Księżna Diana

Królewskie bagno

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

"Królowa ludzkich serc", ulubienica Anglików, obsesja mediów, kobieta, która pragnęła miłości, której szukała przez całe życie, księżna Diana, postać o której świat nigdy nie zapomni.

Gdy zginęła, miałam 5 lat, niewiele więc pamiętam z doniesień medialnych z tamtego okresu. Nigdy też nie interesowałam się życiem rodziny królewskiej, rodziną Windsorów czy osobą samej księżnej. Wiem, że tematem rozpalającym ludzi był wypadek samochodowy i teorie spiskowe z nim związane. Stąd moja wiedza o Dianie była znikoma.

Z pomocą przychodzi Iwona Kienzler w biografii tej nietuzinkowej i złożonej kobiety. Z kart tej publikacji wyłania się obraz dziewczyny, która nie miała łatwego życia mimo pozycji jaką zajmowała. Skomplikowane relacje rodzinne, problemy natury psychicznej i związane z tym zaburzenia odżywiania, pragnienie miłości, małżeństwo, które stało się samotnią, zdrada męża, który miał być księciem z bajki, poszukiwanie miłości poza małżeństwem, bycie non-stop na świeczniku, obsesja mediów na punkcie jej osoby, z którą musiała sobie radzić, samotność, kompleksy, potrzeba bycia dostrzeżoną, kochaną, zadbaną. Jedynym światłem w jej życiu trwałym i stałym byli jej synowie, których kochała całym sercem. Kienzler przybliża nam sylwetkę osoby nieidealnej, osoby, która jak każdy człowiek popełniała błędy, która zmagała się z problemami dnia codziennego. Wydawałoby się, że żona przyszłego następcy tronu nie może mieć żadnych zmartwień, przecież jej życie na pewno jest jak z bajki, ale pozory mylą i jej życie dalekie było od idealnego.

Autorka przybliża nam też losy całej rodziny królewskiej i po tym co przeczytałam naprawdę nie ma czego zazdrościć tym biednym ludziom. Być może mają tytuły, pieniądze, stanowiska, ale skazani są na życie w królewskim bagnie, którego nikt, normalny, nie będzie zazdrościł.

Publikacja pani Iwony jest bardzo ciekawa, przybliża postać księżnej Diany, która potrafiła rozmawiać z ludźmi, która była bardzo empatyczna, umiała współczuć, nieść nadzieję i otuchę chorym ludziom, lecz sama nie miała szczęścia w miłości i zmagała się z poczuciem niskiej wartości, kompleksami i wszystkim tym, co było z tym związane.

Autorka zachowuje obiektywizm i ocenę Diany pozostawia czytelnikowi.

Publikację wzbogacają czarno-białe zdjęcia, dość duża czcionka ułatwia lekturę, papier też jest przyjemny dla oka. Czy polecam? Jak najbardziej, jeśli intrygują Cię losy księżnej Diany i rodziny królewskiej z Wielkiej Brytanii, jeśli lubisz dobre pióro i przyjemny styl opowiadania, to sięgaj bez wahania po tę pozycję. Polecam!