Kod róży

"Inspirowana prawdziwymi wydarzeniami opowieść o genialnych kryptolożkach, które wpłynęły na losy świata"

~"KOD RÓŻY" Kate Quinn to niezwykle emocjonująca, obezwładniająca i ekscytująca opowieść obyczajowa z nutką romansu, na przemian przeplatana wątkiem szpiegowskim i sensacyjnym, w której akcja rozgrywa się na przestrzeni || wojny światowej.

~Jest to tak naprawdę moje pierwsze spotkanie z autorką, które zaliczam do bardzo interesującej, a zarazem nieszablonowej przygody.

Ponad 600 stron zostaje wręcz pochłonięta naraz. Dlatego niech was nie zwodzi ta ilość, gdyż po przeczytaniu całości zapytacie samych siebie, dlaczego ta historia tak szybko się skończyła?

~Będąc już dawno po lekturze, teraz już doskonale rozumiem, skąd było tyle zachwytów wokół tego tytułu 😉 Dlatego z tego miejsca wszystkim Patronkom należą się ogromne brawa! Objęcie patronatem tak wyjątkowej lektury to zaszczyt!

~Muszę wam jeszcze zdradzić, że powieść podobała mi się na tyle, że już zaopatrzyłam się w poprzedni tytuł "Łowczyni", a Sieć Alice już znalazła się na "półeczce" na czytniku 🙈(także będzie czytane❤️)

~Prezentowana powieść to historia o trzech różnych, trzech niezwykle silnych i upartych kobietach - Osli, Mat i Bet, które w czasie szalejącej || wojny światowej nieoczekiwanie połączyła prawdziwa przyjaźń, solidarność, jak i praca kryptolożek, w najbardziej strzeżonym miejscu na ziemi którym był Bletchey Park. Miejscu mieszczącym się Wielkiej Brytanii, miejscu , gdzie za zdradę groziła śmierć.

Każdego dnia, kobiety, poświęcając swoje życie i młodość łamały niemieckie szyfry, tłumaczyły dokumenty, szyfrowały teksty w imię wielkiej tajemnicy, narażając przy tym swoje życie.

To właśnie dzięki ich uporowi, niezwykłemu talentowi, mądrości, intelekcie i ogromu ciężkiej pracy wykonywanej niejednokrotnie pod wielką presja "czasu" doszło do wygrania wojny jak i poznaniu najskrytszych planów samego Hitlera.

~Kate Quinn za sprawą niezwykle lekkiego, przyjemnego dla oka a zarazem plastycznego języka, stworzyła niepowtarzalną, wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju powieść, dzięki której możemy z zapartym tchem śledzić losy głównych bohaterek: ich ciężką pracę kryptolożek, odwagę determinację, oddanie, poświęcenie, wzloty i upadki, trudne wybory, dylematy, straty wśród bliskich czy nawet najbardziej intymne - namiętności.

~Dlatego jeśli lubicie pełne tajemnic (a uwierzcie że jest ich tutaj ogrom dlatego już milczę jak grób) i zwrotów akcji powieści szpiegowskie z nutką historii w tle, z bardzo dobrze wykreowanymi bohaterami, których nie da się nie polubić to ta historia jest wprost idealna dla Ciebie.

Według mnie jest to idealna lektura na rozpoczęcie 2022 roku.

Obiecuję, że długo o niej nie zapomnicie!

Czytajcie!

"Kod róży" Kate Quinn

Inwazja Hitlera na Europę trwa. Nad Wielką Brytanią i innymi krajami Zachodu zawisły czarne chmury. Nie sposób przewidzieć kolejnych kroków III Rzeszy. Jednak losy świata ma odmienić tajna placówka wywiadowcza Bletchley Park, w której rozszyfrowywane są zakodowane wiadomości. To właśnie ten ośrodek połączył trzy kobiety, z trzech różnych środowisk - Beth, Oslę i Mab.

"Kod róży" jest kolejną już powieścią, która wyszła spod pióra uwielbianej przez czytelników autorki. Kate Quinn po raz kolejny snuje pełną pasji, napięcia, skomplikowanych relacji międzyludzkich wojenną opowieść z kobietami w roli głównej.

W tejże historii najmocniej wybijają się głosy kobiet, głosy bohaterek II wojny światowej, o których się nie mówi, nie pamięta. Autorka nieustannie podkreśla, jak wielką, niewiarygodnie istotną rolę w wydarzeniach wojennych odegrały kobiety. Tym samym "Kod róży" jest genialną wręcz opowieścią o bezwzględnym poświęceniu, wytrwałości, ciężkiej pracy i wielkich umysłach, których "właścicielki" robiły wszystko, co w ich mocy, by po wielu trudach i znojach rozszyfrować jeden komunikat. Kate Quinn udało się nakreślić odczucia kobiet względem nowej pracy, które, choć na początku zagubione po obeznaniu się w temacie stawały się geniuszami samymi w sobie.

Jednym ze sztandarowych, najciekawszych elementów powieści jest opracowanie przez autorkę sposobu działania Enigmy. Quinn bardzo szczegółowo, z oddaniem najmniejszych detali pokazuje, na czym polegała praca Beth, Osli i Mab. Przyznam, że nie spodziewałem się tak poważnego, systematycznego i niesamowicie rzetelnego podejścia autorki do wytłumaczenia czytelnikom metod kryptologicznych stosowanych w Bletchley Park.

"Kod róży" to także opowieść, która zawiera w sobie niejedną tajemnicę. Dlaczego? Pracownicy owych tajnych placówek nie mogli zdradzić niczego, co działo się w budynku. Mimo że nazwiska kryptologów po wielu, wielu latach wyszły na jaw, o tyle niektóre rozszyfrowane komunikaty do dziś pozostają tajemnicą, gdyż niektórzy zabrali ze sobą sekrety te do grobu.

Kate Quinn swoją powieścią udowodniła, że jest mistrzynią w mieszaniu fikcji z rzeczywistością. Wydarzenia rozgrywające się na kartach książki to tak naprawdę zlepek wielu notatek, fragmentów biografii, wspomnień czy dokumentów - wiemy to od początku, ale aż do końca ciężko nam uwierzyć, że nie jest to historia prawdziwa, że trzy przyjaciółki nie istniały.

Nie mogę nie wspomnieć o tym, że autorka przywołała do życia grono wyrazistych, rezolutnych i pełnych zapału postaci. Każda z nich zapada w pamięć, osobowości ich sprawiają, że łatwo zapamiętujemy wszystkie relacje.

Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze niebanalny, aczkolwiek przyjemny i przystępny dla czytelnika styl pisania. Warsztat Kate Quinn zachwyca od pierwszych zdań. Dzięki jego poprawności i pięknie przez książkę się płynie, zachwycając na każdym kroku.

⭐7,75/10

Trochę przerażał mnie gabaryt tej powieści, bo przeczytanie takiej cegiełki zajmie więcej czasu niż jeden wieczór. Jednak temat i zapowiadany klimat mocno mnie przyciągał. A teraz mogę stwierdzić, że im więcej stron tym lepiej.

Autorka stworzyła cudowną historię, w której, z wielkim wyczuciem połączyła realne wydarzenia II wojny światowej z fikcją literacką. Opowieść dotyczy trzech kryptolożek, kobiet inteligentnych, silnych i odważnych. Samo łamanie kodów, szyfrów jest interesujące, a autorka dodała do tego warstwę fabularną pełną akcji i dynamiki. Wciągającą, nieodkładalną i trzymającą w napięciu. Bo ten zawód był niebezpieczny. Kobiety ciągle ryzykowały, ale wpłynęły na losy świata.

To idealna powieść dla wszystkich lubiących zagadki, ryzyko i prawdziwe historie, z klimatem i z warstwą historyczną. To moje pierwsze spotkanie z autorką - ale na pewno nie ostatnie.

Mój zachwyt nie ma końca.

Przemyślenia dotyczące tej historii mnożą się podczas niemal każdej życiowej czynności, jaką podejmuję (nawet podczas snu!).

Dawno żadna powieść tak bezgranicznie mną nie zawładnęła. Zdawałam sobie sprawę z tego, że proza Kate Quinn jest wyjątkowa, że jej książki nie pozostawiają obojętnym, że angażują, zniewalają, nie pozwalają o sobie zapomnieć. Spodziewałam się wszystkiego, a mimo tego otrzymałam więcej, niż to, na co liczyłam, więcej niż ogrom emocji, do których przyzwyczaiła mnie autorka.

Historia przyjaźni trzech wybitnych kobiet, wybitnych osobowości, różniących się niemal w każdej sferze życia, a mimo wszystko, mimo przeciwności losu, lojalnych w stosunku do siebie podczas najważniejszego, siostrzanego sprawdzianu, jaki był ich udziałem, skradła moje serce. Nie wyobrażam sobie, bym mogła o tej powieści kiedykolwiek zapomnieć.

Zafascynowała mnie relacja Osli, Mab i Beth, zafascynowała mnie każda z tych kobiet - wspaniała, choć z pozoru niczym się nie wyróżniająca, taka, jak każda z nas, a jednak będąca tak niebywale wartościowym człowiekiem.

Zachwycił mnie sposób prowadzenia historii.

A przede wszystkim oszołomiła mnie fabuła, tym bardziej, że powstała na kanwie prawdziwych wydarzeń. Tak, kobiety odegrały nieopisaną rolę w łamaniu szyfrów Enigmy, wpłynęły na losy świata podczas II wojny światowej. Jestem także przeszczęśliwa, że autorka zaznaczyła, jak wielką rolę w rozkodowaniu Enigmy mieli Polacy, o czym dziś już się zapomina.

"Kod róży" to obezwładniająca książka. Zachwycająca, emocjonująca. Taka, co to nie pozwala się odłożyć, nie pozwala przestać o sobie myśleć, nawet podczas najbardziej prozaicznych codziennych czynności. Nie zdołam oddać intensywności mojego wrażenia po lekturze tej powieści - jest nie do opisania. 

Pozostaje mi tylko liczyć na to, że nieporadnie zdołałam Was przekonać do tego, że nie może tej historii zabraknąć na Waszych półkach. To nie tylko najlepsza powieść autorstwa Kate Quinn. To także jedna z trzech najlepszych książek, jakie dane mi było w tym roku przeczytać.

Polecam ze wszystkich sił.

Złamanie szyfru – tylko to się liczy. Jak poradzić sobie z niemiecką Enigmą? Jak przechytrzyć Niemców i być o krok przed nimi? Jak nie dopuścić do kolejnego ataku? Te pytania na pewno zadawali sobie łamacze szyfrów podczas II wojny światowej. Te pytania zadają sobie również główne bohaterki książki „Kod Róży”.

Osla, Mab i Beth – trzy młode dziewczyny żyjące w latach 40. W czasach, gdy każdy walczył o przetrwanie i zastanawiał się czy dożyje jutra. Ta historia ma dwie linie czasowe: początek wojny i listopad 1947 roku, parę dni przed ślubem księżniczki Elżbiety z księciem Filipem. Osla źle znosi przygotowania do ślubu. Jest jednym z gości, ale jest również byłą dziewczyną księcia Filipa. Jak pójść na ślub z nadal złamanym sercem? Podczas tych rozterek Osla odbiera dziwną wiadomość. Bez problemu łamie szyfr i orientuje się, że to od Beth, która od trzech lat przebywa w szpitalu psychiatrycznym. Kontaktuje się z Mab i razem ruszają na spotkanie z Beth. Wydarzenia sprzed paru lat, gdy wszystkie pracowały w tajnej agencji i pomagały w łamaniu szyfrów podczas wojny, nadal w nich tkwią. Wiedzą też, że ktoś był tam szpiegiem. Tylko kto zdradzał?

To historia pełna tajemnic, nagłych zwrotów akcji i niespodziewanych zdarzeń. Powieść porywa od pierwszych stron. Czyta się ją z zapartym tchem. Od samego początku jest się w centrum wydarzeń, a na dodatek chce się wiedzieć co będzie dalej.

Świetnie stworzeni bohaterowie. Osla, Mab i Beth to silne kobiety, a każda na swój własny sposób. Osla jest bogatą dziewczyną z wyższych sfer, Mab jest dziewczyną z East End, która całe życie walczy o swoje, a Beth z pomocą Osli i Mab uczy się samodzielności i uwalnia się od toksycznej matki.

Historia jest naprawdę ciekawa. Trzyma w napięciu i mimo sześciuset trzydziestu stron czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie.

Powieści osadzone podczas II wojny światowej to jedne z moich ulubionych. Biorę je w ciemno i nigdy się nie zawiodłam. Teraz też nie i polecam ją z całego serca. To jest powieść, przy której nikt nie będzie się nudził.