Kultura rywalizacji i współpracy w szkole

Książka pod redakcją profesora Zbigniewa Lew-Starowicza to pierwsza publikacja na polskim rynku wydawniczym, w której tak kompleksowo omówiono zagadnienia z zakresu psychoseksuologii. Autorzy - uznani eksperci w swojej dziedzinie - prezentują aktualne koncepcje diagnostyczne i terapeutyczne oraz ich zastosowanie w praktyce klinicznej, powołując się na wyniki najnowszych badań naukowych. W części pierwszej czytelnik znajdzie omówienie zastosowania klasyfikacji ICD-11w diagnostyce problemów zdrowotnych związanych z seksualnością. Zapozna się także z zagadnieniami dotyczącymi diagnozowania, opiniowania i leczenia sprawców przestępstw seksualnych w świetle zasad etyki zawodu seksuologa. Część druga jest poświęcona metodom diagnostycznym wykorzystywanym w terapii problemów seksualnych. Zawiera informacje na temat: wywiadu seksuologicznego, narzędzi służących do oceny cyklu reakcji seksualnych, skal i kwestionariuszy przydatnych w pracy terapeutycznej, metod oceny czynników ryzyka i skuteczności leczenia w seksuologii sądowej oraz zalet i kontrowersji związanych ze stosowaniem testów projekcyjnych. W ostatniej części książki omówione zostały różne aspekty diagnozy i terapii psychoseksuologicznej. Czytelnik znajdzie tu przegląd substancji psychoaktywnych wraz z konsekwencjami ich zażycia dla funkcjonowania psychoseksualnego, a także opis metod leczenia zaburzeń seksualnych, w tym wskazań i przeciwskazań do terapii, postępowania w przypadku konkretnych problemów oraz najczęściej spotykanych błędów w diagnostyce i leczeniu. Osobne rozdziały poświęcono psychopatii, zaburzeniu kompulsywnych zachowań seksualnych, pedofilii, duchownym w roli sprawców, przemocy seksualnej w postaci gwałtu oraz pracy klinicznej z osobami LGB. Książka stanowi nieocenione źródło wiedzy dla psychologów rozpoczynających studia specjalizacyjne w zakresie psychoseksuologii i będących w trakcie specjalizacji.

Dr James Goodwin, profesor fizjologii, przekonuje, że kondycja umysłowa w dużym stopniu zależna jest nie od uwarunkowań genetycznych, a od naszych zachowań, tj.: sposobu odżywiania się, aktywności fizycznej, higieny snu, ekspozycji na stres, częstotliwości i jakości kontaktów towarzyskich czy zdolności odczuwania szczęścia. Prezentuje innowacyjne metody stymulacji mózgu, w tym z wykorzystaniem medycyny regeneracyjnej, odwołując się do różnorodnych dziedzin medycznych: dietetyki, mikrobiologii czy psychologii, a także najnowszych badań naukowych. Książka zawiera szereg praktycznych porad oraz program treningowy dla mózgu do samodzielnego wykonania w domu.

W czasach coraz silniejszego nastawienia na eksponowanie przez każdego osobistej ważności, budowania poczucia sprawczości przy wykorzystaniu mediów społecznościowych takie rozwiązania stanowią pożywkę dla różnych form kontestacji oraz wzmacniają atrakcyjność społeczną ruchów populistycznych. Kształtują poczucie niesprawiedliwego rozwarstwienia społeczeństw na uprzywilejowane elity i pokrzywdzonych szarych obywateli. Podziały i wzajemne wykluczenia generują konflikty społeczne, niestety pozostawiane bez rozwiązania. Dlaczego tak trudno o porozumienie wśród ludzi? Jeśli możemy uzyskać zrozumienie w zamian za rozumienie innych, to dlaczego tak mało zainteresowania wykazujemy racjami bliźnich? Dlaczego zamiast dialogu prowadzimy coraz ostrzejszy spór o wielowymiarowym kształcie. Dotyka on różnic politycznych, światopoglądowych, ideologicznych, obyczajowych, religijnych, kulturowych. Starając się szukać odpowiedzi na wymienione ważne pytania, Autor sięga do obszarów, które w jego przekonaniu generują konflikty i stanowią bariery dialogu i porozumienia.

Ćwiczenia przeznaczone dla osób dorosłych, które utraciły zdolność rozumienia i posługiwania się językiem na skutek uszkodzenia mózgu.Zamieszczone teksty oraz zadania mają na celu: • usprawnienie umiejętności czytania ze zrozumieniem, • ćwiczenie koncentracji na tekście pisanym, • odbudowywanie i aktualizację słownictwa, • rozhamowanie mowy spontanicznej w oparciu o kontekst, • ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej na materiale językowym. Praca jest zbiorem tekstów z kontynuacją ćwiczeń o tematyce bliskiej osobom dorosłym, a jednocześnie o różnym stopniu trudności zadań. Ćwiczenia zwykle tematycznie łączą się z tekstami, wspomagając proces rozumienia.Konsultacja merytoryczna: dr Olga Przybyla, mgr Aleksandra Swoboda, mgr Tatiana Lewicka

W książce przedstawiono e-learning jako proces edukacyjny składający się z następujących po sobie etapów: projektowanie, organizowanie, realizacja i ewaluacja. Wskazano działania, jakie powinny być podjęte na każdym z nich, aby e-learning był skuteczny i pozwolił na osiągnięcie celów edukacyjnych. Autorka wyjaśnia zagadnienia dotyczące metodologii opracowania projektu kursu e-learningowego, skutecznych strategii realizacji procesu nauczania on-line, metod i zasad efektywnej oceny osiągnięć uczestników kursów on-line, opracowania atrakcyjnych materiałów dydaktycznych. W książce znajdują się wskazówki: jak zaprojektować, zorganizować i zrealizować dobry jakościowo kurs on-line, który pozwoli na osiągnięcie celów kształcenia, dotyczące komunikacji i interakcji, organizowania pracy grupowej, orientowania i motywowania uczestników do nauki, jakie strategie i kryteria oceny postępów uczestników należy stosować, aby wesprzeć ich w procesie uczenia się i zachęcić do nauki, w jaki sposób aktywizować uczestników kursów e-learningowych, aby chcieli się uczyć i nabywać nowe kompetencje. Publikacja wskazuje, jak zaprojektować i zrealizować kurs, szkolenie e-learningowe, a także lekcje on-line oraz ocenić ich jakość. Jest atrakcyjna zarówno dla trenerów biznesu, firm szkoleniowych, nauczycieli wszystkich poziomów nauczania, wykładowców akademickich, jak i pracowników odpowiedzialnych za e-learning w firmach.

Podręcznik stanowi kompleksowy obraz dwóch dyscyplin prawa związanych z zatrudnieniem. Omówiono w nim w przystępny sposób wszystkie istotne instytucje i zagadnienia prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych. Publikacja składa się z pięciu zasadniczych działów: – części ogólnej prawa pracy, – indywidualnego prawa pracy, – zbiorowego prawa zatrudnienia, – procesowego prawa pracy, – prawa ubezpieczeń społecznych. W 4. wydaniu podręcznika uwzględniono zmiany w prawie pracy i ubezpieczeń społecznych dokonane w ciągu ostatnich lat. Odnoszą się one w szczególności do ochrony rodzicielstwa oraz danych osobowych kandydatów i pracowników. Ponadto omówiono zmiany w prawie pracy związane z pandemią COVID-19 oraz dostosowaniem polskiego porządku prawnego do regulacji unijnych. W niezbędnym zakresie uaktualniono także orzecznictwo i literaturę przedmiotu. Przedstawione zostały również projektowane zmian w prawie pracy dotyczące: – praca zdalna, – ochrona sygnalistów, – równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów, – kontrola trzeźwości i kontrola na obecność innych środków działających podobnie do alkoholu. Szczególną uwagę autorzy poświęcili funkcjonowaniu praktyki, stąd liczne odwołania do judykatury, w tym Sądu Najwyższego. Książka jest zatem nie tylko użytecznym narzędziem w uniwersyteckim procesie dydaktycznym, lecz także cennym źródłem wiedzy dla praktyków działających w stosunkach pracy, zwłaszcza pracodawców, związkowców oraz funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości.

„Wiedza o psychice pacjenta, procesach intrapsychicznych, psychopatologii oraz różnych metodach postępowania terapeutycznego stanowi fundament zawodowej kompetencji. Przyglądając się jednak z bliska, w jaki sposób owa wiedza i płynące z niej umiejętności praktyczne są obecne w gabinecie psychoterapeutycznym, odkrywamy, że niekiedy mądrość i skuteczność terapeuty polegają na czymś odwrotnym: na niewiedzeniu, wahaniu się, wręcz lekceważeniu własnych myśli. Wtedy pojawia się pytanie: Kiedy WIEM jest niezbędne, a kiedy potrzebne jest właśnie NIE WIEM?” Fragment Wprowadzenia „Mam głębokie przekonanie, że ta oryginalna, znakomicie napisana, erudycyjna, udokumentowana empirycznie, dotykająca istoty procesu terapeutycznego monografia powinna być podstawową lekturą zarówno dla młodych, rozpoczynających swoją drogę zawodową psychoterapeutów, jak i dla doświadczonych praktyków, nauczycieli psychoterapii i superwizorów. [...] Dostarcza ona bowiem teoretycznego i empirycznego materiału, który zmusza do przemyślenia, czym w istocie jest koncept diagnozy psychoterapeutycznej [...], jakie jest miejsce teorii w procesie poznawania pacjenta/klienta oraz na czym ma polegać rozwój psychoterapeuty, jak uczyć umiejętności korzystania z niewiedzenia, jak uczyć pozostawania w dialogu, a nie w jego pozorności, jak uczyć sztuki dialogu”. Z recenzji prof. dr hab. Barbary Józefik TOM ZAWIERA I. NIEWIEDZENIE Z RÓŻNYCH PERSPEKTYW • Niewiedzenie. Próba analizy filozoficznej • O wiedzeniu i niewiedzeniu dobroczynnym i szkodliwym. Perspektywa grupowo-analityczna • Terapia poznawczo-behawioralna. Między wiedzą a niewiedzą • NIE WIEM w psychoterapii Gestalt • Niewiedzenie w psychoterapii egzystencjalnej • Wiedzieć, troszcząc się o pacjenta. O zagadnieniu niewiedzenia w perspektywie narracyjnej terapii więzi • Terapia rodzin. Od systemowego wiedzenia do ponowoczesnego niewiedzenia II. BADANIE NIEWIEDZENIA • Badanie jakościowe zjawiska niewiedzenia • Wnioski z badań jakościowych III. ANALIZA SESJI TERAPEUTYCZNEJ • Wiedzenie i niewiedzenie terapeuty w czasie sesji terapeutycznej • Refleksje płynące z analizy procesu terapeutycznego Dr n. społ. Wojciech Drath – psycholog, psychoterapeuta, superwizor aplikant Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. W 2016 roku obronił doktorat zatytułowany Idea i praktyka niewiedzenia w psychoterapii. Kieruje zespołem terapeutycznym Pracowni nad Sobą. Od 2013 roku jest związany z Fundacją Rozwoju Terapii Rodzin „Na Szlaku”. Prof. dr hab. Bogdan de Barbaro – psychiatra, psychoterapeuta i superwizor psychoterapii. W latach 1993-2016 kierował Zakładem Terapii Rodzin Katedry Psychiatrii, a w latach 2016-2019 Katedrą Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Należy do Editorial Advisory Board pisma „Psychiatry: Interpersonal and Biological Process”.

Do polskich szkół i przedszkoli uczęszcza coraz więcej dzieci z Ukrainy. Zatrudniani są też nauczyciele, pomoce nauczycieli. Specustawa i rozporządzenia określają szczegółowe wymagania oraz zwolnienia, które obowiązują w przypadku przyjmowania uchodźców do polskich placówek. Dlatego przekazujemy w Państwa ręce kompendium wiedzy na temat obywateli Ukrainy w polskiej oświacie. Publikacja zawiera omówienie przepisów, odpowiedzi na pytania dyrektorów, karty pracy i scenariusze pracy oraz dokumenty w języku polskim i ukraińskim.

Oto książka ćwicząca ruch ręką. Wspierają one rozwój motoryki małej dziecka. Propozycje aktywności manualnych krok po kroku pokazują, jak bawić się, żeby rozwijać potrzebne umiejętności. Książka powstała z myślą o wspieraniu rodziców, nauczycieli i opiekunów, jednak przede wszystkim po to, aby dawać RADOŚĆ dzieciom! Zabawy są świetną okazją, by zainspirować dzieci do samodzielnych działań, ćwiczeń manualnych oraz rozwoju zmysłu dotyku.

Książka jest zbiorem doświadczeń arteterapeutów, którzy na co dzień, poprzez działania twórcze, pomagają innym. Będzie ona świetną inspiracją dla studentów różnych kierunków terapeutycznych i humanistycznych oraz specjalistów pracujących z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, którzy chcą poszerzyć własną praktykę o wachlarz ćwiczeń arteterapii. Publikacja jest pełna wskazówek od Autorek, które są praktykami w różnych obszarach - pedagogiki, pracy z osobami z niepełnosprawnościami intelektualnymi i zaburzeniami psychicznymi oraz z osobami doświadczającymi kryzysu psychicznego. Podręcznik zawiera nieoczywiste spojrzenie na arteterapię i scenariusze pracy w obszarach nie poruszanych wcześniej szerzej w literaturze, m.in. takich jak: • arteterapia w ramach TUS osób z autyzmem dziecięcym, • teatroterapia, • zaangażowanie rodziców w proces terapeutyczny dzieci, • korelacja sztuki i muzyki na gruncie pracy z osobami chorującymi psychicznie. Wszystko to wraz z opisem pracy arteterapeuty „od kuchni” powoduje, że jest to dzieło niezwykle przydatne dla osób wchodzących w zawód arteterapeuty, mających obawy o skuteczność terapii i własne kompetencje, chcących zainspirować się i podeprzeć gotowymi materiałami do pracy z podopiecznymi - zarówno dziećmi, i jak i dorosłymi. Podręcznik ten ma być też realną pomocą dla praktyków - na co zwracać uwagę pracując w zawodzie arteterapeuty, jakie trudności można napotkać i jak można je rozwiązać. Patronat: Sekcja Arteterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, Polskie Stowarzyszenie Terapii przez Sztukę, Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. Wojciecha Korfantego w Katowicach, Polskie Towarzystwo Biblioterapeutyczne, Niepubliczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Artsukces, Zespół Placówek Edukacyjnych w Olsztynie, Centrum Arteterapii Sensarte.

Monografia naukowa Bogusława Śliwerskiego jest napisana zgodnie z zasadami przyjętymi w naukach społecznych, zwłaszcza w sferze twórczości pedagogicznej. Autor swobodnie porusza się na wielu płaszczyznach refleksji naukowej, przywołując co jakiś czas adekwatne do podjętej problematyki cytaty z pism wybitnych znawców wielu dyscyplin akademickich. Sięga nie tylko do przebogatej skarbnicy wiedzy filozoficznej, ale także do nauk przyrodniczych i ścisłych. Tekst pracy nasycony jest zarówno ideami głoszonymi przez badacza, jak i casusami praktyki z krytyki naukowej. Ale praca ta jest pod wieloma względami pierwsza, a zatem oryginalna, w ramach podjętej problematyki, jej głębi i znaczenia społecznego. Jednym z najistotniejszych problemów współczesnej nauki jest zachowanie w praktyce badawczej wysokiej jakości prowadzonych studiów i dociekań naukowych.

Nie pisalibyśmy tej książki, gdybyśmy byli przekonani, że rozwój polskiej edukacji zmierza w dobrym kierunku. Niestety, już nawet najlepsi nauczyciele, najbardziej oddani kształceniu dzieci i/lub młodzieży mają poczucie straconych kilkudziesięciu lat własnej pracy, zaangażowania i poświęcenia. Uczniom szkoła kojarzy się z nudą, straconym czasem, poczuciem bezsensu, promowaniem konformizmu i oportunizmu. Są też tacy, którzy przywykli traktować szkołę jako konieczność, którą trzeba zaliczyć i szybko o niej zapomnieć. Poczucie bezsilności towarzyszy również rodzicom, którzy pytając swoje dzieci o to, co było w szkole, często słyszą jakże wymowne NIC!

„Książka profesorów Andrzeja Murzyna i Bogusława Śliwerskiego dotyczy słabo eksponowanego w polskiej literaturze komparatystycznej kraju, jakim jest Irlandia. Niewątpliwie monograficzne ujęcie tematu przez autorów oraz połączenie zagadnień ideologii edukacyjnych i tradycji historycznych z nowymi wyzwaniami stojącymi przed oświatą w Irlandii stanowią cenne walory publikacji. Może być ona przyczynkiem do głębszego namysłu nad relacją trwałości i zmienności rozwiązań systemowych, a także nad kształtem polskich rozwiązań stosowanych w polityce oświatowej. […] Monografia będzie pomocna w zrozumieniu specyfiki Zielonej Wyspy, a także kulturowych, społecznych i politycznych procesów, które wpływają na obecnie podejmowane w tym kraju reformy edukacyjne. Może być także wykorzystywana przez nauczycieli akademickich i studentów w procesie dydaktycznym prowadzonym na uczelniach w zakresie pedagogiki porównawczej”. – prof. dr hab. Renata Nowakowska-Siuta „Zależało nam na uzupełnieniu w pedagogice porównawczej i wczesnoszkolnej kartografii idei oraz praktyk edukacyjnych, które służą pogłębieniu wiedzy o wciąż mało znanym kraju. W wydanych w XXI wieku w Polsce monografiach z pedagogiki porównawczej analitycy edukacji na Wyspach Brytyjskich koncentrują się przede wszystkim na Anglii i ewentualnie Walii, natomiast zupełnie pomijają w swoich studiach Irlandię. Za niezbędne uważaliśmy przybliżenie swoistości polityki opiekuńczo-wychowawczej, społecznej i edukacyjnej w tym państwie jako szczególnie bliskiej kulturowo naszemu społeczeństwu. Komparatyści najczęściej koncentrują się n a samych systemach oświatowych oraz ich uwarunkowaniach ustrojowych, politycznych i pedagogicznych, nie dostrzegając konieczności powiązania ich z lokalnym kontekstem. […] Ukazując koncepcje i doświadczenia irlandzkie w radzeniu sobie przez polityków i pedagogów z różnorodnością i nierównością w sektorze edukacji początkowej w tym kraju, z podejściem do wzmacniania i korygowania procesów wtórnej socjalizacji, żywimy nadzieję, że zaprezentowane treści będą nie tylko źródłem wiedzy dla polskich pedagogów i nauczycieli o problemach wynikających ze zróżnicowania i wielokulturowości mieszkańców opisywanego kraju, ale także uruchomią projekty oddolnych działań społecznych, kulturalnych i oświatowych z uwzględnieniem przedstawionych zagadnień”. Ze Wstępu

„Książka Bogusława Śliwerskiego stanowi kolejne potwierdzenie niezwykle wysokiego statusu tego naukowca we współczesnych naukach o edukacji. Stoi – pod każdym względem – na bardzo wysokim poziomie merytorycznym, posiadając przy tym wszystkie te cechy, które charakteryzują dzieła wybitne: oryginalność idei, swobodę i wartkość narracji, integralność wywodów, odwoływanie się do bogatej i reprezentatywnej literatury przedmiotu, erudycyjność, wreszcie mądrą metanarracyjność. […] Jest przy tym dzieło to wspaniałą i udaną próbą potwierdzenia statusu naukowego pedagogiki jako dyscypliny z istoty swojej interdyscyplinarnej, która pozostając na styku idei i rzeczywistości, krystalizuje wiele problemów teoretycznych i społecznych. Jednocześnie podręcznik ten zawiera – bardzo trafną – autorefleksję pedagoga nad tożsamością pedagogiki jako nauki i jako praktyki społecznej, przy jednoznacznym opowiedzeniu się za ideą kulturowego krytycyzmu i orientacją na tworzenie lepszego świata. To także tożsamość, której integralną częścią jest rezygnacja z jakiegokolwiek autorytaryzmu i orientacja na rozwój podmiotowości młodych ludzi”. Z recenzji prof. dr. hab. Zbyszko Melosika

Po 16 latach od pierwszej edycji podręcznika Pedagogika oddajemy do rąk Czytelników jego poprawione i rozszerzone wydanie. W pięćdziesięciu rozdziałach przedstawiono elementy wiedzy kanonicznej dla nauczycieli i pedagogów, wiedzy orientującej ich własne wybory i wiedzy instrumentalnej. Publikacja jest przeznaczona dla studentów przygotowujących się do zawodu nauczycielskiego, dla nauczycieli odnawiających swoją wiedzę pedagogiczną oraz dla studentów rozpoczynających studia pedagogiczne. Stanowi zatem wprowadzenie do pedagogiki. W trzech modułach podręcznika opisano zagadnienia dotyczące: – pedagogiki jako nauki – zarysowano tu zwięźle historię wychowania i myśli pedagogicznej oraz opisano podstawowe subdyscypliny pedagogiki: dydaktykę ogólną, pedagogikę wczesnej edukacji, pedagogikę społeczną, mediów, młodzieży, porównawczą, filozofię edukacji oraz pedagogikę specjalną. Tę część zamykają syntetyczne analizy paradygmatów badań pedagogicznych – jakościowych i ilościowych, – prądów i kierunków współczesnej myśli pedagogicznej – w tej części przybliżono główne założenia takich nurtów, jak pedagogika personalistyczna, krytyczna, emancypacyjna, ekologiczna, anarchistyczna czy międzykulturowa, – pedagogiki reform edukacyjnych – tu czytelnik znajdzie między innymi informacje na temat pedagogiki Marii Montessori, Janusza Korczaka, planu daltońskiego, pedagogiki waldorfskiej, a także szczegółowe omówienia reform edukacyjnych w Polsce prowadzonych od lat 70. ubiegłego wieku. „Pedagogika jest nauką praktyczną dotyczącą wspomagania innych ludzi w ich uczeniu się i rozwoju. Jest zatem wiedzą akademicką, której podstawowe zasoby, kanon próbujemy zawrzeć w tym podręczniku. Zarazem jest też mądrością i wrażliwością. To znaczy, że studiowanie pedagogiki jest okazją do rozumnego ogarniania relacji między jednostką ludzką, jej ciałem i psychiką, jej osobowością i tożsamością a jej światem życia, jej otoczeniem przyrodniczym, społecznym, kulturowym i politycznym w bliskiej i dalszej skali. Pedagog i nauczyciel, wychowawca i opiekun – to ktoś, kto wspiera rozwój Innego, kto przewodzi ku samodzielności i tłumaczy złożone znaczenia zdarzeń i przeżyć, opowieści i symboli. Dlatego też jej/jego podstawową właściwością, trwałym „wyposażeniem” duchowym i niezbywalnym nastawieniem jest i powinna być życzliwość i ofiarność wobec innych ludzi, wrażliwość na ich problemy, współczulność wobec ich odczuć i emocji, ich indywidualnych możliwości i tempa uczenia się i rozwoju – z tekstu.

W opracowaniu, posługując się metaforą umeblowania przestrzeni mieszkalnej, przedstawiono m.in.: - uwarunkowania kształtowania modelu funkcjonowania edukacji formalnej w Polsce po 1989 r.; - mechanizmy ograniczające szkolną demokrację; - opis zrębów potencjalnego demokratycznego ustroju szkolnego; - praktyki codzienności szkolnej, zwłaszcza pracę i postawy nauczycieli. Metafora architektoniczna pozwala powiązać różnorodne elementy, traktując politykę edukacyjną i etapy transformacji ustrojowej jako okres projektowania, a praktyki codzienności szkolnej jako proces meblowania symbolicznej szkolnej przestrzeni działań. Publikację dopełnia aneks zawierający przykładowe akty prawne i regulaminy, które mogą być wykorzystane w procesie budowy demokratycznej szkoły.

Jak opowiedzieć o swojej pasji, która 25 lat temu przekształciła się z formy czynnej w ukrytą? Czy istnieje coś takiego jak implicytna pasja na wzór ukrytych, utajonych postaw? Czy można być harcerzem/instruktorem harcerskim, nie będąc już w czynnej służbie? A czy ktoś przestaje być nauczycielem, lekarzem, prawnikiem wraz z przejściem na emeryturę lub ze zmianą profesji? Czy przestajemy być rodzicami tylko dlatego, że nasze dzieci opuściły już domowe gniazdo i są dorosłe, samodzielne, być może nawet mają już własne rodziny? Czy pasja może być włączana w naszą biografię w związku z podjętą rolą społeczną lub zawodową, czy też może być wyłączana z tych ról? Jaki jest związek osoby z pasją i czy musi ona nakładać się lub wpisywać w naszą biografię jako coś dodatkowego, jakiś wyróżnik czy świadectwo naszej osobliwości? Niniejsza książka została napisana na bazie mojego referatu w czasie XXVIII Letniej Szkoły Młodych Pedagogów Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, która odbyła się w Sandomierzu w dniach 15?19 września 2014 roku. Tygodniowy cykl prac, debat i warsztatów doktorantów, doktorów i profesorów nauk humanistycznych oraz społecznych z całego kraju został podporządkowany problematyce autobiograficzno-narracyjnej ? ?Opowiem ci o swojej pasji ? słowem, dźwiękiem i obrazem...?. W ciągu niespełna czterech dób młodzi wiekiem i duchem naukowcy ? pedagodzy (filozofowie, matematycy, teologowie, psychologowie, językoznawcy, socjologowie z pierwszego wykształcenia lub z uzyskanym stopniem naukowym doktora) z całego kraju wygłosili 57 komunikatów z ich badań, analiz, refleksji dotyczących kluczowej dla pedagogiki kategorii ? pasji. O niej mówili słowem, obrazem i dźwiękiem... Pracownicy naukowi Instytutu Pedagogiki Wydziału Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II pod kierownictwem ks. prof. dr. hab. Mariana Nowaka dokonali czegoś fenomenalnego, niepowtarzalnego w naukach o wychowaniu. Podjęli się bowiem organizacji i nasycenia pedagogiczną pasją uczestników Letniej Szkoły Młodych Pedagogów KNP PAN, która jest organizowana od 1979 roku (z wieloletnią przerwą w okresie upadającego PRL).

Polecamy kolejne wznowienie wyjątkowego podręcznika prof. Bogusława Śliwerskiego pt.Współczesne teorie i nurty wychowania. Już w pierwszym rozdziale autor pisze o potrzebie prowadzenia badań metateoretycznych i porównawczych, wskazując jak wiele wiąże się z tym problemów. Przedstawienie współczesnych teorii i nurtów wychowania rozpoczęte zostało od zaprezentowania dokonań śp. profesora Karola Kotłowskiego, który uczył konfrontowania współczesności z tradycją bez imperatywu zaprzeczania wnoszonym przez alternatywne podejścia do istoty wychowania i kształcenia. W podręczniku znajdziemy obszerne omówienia m.in. pedagogiki filozoficznej, chrześcijańskiej pedagogiki personalno-egzystencjalnej, pedagogik: społeczno-personalistycznej, serca, miłości, Gestalt, autorytarnej, niedyrektywnej, radykalnego humanizmu, emancypacyjnej, międzykulturowej, analityczno-krytycznej, ponowoczesności. Każdą teorię wychowania poprzedza biogram prekursora danej myśli naukowej. Mamy nadzieję, że niniejsza książka stanie się kolejną zachętą do zgłębiania „świata pedagogicznych idei”, ich korzeni i współczesnej ich ewolucji, bez roszczenia sobie pretensji do jakiejkolwiek wyłączności. Nie jest ona przecież ostatecznym, zamkniętym zbiorem teorii czy nurtów współczesnego wychowania, ale zaledwie otwarciem pola do ich zaistnienia, które będzie z czasem wypełniane kolejnymi ich rodzajami i odcieniami. Warto kontynuować rozpoczęty przez wspomnianych w książce Profesorów proces badań metateoretycznych, by dokony­wanie wyborów nie wiązało się z hierarchicznym ich porządkowaniem ze względu na siłę, wagę czy znaczenie, a mimo to nie było trywialne.