Karolina Kózkówna. Wolę być taka, jaka jestem

Święta Pani to zapis mistycznych spotkań i objawień Fulli Horak, wielkiej polskiej mistyczki, której życie i mistyczne doświadczenia składają się na opowieść o niezwykłej kobiecie.Stefania Fulla Horak była Lwowianką, urodzoną w Tarnopolu w roku 1909. Studiowała filozofię, skończyła lwowskie konserwatorium, pracowała jako nauczycielka muzyki. Umysł miała bardzo dociekliwy i niezwykle bystry. W młodości porzuciła wyniesioną z domu wiarę, ale nie Boga, którego pragnęła całym swoim jestestwem. W wielkiej udręce długie lata poszukiwała prawdy, modląc się: Boże! Jeśli jesteś daj mi światło!. I światło przyszło, choć nie od razu. W czasie wojny była łączniczką AK. Ołtarzyk w jej domu stał się tabernakulum. Przechowywaną tam Komunię św. Fulla przemycała więźniom. Po aresztowaniu przez sowietów, Fullę skazano na 10 lat łagru. Odbyła cały wyrok w piekle Gułagu, przeżywając potworną próbę ciężkiego krzyża, kiedy została poddana operacji wycięcia żołądka i dwunastnicy bez znieczulenia. Po powrocie do Polski zamieszkała w Zakopanem z siostrą Zofią. I tu zaczęło się dziać coś niesamowitego. Do ich małego mieszkanka ściągały całe procesje ludzi po radę, po modlitwę, po nadzieję. Po życiu pełnym ofiary cierpienia i posługi Stefania Fulla Horak zmarła w Zakopanem 9 marca 1993 roku.W sierpniu 1935 roku Fulla po raz pierwszy przeżyła obecność kogoś z zaświatów. Wtedy jeszcze nie wiedziała kogo, dowiedziała się wkrótce była to św. Magdalena Zofia Barat, zmarła 70 lat wcześniej (1865) założycielka zgromadzenia Sacr Coeur. Do mieszkanka Fulli przy ul. Kopernika we Lwowie przychodzili też inni mieszkańcy Nieba: kardynał Mercier, Jan Bosko, Teresa od Dzieciątka Jezus, January i Sylwester, Andrzej Bobola, Jan Vianney, Katarzyna Emmerich, Pierre Giorgio Frassati, Joanna d'Arc, Stefan, Mikołaj. Przychodzili do niej bardzo realistycznie Fulla mogła na przykład dotykać szorstkiego habitu św. Magdaleny Zofii. Pod dyktando św. Magdaleny w mistyczny sposób zapisywała kolejne bruliony. Słowa wtedy zapisane dotyczyły samej Fulli. Potem przyszły objawienia mistyczne przedstawione w tej książce niezwykłym dzienniku mistycznych spotkań ze świętymi, zawierającym ich pouczenia, orędzia, a także opisy doświadczonych przez Fullę rzeczywistości nieba, czyśćca i piekła.

W jaki sposób pełna temperamentu, lubiąca towarzystwo, romanse i modne stroje Hiszpanka stała się wybitnym teologiem, mistrzynią życia duchowego, zręczną organizatorką i niezwykle wpływową kobietą? Z tej wciągającej, ale i pełnej ciepła książki dowiesz się, jakie wydarzenia ją ukształtowały, co czytała, kogo spotkała i jak rozwijała się jej niezwykła, mistyczna relacja z Bogiem, która była motorem wszystkich działań świętej. A działania te były naprawdę niezwykłe – Teresa z Ávili w trudnych warunkach przemierzała setki kilometrów, przezwyciężając trudności finansowe i formalne, zakładała klasztory, zachowując pokorę, posłuszeństwo i pogodę ducha, radziła sobie z niechęcią części zakonnic oraz niecierpliwością i nieufnością niektórych duchownych. Była kobietą odważnego czynu i głębokiej wiary. Życie Teresy z Ávili to także znakomity przykład świadomego kierowania własnym rozwojem duchowym. Historia świętej pokazuje, że staranność w utrzymywaniu higieny duszy wydaje wspaniałe owoce. Posłuszeństwo przełożonym, wnikliwa obserwacja własnego życia wewnętrznego, wystrzeganie się pokus i wchodzenia w dwuznaczne sytuacje – to tylko niektóre ze wskazówek pomocnych w duchowym wzrastaniu współczesnego chrześcijanina. Przeczytaj tę fascynującą opowieść o szalonej miłości do Boga, kiełkującej świętości, wielkiej walce duchowej, mocy przyjaźni i kierownictwa duchowego w barwnych i niespokojnych czasach hiszpańskiego Złotego Wieku, epoki inkwizycji, ale i rozkwitu mistyki, teatru czy literatury.

Mateusz Talbot, drobnej postury prosty irlandzki robotnik, przez lata uzależniony od alkoholu, niczym nie przypomina świętych mężczyzn, których wizerunki znamy z kościelnych obrazków. Heroiczna walka Mateusza o wyjście z nałogu, jego ufne zawierzenie Bogu i szczególne umiłowanie Jezusa ukrytego w Eucharystii stawiają go jednak na równi z najbardziej inspirującymi postaciami z historii Kościoła. O praktykach pokutnych, którym Mateusz oddawał się przez wiele lat swojego życia, nawet najbliżsi mu ludzie dowiedzieli się dopiero po jego śmierci. Znany był bowiem przede wszystkim z gorliwej modlitwy, ascetycznego trybu życia i ciężkiej pracy, a także z ogromnej życzliwości i pogody ducha, poprzez które dawał świadectwo swej radości z bycia blisko Boga. Matt Talbot to nie święty z obrazka. To człowiek z krwi i kości, który ze świętości i czystości serca uczynił swój sposób na życie. Jego świadectwo wiary do dziś pociąga ludzi ku Bogu, szczególnie jeśli są od Niego bardzo daleko, jeśli stracili nadzieję, jeśli walczą z różnymi zniewoleniami lubi próbują wyrwać się z ciemności, która ogarnęła ich duszę. Elżbieta Wiater – doktor teologii, dziennikarka, autorka kilku książek, m.in. Wierny Pies Pański. Biografia św. Jacka Odrowąża, Matka Teresa z Kalkuty. Święta od ubogich i ciemności, Hildegarda z Bingen. Mistyczka z charakterem i C.S. Lewis. Pielgrzym radości, Mocni krzyżem. Święci, na których możemy się oprzeć w chorobie i niepełnosprawności. Prowadzi bloga „Moher bez antenki” (www.moherbezantenki.pl).

Poznaj historię życia i duchowość założycielki Zakładu dla Niewidomych w podwarszawskich Laskach Róża Czacka miała problemy ze wzrokiem od dzieciństwa, a w wieku 22 lat zupełnie przestała widzieć. Mimo to wiodła niezwykle aktywny tryb życia: podróżowała po całej Europie, poznawała najnowsze osiągnięcia w zakresie edukacji niewidomych i nawiązywała liczne kontakty. W 1918 roku założyła Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, a w 1922 roku rozpoczęła budowę Zakładu dla Niewidomych w Laskach. Przez całe swe życie wierzyła głęboko, że ludzie niewidomi mają wyjątkowy dar przywracania wzroku duszy poprzez głoszenie Ewangelii osobom oddalonym od Boga. W październiku 2020 roku papież Franciszek potwierdził autentyczność cudu za wstawiennictwem Matki Róży, co jest krokiem na drodze do jej beatyfikacji. „Matka Elżbieta Róża Czacka została nazwana przez kardynała Stefana Wyszyńskiego „Niewidomą Matką Niewidomych”. Któż jak nie ona, która straciła wzrok, może być najbardziej wiarygodnym świadkiem, że ciemność fizyczna, która buduje na wierze, zostaje przyjęta jako dar, a jednocześnie, będąc ofiarowana jako zadośćuczynienie za duchową ślepotę świata, staje się światłem dla osób poszukujących”. – s. Radosława Podgórska FSK

Mówi się o niej: święta uśmiechnięta. I rzeczywiście fotografie pokazują najpierw małą, później nieco starszą i zupełnie dojrzałą, pełną dostojeństwa damę, która dobrotliwie się uśmiecha, a na jej twarzy widać wewnętrzny spokój i osobliwy blask. Skąd one pochodziły? I co sprawiło, że Urszula osiągnęła świętość?Urszula Ledóchowska to święta znana i lubiana. Założycielka urszulanek szarych, wzrastająca w domu pielęgnującym wartości patriotyczne i religijne, która widząc przykład rodziców, a zwłaszcza cierpliwość oraz wyrozumiałość matki, starała się włączać je do swojej pracy wychowawczej. Przez wiele lat była przełożoną domu sióstr urszulanek w Krakowie i założycielką pierwszego internatu dla studentek uczelni krakowskich. I kiedy wydawało się, że pasja nauczycielska i wychowawcza w całości będzie pochłaniać matkę Urszulę, pojawiło się nowe wyzwanie wyjazd do Petersburga, by tam prowadzić szkołę katolicką. A trzeba pamiętać, że ówczesna Rosja to imperium pełne niepokojów i prawdziwego wrzenia. Jak się później okazało, wyjazd był dla matki Urszuli zaledwie początkiem wyzwań, którym odważnie stawiła czoła.Jej przykład, ogromne zaangażowanie, dobroć i widoczna więź z Chrystusem pociągały i pociągają za sobą innych. Z uśmiechem.

Doświadczenia ostatnich lat ukazują, że: wielu ludzi korzysta z usług osób wróżących i przepowiadający przyszłość, wielu uczestniczy w seansach spirytystycznych, wielu poświęca się okultyzmowi. W tej sytuacji nasuwają się pytania, dlaczego tak trudno znaleźć egzorcystę? Dlaczego trudno spotkać kapłana, który byłby ekspertem albo przynajmniej uznawałby możliwość występowania chorób pochodzących od złego ducha? Ks. Gabriele Amorth w swej książce udziela odpowiedzi na te pytania, ilustrując je przykładami ze swej działalności. Książka jest cennym poradnikiem dla kapłanów i świeckich, ucząc, w jaki sposób można przyjść z pomocą osobom cierpiącym.

Ta mała książeczka kryje w sobie coś bardzo, ale to bardzo pięknego. Może nawet najpiękniejszego na świecie! Kryje w sobie czystą i szczerą modlitwę małego dziecka - małego wrażliwego serduszka, które umie tylko kochać. W tym tomiku w prostych radosnych słowach maluch dziękuje Panu Bogu za mamę i tatę, rodzeństwo i cały piękny świat. Odbiorcy: - małe dzieci, dla których ta książeczka stanie się zaproszeniem do codziennej, osobistej modlitwy. - rodzice i dziadkowie, którzy dbają o religijny rozwój swoich pociech. Dlaczego warto nabyć tę książkę? - to piękna i szczera modlitwa małego dziecka. - jej język i ilustracje dostosowane są do percepcji najmłodszych czytelników. - to dla malucha pierwsza lekcja indywidualnej modlitwy. Książka całokartonowa

Gdy mama Poli i Bułeczki trafia na kilka miesięcy do szpitala, życie dziewczynek bardzo się zmienia. Zapracowany, często wyjeżdżający służbowo, tata nie może im poświęcić zbyt wiele czasu, muszą więc stać się bardziej samodzielne, szczególnie rozsądna i odpowiedzialna Pola, która opiekuje się roztargnioną i beztroską młodszą siostrą. Pola i Bułeczka natrafiają na trop dziwnej dziewczynki, zamkniętej w domu przez surową matkę. Ukrywa ona pewną tajemnicę, należy bowiem nie do gatunku ludzi, ale tajemniczych, smoczych istot – Wił. Kochająca, ale apodyktyczna matka-smoczyca pragnie, by córka zrealizowała jej plany i ambicje, nie licząc się z uczuciami dziewczynki. Poli, Bułeczce i tajemniczej Wiłce udaje się jednak rozwiązać problemy, z którymi dorośli w obydwu rodzinach nie umieli sobie dać rady.

Święta Monika łzami i modlitwą wyprosiła nawrócenie dla męża, który był poganinem i dla syna, świętego Augustyna, który po latach niemoralnego życia został doktorem Kościoła. Patronka rodzin. Pomaga w codziennych trudnościach. W modlitewniku znajdziesz ponadto modlitwy do Pana Jezusa za wstawiennictwem Matki Boskiej i świętych Pańskich.

Bóg nas kocha i chce, byśmy żyli w Jego miłości. Ale skąd to wiemy? Jak Bóg przemawia do nas i wskazuje swoją drogę? Dlatego mamy Pismo Święte. Mówi ono o tym, czego Bóg dokonał na świecie od początku czasu aż do dni odkupienia nas przez Chrystusa. Wydarzenia, o których opowiada, rozegrały się bardzo dawno temu, ale Biblia przypomina nam, że Bóg zawsze jest częścią naszego życia. Możemy uczyć się od ludzi, którzy byli posłuszni Bogu. Możemy naśladować ich przykład i zawsze starać się robić to, czego chce od nas Bóg. Ale mamy szansę uczyć się także od tych, którzy nie słuchali Bożych przykazań. Nie chcemy robić tego, co oni. Kiedy czytamy o przyjściu Jezusa na świat, dowiadujemy się, czego Bóg naprawdę od nas chce. Pragnie, byśmy byli Jego dziećmi, a Jezus uczy nas, jak być dzieckiem Boga. Przed czytaniem lub słuchaniem Pisma Świętego powinniśmy pomodlić się do Ducha Świętego. To On pomógł ludziom ją napisać. Jest to ten sam Duch, który pomaga nam usłyszeć głos Boga, gdy czytamy Biblię i właściwie Go zrozumieć. Ze wstępu o. Jude Winkler OFM Conv.

Sięgając do dziedzictwa nauczania katolickiego przypominamy ogłoszony w początkach dwudziestego wieku z polecenia św. Piusa X (pontyfikat w latach 1903-1914) katechizm, który stał sie popularnym wykładem zasad wiary katolickiej i w jednolitej formie był studiowany na całym świecie przez wiernych w prowincji rzymskiej, a później w innych regionach Włoch. Nie został nakazany przez papieża całemu Kościołowi, ale św. Pius X wyraził życzenie, aby biskupi wprowadzili go do użycia na terenie swych diecezji.Publikacją tego katechizmu papież pragnął spełnić powszechną potrzebę wiernych posiadania łatwo zrozumiałego, pięknego w swojej prostocie wykładu katolickiej nauki o wierze, modlitwie, przykazaniach, sakramentach i cnotach. Oby to wydanie "Katechizmu katolickiego św. Piusa X" było pomocne dla księży, nauczycieli i rodziców w dziele przekazywania wiedzy i miłości do nauki Kościoła katolickiego ich uczniom i dzieciom w całej pełni i pięknie. Mamy nadzieję, że katechizm ten pomoże również dorosłym katolikom odnowić i pogłębić ich własną znajomość wiary. Dla katachumentów byłoby nader pomocnym, gdyby towarzyszył im na drodze pełnego poznawania jedynej, prawdziwej wiary. Oby czysta wiedza na temat wiecznych prawd naszej wiary dała wszystkim czytelnikom mocną pewność, że prawdy te są fundamentem niezachwianych cnót. Niech Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny wyprasza wszelkie łaski dla czytelników tego tomu.

Wulkany budzą się na nowo, trzęsienia ziemi niszczą całe miasta. Szaleją tornada i tsunami, zmienia się klimat. Zaraz za progiem toczą się krwawe wojny, których nikt nie chce nazwać wojnami. Chrześcijanie są mordowani za wiarę na skalę niespotykaną wcześniej. Zaczynają się wędrówki ludów, nienormalność staje się normą. Wielcy gracze finansowi z premedytacją rujnują całe narody. Czy to są znaki? Czy Franciszek uważa się za ostatniego papieża? Czy sugeruje, że Antychryst już chodzi po naszych ulicach i niebawem wybierzemy go na swego władcę? Czy to za tego pokolenia Kościół zostanie zniszczony, a Bóg będzie mógł uratować świat już tylko przez powtórne przyjście prawdziwego Zbawiciela? Ojciec Święty Franciszek wracając do Rzymu z pielgrzymki na Filipiny w styczniu 2015 roku powiedział; „Jest taka książka, przepraszam, że robię reklamę, (...) została napisana w 1903 roku w Londynie.... (...) Nosi tytuł „Władca świata”, a autorem jest Robert Hugh Benson. I chociaż została napisana w 1903 roku, to warto ją przeczytać, a czytając ją dobrze zrozumiecie, co mam na myśli mówiąc o „kolonizacji ideologicznej”“. Kolonizacja ideologiczna trwa: gender, aborcja, eutanazja, agresywne wyrzucanie wiary z przestrzeni publicznej. Istnieje sposób na weryfikację papieskiej wizji przyszłości. To analiza znaków, za pomocą których Bóg próbuje kierować współczesnymi losami świata. Mamy się czego obawiać, jeśli pokrywają się one z treścią powieści Lord of the World, (Władca świata)… Cywilizacją ukazaną w tej profetycznej wizji rządzi dobry Antychryst, a globalizacja gospodarcza i ideologiczna staje się faktem. Mowa jest o powszechnym buncie natury, o straszliwych prześladowaniach i zdawałoby ostatecznym zniszczeniu Kościoła. Czy to wszystko przed nami? Przyjrzyjmy się znakom opisanym w naszej książce.

Dzielne. Mądre. Waleczne. Zakochane w Bogu Żyjące za klauzurą mniszki i światowej sławy opatki. Zamknięte w pustelniach rekluzy i pielgrzymujące po całej Europie mistyczki. Zamożne, świetnie wykształcone królowe i ubogie analfabetki. Dziewice zachowujące czystość nawet po ślubie i kobiety, które wybrały życie żon oraz matek. Prorokinie w lśniących zbrojach i pokutnice w szorstkich włosienicach. Święte kobiety wieków średnich miały różne oblicza, ale łączyło je jedno: silna i nieugięta wiara w Boga. To one zmieniały bieg historii i oblicze Kościoła. Scholastyka, Brygida z Kildare, Joanna d’Arc, Hildegarda z Bingen, Dorota z Mątów, Katarzyna ze Sieny, Olga Kijowska, Jadwiga Andegaweńska i wiele innych – trzydzieści kobiet, trzydzieści historii, jeden Bóg. „Nie ma znaczenia, czy jesteś wielodzietną matką z charyzmatem ogarniania rzeczywistości, czy żyjącą w czystości dziewicą, która mimo bycia analfabetką staje się poczytną autorką – jeśli Chrystusowi tak się podoba, może cię posłać, byś głosiła słowo. I nie ma znaczenia, że jesteś osobą świecką – też możesz stać się narzędziem reformy Kościoła”. Elżbieta Wiater – doktor teologii, historyk, publicystka. Zafascynowana duchowościami dominikańską i bendyktyńską.

Książka zawiera zbiór urzekających głębią refleksji, a przy tym zanurzonych w tradycji Kościoła myśli i rozważań na temat każdego z siedmiu darów Ducha Świętego. Piękno słów dopełniane jest przez inspirujące do modlitwy i przemyśleń zdjęcia. Jest to niewątpliwie doskonały prezent i pamiątka dla osób, które przygotowują się lub już przyjęły sakrament bierzmowania. Dzięki tej lekturze tajemnica wiary, jaką są dary Ducha Świętego, staje się bliska sercu i bardziej zrozumiała w kontekście codziennego życia.

Mateusz Talbot, drobnej postury prosty irlandzki robotnik, przez lata uzależniony od alkoholu, niczym nie przypomina świętych mężczyzn, których wizerunki znamy z kościelnych obrazków. Heroiczna walka Mateusza o wyjście z nałogu, jego ufne zawierzenie Bogu i szczególne umiłowanie Jezusa ukrytego w Eucharystii stawiają go jednak na równi z najbardziej inspirującymi postaciami z historii Kościoła. O praktykach pokutnych, którym Mateusz oddawał się przez wiele lat swojego życia, nawet najbliżsi mu ludzie dowiedzieli się dopiero po jego śmierci. Znany był bowiem przede wszystkim z gorliwej modlitwy, ascetycznego trybu życia i ciężkiej pracy, a także z ogromnej życzliwości i pogody ducha, poprzez które dawał świadectwo swej radości z bycia blisko Boga. Matt Talbot to nie święty z obrazka. To człowiek z krwi i kości, który ze świętości i czystości serca uczynił swój sposób na życie. Jego świadectwo wiary do dziś pociąga ludzi ku Bogu, szczególnie jeśli są od Niego bardzo daleko, jeśli stracili nadzieję, jeśli walczą z różnymi zniewoleniami lubi próbują wyrwać się z ciemności, która ogarnęła ich duszę. Elżbieta Wiater – doktor teologii, dziennikarka, autorka kilku książek, m.in. Wierny Pies Pański. Biografia św. Jacka Odrowąża, Matka Teresa z Kalkuty. Święta od ubogich i ciemności, Hildegarda z Bingen. Mistyczka z charakterem i C.S. Lewis. Pielgrzym radości, Mocni krzyżem. Święci, na których możemy się oprzeć w chorobie i niepełnosprawności. Prowadzi bloga „Moher bez antenki” (www.moherbezantenki.pl).

Chorujący, niepełnosprawni, cierpiący, ale pełni Bożej mocy. We współczesnym świecie, w którym najważniejszymi wartościami są młodość, atrakcyjność i sprawność, trudno jest przyjąć chorobę, niepełnosprawność i cierpienie. Dlatego takie doświadczenia często łączą się z utratą wiary w miłość i opiekę Boga, a nawet w Jego istnienie. W chwilach zwątpienia nieocenioną pomocą mogą stać się przykłady świętych, którzy nie tylko doświadczyli choroby, ale też pozwolili działać Bogu w swoim cierpieniu, dzięki czemu mogli zaznać prawdziwej mocy Chrystusowego krzyża. W tej książce znajdziesz niezwykłe i poruszające historie ludzi, którzy w pełni zawierzyli Bogu swoje cierpienie, a dziś są dla nas cennym drogowskazem i przykładem, między innymi: - bł. Małgorzaty z Cittá di Castello, która mimo ślepoty i karłowatości, była wsparciem dla potrzebujących i przykładem duchowej żarliwości; - św. Brata Alberta, który zmagając się z depresją, bólami fantomowymi po utracie nogi i rakiem żołądka, do końca nie ustawał w służbie Chrystusowi ukrytemu w najuboższych; - św. Jana Pawła II, którego postawa w doświadczaniu choroby Parkinsona była dla wiernych niesamowitym świadectwem. Jeśli doświadczasz cierpienia, choroby, odrzucenia - przeczytaj historie tych, których ból i słabość zbliżyły do Boga, i skorzystaj z modlitw za ich wstawiennictwem. Jeśli znasz kogoś, kto potrzebuje wsparcia w niemocy, nie wahaj się - podaruj mu tę książkę i pozwól działać tym, którzy przeszli drogę choroby i orędują za potrzebującymi u Boga.

Gdy mówimy o Matce Teresie, wielu z nas ma przed oczami pochyloną, łagodną staruszkę w hinduskim sari, która poświęciła się ubogim. Taki jej obraz, wykreowany przez media, jest miły, niegroźny i trochę sentymentalny. Można się nim przez chwilę wzruszać, ale nie tłumaczy on jej niesamowitego wpływu na ludzi, którzy się z nią spotykali. Aby naprawdę zrozumieć piękno i wielkość tej kobiety, trzeba poznać ją znacznie lepiej. Ta książka to pomoc w takim właśnie pogłębionym zrozumieniu tej fascynującej postaci.Zanim o Matce Teresie dowiedział się cały świat, musiała przejść bardzo długą drogę. Jako młoda dziewczyna opuściła swoje rodzinne miasto, Skopje, wstąpiła do Sióstr Loretanek w Irlandii i wyjechała do Indii. Życie w klasztorze dawało poczucie stabilizacji. Jednak po jakimś czasie okazało się, że Jezus chce, by porzuciła bezpieczeństwo i weszła w nieznane. Zrobiła to, chcąc spełnić każde pragnienie Ukochanego. Wyszła na ulice Kalkuty, by odnaleźć odrzuconych, trędowatych i umierających. Aby im służyć, założyła nowe zgromadzenie zakonne Misjonarki Miłości. Nikt, poza kilkoma zaufanymi osobami, nie wiedział, że wtedy utraciła poczucie Jego obecności. Aż do śmierci wypełniała swoje zadanie wśród najbiedniejszych z biednych, doświadczając głębokich, wewnętrznych ciemności.

"Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał bogów innych oprócz Mnie" (Pwt 5, 6-7) Bóg jest wyzwolicielem. Tak jak wyzwolił naród wybrany z niewoli egipskiej, tak chce nas wyzwalać z naszych nałogów. Z alkoholizmu, uzależnienia od papierosów, pornografii i innych rzeczy, zachowań czy osób. Musimy tylko pozwolić mu działać, otworzyć się na przemieniającą moc jego miłości do nas. Pomocą w tym służyć ma ten zbiór posiadających wiele świadectw swej skuteczności modlitw. Korzystać z niego mogą zarówno ci, którzy sami walczą z jakimś uzależnieniem, jak i ich bliscy. Bóg obiecał nam, że nie będziemy mieć żadnych innych bogów oprócz Niego. Prośmy Go więc z wiarą o wyzwolenie od bożków, którzy nas zniewalają i niszczą. On ma moc, aby zwyciężyć to, od czego sami nie jesteśmy się w stanie uwolnić.

Marta Robin (1902-1981) była mistyczką obdarzoną przez Boga darem wizji, stygmatów i proroctwa. Przez pięćdziesiąt lat jej jedynym pokarmem była Komunia Święta. W wyniku tajemniczej choroby straciła wzrok i dotknął ją paraliż. Co tydzień, od czwartku wieczorem do niedzieli lub poniedziałku, przeżywała razem z Jezusem Jego Mękę, doświadczając niewyobrażalnych cierpień. Trudno więc znaleźć lepszego niż ona przewodnika na Drodze Krzyżowej. Mimo że Marta sama odczuwała ogromny ból, rozważanie z nią Męki Pańskiej przesycone jest radością i nadzieją, płynącą z wiary w zmartwychwstanie.

Hildegarda z Bingen od wczesnego dzieciństwa doświadczała wizji. W bardzo młodym wieku oddana została do benedyktyńskiego klasztoru i została mniszką. Jednak swoje zasadnicze powołanie odnalazła w połowie życia, kiedy miała już ponad czterdzieści lat, wtedy bowiem rozpoczęła działalność publiczną. W ciągu następnych czterech dekad stworzyła kilkanaście większych i mniejszych dzieł (w których zawarła m.in. opisy swoich wizji), komponowała muzykę, leczyła, prowadziła bogatą korespondencję, angażowała się w ówczesną politykę, wreszcie założyła dwa opactwa i zarządzała nimi. A wszystko to w trakcie walki z atakami chorób, które nękały ją od dzieciństwa. Bł. Jan Paweł II nazwał ją "światłem dla ludzi jej czasów, które świeci jeszcze jaśniej dzisiaj". W 2012 roku Benedykt XVI ogłosił ją świętą i Doktorem Kościoła. Opowieść o życiu tej wszechstronnie uzdolnionej, niezwykle aktywnej i energicznej mniszki przedstawiona została przez Elżbietę Wiater na tle fascynującej epoki rozkwitu średniowiecza. Autorka odsłania przed czytelnikami tajemniczy świat średniowiecznych klasztorów, barwnie opisuje życie benedyktyńskich mniszek i mnichów, stara się przybliżyć wizję świata, wzory zachowań i dominujące wartości ówczesnej kultury.