Konstelacje Stanisława Brzozowskiego

Książka Tomasza Sobieraja, poznańskiego historyka literatury, to próba nowych przybliżeń lekturowych odsłaniających kilka istotnych płaszczyzn twórczości Stanisława Brzozowskiego, najwybitniejszego krytyka okresu Młodej Polski, pisarza, którego potencjał intelektualny i skala zainteresowań budzą do dziś ogromne zainteresowanie, wywołując ciągle żywy rezonans. Autor książki starał się ukazać meandry skomplikowanej i burzliwej ewolucji myślowej Brzozowskiego, wydobywając z niej problemy kluczowe i dla samego krytyka, i dla całej epoki, w jakiej żył i tworzył. Autor Legendy Młodej Polski jawi się w tej książce jako postać wybitna, intelektualista całkowicie niezależny, trawiony wewnętrzną pasją poznawczą. Autor uwzględnił takie zagadnienia problemowe, jak: metakrytyczna refleksja Brzozowskiego, zagadnienie bytu, prawdy i poznania, stosunek do darwinizmu, filozofia teatru i sztuki aktorskiej, wreszcie dialog z tradycją kulturową późnego polskiego Oświecenia. Strategię poznawczą T. Sobieraja – prywatnie zafascynowanego Brzozowskim – dałoby się scharakteryzować jako przykład studiów kulturowych.

Brzozowski ? myśliciel, powieściopisarz, dramaturg, krytyk literacki i drapieżny publicysta polityczny. Patron Krytyki Politycznej wyprzedził swoją epokę i wpłynął na kilka pokoleń polskiej inteligencji, nie tylko z lewej, ale i z prawej strony barykady. Czerpiąc z marksizmu i myśli Nietzschego, tradycji romantycznej i katolickiego modernizmu, filozofii europejskiej i literatury rosyjskiej, autor "Płomieni" walczył piórem przez całe życie. "Brzozowski. Przewodnik Krytyki Politycznej" pokazuje najważniejsze wątki jego myśli: etos inteligenta-radykała, zadania sztuki i literatury, kwestie nowoczesnej formuły narodu, rozumnej modernizacji, niepodległości, rewolucji i podmiotowości społeczeństwa wobec kapitalizmu. Autorzy książki rysują też ścieżki jego myśli w XX i XXI wieku. Przewodnik uzmysławia nam, że sto lat po śmierci twórcy "Legendy młodej Polski" jego własna legenda stanowi wciąż inspirację dla każdego krytycznego umysłu. Wśród autorów m.in. Agata Bielik-Robson, Andrzej Mencwel, Sławomir Sierakowski, Eliza Szybowicz, Andrzej Walicki.

Czesław Miłosz składa hołd genialnemu myślicielowi początku XX wieku, pisarzowi, filozofowi, pełnemu pasji publicyście, krytykowi „Polski zdziecinniałej”. Esej apologiczny o Stanisławie Brzozowskim  – zamiast wieńca na florenckim cmentarzu – to rozliczenie Noblisty z własną biografią intelektualną, z własnymi inspiracjami, ale i z własnym dramatem politycznego emigranta odsądzanego od czci i wiary. To także szkic tragicznego losu autora Płomieni: jego „sprawy” i oskarżenia o agenturę, niezrozumienia przez współczesnych i obojętności następców. Człowiek wśród skorpionów to wreszcie pasjonujący wykład idei twórcy Legendy Młodej Polski, osadzony w kontekstach XX wieku – i sąd nad polską inteligencją, która nie zdołała dotrzymać kroku tej „jednoosobowej armii, prowadzącej działania na wszystkich frontach”.

Światowy hit. Książka, dzięki której rozpoczęła się międzynarodowa kariera Harariego. Całościowa historia człowieka – od ukrywania się w jaskiniach do podróży na Księżyc i inżynierii genetycznej. Sto tysięcy lat temu ludzie z trudem walczyli o przetrwanie, cały czas żyjąc w strachu przed wszechmocną naturą i rywalizującymi z nimi zwierzętami. Dzisiaj w XXI wieku opanowaliśmy cały świat i to nasz niekontrolowany rozwój jest zagrożeniem dla planety i zwierząt. Homo sapiens uczy się właśnie przekształcać swoje geny i chciałby stać się podobny do własnych wyobrażeń o bogach. „Przesiedliśmy się z dłubanek na żaglowce, z żaglowców na parostatki, z parostatków na promy kosmiczne, lecz nikt nie wie, dokąd zmierzamy. Dysponujemy niespotykaną dotąd potęgą, ale nie mamy pojęcia, co z nią zrobić”. „Opowieść Harariego o tym, jak podbiliśmy Ziemię, oszałamia rozmachem i błyskotliwością” – „The Guardian”. „Yuval Noah Harari – historyk przyszłości” – „Le Monde”.

„Umarła moja ciocia, siostra taty” – zaczyna Stiepanowa i zdanie to staje się punktem wyjścia do próby napisania historii rodziny. Ale choć autorka szuka śladów własnych prababć, dziadków i rodziców, to nie oni są głównym tematem tej książki. Jest nim mechanizm pamięci. Czy zapomniane przedmioty, karteluszki, zasłyszane fakty zachowują pamięć o przeszłości? Jak zapamiętać wiek XX, który rozerwał łańcuch pamięci? Jak wielka historia może odbijać się w osobistej pamięci współczesnego człowieka? Stiepanowa szuka odpowiedzi w historii swojej rodziny oraz we wspaniałych esejach, m.in. o W.H. Sebaldzie, Charlotcie Salomon, Josephe Cornellu czy Osipie Mandelsztamie. To napisana niezwykle pięknym językiem intymna, a zarazem głęboko poruszająca wielka rozprawa na temat pamięci. Najbliżej jej do eseju, choć sama autorka nazwała ją „romansem” – romansem z pamięcią, z historią własnej rodziny zachowaną w przedmiotach. W Rosji książka ukazała się w grudniu 2017 roku i prawie natychmiast została okrzyknięta przez krytyków najważniejszą rosyjską książką ostatniego dziesięciolecia. Zdobyła też jedną z najważniejszych rosyjskich nagród literackich. „To jest książka o rzeczach i ludziach, o innych książkach i o fotografiach. Czuły esej, wnikliwa powieść, inwentarz rupieci, wspomnień i przemilczeń, prywatna encyklopedia czyjegoś życia (i historii, i Rosji). To jest książka, która powinna leżeć gdzieś blisko, na ulubionej półce. Książka, do której będziecie wracać. A jeżeli zdecydujecie się ją komuś pożyczyć, to koniecznie zapiszcie komu (może nie oddać)” – Marcin Wicha, laureat Nagrody Literackiej Nike za Rzeczy, których nie wyrzuciłem. „Powieść Stiepanowej to ciąg podróży bez końca i celu. Jestem nimi oczarowana i jednocześnie smutna z powodu faktu, że sama książka dobiegła końca. (…) Pamięci pamięci to literackie odkrycie, które porusza się między fantazją a rzeczywistością. Inspirująca i cudowna lektura” – Dagens Nyheter. „W pogoni za sprawdzeniem swojego rodowodu Stiepanowa łączy Wielką Historię i prywatną pamięć. To niezwykle osobiste śledztwo, w którym interpretacja przeszłości okazuje się być częścią innego, bardziej politycznego wątku: tego, jak możemy się pogodzić ze sobą w teraźniejszości. Pamięci pamięci jest najważniejszą rosyjską powieścią 2017 roku” – GQ, Rosja. „Maria Stiepanowa zamieniła zmarłych w swoich współautorów. W rezultacie powstała książka nieznana wcześniej w języku rosyjskim” – „Nowaja Gazieta”. „Pamięci pamięci jest nie tylko najważniejszą książka roku, ale ogólnie ostatnich lat. To prawdziwe wydarzenie – dla wszystkich, którzy wciąż umieją czytać” – „Echo Moskwy”. „Coś takiego pojawia się najwyżej raz na dekadę. Pamięci pamięci jest wielką rekonstrukcją literacką, a jej efektem zupełnie nowy gatunek, w którym współbrzmią pamięć, czas i historia” – „Literratura (Rosja)”. „Spośród wszystkiego, co było niewiadomą, półwiadomą lub było zaciemnione, wiedziałam o swojej rodzinie kilka niewzruszonych rzeczy. W naszej rodzinie nikt nie zginął podczas rewolucji i wojny domowej. Nie było w niej represjonowanych. Nie było ofiar Holocaustu. Nie było zabitych, poza Lodikiem. Nie było tych, którzy zabijali. Sporo z tego wkrótce albo stało się wątpliwe – albo okazało się być oczywistą nieprawdą” – fragment książki. Maria Stiepanowa (ur. 1972) – rosyjska pisarka i poetka, której utwory przetłumaczono na kilkanaście języków. Po polsku ukazał się tom jej wierszy Wojna bestii i zwierząt (przeł. Zbigniew Dmitroca, Wydawnictwo Wolno, 2019).

Gorylica Sally Jones urodziła się sto lat temu w afrykańskiej dżungli. Niedługo potem porwana została przez kłusowników i sprzedana tureckiemu handlarzowi kością słoniową, który kupił ją jako prezent zaręczynowy dla swej wybranki. Gdy ta odrzuciła zarówno prezent, jak i zaręczyny, Sally Jones wylądowała na targu w Stambule. To dopiero początek niezwykle barwnego, ale jakże ciężkiego życia Sally Jones, którą los rzuca po całym świecie. Sally Jones dostaje się w ręce ciemiężców, łotrów i zdradliwych ludzi, ale znajduje też przyjaźń i wielką miłość. Przejmująca, zaskakująca historia i magnetyzujące ilustracje, w których ukryte są niezliczone wątki i aluzje. Graficzna powieść o tęsknocie i rozpaczy, ale też o przyjaźni i nadziei. Książka otrzymała w 2009 roku największe wyróżnienie dla szwedzkiej książki dziecięcej i młodzieżowej – Nagrodę Augusta. Ilustracje autora.

Daj znów ponieść się wyobraźni i wyrusz na poszukiwanie nowych skojarzeń. Przy pomocy nowych kart Wasze rozgrywki w Dixit będą jeszcze ciekawsze. Dixit 5 to 84 nowe karty, świetnie narysowane przez Francka Diona – francuskiego ilustratora i reżysera filmów animowanych. Gra skojarzeń, której niezwykła oprawa graficzna, proste zasady oraz nieograniczona niczym wyobraźnia tworzą nowy wymiar rozrywki. Na czym to polega? Każdy gracz w swojej turze staje się bajarzem. Wybiera spośród swoich 6 obrazków jeden i wymyśla do niego skojarzenie. Zdanie może być pojedynczym słowem, dźwiękiem, cytatem – nie ma tu ograniczeń, można nawet coś zaśpiewać! Następnie pozostali gracze wybierają spośród swoich kart taką, która ich zdaniem najlepiej pasuje do hasła bajarza i kładą zakrytą na stole. Bajarz przetasowuje wszystkie te karty, łącznie ze swoją i układa je na stole, odkrywając. Gracze (poza bajarzem) w tajemnicy głosują, która karta jest tą kartą, do której bajarz wymyślał skojarzenie. Kiedy wszyscy dokonają wyboru, rozpoczyna się przyznawanie punktów. Jeśli nikt nie zgadnie, która karta należała do bajarza, bo jego skojarzenie było zbyt abstrakcyjne, to nie otrzymuje on żadnych punktów, a nagradzani są pozostali gracze. Podobnie jeśli wszystkie głosy wskażą kartę bajarza – to znaczy, że skojarzenie było za proste, albo zbyt dosłowne. W innych kombinacjach przydzielane są punkty i uwaga, jeśli którykolwiek z graczy zagłosuje na zagraną przez Ciebie kartę, bo zagrałeś coś co jego zdaniem lepiej pasowało do skojarzenia to dostajesz bonusowe punkty! Warto więc sprytnie zagrywać karty, próbując zmylić innych graczy, jednocześnie zachowując te, do których mamy ciekawe skojarzenie i czekając z ich zagraniem do momentu, aż przyjdzie Twoja kolej. Pamiętaj, że jeden obraz jest wart więcej niż tysiąc słów! Wymiary opakowania: 30.0 x 9.0 x 4.0 cm

Jak pojmował Brzozowski kategorię nowoczesności, skoro marzył o unowocześnieniu Polaków i Polski, był entuzjastą literatury, w którą wpisany jest projekt człowieka świadomie stwarzającego swój świat i historię, a jednocześnie oświadczał, że nowoczesność go przeraża i nie jest w stanie znieść „całego mnóstwa nowoczesnych idei”? Czytelnik znajdzie w tej książce zapis własnego, krytycznego czytania Brzozowskiego przez badacza, który zajmuje się tym autorem od lat. W poszczególnych rozdziałach, stanowiących szkice literackie, Urbanowski przywołuje także liczne wątki biograficzne, mające wpływ na dzieło pisarza: chorobę, nieudowodnione oskarżenia o współpracę z carską ochraną, które wykluczyły go ze środowiska, emigrację, małżeństwo z Antoniną Kolbergówną, fascynację lekturami Newmana i nawrócenie. Czy Brzozowski nie unieważnia się pomimo stulecia, które nas od niego dzieli? Maciej Urbanowski udowadnia, że wielkich pisarzy trzeba czytać zawsze – migotliwość myśli Brzozowskiego odpowiada współczesności, a on sam może stać się patronem wszystkich, którzy próbują krytycznie zmierzyć się z „gotowym” światem, jaki zastali.

Wyjątkowe zaproszenie za kulisy własnej twórczości i opowieść o współczesnym świecie – pierwsza książka Olgi Tokarczuk po otrzymaniu Literackiej Nagrody Nobla. Laboratorium powstających tekstów, książek, bohaterów. Proces żmudnych, ale i fascynujących poszukiwań. Eksplozje wyobraźni. Podążanie za logiką rodzącej się fabuły i za wewnętrznym światem bohaterów, odkrywanie ich motywacji, światopoglądów. Odsłanianie pasjonujących historii, ale też opowieść o lekturach i osobistych doświadczeniach. Wytrwałe dążenie do tego, by rozumieć nieskończone zróżnicowanie i skomplikowanie świata. Dwanaście wyselekcjonowanych, najważniejszych esejów i wykładów, dzięki którym możemy zajrzeć za kulisy twórczości Olgi Tokarczuk. Teksty kluczowe i premierowe. W tym szeroko komentowana mowa noblowska. „Wprowadzona przez Olgę Tokarczuk kategoria «czułości» i koncepcja «czułego narratora» to rewolucyjne idee, które mają wszelkie dane, by sporo namieszać nam w głowach, odwracając – ku dobremu – tradycyjne wektory naszych postaw i dyspozycji działaniowych: czyż czułość nie jest sprzyjaniem temu, co dobre dla bycia (w skali jednostkowej, ale i planetarnej)?” – Ryszard Nycz.

Chief, przyjaciel Sally Jones, zostaje niesłusznie oskarżony o morderstwo i wtrącony do więzienia. Zrozpaczona gorylica, sama w niebezpieczeństwie, postanawia rozwikłać zagadkę śmierci Alfonsa Morro i doprowadzić do uniewinnienia Chiefa. Ta fascynująca, przeszło sześciusetstronicowa historia wiedzie nas z osnutej mrokiem lizbońskiej dzielnicy portowej, przez morza i oceany, aż na dwór indyjskiego maharadży. To opowieść o pilnie strzeżonych tajemnicach i ciężkich przestępstwach, ale też o niespodziewanej przyjaźni, nadziei i przebaczeniu. Wraz z Sally Jones odwiedzamy zaułki Lizbony, warsztat budowniczego instrumentów i pałac maharadży u podnóża Himalajów, słuchamy rzewnego fado i gry na harmonii, odbywamy morskie podróże i podniebne wycieczki dwupłatowcem oraz jesteśmy świadkami pojedynków szachowych o najwyższą stawkę. Małpa mordercy jest niezależną kontynuacją Legendy o Sally Jones, podobnie jak ona uhonorowaną szwedzką Nagrodą Augusta – to ewenement, bo rzadko się zdarza, by temu samemu autorowi przyznano tę nagrodę dwukrotnie. Rzadko też się zdarza, by wybitny ilustrator pisał wielkoformatowe powieści. Jakob Wegelius jest wyjątkiem – serwuje nam na wstępie książki genialną galerię postaci, mapki na wyklejkach oraz intrygujące ilustracje na początku każdego z 79 rozdziałów.

Obraz wart tysiąc słów. Wstrzymaj na chwilę oddech. Karty zostały odkryte. Ich wspólną cechą jest tajemnicze zdanie. Użyj sprytu i intuicji, by nie dać się złapać w pułapkę zastawioną przez pozostałych graczy Dixit to narracyjna gra karciana, w której wymyślamy i odgadujemy skojarzenia do ilustrowanych kart. W każdej rundzie jedna z osób zostaje „Bajarzem”, wybiera dowolną kartę z ręki i podaje hasło, które jej zdaniem odzwierciedla obrazek. Może to być pojedyncze słowo, całe zdanie, cytat lub fragment piosenki lub filmu. Kolejne osoby wybierają spośród swoich kart po jednej pasującej do słów „Bajarza”, a następnie wszystkie obrazki są tasowane. Zadaniem graczy jest odgadnięcie, który obrazek był tym pierwszym. Zawartość opakowania: • plansza, • 84 karty, • 8 żetonów do głosowania, • 8 drewnianych króliczków, • instrukcja.

Pewny start. Świat w obrazkach to zestaw 300 zdjęć podzielonych na 8 bloków tematycznych, które pomogą w poszerzaniu wiedzy uczniów o otaczającym świecie, rozwijaniu myślenia przyczynowo-skutkowego, nauce czytania globalnego, kategoryzowania. Materiały mogą być wykorzystywane zarówno do pracy grupowej, jak i indywidulanej. Bloki tematyczne: DomNajbliższe otoczenieHigienaEmocjePrzyrodaWarzywaOwoceZwierzęta

Pięć różnych głosów zamieszkuje przypominający sen, hipnotyzujący hotel, położony w nienazwanym mieście gdzieś na północy Anglii. Bezcielesne, ale wzajemnie ze sobą powiązane postacie to między innymi Sara, 19-letnia pokojówka, która niedawno zmarła w tym hotelu; jej pogrążona w żałobie siostra Clare; Penny, copywriterka reklamowa, która mieszka w pokoju naprzeciwko; Lise, przygnębiona recepcjonistka hotelowa; oraz bezdomna Else, żebrząca na ulicy. Sara przeprowadza nas przez moment swojego przejścia z tego świata na tamten. Autorka, Ali Smith, bawi się słowem, jego znaczeniami, pisze w sposób nieoczywisty o sprawach najważniejszych - miłości, śmierci i o tym, żeby pamiętać, że musisz żyć.

Czas na spotkanie z Ronem Weasleyem – młodym czarodziejem, który może boi się pająków, ale za to uwielbia brać udział w magicznych przygodach. Zbuduj własną minifigurkę najlepszego przyjaciela Harry’ego Pottera i przywołaj magiczną moc, by wykonać wszystkie zaczarowane zadania w tej książce!

Encyklopedia Ruchu Narodowego T.2 - praca zbiorowa

Wyjmij tekturową latarkę z kieszeni na pierwszej stronie. Zajrzyj do warsztatu świętego mikołaja. Daj się oczarować magii świąt mając za przewodnika samego Świętego Mikołaja. Świecąc kartonową latarką za każdą sceną, młodzi odkrywcy poznają fascynujący czas świąt Bożego Narodzenia.

Cap sur... to kurs języka francuskiego dla dzieci wczesnoszkolnych. Bohaterami serii są członkowie sympatycznej rodziny Cousteau, którzy razem z gołębiem Gastonem wyruszają w ekscytującą podróż po krajach Frankofonii. Kurs, opracowany z uwzględnieniem potrzeb uczniów dyslektycznych, przygotowuje do egzaminu DELF Prim.Edycja hybrydowa zawiera roczny kod dostępu do kursu na platformie Espace Virtuel.

Voices to nowy kurs dla młodzieży i dorosłych, dla których język angielski jest oknem na świat, a nauka języka obcego stanowi okazję do poszerzania horyzontów. Poprzez intensywny trening wymowy, ćwiczenia mediacyjne, czytanie ze zrozumieniem połączone z ćwiczeniami na myślenie krytyczne, słuchacz aktywnie buduje szeroki wachlarz kompetencji komunikacyjnych, a także systematyczne ćwiczy struktury leksykalno-gramatyczne.

Voices to nowy kurs dla młodzieży i dorosłych, dla których język angielski jest oknem na świat, a nauka języka obcego stanowi okazję do poszerzania horyzontów. Poprzez intensywny trening wymowy, ćwiczenia mediacyjne, czytanie ze zrozumieniem połączone z ćwiczeniami na myślenie krytyczne, słuchacz aktywnie buduje szeroki wachlarz kompetencji komunikacyjnych, a także systematyczne ćwiczy struktury leksykalno-gramatyczne.

Voices to nowy kurs dla młodzieży i dorosłych, dla których język angielski jest oknem na świat, a nauka języka obcego stanowi okazję do poszerzania horyzontów. Poprzez intensywny trening wymowy, ćwiczenia mediacyjne, czytanie ze zrozumieniem połączone z ćwiczeniami na myślenie krytyczne, słuchacz aktywnie buduje szeroki wachlarz kompetencji komunikacyjnych, a także systematyczne ćwiczy struktury leksykalno-gramatyczne.