M24 Chaffee. Tank Power. Vol. CXCIX 464

W latach 1943-1944 został skonstruowany lekki niszczyciel czołgów 76 mm GMC "Hell Cat", który dysponował skuteczną armatą zdolną do zniszczenia większości czołgów niemieckich i japońskich. Innymi atutami tego pojazdu była duża prędkość i zwrotność, które pozwalały załodze, w przypadku ataku przeciwnika na szybkie opuszczenie stanowiska bojowego.

Monografia amerykańskiego czołgu Sherman uzbrojonego w armatę kalibru 76.2 mm.

Czołg M4, wersja z haubicą 105 mm i czołg szturmowy M4A3E2.

W latach trzydziestych XX wieku armia włoska dysponowała nadal sprzętem pancernym pamiętającym lata I wojny światowej. Podstawowym uzbrojeniem były czołgi FIAT 3000 stanowiące w istocie kopie francuskich czołgów Reanult FT. Pod koniec I wojny światowej wykonano także prototyp ogromnego czołgu FIAT 2000, o masie ponad 40 000 kg, którego produkcji seryjnej nie zdołano już uruchomić. Dlatego pilną potrzebą stało się szybkie uruchomienie produkcji własnych nowoczesnych czołgów. I podobnie, jak w przypadku tankietek CV 33/35, posłużono się gotowym wzorcem, w tym przypadku czołgiem Vickers 6-ton Mark E. Ten udany czołg, posłużył do uruchomienia produkcji własnych pojazdów pancernych nie tylko we Włoszech. Tak stało się w ZSRS (T-26), Polsce (7TP) czy Chechosłowacji (LT vz. 35). Czołgi M 11/13/14 stanowiły podstawowe wyposażenie włoskich jednostek pancernych w okresie II wojny światowej. Natomiast czołgi M 15, produkowane od 1943 roku, trafiły głównie do uzbrojenia armii niemieckiej.

Podstawowym sprzętem pancernym armii włoskiej w okresie II wojny światowej były, obok tankietek i czołgów L6, M11/13/14/15, także działa samobieżne (semovente). Działa samobieżne produkowane na podwoziach czołgów M13/14/15 (późniejsze oznaczenie M 40/M 41/M 42) były całkowicie opancerzonymi wozami bojowymi uzbrojonymi w haubicę kalibru 75 mm. Konstrukcyjnie włoski pojazd był bardziej zbliżony do niemieckich dział szturmowych Sturmgeschutz III Sd Kfz 142 niż do ówcześnie konstruowanych w innych krajach (Niemcy, Wielka Brytania, USA i częściowo ZSRS) dział samobieżnych, które często miały odkryty przedział bojowy. W ten sposób włoskie semovente były w istocie działami szturmowymi i mimo słabego opancerzenia pełniły taką rolę na polu bitwy. Były używane do wsparcia piechoty w obronie i podczas ataku, a nawet służyły do zwalczania nieprzyjacielskich czołgów i innych pojazdów pancernych.

Monografia polskich czołgów rozpoznawczych TK3 TKF i TKS uzywanych bojowo we wrzesniu 1939 roku. Książka bogato ilustrowana, zawiera też plany.

Sd Kfz 231/232/233/263 (8-Rad) Tank Power vol. 489

Czołg średni Panzekampfwagen IV Sd Kfz 161/1/2 był podstawowym czołgiem armii niemieckiej. Stanowił główne uzbrojenie jednostek Panzerwaffe i Waffen-SS walczących w latach 1939–1945. „Czwórki” były najliczniej produkowanymi niemieckimi czołgami w okresie II wojny światowej. Niniejsze opracowanie przedstawia czołgi dwóch finalnych wersji – PzKpfw IV Sd Kfz 161/2 Ausf. H-J uzbrojonych w armatę 7,5 cm KwK 40 L/48, produkowanych w latach 1943–1945. Wymienione wersje stanowiły ostateczny etap rozwoju czołgu PzKpfw IV. Wykorzystano wszystkie doświadczenia płynące z bieżącej eksploatacji w zakresie konstrukcji pojazdu, wzmocnieniu i ulepszeniu ochrony biernej (opancerzenia) i uzbrojenia. Najistotniejsze były jednak zamiany technologiczne umożliwiające prowadzenie naprawdę wielkoseryjnej produkcji, oczywiście nieporównywalnej z dokonaniami sowieckich Tankgradów i ogromnego przemysłu pancernego w USA, które miesięcznie produkowały wielokrotnie więcej czołgów, niż wszystkie fabryki pancerne III Rzeszy… rocznie.

„W niniejszym opracowaniu przedstawiono historię powstania, opis konstrukcji i zarys działań bojowych w jednostkach alianckich i Polskich Siłach Zbrojnych czołgów szybkich: Cruiser Tank Mk VI (A15) „Crusader”. Pojazdy te,pojawiły sie w armii brytyjskiej w okresie wojny (od 1941 roku), jako wersja rozwojowa czołgów szybkich Cruiser Tank Mk III, Mk IV i MkIVA (odpowiednio A13 MkI, A13 Mk II i A13 Mk IIA) oraz tzw. ciężkich czołgów szybkich (Heavy Cruiser Tank) A14 i A16. Obok czołgu Cruiser Tank Mk VI A15 „Crusader” do jednostek równocześnie trafił czołg szybki A13 Mk III Cruiser Tank MK V „Convenanter”. – ze wstępu

Czołg "Valentine" to jeden z bardziej znanych brytyjskich pojazdów pancernych z okresu II wojny światowej. Stanowił specyficzną "hybrydę" powolnego czołgu piechoty, jednak bez jego silnego opancerzenia oraz typowego podstawowego czołgu pola bitwy - jednak bez jego prędkości i zdolności manewrowych. Historiawkrótce pokazała jednak, że tego rodzaju konstrukcje miały przyszłość i w wielu przypadkach były protoplastami późniejszych uniwersalnych czołgów średnich, tzw. czołgów podstawowych - main battle tank. Pierwsza część monografii prezentuje genezę powstania tej udanej konstrukcji i omawia wszystkie podstawowe wersje rozwojowe czołgu produkcji brytyjskiej i kanadyjskiej. Ponadto został zamieszczony dokładny opis techniczny i omówione walki czołgów "Valentine" w Afryce Północnej i we Włoszech w latach 1941-1943, na froncie wschodnim i zachodnim 1941-1945 oraz na Pacyfiku... Ze wstępu

Niniejsze opracowanie jest kolejną monografią czołgu Medium Tank M4. Najpierw zostały opisane brytyjskie czołgi „Firefly” (Militaria nr 436) i w dwóch publikacjach (nr 470 i 473) Czołgi uzbrojone w armatę kalibru 105 mm oraz czołg M4A3E2 „Jumbo”. W kolejnej czołgi M4 i M4A1 z armatą 75 mm (nr 484). Obecnie zostaną omówione czołgi M4A2 i M4A4 uzbrojone w armatę kalibru 75 mm.

"W chwili wypowiedzenia przez Włochy wojny Wielkiej Brytanii i Francji, 10 czerwca 1940 roku, trzon włoskiego lotnictwa myśliwskiego stanowiły samoloty dwupłatowe, dość wiekowe Fiaty CR. 32 od 1940 roku nazywane "Freccia", i wprowadzone do jednostek, tylko nieco nowocześniejsze Fiaty CR. 42. (...) Udział w II wojnie światowej zamyka historię Fiata CR. 32, który największe sukcesy odnosił podczas zmagań w okresie wojny domowej w Hiszpanii (1936-1939)" fragment książki

Czołg "Valentine" to jeden z bardziej znanych brytyjskich pojazdów pancernych z okresu II wojny światowej. Stanowił specyficzną "hybrydę" powolnego czołgu piechoty, jednak bez jego silnego opancerzenia oraz typowego podstawowego czołgu pola bitwy - jednak bez jego prędkości i zdolności manewrowych. Historiawkrótce pokazała jednak, że tego rodzaju konstrukcje miały przyszłość i w wielu przypadkach były protoplastami późniejszych uniwersalnych czołgów średnich, tzw. czołgów podstawowych - main battle tank. Pierwsza część monografii prezentuje genezę powstania tej udanej konstrukcji i omawia wszystkie podstawowe wersje rozwojowe czołgu produkcji brytyjskiej i kanadyjskiej. Ponadto został zamieszczony dokładny opis techniczny i omówione walki czołgów "Valentine" w Afryce Północnej i we Włoszech w latach 1941-1943, na froncie wschodnim i zachodnim 1941-1945 oraz na Pacyfiku... Ze wstępu

W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku amerykański przemysł motoryzacyjny należał do wiodących na świecie. Fabryki samochodowe produkowały gigantyczne ilości pojazdów osobowych i ciężarowych, które technologicznie przewyższały konstrukcje z innych krajów. W USA wprowadzono wiele nowatorskich rozwiązań technicznych i technologicznych (np. produkcja potokowa. Amerykańskie wytwórnie samochodowe walnie przyczyniły się do rozwoju przemysłu samochodowego w ZSRS (GAZ - FORD i ZIS), Niemczech (Opel - General Motors i Ford), Wielkiej Brytanii (Vauxhall - General Motors), a nawet w Polsce (Lilpop Rau & Lovenstein - Chevrolet). Rozwój konstrukcji cywilnych nie szedł w parze z opracowywaniem pojazdów wojskowych, bowiem znacznie zredukowana w czasie pokoju armia USA nie zamawiała dużych ilości pojazdów wojskowych, a ponadto często korzystała z konstrukcji cywilnych... Ze wstępu

7TP był jedynym nowoczesnym czołgiem armii polskiej. Pojazdy tego typu produkowane były od 1934 do 1939 roku w dwóch wersjach produkcyjnych (jedno i dwuwieżowej), różniących się uzbrojeniem. W publikacji został omówiony rozwój konstrukcji, produkcja i zastosowanie bojowe 7TP w jednostkach Wojska Polskiego i czołgów zdobycznych w jednostkach armii niemieckiej.

W okresie II wojny światowej w niemieckich jednostkach pancernych i artylerii samobieżnej (szturmowej) były używane specjalne pojazdy naprawcze i ewakuacyjne tzw. Bergepanzerwagen. Najczęściej były to ciężkie ciągniki półgąsienicowe np. 18t Zgkw Sd Kfz 9 produkcji zakładów FAMO. Jednak ciągniki były skuteczne tylko w przypadku holowania czołgów lekkich i średnich np. PzKpfw II lub PzKpfw III. Do holowania ciężkiego "Tygrysa", o masie przekraczającej 50 000 kg trzeba użyć aż trzech ciągników 18-tonowych. W warunkach bojowych było to bardzo trudne i niebezpieczne! Dlatego też do ewakuacji uszkodzonych czołgów i ich napraw na polu walki używano pozbawionych wież czołgów, które przewoziły dodatkowe wyposażenie naprawcze (dźwig, części zamienne, lewary, urządzenia spawalnicze). W ten sposób zostały zmodyfikowane m.in. czołgi lekkie PzKpfw I Sd Kfz 101, PzKpfw 38(t), czołgi średnie PzKpfw III Sd Kfz 141, PzKpfw IV Sd Kfz 161 i PzKpfw V Sd Kfz 171 „Panter” oraz działa samobieżne „Hetzer” i „Ferdinand-Elefant”.

Niniejsza publikacja opisuje wzory malowania i system oznaczeń pojazdów pancernych, zmechanizowanych, kawalerii i piechoty w okresie od września 1939, do września 1945 roku