Krew cywilizacji. Biografia ropy naftowej

Transformacja energetyczna, rewolucja cyfrowa, przemiana ekologiczna... Politycy, media, przemysłowcy zgodnie obiecują nam nowy świat, nareszcie wyzwolony od ropy, zanieczyszczeń, niedostatków czy konfliktów zbrojnych. Ta książka, będąca owocem sześcioletniego dochodzenia prowadzonego w dwunastu krajach, pokazuje nam, że wcale tak się nie stanie! Odchodząc od paliw kopalnych, tak naprawdę pogrążamy się w nowym uzależnieniu – od metali rzadkich. Grafit, kobalt, ind, platynowce, wolfram, ziemie rzadkie to zasoby, które stały się niezbędne dla rozwoju nowego społeczeństwa: ekologicznego (samochody elektryczne, panele słoneczne) i scyfryzowanego (smartfony, komputery, tablety i inne nieodłączne od naszej codzienności urządzenia). Tymczasem koszty środowiskowe, gospodarcze i geopolityczne tej zależności będą jeszcze większe niż te, które nasze przemysłowe społeczeństwo obecnie płaci. Nawiązując do tego wszystkiego, niniejsza książka jest kontropowieścią o transformacji energetycznej – przedstawiającą tajne dzieje wiele obiecującej technologicznej odysei, a także kulisy ambitnych, bezinteresownych poszukiwań, przynoszących jak dotąd zagrożenia równie kolosalne, co problemy, które miały za zadanie rozwiązać. Guillaume Pitron – francuski dziennikarz „Le Monde Diplomatique”, „Geo” i „National Geographic”, autor filmów dokumentalnych, laureat Nagrody im. Érika Izraelewicza za najlepsze śledztwo ekonomiczne w2017roku. Głównym obszarem jego zainteresowań jest geopolityka surowców. Guillaume Pitron regularnie wypowiada się na jej temat we francuskim parlamencie i Komisji Europejskiej. Wojna o metale rzadkie. Ukryte oblicze transformacji energetycznej i cyfrowej to jego pierwsza książka.

Dodruk 15.01.2020 Zdobywczyni nagrody Pulitzera wyjaśnia dlaczego elity w demokracjach na całym świecie zwracają się w stronę nacjonalizmu i autorytaryzmu. Od Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii po Europę kontynentalną i nie tylko, liberalna demokracja jest zagrożona, a autorytaryzm rośnie w siłę. W Zmierzchu demokracji Anne Applebaum, wielokrotnie nagradzana historyczka komunizmu i badaczka współczesnej polityki, która jako jedna z pierwszych z grona amerykańskich dziennikarzy alarmowała o tendencjach antydemokratycznych na Zachodzie, wyjaśnia mechanizmy powstania autokracji i nacjonalizmu na gruncie nowoczesnych demokracji, tworząc analizę zmiany, która wstrząsa dzisiejszym światem. Na przykładzie Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Węgier, Polski oraz innych państw ukazuje jak rosną w siłę despotyczni przywódcy – korzystając z politycznych sojuszników, biurokratów i medialnych gwiazd, które torują im drogę do władzy. Opisuje także wielu nowych zwolenników nieliberalizmu, którzy wykorzystując narzędzia takie jak teorie spiskowe, polaryzacja polityczna oraz media społecznościowe doprowadzają do zmian społecznych. Zmierz demokracji to także wnikliwe i poruszające spojrzenie na drogę i warunki powrotu do wartości demokratycznych. „Anne Applebaum jest czołową historyczką komunizmu i przenikliwą badaczką współczesnej polityki. Stawia sobie wielkie pytanie, w które sama jest głęboko zaangażowana, zarówno w Europie, jak i w Ameryce: Jak poszła nam demokracja? Jej odpowiedzią jest ten niezwykły dokument, napisany z wnikliwością, inteligencją i zrozumieniem”. - Timothy Snyder, autor O tyranii

Donbas znaczy węgiel. To dzięki niemu zbudowano tam miasta i fabryki Przez dekady przyciągał awanturników, uciekinierów i biznesmenów z całej Europy. Wojna i rosyjska agresja nic w tej kwestii nie zmieniły. Czarne złoto Donbasu wciąż idzie w świat. Dzisiaj handlu nim nie kontroluje jednak ani Ukraina, ani jej wielki biznes. Z błogosławieństwem Rosji przejęli go separatyści i związani z nimi przedsiębiorcy. Przemycają węgiel przez granicę, załatwiają mu lewe papiery i sprzedają dalej, mimo nałożonego przez Ukrainę zakazu, którego łamanie uznaje się tam za finansowanie terroryzmu. W niechlubnym procederze biorą również udział prywatne firmy z Polski. Śledztwo dziennikarskie w tej sprawie trwało dwa lata i objęło dwanaście państw. Jego rezultaty trzymają państwo w rękach.

Przedstawiamy opowieść o zrozpaczonym i wątpiącym ojcu, który spotyka się z Bogiem pod postacią jowialnej Murzynki Rok po chałupniczym wydaniu przez Brada Cummingsa, byłego pastora i właściciela powstałego tylko w tym celu wydawnictwa, Chata sprzedała się w milionie egzemplarzy. Do dzisiaj sprzedano ponad 6 milionów. Tysiące takich ludzi jak pan Nowak, praktykujący katolik, złożyło się na sukces Chata, powieści napisanej przez Williama P. Younga, byłego kierownika biura i pracownika hotelowego, i wydanej przez dwóch pastorów. W ciągu roku Chata osiągnęła status ogólnokrajowego bestsellera. Najmłodsza córka Mackenziego Allena Phillipsa Missy została porwana podczas rodzinnych wakacji. W opuszczonej chacie, ukrytej na pustkowiach Oregonu, znaleziono ślady wskazujące na to, że została brutalnie zamordowana, ale ciała dziewczynki nie odnaleziono. Cztery lata później pogrążony w Wielkim Smutku Mack dostaje tajemniczy list, najwyraźniej od Boga, a w nim zaproszenie do tej właśnie chaty na weekend. Wbrew rozsądkowi Mack przybywa do chaty w zimowe popołudnie i wkracza do swojego najmroczniejszego koszmaru. Jednakże to, co tam znajduje, na zawsze odmienia jego życie. Mack spędza w chacie weekend, uczestnicząc w czymś w rodzaju sesji terapeutycznej z Bogiem, nazywającym siebie Tatuśkiem, Jezusem, który pokazuje się pod postacią żydowskiego robotnika, i Sarayu, Azjatką uosabiającą Ducha Świętego. W czasach, gdy religia staje się coraz mniej istotna, Chata zmaga się z ponadczasowym pytaniem: „Gdzie jest Bóg w świecie tak pełnym niewysłowionego bólu?”. Odpowiedzi, które dostanie Mack, zadziwią Was, i być może odmienią tak jak jego. W otoczce twórczej błyskotliwości Chata jest głęboka duchowo, teologicznie oświecająca i ma moc wpływania na życie. Chata odcina się zarówno od komunałów religijnych, jak i tanich chwytów złego pisarstwa, i ujawnia coś ważnego i pięknego na temat tańca życia z boskością. Tę historię czyta się jak modlitwę, jak najlepszy rodzaj modlitwy, pełen męki, zadziwienia, jasności i zaskoczenia. Spostrzeżenia Williama Younga są nie tylko zniewalające, ale również prawdziwe i zgodne z Biblią. Chata to uprzejme zaproszenie do podróży do samego serca Boga. Brad Cummings, pierwszy wydawca książki sprzedawał ją z własnego garażu, a w reklamę zainwestował jedynie… 300 dolarów. „Ludzie dzwonili i kupowali po kilkanaście egzemplarzy lub całe paczki” – mówi Brad Cummings. W maju 2008 roku jedno z największych amerykańskich wydawnictw Hachette Book Group utworzyło spółkę z wydawcą Chaty, aby wydać książkę pod wspólną marką z pełnym rozmachu planem marketingowym. Paul Young, autor Chaty, mówi, że książka powstała jako prezent dla jego sześciorga dzieci. Chata ma być metaforą „domu, który budujesz na własnym cierpieniu”. Na wrażenia, jakie wywiera Chata na czytelnikach, zapewne wpłynął fakt doświadczenia przez autora wielkiego nieszczęścia. Zazwyczaj osobiste tragedie otwierają nas i uwrażliwiają. Tak było i tym razem. Na niezwykłą mieszankę cierpienia i wiary niewątpliwie wywarły wpływ wychowanie i doświadczenia Williama Younga z dzieciństwa. Jego rodzice byli misjonarzami. William P. Young urodził się jako Kanadyjczyk i dzieciństwo spędził wśród plemienia z epoki kamiennej żyjącego na Papui – Nowej Gwinei. Tam został zgwałcony. Pod wpływem doznanego nieszczęścia Young doświadczył zwątpienia i przechodził kryzys wiary. Chata jest beletrystyczną alegorią jego osobistej podróży przez ocean zwątpienia aż do osiągnięcia wybaczenia. Young zaczął pisać książkę w 2005 roku, aby pokazać swoje nawrócenie i nowe podejście do Boga. Do przedstawienia Boga wykorzystał postać białego starszego człowieka, stolarza i Azjatki, starając się tym samym zmienić religijne uprzedzenia. „Chciałem powiedzieć coś w rodzaju: wiesz, nie wierzę, że Bóg jest Gandalfem ani Zeusem, który karze za jakiekolwiek twoje niedoskonałości”. Young rozdał pierwsze 10 kopii swoim dzieciom i przyjaciołom. Kiedy przyjaciele przyszli po więcej, aby rozesłać je znajomym, pomyślał, że książka nadaje się do udostępnienia większej liczbie odbiorców. Wysłał ją do zaprzyjaźnionego pastora, który uznał ją za rzecz wyjątkową. We trójkę z Bradem Cummingsem pracowali nad książką przez następne 16 miesięcy. Potem pokazywali ją w wydawnictwach. Niestety, żadne nie było nią zainteresowane. Chrześcijańskie wydawnictwa odrzucały ją jako zbyt świecką, komercyjne – jako zbyt religijną. Wtedy zdecydowali się wydać Chata na własny koszt. Chata to piękna historia o tym, jak Bóg przychodzi do nas w naszych smutkach, do nas uwięzionych we własnych rozczarowaniach, zdradzonych przez własne wyobrażenia. Nigdy nie zostawia nas tam, gdzie nas znajduje, jeśli się przy tym nie upieramy. Będziecie chcieli, żeby wszyscy przeczytali tę książkę!

To bogato ilustrowana książka, przedstawiająca życie i dziedzictwo tego wielkiego polskiego patrioty, konspiratora, działacza niepodległościowego, filantropa, sprawnego menedżera, a przede wszystkim farmaceuty, naukowca, pioniera przemysłu naftowego i wynalazcy lampy naftowej.

Lotna nowoczesność to nie tylko kolejna filozoficzna opowieść o nowoczesności; to propozycja myślenia o współczesnym świecie z wykorzystaniem narzędzi dostarczanych przez historyków, socjologów, ekonomistów, teoretyków mediów czy kulturoznawców; to opowieść o ludzkim sprawstwie i jego filozoficznych artykulacjach. „Rozprawa mieści się w szeroko rozumianym nurcie krytycznego uprawiania filozofii, wyrastającego z tradycji heglowsko-marksowskiej. Dzięki takiemu podejściu praca nie narzuca jednostronnych rozstrzygnięć. Sam sposób prezentacji argumentów zawarty w pracy jest obecnie również rzadko spotykany. Jest to bowiem żywy ruch myśli, przypominający miejscami dziennik intelektualny, zapis „intymnej” refleksji nad źródłami współczesnej kondycji społecznej i konsekwencjami, jakie z tego wynikają. Należy przy tym podkreślić, że sama rozprawa napisana jest właśnie w stylu wielowątkowej opowieści i w zasadzie swoją strukturą i charakterem odpowiada tematowi, który autor stara się przedstawić – przemianom materialnym w historii, sprawstwu człowieka i symptomom, jakie temu towarzyszą. W ten sposób rodzi się niespieszna, pełna detali filozoficzna saga o przyspieszającej, a wręcz uciekającej już nam teraźniejszości. Dzięki temu zabiegowi czytelnik ma czas nie tylko na delektowanie się prezentowaną mu opowieścią, ale też na podążanie za myślą autora, dokonując refleksji nad światem, który on opisuje i wchodząc w dialog z tezami, które prezentuje”. – z recenzji wydawniczej dr. hab. Rafała Wonickiego „Odwołując się do rozległej palety autorów i rekonstruując ich doniesienia i/lub przekonania, autor szerokim gestem, z wielkim rozmachem prowadzi opowieść o wewnętrznej dynamice nowoczesności, wychwytując zarówno przemiany nowożytnej filozofii traktowanej po heglowsku jako myśl swojego czasu (tu śledzi wyłanianie się takich kwestii, jak nowoczesna forma podmiotowości, sprawstwo człowieka w dziejach, kształt umowy społecznej i problem nierówności), jak i przemiany społeczne i polityczne, szczególną uwagą obdarzając konflikty wpisane w dynamikę gospodarki kapitalistycznej (z uwzględnieniem kapitalistycznego imperializmu oraz procesów kolonizacji, dekolonizacji i neokolonizacji)”. – z recenzji wydawniczej dr. hab. Adama Lipszyca prof. PAN

Najlepsze z najlepszych. Barwne i przewrotne. Zbiór zawiera dziesięć opowiadań Andrzeja Sapkowski pisanych w różnych okresach życia i poruszających tematy czasem bardzo od siebie odległe. Jest więc i klasyczna fantasy, i SF, i political fiction, a groza bywa rozładowywana przez żart bądź literacką aluzję. Wszystkie z nich poprzedzone zostały przedmowami, w których Sapkowski dowcipnie opisał tajniki swojego warsztatu i okoliczności, w jakich owe opowiadania powstawały. Tom zatytułowaliśmy: Maladie, bo jak sam autor twierdzi: „Maladie jest moim ulubionym opowiadaniem. Jest i już”. „Sapkowski ma fenomenalny dar narracji, wymyślania sensacyjnych wydarzeń, tworzenia sugestywnego nastroju. Tudzież błyskotliwe, z lekka cyniczne poczucie humoru: trzeźwiące, pozwalające tropić mniej lub bardziej zakamuflowane kpinki, odniesienia i cytaty” – „Polityka”.

Wynalazca lampy naftowej i pionier przemysłu naftowego Ignacy Łukasiewicz wreszcie doczekał się pełnej biografii. Ten farmaceuta z Galicji, z „oleju skalnego” wydobył energię, która w kolejnych dziesięcioleciach diametralnie zmieniła rytm życia człowieka. Ropa naftowa została najważniejszym naturalnym surowcem rozwoju cywilizacji, ukształtowała oblicze współczesnego świata. Sam Łukasiewicz pisał: „Ten płyn to przyszłe bogactwo kraju, to dobrobyt i pomyślność dla jego mieszkańców, to nowe źródło zarobków dla biednego ludu i nowa gałąź przemysłu, która obfite zrodzi owoce.” I robił wszystko, by tkwiący w ropie potencjał gospodarczy jak najlepiej wykorzystać. Książka zabiera czytelnika w podróż do dziewiętnastowiecznych początków świata przemysłu naftowego, a więc na ziemie polskie, które wówczas funkcjonowały jako odległa od Wiednia północna prowincja imperium habsburskiego, a także do Baku, gdzie o pokolenie młodszy od Łukasiewicza Karol Zglenicki, konstruktor platformy wiertniczej, udostępnił bogate zasoby ropy z dna morskiego. To też wciągająca lektura ukazująca wzorce postępowania przedsiębiorcy.

Orient Express to żywa legenda. Trasa wiodąca tysiące kilometrów. Luksus, o którym niegdyś marzyli wszyscy podróżnicy. Od czasu pierwszego przejazdu z Paryża do Konstantynopolu w 1883 roku, jego pasażerowie mogli na własne oczy oglądać niedostępne im wcześniej zakątki świata. Farovik, norweski pisarz, historyk, dziennikarz i podróżnik, zabiera czytelnika w podróż współczesnym Orient Expressem. Wyruszając wiosną z Londynu, w dwa miesiące przemierza dwanaście krajów, i dwadzieścia dwa miasta ? przez romantyczny Paryż, zaskakujące Rumunię i Bułgarię, aż po rajską Samarkandę. Najmniejszy szczegół potrafi uruchomić lawinę, która zaspokoi głód wiedzy i żądzę przygód każdego czytelnika ? niezależnie od stacji, na której postanowicie wysiąść. Dzięki tej książce dowiecie się m.in. co zainspirowało Agathę Christie do napisania Morderstwa w Orient Expressie. Zrozumiecie też, dlaczego niektórzy Brytyjczycy myślą, że Bułgaria to rzeka w Maroku i dlaczego to Turcja, a nie Holandia, powinna kojarzyć się nam z tulipanami. Autor rysuje przed nami realia i historię odwiedzanych miejsc, a obrazu dopełniają spotykane przez niego barwne postacie. Uzupełnia tym samym naszą wiedzę o społeczeństwach europejskich i bliskowschodnich, o których wciąż ? jak się okazuje ? niewiele wiemy. To obowiązkowa pozycja dla miłośników dalekich wypraw i każdego, kto chciałby poznać sekrety kultowego pociągu. W końcu najważniejsze to mieć dobrego przewodnika!

Staruszek Pettson mieszkał w małym domku na wsi i niczego mu nie brakowało. A jednak czasami czuł się smutny i samotny… Aż pewnego dnia zjawił się w jego domu mały wesoły kociak Findus. Życie Pettsona całkiem się zmieniło. Cichy dotąd i pusty dom wypełnił gwar i bieganina. Ale pewnego dnia mały Findus się zgubił… Pierwsza z serii wspaniale ilustrowanych książek o zabawnej parze przyjaciół ze szwedzkiej wioski.

Ojciec Joachim Badeni i ojciec Leon Knabit, dwaj starzy zakonnicy, dzielą się swoim doświadczeniem życiowym. Opowiadają anegdoty, udzielają rad i podają sprawdzone sposoby na rozwiązanie rozmaitych problemów, z którymi borykamy się codziennie. Męską rozmowę prowadzi kobieta – Judyta Syrek. • Co zrobić ze złośliwym sąsiadem? • Jak przezwyciężyć nudę? • Czy samotność może być dobra? • Jak sobie radzić ze stresem? • Czym się różni przyjaźń ziemska od „niebieskiej”? • Jak budować dobry związek i nie toczyć wojny płci? • Czy można panować nad emocjami? Kolejne wznowienie książki, którą pokochały tysiące czytelników. Edycja ta ukazuje się już po śmierci jednego z bohaterów – ojca Joachima – i poświęcona jest jego pamięci.

Najważniejsza książka w edycji Dzieł zebranych Wiesława Kielara, jednego z pierwszych więźniów obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau (numer 290). Kielar został aresztowany w rodzinnym Jarosławiu w pierwszych dniach maja 1940. Przebywał niemal 5 lat w różnych częściach kompleksu oświęcimskiego, pełniąc funkcje pielęgniarza, tragarza trupów, pisarza, instalatora, a jako „stary” więzień – blokowego. Wydane wspomnienia Anus mundi, przyniosły mu sławę z powodu bezkompromisowo szczerego i bezwzględnie realnego opisu obozowej rzeczywistości. Złożoność życia i ludzkich postaw, wymuszona ekstremalnością, rodziła zupełnie odmienne zachowania. Tytułowe „anus mundi” to określenie użyte w 1942 przez Haupsturmfuhrera Heinza Thilo, lekarza SS. Podczas obserwacji zagazowywania 500 kobiet po selekcji nazwał obóz „odbytnicą świata”.

Jest wiele książek objaśniających ważne dla ludzi i państw wydarzenia z przeszłości. Mniej jest książek, które starają się wejrzeć w przyszłość. A już prawie wcale takich, które nie tylko są o przyszłości, ale dość trafnie tę przyszłość przewidziały. LECH WAŁĘSA Te rozmowy są interesujące i niebanalne dla analizy tamtego czasu, ale też dla debaty o naszej współczesności. Na przykład przez powtarzaną raz po raz obawę o nacjonalizm w wolnej już za chwilę Polsce. Kiedy czyta się to z dzisiejszej perspektywy, z wiedzą co działo się potem, nie tylko w 1989, 1990, ale i w 2015 i później, nie ma wątpliwości, że to ?wszyscy właściwie w coś grali? odnosiło się autentycznie, bez blagi, do dobra wspólnego, ANDRZEJ CELIŃSKI Andrzej Krajewski (ur.1949) ukończył SGPiS w 1971 r. Dziennikarz ?Expressu Wieczornego?, ?Razem?, ?Przeglądu Technicznego? i ?Firmy?. W 1977 r. ? stypendium dziennikarskie na Uniwersytecie Indiana w Bloomington. W latach 1980?81 członek Zarządu Regionu Mazowsze NSZZ Solidarność, delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów. W stanie wojennym pisał do: ?Tygodnika Wojennego?, ?Wyzwolenia?, ?Vacatu?, ?Praworządności?; pisał i redagował ?CDN ? Głos Wolnego Robotnika?. W latach 1982?86 tłumacz korespondentów Yomiuri Shimbun i Washington Post w Warszawie, zaś w latach 1986?1987 stypendysta Fulbrighta na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor. 1988?1989 redaktor ?Nowego Dziennika? i ?Polish Television Network? w Nowym Jorku. W czerwcu 1989 r. ? wywiad z Georgem Bushem w Białym Domu (dla ?Gazety Wyborczej?). 1990?1994 korespondent TVP i Polskiego Radia w Waszyngtonie. 1994?2001 redaktor naczelny ?Przeglądu Reader?s Digest?. 1998?2004 wiceprezes SDP i dyrektor Centrum Monitoringu Wolności Prasy, członek Komitetu Wykonawczego IFJ. 2010?2011 prezes fundacji FOR. 2012 2016 ekspert ds. wolności słowa KRRiT. Od 2009 r. właściciel AJK Media. Autor książek: Cicerone (1987), Region USA (1989), Kiedy Polska (1989), Zasługa dla Polski (1999), Rodzinne drogi (2018), U nas w Ameryce (2021); wydawca Ukraina 2004: relacje polskich obserwatorów wyborów prezydenckich (2005); tłumacz Ronald Hendron Karabinowa pułapka (1993) i Peter Rexton Skraj przepaści (2020); autor polskich rozdziałów raportów Nations in Transition 2006, 2007, 2008, 2009 Freedom House oraz Telewizja w Europie: regulacje, polityka i niezależność Open Society Network Media Program (2005). Współautor analizy KRRiT Ukrainy (2015). W Towarzystwie Dziennikarskim organizator monitoringów mediów publicznych przed wyborami 2018, 2019, 2020 i 2021; na Facebooku publikuje Dziennik TelePiSyjny.

Andrzej Krajewski urodził się w 1933 roku w Poznaniu, ukończył ASP w Warszawie (malarstwo u Wojciecha Fangora i plakat w pracowni Henryka Tomaszewskiego). Po studiach zajmował się głównie projektowaniem plakatów, stworzył ich ponad sto. Część z nich można zobaczyć na stronie artysty: http://andrekrayewski.comW międzyczasie Krajewski rysował też komiksy, ilustracje i projektował okładki książek to właśnie na tej części jego twórczości skupia się album.Tytus Klepacz, który jest kolekcjonerem i pomysłodawcą albumu, ostatnie miesiące spędził w antykwariatach, bibliotekach i na Allegro, szukając okładek Krajewskiego. Było to zadanie o tyle mozolne i czasochłonne, że nie istnieje żaden spis autorów okładek książek wydanych w PRL-u. Pozostając w nieustannym kontakcie z artystą, mieszkającym od 1985 roku pod Nowym Jorkiem, udało mu się skompletować niezwykłą kolekcję okładek książek i czasopism uwzględniającą także nigdy nie wydane projekty i szkice.Fundusze na wydanie albumu udało się zebrać w tydzień na polakpotrafi.pl/krajewski, co tylko potwierdza, jak aktualny jest dziś design Krajewskiego i jak bardzo potrzebna jest dokumentacja jego pracy.Album prezentuje ponad 100 okładek książek i czasopism autorstwa Andrzeja Krajewskiego począwszy od 1962 roku do dziś. Ostatnią okładką zaprojektowaną przez Krajewskiego jest właśnie okładka albumu Moje okładki.

Wciągająca powieść, która rozgrywa się w latach pięćdziesiątych w zniszczonym przez wojnę Wrocławiu. Główny bohater, zakochany w jazzie, zagranicznych samochodach i pięknych kobietach, musi w ciągu kilku tygodni zdobyć sto tysięcy złotych, aby uniknąć wcielenia do karnej kompanii Ludowego Wojska Polskiego. Okazuje się, że pomimo wszechobecnego zetempowskiego chamstwa miasto kryje ludzi, miejsca i historie jak z amerykańskiego filmu. Skylinera można porównać do najlepszych dokonań Leopolda Tyrmanda czy Janusza Głowackiego. To romans łotrzykowski, gdzie jedna nieprawdopodobna opowieść goni kolejną, ale spod literackiej fikcji co rusz wyziera śmieszna, zdumiewająca i przerażająca rzeczywistość, zarejestrowana przez świadka tamtej epoki. Andrzej Krajewski - grafik, malarz, współtwórca polskiej szkoły plakatu. Urodził się w roku 1933. W latach pięćdziesiątych mieszkał we Wrocławiu, potem przeprowadził się do Warszawy. W roku 1985 wyemigrował do USA. Nieprzerwanie zajmuje się sztuką.