Laurowy pean

Julia Gambrot po raz kolejny mnie oczarowała.

Z pełną odpowiedzialnością stwierdzam: to najlepsza powieść, jaka do tej pory wyszła spod jej pióra.

Obłędnie klimatyczna, przywołująca na myśl powieści rodem z epoki wiktoriańskiej, powieści gotyckie, na których się wychowałam i których tak ogromnie mi brakowało, do momentu, w którym kilka lat temu odkryłam, debiutującą wtedy, Julię Gambrot.

?Laurowy pean? to znakomity thriller kostiumowy, którego mocny wątek stanowi, jak to w przypadku twórczości Julii Gambrot bywa, historia medycyny, tak ekstremalnie interesująca, tak uatrakcyjniająca tworzone przez autorkę historie.

Muszę także ponownie zwrócić uwagę na element fabuły, który zawsze, ale to zawsze pojawia się w książkach pisarki, i który tak bardzo w nich cenię: mocna kobieca bohaterka, świetnie wykształcona i doskonale radzącą sobie w świecie zdominowanym przez mężczyzn, a jednocześnie pozwalająca sobie na to, by być kruchą, delikatną.

Julia Gambrot po raz kolejny udowodniła, że nieprzypadkowo jej powieści spotkały się z tak świetnym odbiorem, mimo niepopularnego gatunku, po którym się porusza (boli mnie fakt, że powieść kostiumowa nadal jest tak niedoceniania). Autorka nie tylko świetnie pisze, nie tylko doskonale wie, o czym pisze, ale jest przy tym w stanie porwać czytelnika do swojego retro świata i sprawić, by zapragnął więcej.

Z nieopisaną niecierpliwością czekam na kolejną książkę Julii Gambrot, a Wam z całego serca polecam ?Laurowy pean?.