Inwestorzy instytucjonalni w nadzorze korporacyjnym nad spółkami publicznymi w Polsce

Corporate governance stanowi istotny nurt ekonomii instytucjonalnej, która ma na celu podniesienie efektywności przedsiębiorstw i pozyskanie zaufania inwestorów. W wyniku zmian w strukturze akcjonariatu współczesnych korporacji maleje znaczenie inwestorów indywidualnych, a ich miejsce zastępują inwestorzy instytucjonalni, w szczególności instytucje finansowe. Monografia określa miejsce inwestorów instytucjonalnych w nadzorze korporacyjnym nad polskimi spółkami publicznymi, w których instytucje te mają swoje udziały. Zaprezentowano zestaw narzędzi dostępnych dla inwestorów instytucjonalnych, które mogą zostać przez nich wykorzystane w sprawowaniu lepszego nadzoru nad udziałami w spółkach portfelowych. Udzielono odpowiedzi na pytanie, czy inwestorzy korzystają z dostępnych im narzędzi i decydują się na podejmowanie prób ewentualnej restrukturyzacji spółki portfelowej, czy zamiast tego wybierają w takiej sytuacji wyjście z inwestycji poprzez sprzedaż akcji danej spółki, pozostawiając kwestie nadzoru i podejmowania ewentualnych działań naprawczych pozostałym udziałowcom. W monografii określono udział inwestorów instytucjonalnych w procesach i mechanizmach nadzoru korporacyjnego nad polskimi spółkami publicznymi ze wskazaniem na rozbieżność pomiędzy udziałem instytucji w tworzeniu ram ładu korporacyjnego a rzeczywistym stosowaniem jego wytycznych w praktyce nadzoru nad polskimi spółkami publicznymi.

Książka adresowana jest m.in. do pracowników naukowych uczelni ekonomicznych zajmujących się problematyką funkcjonowania rynków finansowych, finansów korporacyjnych, zarządzania spółkami kapitałowymi, przedstawicieli wyższych szczebli korporacji, słuchaczy studiów podyplomowych z zakresu zarządzania finansami spółek kapitałowych oraz nadzoru instytucjonalnego nad rynkiem kapitałowym, a także do studentów, w szczególności kierunków finansowych i zarządzania, zainteresowanych corporate governance.