciotomowa Fizjologia człowieka została szczegółowo i starannie opracowana z uwzględnieniem najnowszych osiągnięć nauki. Niezwykle złożoną wiedzę udało się autorowi przekazać w sposób jasny i łatwy do przyswojenia, co przesądza w wysokiej wartosci podręcznika.

Podręcznik stanowi doskonały nabytek na rynku księgarskim, uzupełniający "przepaść", zwykle dzielącą dostępne dotychczas podręczniki fizjologii - w tym przypadku pulmonologii - przygotowane przez teoretyków fizjologów, od podręcznika pulmonologii klinicznej w ujęciu praktyków tej dziedziny medycyny klinicznej. (...) Obecne wydanie jest unowocześnione i poszerzone, a nade wszystko zawiera elementy fizjologii klinicznej, w szczególności w odniesieniu do metod badania płuc, takich jak spirometryczne, scyntygraficzne, podatności płuc i krążenia płucnego itd. (Z recenzji Prof. dr hab. med. Ewy Niżankowskiej-Mogilnickiej).

Książka zawiera elementarne informacje z elektrofizjologii i funkcjonowania ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego w stanach zdrowia i w ważniejszych stanach chorobowych. Wiadomości te są niezbędnym przygotowaniem do podjęcia studiów z zakresu neurologii.

Nie upraszczając części czysto teoretycznej, tzn. mechanizmów skurczu mięśnia sercowego, czynności bodźcotwórczej układu przewodzącego, podstaw elektro- i fonokardiografii, Autor często nawiązuje do kliniki, wzbogacając w ten sposób podręcznik fizjologii o patofizjologię chorób układu sercowo-naczyniowego, w tym zwłaszcza o miażdżycę naczyń, nadciśnienie i zawały mięśnia sercowego. Omawia metody badań, z którymi „na co dzień” ma do czynienia kardiolog i klinicysta. Student po raz pierwszy spotyka się tu z problemami angioplastyki lub zabiegów pomostowania zmienionych rniażdżycowo naczyń wieńcowych, a przystępując w latach następnych do studiowania kardiologii, otrzymuje teoretyczne przygotowanie wystarczające do rozumienia różnych procedur, tak zachowawczych, jak i chirurgicznych.

Tezą książki jest wolność, wartość tak istotna, że należy zrobić wszystko, by ją zdobyć i zachować – włącznie z jej relatywnym samoograniczeniem, gdy zachodzi taka konieczność. Autor mierzy się z pytaniami o wolność: czy może ona nie mieć granic, czy może rozrastać się do gigantycznych rozmiarów, czy poprzez ten rozrost jest wartością coraz to doskonalszą i pełniejszą, czy też może wtedy w jakiś sposób samounicestwia się. Wolność może być wszak zagrożona właśnie wskutek jej triumfów oraz wskutek tego, że uznajemy jej istnienie za zrozumiałe samo przez się. Książkę kończy próba refleksji na temat tego, jak żyć z wolnością, by jej nie unicestwić.

Wznowienie klasycznego zbioru esejów jednego z najoryginalniejszych i najwybitniejszych humanistów naszego czasu. Wiesław Juszczak we Fragmentach pochyla się nad kondycją sztuki oraz nad procesami, które eksponują nierozerwalną więź człowieka z nią. Szuka odpowiedzi na pytania, które towarzyszą rozwojowi kultury od czasów antycznych. Kultowa dla historyków sztuki (i nie tylko) książka została poprawiona i pierwszy raz wznowiona po 22 latach. „Nie warunki, w jakich żyjemy, lecz cel, ku któremu zwrócone są nasze najżywotniejsze dążenia, określa naszą wolność. Jeśli tak mówię, to mówię zarazem, że wolność nigdy nie może stanowić celu dla siebie. I mówię również, że owe dążenia najżywotniejsze, jak je nazwałem, kierują się ku temu, czego nie może zamknąć w swych granicach żadna praktyka, czego nie daje się sprowadzić do uchwytnej, wymiernej sfery zadań potocznych. Dążenia takie, albo raczej to jedno dążenie, przejawiające się w rozmaitych postaciach, najtrafniej określa się mianem powołania”. – fragment

Chantal Delsol celnie zauważa, ze Vladimir Tismăneanu kiedy mówi o diable, nie personifikuje zła, lecz ujmuje je w całej głębi jako zło ontologiczne. Systemy totalitarne zmuszały ludzi, by żyli w jakimś sztucznym świecie, gdzie nie było możliwe porozumienie nawet z bliskimi, gdzie nie było miejsca na wolność myśli i sumienia. Autor stosuje tu pojęcie nihilizmu i jest przekonany, że jest to nihilizm diaboliczny, radykalnie negujący podstawy człowieczeństwa. To zbrodnia ontologiczna, diaboliczne pogwałcenie bytu. Autor wyciąga wnioski z potworności tej zbrodni: sądzi, że kategoria totalitaryzmu obejmuje zarazem nazizm i komunizm; ten ostatni, jako wcześniejszy w historii, był inspiracją pierwszego. A prawdziwym jego prekursorem był Lenin, a nie Stalin. Tismăneanu doskonale uchwycił też to, co stanowiło istotę rewolucji 1989 w krajach zdominowanych przez komunizm. Wówczas to społeczeństwa totalitarne zorganizowały anty-utopijną rewolucję, która postawiła sobie za cel powrót do stanu przed-utopijnego – powrót do rzeczywistego życia, „powrót do historii”.

?Byliśmy społeczeństwem tłumiącym uczucia. Trwaliśmy przy naszych uczuciach, nad całym naszym życiem panował i kształtował je zator uczuć. Byliśmy otoczeni emocjonalnym murem, takim, jak mur berliński otaczający nasz kraj?. Tak pisał słynny psychiatra Hans-Joachim Maaz w bestsellerowej książce ?Zator uczuć?, która ukazała się w 1990 roku. Dwadzieścia lat później jego analiza pozostaje nadal aktualna. Przeszłość przemija wolniej niż można było się spodziewać. Mur, w rzeczywistości od dawna zburzony, istnieje nadal, nie tylko w umysłach, jak sądzi wielu, ale przede wszystkim w uczuciach. Presja psychiczna, a w jej następstwie wyraźny zespół niedoboru, mogą powstać nie tylko w warunkach autorytarnego systemu podporządkowania, jak w NRD. Także społeczeństwo pozornie otwarte, oparte wyłącznie na wzroście gospodarczym i konsumpcji oraz na egoistycznym interesie, a przy tym zaprzeczające ograniczeniom, jakim poddane jest życie obywateli, zmierza do zbudowania podstawowych blokad emocjonalnych. Wskazywanie tych blokad, analizowanie ich i przyczynianie się do ich rozwiązania jest i pozostanie życiowym celem Hansa-Joachima Maaza.

Chantal Delsol ? jedna z najciekawszych i najważniejszych postaci współczesnej myśli filozoficznej ? z właściwą sobie erudycją przedstawia wielką syntezę współczesnej kultury i stanu ducha zachodniego społeczeństwa, wskazując kierunek przemian i stojące za nimi zagrożenia. Rezygnacja z poszukiwania prawdy na rzecz hedonistycznie i utylitarnie pojmowanego dobra, zastąpienie dogmatów stanowiących podstawy moralności mitami o podatnej na rozmaitą interpretację symbolice czy pozbawienie idei równości i demokracji filozoficznego umocowania i oparcie go wyłącznie na społecznym konsensusie oznaczają radykalny w istocie zwrot myślenia. Jaka zatem będzie przyszłość? Nihilistyczna? Niekoniecznie. Raczej rozpięta między dwoma paradygmatami ? wielkimi ideałami, których najlepszym nośnikiem było myślenie religijne, a królestwem rozumu i techniki desakralizującym kulturę. Czy to jednak wystarczy, by ocalić naszą europejską zachodnią duchowość?

Patrick Deneen – utalentowany krytyk kultury – w książce, która stała się ostatnio jedną z najczęściej komentowanych po drugiej stronie Atlantyku, wskazuje na intelektualne i kulturowe tradycje kształtujące naszą codzienność oraz przedstawia klarowną, naukową analizę przyczyn i źródeł obecnego kryzysu zachodniej polityki. Wynik jego pracy, to – powtarzając za Jacksonem Learsem – „skuteczne antidotum na świątobliwych lewicowców i prawicowców, pokazujące jak uboga, dwubiegunowa koncepcja wolności spętała nasze życie publiczne, choć miała je uwolnić. Trudno o bardziej aktualny i konieczny sposób wzbogacenia naszego jałowego dyskursu politycznego”.