Każdego dnia ukazuje się na świecie bardzo dużo pozycji, książek i artykułów, poświęconych Jezusowi Chrystusowi.
Najogólniej można je ułożyć w dwie grupy. Pierwsza, wychodząca głównie spod pióra duszpasterzy, ojców duchownych, kaznodziejów, socjologów i psychologów religii itd. to próba odpowiedzi na Jezusowe pytanie: „a ty za kogo Mnie uważasz?” i pomoc, aby dać poprawną odpowiedź życiem. Druga grupa prac, będąca głównie wynikiem mozołu biblistów najróżniejszych maści i szkół, opierających swoje wyniki na danych Pisma Świętego czytanego w oparciu o dane egzegezy, teologii biblijnej i nauk pokrewnych, jest próbą odpowiedzi na pytanie: kim był, jest i będzie Jezus Chrystus, Bóg–człowiek, druga osoba Trójcy Świętej?
Niniejsza praca należy do tej drugiej grupy. Jest to słownik poświęcony Słowu, które stało się ciałem i zamieszkało wśród nas, abyśmy poznawszy Imię Jego życie mieli i to w obfitości. „On będąc niewidzialnym Bogiem ukazał się naszym oczom w ludzkim ciele, zrodzony przed wiekami zaczął istnieć w czasie, aby podźwignąć wszystko, co grzech poniżył, odnowić całe stworzenie i zbłąkaną ludzkość doprowadzić do Królestwa niebieskiego”. „W Nim zajaśniała tajemnicza wymiana, która nam przyniosła zbawienie. Gdy Nieskończony przyjął granice ludzkiej natury, śmiertelny człowiek stał się królem nad wiekami, i mieszkańców ziemi uczynił dziedzicami nieba.” (z Prefacji o Narodzeniu Pańskim).
Druga część tej pracy jest poświęcona apostołom, tym, których Jezus wybrał, powołał i posłał. Byli pierwszymi, ale nie ostatnimi, do których skierowane zostało pytanie: „A wy za kogo Mnie uważacie?” (Łk 9,20). Ich odpowiedzią nie zawsze było: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego” (J 6,68). Wśród wybranych i powołanych znaleźli się zarówno ci, którzy pozostali Mu wierni aż po męczeńską śmierć, jak i ci, którzy się Go zaparli i zdradzili. Tak było wtedy, tak jest i dzisiaj. Warto im się przyjrzeć aby dać właściwą odpowiedź, a na końcu drogi móc powiedzieć ze św. Pawłem: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego” (2 Tm 4,7–8).
Autor | Czesław Bosak |
Wydawnictwo | Petrus |
Rok wydania | 2020 |
Oprawa | twarda |
Liczba stron | 924 |
Format | 16.0 x 23.0 cm |
Numer ISBN | 978-83-7720-594-5 |
Kod paskowy (EAN) | 9788377205945 |
Waga | 1320 g |
Wymiary | 160 x 235 x 71 mm |
Data premiery | 2020.03.26 |
Data pojawienia się | 2020.03.26 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Święty Paweł był, jest i będzie najwspanialszym mistrzem dla chrześcijan, zwłaszcza dla tych, których Bóg powołał do misji apostolskiej wśród pogan, których w naszym świecie jest coraz więcej. Od niego można się uczyć, jak żyć i nie żyć, aby Stwórcy się podobać, jaką drogą iść albo nie iść do Źródła i wiecznych pastwisk, utraconego raju, do apokalipsy już teraz i tutaj, a nie dopiero kiedyś. Został powołany do głoszenia Ewangelii Bożej, do szerzenia orędzia łaski Bożej, która w Chrystusie jedna człowieka z Bogiem, z samym sobą i z innymi. Choć żył przed dwoma tysiącami lat może być mistrzem każdego czasu, także naszego. Uważał siebie za apostoła narodów i nim był duszą i ciałem, bez reszty, głęboko przekonany, że to Bóg go p...
Prorocy Starego Testamentu Leksykon autorstwa Piusa Czesława Bosaka to fachowy i wyczerpujący przewodnik po życiu i działalności wszystkich proroków występujących na kartach Starego Testamentu. Na tle biblijnej historii zbawienia to właśnie prorocy stanowią kluczowy i najbardziej charakterystyczny fenomen, bez którego nie sposób zrozumieć istoty Bożego Objawienia. Religie wywodzące się z Biblii judaizm, chrześcijaństwo i islam mogą wręcz nosić miano religii proroczych.Kwestią wciąż otwartą w badaniach biblijnych jest klucz, w jakim należy systematycznie i całościowo ujmować naukę o prorokach. Najczęściej proponuje się kryterium chronologiczne, zakładające ułożenie zagadnienia proroków według bardziej lub mniej umownej historycznej kolejności pojawia...
Niniejszy tom Arcykapłani Izraela. Leksykon przekazuje podstawowe wiadomości na temat wszystkich arcykapłanów Izraela. O wielu wiadomo jedynie, że byli i nic więcej o ich życiu czy dziele. Większość zapisała się negatywnie w historii. Niektórzy bardziej starali się ludziom podobać niż Bogu. Kapłani, a tym bardziej arcykapłani mieli być wzorcem dla ludu, pośrednikami między nim a Bogiem, ale nie zawsze spełniali swoje zadanie w sposób godny tego powołania. Już pierwszy z nich, Aaron, załamał się pod wpływem narzekań ludu twardego karku. Losy tzw. „czarnych charakterów” skłaniają do rozważań nad odwiecznym problemem ludzkiej natury — wyborem pomiędzy dobrem i złem. Odczytanie przeszłości objaśnia sens teraźniejszości i kształtuje postawy...
Leksykony Piusa Bosaka to cała biblioteka – instytucja, wspomagająca skutecznie wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób zajmują się Biblią, i nie tylko biblistów, choć i tym mogą dobrze przysłużyć i ułatwić życie, ale szczególnie humanistom, którzy nie mają z nią codziennego kontaktu albo są z nią mniej obyci, np. chcą odnaleźć mniej znaną postać w Biblii, jakąś instytucje czy pojęcie. Podobnie rzecz ma się zresztą także z postaciami dobrze znanymi, do których znajduje wszystkie potrzebne referencje. Pius Bosak podaje dane i fakty – to jest wielką zasługą tych słowników. Z własnego doświadczenia wiem, jak te leksykony pomogły mi w pracy naukowej i w opracowaniu publikacji. Stąd też leksykony O. Piusa Bosaka powinny znaleźć się nie tylko w...
Encyklopedia wszystkich postaci Biblii jest nowym i poszerzonym wydaniem Leksykonu wszystkich postaci biblijnych, który ukazał się w nakładem Wydawnictwa Petrus. Ukazuje bardzo wielobarwną mozaikę ludzi, dzieci Bożych, z których nie wszystkie okazały się godnymi tego imienia. To historia świętych i nieświętych, ale zawsze ukochanych przez Ojca. Księga ta jest próbą odpowiedzi na pytanie: • Kim są postacie, które choć jeden raz zostały wspomniane na kartach Starego i Nowego Testamentu? • Co mówi o nich Biblia, historia, archeologia, etnologia czy inne nauki? • Po co te poszukiwania? Poznanie postaci Biblii to nie tylko poznanie historii, interesującej niewielu. To poznanie przygody ludzi i narodów z Bogiem, prób odpowiedzi na Jego wezwanie lub ich zaprzecz...
Zwierzęta w swojej różnorodności stale nas fascynują i stanowią swoistą tajemnicę. Często postrzegamy je przez pryzmat własnych uwarunkowań, umiejętności, ograniczeń czy światopoglądu, chociaż nauki przyrodnicze i rolnicze nieustannie dostarczają nam mnóstwa informacji na ich temat. Tłumaczą nam szereg zwierzęcych zachowań i przystosowań do życia w określonych środowiskach, a także przybliżają i uwrażliwiają nas na świat żywych stworzeń, którego język niejednokrotnie przestaliśmy rozumieć. Archeozoologia z kolei podejmuje liczne próby opisania kontaktów człowieka ze zwierzętami na przestrzeni tysiącleci i stuleci, a tym samym przyczynia się do poszerzenia naszej wiedzy o kulturze, gospodarce i życiu codziennym ludzi w dawnych czasach, także bi...
Mędrzec, Szymon zwany Sprawiedliwym (IV w. p.Chr.), zwykł mawiać: „Na trzech rzeczach opiera się świat: Na Torze, na pracy i na czynieniu dobra” (Awot1,2). Święta są tego przypomnieniem i ożywieniem. Ustanowiono je, aby przynosiły wiele dobra, ale żadnego zysku. Są one ramą życia indywidualnego i społecznego wybranych przez Jahwe. Pierwsze święto w historii świata ukazane na kartach Biblii to szabat, ale nie było to święto człowieka, tylko Boga. Mowa tam, że Bóg odpoczął po dniach stwarzania, dniach pracy swego umysłu i ducha. I uradował się z dzieła, które uczynił, bo było dobre, nawet bardzo dobre. I przechadzał się wśród stworzeń, aby Go dostrzegły inaczej niż w codzienności i się uradowały z bliskości. Ten element odpoczynku, zadumy, rado...
Komentarz do „O duszy” Arystotelesa napisał Tomasz z Akwinu podczas swego pobytu w Rzymie w latach 1267-1268. W tym pierwszym ze swych komentarzy do dzieł filozoficznych Arystotelesa, Tomasz posłużył się nową techniką komentatorską, bardziej krytyczną i bliższą literze objaśnianego tekstu. Możemy przypuszczać, że wynikało to z dążenia do zneutralizowania niebezpieczeństwa, zawartego w rzetelnym, literalnym Commentarium magnum Awerroesa, dla którego ortodoksyjnej przeciwwagi nie mogły stanowić prace poprzedników Tomasza, takie jak odchodząca często od litery parafraza Alberta Wielkiego. Akwinata nie tylko porzucił wcześniejszą praktykę swobodnego parafrazowania tekstu Arystotelesa, ale zarazem był pierwszym, który oparł swój komentarz na zrewidowanym...
Zimowa droga opowiada o mało znanym epizodzie wojny domowej w Rosji – heroicznej wyprawie „białej“ Syberyjskiej Drużyny Ochotniczej z Władywostoku do Jakucji w latach 1922-1923. Owa powieść dokumentalna, jak określa ją autor, oparta została na bardzo bogatych źródłach archiwalnych. Głównymi bohaterami wciągającej, niemal awanturniczej fabuły są dwie nietuzinkowe postaci historyczne: biały generał, idealista i poeta Anatolij Piepielajew i czerwony dowódca, anarchista i przyszły pisarz Iwan Strod. Osią narracji są ich dramatyczne zmagania wśród jakuckich śniegów, ale także historie ich życia i, po latach, śmierci.
Czy duchowość może szkodzić? Gdzie zaczyna się opętanie, a gdzie choroba? Czy myśli bluźniercze podsyłają nam demony? Czym różni się zwykły smutek od depresji? Ksiądz Krzysztof Grzywocz był niewątpliwie jednym z najbardziej cenionych autorytetów duchowych w Polsce. Olbrzymią wiedzę z dziedziny psychologii, psychiatrii i teologii duchowości łączył z praktyką kierownika duchowego, formatora i egzorcysty. Pokazywał, że jeśli chcemy wierzyć dojrzale, nie możemy bać się konfrontacji z wiedzą o człowieku, a poznanie Boga idzie w parze z poznaniem człowieka. Ta książka jest zapisem cyklu jego wykładów na Uniwersytecie Opolskim, ostatnich, jakie obok „Mistyki chrześcijańskiej” wygłosił w swym życiu. W niezwykle przystępny i pełen pasji sposób poma...
Kresowa literatura, wspomnieniowa i fabularna, opiera się głównie na tekstach powstających w kręgach ziemiaństwa i arystokracji. Niewiele jest utworów pisanych z perspektywy ludzi o skromniejszym pochodzeniu. Powieść Zygmunta Gizelli wypełnia częściowo tę lukę. W świecie jej bohaterów często brakuje podstawowych dóbr „pałacowych”: dachu nad głową, żywności, pieniędzy, ubrania. Sieroctwo, głód i bezskuteczne poszukiwanie pracy mogą wykoleić nawet najtwardszego młodego człowieka. Życie Tadzia, głównego bohatera, pełne jest bolesnych doświadczeń, porażek i rozczarowań. Kiedy wydaje mu się, że oto znalazł dla siebie bezpieczną przystań, złośliwy los płata mu figla i chłopak znów zaczynać musi od zera. Tymczasem do jego umysłu zakrada się p...
Oto prawdziwa uczta dla miłośników literatury i nieskrępowanej wyobraźni. Podróż do Zamku Kafki, na wyspę Robinsona Crusoe, do Krainy Czarów Lewisa Carrolla, Hogwartu i Doliny Muminków, niewidzialnych miast Itala Calvina, Márquezowskiego Macondo, na Wyspę Bezkształtną Alfreda Jarry’ego, w głąb Tolkienowskiego Śródziemia czy Ziemiomorza Ursuli Le Guin. Mają tu swoje miejsce satyryk Swift i historyk Strabon, E.T.A. Hoffmann i Coleridge, Raymond Roussel i Rabelais, na wpół brukowy Rider Haggard i fizyk George Gamow, Casanova i Bruno Schulz. Na potrzeby naszej edycji powstały hasła „polskie”: miejsca Kołakowskiego, Gombrowicza, Gałczyńskiego, Witkacego. „Byliśmy zgodni – piszą autorzy – co do tego, że musimy starannie wyważyć praktycyzm i fantazję....
Instytucja namiestników rzymskich w Judei była owocem wielu przyczyn historii królestwa. Aby zrozumieć jej genezę i zakres działania trzeba wyjść przynajmniej od czasów hasmonejskich. W większości przypadków głównym, a czasami jedynym źródłem tego okresu są opowiadania Józefa ben Mattiasa czyli Józefa Flawiusza zawarte w jego Dawnych dziejach Izraela, Wojnie żydowskiej i Autobiografii. Trudno powiedzieć, w jakiej mierze opowiadania te są historyczną prawdą, w jakiej odzwierciedlają krążące wówczas pogłoski, a jak dalece są projekcją autora, króry chciał w jak najlepszym świetle ukazać Rzymian, którzy dali mu wolność i obywatelstwo. Z pisarzami, także historykami, bywa, jak słusznie zauważył Piotr Matywecki: Zmarli utrwalają się w naszych umysł...
W najmniejszej nawet rzeczy objawia się moc Najwyższego Święte Księgi wielkich religii monoteistycznych są odwiecznym i ogólnoludzkim przekazem Słowa Bożego, będącym zarówno wskazaniem drogi przeznaczonej dla wszelkiego stworzenia, jak i samą drogą, po której należy kroczyć od urodzenia aż do śmierci. Dlatego tak ważne jest zastanawianie się nad znaczeniem ich treści, nie wyłącznie dla samej wiedzy, lecz głównie po to, aby wcielać ją w życie i zgodnie z nią postępować na tym świecie, wierząc, że zaowocuje to w życiu przyszłym. Każde bowiem najmniejsze nawet słowo stanowi przejaw wielkości, mądrości oraz potęgi Stwórcy. Koran, Święta Księga islamu, od kilkunastu wieków pozostaje najważniejszym wskazaniem i przewodnikiem muzułmańskiej s...
Niewielu chrześcijan miało w ręku Koran, niewielu też muzułmanów miało w ręku Biblię. A trzeba? Nie, nie trzeba, ale warto. Przecież te dwie księgi wyznaczają sposób myślenia i życia przynajmniej 55 procent populacji, przyjąwszy, że jest na świecie około 2,2 miliarda chrześcijan i 1,6 miliarda muzułmanów, czyli 32% i 23 % ludzkości. Można być zdziwionym, jak wiele te Księgi mają wspólnego. Spotkanie z postaciami Biblii na kartach Koranu może być tego przykładem.
Mędrzec, Szymon zwany Sprawiedliwym (IV w. p.Chr.), zwykł mawiać: „Na trzech rzeczach opiera się świat: Na Torze, na pracy i na czynieniu dobra” (Awot1,2). Święta są tego przypomnieniem i ożywieniem. Ustanowiono je, aby przynosiły wiele dobra, ale żadnego zysku. Są one ramą życia indywidualnego i społecznego wybranych przez Jahwe. Pierwsze święto w historii świata ukazane na kartach Biblii to szabat, ale nie było to święto człowieka, tylko Boga. Mowa tam, że Bóg odpoczął po dniach stwarzania, dniach pracy swego umysłu i ducha. I uradował się z dzieła, które uczynił, bo było dobre, nawet bardzo dobre. I przechadzał się wśród stworzeń, aby Go dostrzegły inaczej niż w codzienności i się uradowały z bliskości. Ten element odpoczynku, zadumy, rado...
Leksykony Piusa Bosaka to cała biblioteka – instytucja, wspomagająca skutecznie wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób zajmują się Biblią, i nie tylko biblistów, choć i tym mogą dobrze przysłużyć i ułatwić życie, ale szczególnie humanistom, którzy nie mają z nią codziennego kontaktu albo są z nią mniej obyci, np. chcą odnaleźć mniej znaną postać w Biblii, jakąś instytucje czy pojęcie. Podobnie rzecz ma się zresztą także z postaciami dobrze znanymi, do których znajduje wszystkie potrzebne referencje. Pius Bosak podaje dane i fakty – to jest wielką zasługą tych słowników. Z własnego doświadczenia wiem, jak te leksykony pomogły mi w pracy naukowej i w opracowaniu publikacji. Stąd też leksykony O. Piusa Bosaka powinny znaleźć się nie tylko w...
Niniejszy tom Arcykapłani Izraela. Leksykon przekazuje podstawowe wiadomości na temat wszystkich arcykapłanów Izraela. O wielu wiadomo jedynie, że byli i nic więcej o ich życiu czy dziele. Większość zapisała się negatywnie w historii. Niektórzy bardziej starali się ludziom podobać niż Bogu. Kapłani, a tym bardziej arcykapłani mieli być wzorcem dla ludu, pośrednikami między nim a Bogiem, ale nie zawsze spełniali swoje zadanie w sposób godny tego powołania. Już pierwszy z nich, Aaron, załamał się pod wpływem narzekań ludu twardego karku. Losy tzw. „czarnych charakterów” skłaniają do rozważań nad odwiecznym problemem ludzkiej natury — wyborem pomiędzy dobrem i złem. Odczytanie przeszłości objaśnia sens teraźniejszości i kształtuje postawy...
Postacie Biblii to setki tysięcy kobiet i mężczyzn wplecionych w opis historii zbawienia. Jednak tylko około trzech i pół tysiąca z nich zostało wymienionych z imienia. Są wśród nich postacie święte i grzeszne, wierne przymierzu i je zrywające. Są umierający za wiarę w jedynego Boga, jak i ci, którzy oddawali życie za Baalów i asztarty. Niektóre są jak anioł dobroci, inne zaś zdają się istnieć tylko po to, by krzyżować Boże plany, a może dlatego, aby ukazać, że moc w słabości się doskonali. Tak Bóg umiłował człowieka, że sam stał się człowiekiem, aby przywrócić mu godność. Dlatego postacie te mówią także o najwyższej godności człowieka, o jego powołaniu i możliwościach wolnej odpowiedzi na Bożą łaskę. Z racji godności swojej ws...
Książka jest nowym i poszerzonym wydaniem Leksykonu wszystkich postaci biblijnych, który ukazał się w nakładem Wydawnictwa PETRUS. Ukazuje ona bardzo wielobarwną mozaikę ludzi, dzieci Bożych, z których nie wszystkie okazały się godnymi tego imienia. To historia świętych i nieświętych, ale zawsze ukochanych przez Ojca. Księga ta jest próbą odpowiedzi na pytanie: • Kim są postacie, które choć jeden raz zostały wspomniane na kartach Starego i Nowego Testamentu? • Co mówi o nich Biblia, historia, archeologia, etnologia czy inne nauki? • Po co te poszukiwania? Poznanie postaci Biblii to nie tylko poznanie historii, interesującej niewielu. To poznanie przygody ludzi i narodów z Bogiem, prób odpowiedzi na Jego wezwanie lub ich zaprzeczenia, dróg wierności, n...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro