Dziewczyna na miesiąc. Styczeń - luty - marzec

No błagam, jak mi powiecie, że tytuł tej serii nie brzmi zachęcająco, to nie wiem, z której planety pochodzicie... W dodatku zdradzę wam, że opis, jak i treść potwierdzają regułę.

Po otrząśnięciu się z pierwszego szoku - rozdziału wstępnego, gdzie na dwóch stronach przelecieliśmy całe życie Mii, pomyślałam, że powieść zapowiada się dość infantylnie. Na pierwszych paru stronach jest parę błędów logicznych - coś podobnego, jak w cytatach, które wyszczególniłam, tylko musimy wziąć pod uwagę, że ich jest kilkanaście. Jednak szczerze mówiąc, one są tak niesamowicie dziwne, że aż zabawne. To samo się tyczy głównej bohaterki, która samym swoim zachowaniem potrafiła sprawić, że jeden fragment czytałam kilka razy. Czasem w ogóle nie umiałam ogarnąć o co jej chodziło, ale całe szczęście gdy powoli kończył się wstęp, mniej więcej się wszystko unormowało, co prawda lekki styl z rodem z Wattpada pozostał, ale ogólnie było dobrze. No może poza kilkoma 'kwiatkami'...

Książka niby jest napisana spójnie, jednak czułam się, jakbym czytała kolejne opowiadania o parach. Oczywiście pojawiają się dane sytuacje, które się powtarzają - znakiem charakterystycznym Mii jest pozostawienie po sobie listu pożegnalnego, no i zawsze dostaje telefon, gdzie ma być w następnym miesiącu. Niemniej bardzo przyjemnie mi się czytało, bo miałam świadomość, że nawet jeśli jeden miesiąc nie przypadnie mi do gustu to następny znowu będzie całkowicie się od niego różnił, więc cały czas miałam motywację do brnięcia w to dalej. Co prawda miało to też swoje minusy, jeśli kogoś polubiłam to i tak musiałam się z nim pożegnać. No chyba, że nasza bohaterka utrzymywała z nim dalej kontakty... Tak, tak się też zdarzało.

Podsumowując, kiedy już totalnie odpuściłam doszukiwanie się jakiegoś większego sensu i zaczęłam czytać książkę, jak opowiadanie z Wattpada to zaczęło mi się podobać. Były lekkie problemy, jednak przedstawione historie wydawały mi się o tyle urocze i niespotykane, że naprawdę odpuściłam sobie wszystko. Wtedy mnie wciągnęło, przeczytałam w sumie w jakieś 3 godziny książkę, co też jest niezłym wynikiem, no i mam nadzieję, że drugi tom dotrzyma jej kroku.

Przeczytaj całą recenzję, wzbogaconą zdjęciami oraz cytatami na:

https://tysiac-zyc-czytelnika.blogspot.com/2017/07/2w1-buchneo-cytatami-dziewczyna-na.html

„Dziewczyna na miesiąc. Styczeń - luty - marzec” to pierwszy tom serii Calendar Girl. Zapraszam na recenzję.

Mia potrzebuje pieniędzy, by spłacić dług, który zaciągnął jej ojciec. Kwota jest kolosalna, a przestępcy grożą jej rodzinie. Dziewczyna jest zdesperowana, ale wie, że musi pomóc ojcu i uratować swoją rodzinę. Zatrudnia się więc w firmie ciotki, jako ekskluzywna dziewczyna do towarzystwa, by móc co miesiąc spłacać ratę długu. Wystarczy, że każdy miesiąc spędzi z bogatym mężczyzną i będzie miała na comiesięczną ratę. Proste? Łatwe? Przekonacie się sami.

„Audrey Carlan to autorka bestsellerów uzależniona od czytania, mieszka w California Valley razem z mężem i dwoma synami, w których zakochuje się codziennie od nowa. Spod jej pióra wychodzą książki odpowiadające jej preferencją czytelniczym, czyli szalone i pełne namiętności historie miłosne.”

„Dziewczyna na miesiąc. Styczeń - luty - marzec” to powieść, która jest tak jakby podzielona na trzy części i na trzy odrębne historie, które łączy główna bohaterka. Mia z każdym mężczyzną spędza jeden miesiąc, za który muszą słono zapłacić, a jeżeli oczekują od dziewczyny czegoś więcej, wiąże się z tym dodatkowa opłata, dla nich to żaden problem, bo każdy z nich jest znany i bogaty. W styczniu poznajemy Westona Charlsa Channinga, który jest światowej sławy scenarzystą. Mężczyzna zatrudnia Mię, by strzegła go przed zalotami kobiet, które gotowe są na wszystko, by trafić do świata show biznesu. Byłam zachwycona tą częścią o Westonie, chciałabym jeszcze o nim przeczytać i tak po cichu mam nadzieję, że moje marzenia się spełnią. W lutym poznajemy Aleca Duboisa francuskiego malarza, który zatrudnia ją, by została jego muzą i pozowała do jego obrazów. Ta część jakoś mi nie przypasowała i trochę się na niej wynudziłam. Ostatni miesiąc to marzec. Mia zostaje zatrudniona przez Anthony'ego, który jest bokserem i spadkobiercą bogatej włoskiej rodziny. Dziewczyna ma udawać jego narzeczoną, gdyż mężczyzna nie chce, by jego najbliżsi dowiedzieli się, że jest gejem. Każda część kończy się listem, który dziewczyna zostawia mężczyznom, w którym pisze, jak miło spędziła z nimi czas. Bardzo spodobał mi się ten pomysł, bo te listy były niezwykle prawdziwe i po prostu muszę przyznać, że mnie wzruszały. Każdy napotkany mężczyzna czegoś ją uczy i kobieta zaczyna rozumieć, czym jest miłości, przyjaźni oraz szczerości.

Autorka pokusiła się na prowokacyjny temat w swojej książce, gdyż jak wiemy dziewczyna do towarzystwa, nie jest normalną pracą, jaką ma każdy z nas. Może z tego powodu książka ta nie nadaje się dla każdego, jednak ja już po przeczytaniu kilku stron przepadłam i z zapartym tchem śledziłam poczynania głównej bohaterki, tym bardziej że chyba jeszcze nigdy nie czytałam książki z taką fabułą. Mia na samym początku wydała mi się taką biedulką, do której momentalnie poczułam współczucie i nie mogłam się pogodzić z tym, do czego musiała się posunąć, by spłacić długi ojca. Jednak to wyobrażenie bardzo szybko zastąpiła irytacja i niejednokrotnie nie mogłam zrozumieć jej postępowania i podejmowanych decyzji. Irytujące bohaterki nie są tym, co lubię, jednak tutaj sprawdziło się to idealnie i nigdy nie wiadomo było jaką decyzję podejmie Mia, więc okazało się to plusem i książka, która na samym początku wydawała mi się erotykiem, jakich wiele znajduje się ranku wydawniczym, okazała się czymś innym, nowatorskim, po prostu niesamowicie wciągającym.

Każdy bohater został przez autorkę przedstawiony w bardzo dokładny sposób, dzięki temu żaden z nich nie tracił na wyrazistości i każdego z nich bardzo łatwo było mi obdarzyć sympatią.

Oczywiście jest to erotyk, więc nie zabraknie scen seksu, które działają na zmysły i doprowadzają krew do wrzenia. Nie zawsze odpowiada mi to, jak autorzy opisują zbliżenia bohaterów, jednak Audrey Carlan udało się to perfekcyjnie i nie mam w tym aspekcie żadnych zastrzeżeń.

Książkę czyta się naprawdę bardzo szybko dzięki prostemu stylowi, jakim posługuje się autorka oraz różnorodnością zleceń, jakie otrzymuje Mia. Cały czas coś się dzieje, choć troszkę gorzej było z mężczyzną lutego, jest to jednak drobny szczegół, który w ogóle nie zmienił mojej opinii o tej powieści. Na uwagę zasługują także dialogi, które są pełne emocji i bardzo oddają charakter bohaterów.

Podsumowując: Na pewno jest to powieść dla osób dorosłych, dla mężczyzn, jak i kobiet. Osobiście miło spędziłam przy niej czas i czekam na część trzecią, bo drugą mam już przeczytaną i już niebawem podzielę się Wami także opinią o niej.

Główna bohaterka to przyparta do muru młoda dziewczyna, która zostaje zmuszona do zmiany swojego życia. Odważna, zaradna i całkiem szybko się ucząca. Kobieta świadoma swoich pragnień, choć nie do końca potrafiąca poradzić sobie z uczuciami. Inteligentna, a jednak podejmująca decyzje, z którymi nie zawsze potrafiłam się zgodzić. To jedna z tych postaci, które prowokują czytelnika wzbudzając kontrowersyjne i mieszane emocje.

Nie przypadkiem w tytule książki pojawiają się trzy miesiące. Każdy z nich tworzy odrębny rozdział w życiu głównej bohaterki i w każdym towarzyszy jej u boku inny partner. Jest przystojny i czuły Wes, charakterystyczny i pochłonięty sztuką Alec oraz zaskakujący Tony – gej. Zafundowała autorka czytelnikowi oryginalną niespodziankę. Bo zawsze momenty pierwszych spotkań wydają się w powieściach najciekawsze. Tutaj są one aż trzy.

Przyznam, że na wstępie odniosłam bardzo mylne wrażenie w stosunku do całej historii. Ogarniało mnie współczucie kierowane w stronę głównej bohaterki, z nieustannym towarzystwem myśli, że mam do czynienia z kolejnym, schematycznym erotykiem. W jakże wielkim byłam błędzie! Sympatia, którą darzyłam Mię, zmieniła się w niezrozumienie, jednak irytacja związana z powielonym scenariuszem przerodziła w podziw. Tego się nie spodziewałam. Co więcej, tak zaskakujący pomysł na fabułę, choć prowokacyjny, bardzo przypadł mi do gustu.

Pomimo tego, że całość wydaje się nie mieć konkretnego punktu zaczepienia, nie uchylając rąbka tajemnicy powiem, że nie do końca tak jest. Rodzi się tutaj coś, co może mieć szansę bytu, ale przede mną jeszcze kolejne książki i kolejne miesiące, więc nigdy nie wiadomo, czym Audrey Carlan zechce mnie zaskoczyć.

Chciałam wspomnieć także o pewnym dodatkowym plusie, ale i o minusie tej powieści. Zacznę może od tego drugiego. Całą wiarygodność tej książki podważa fakt napotykania idealnie przystojnych mężczyzn, którzy muszą płacić za towarzystwo kobiety. Przecież takie ciacha, w dodatku zamożne, raczej mają problem z odpędzaniem się od chętnych, darmowych kandydatek. Z drugiej strony, konkretne sytuacje, które ich do tego skłaniają, trochę się bronią. To, co jednak mi tutaj zaimponowało, to trzy całkowicie różne środowiska, z którymi autorka sprawnie sobie poradziła. Jestem naprawdę ciekawa tego, jak skrajnie odmienne światy podsunie mi pod nos w następnym tomie.

Trafiła do mnie książka Audrey Carlan dziewczyna na miesiąc- styczeń – luty-marzec. Lektura idealna na każdą porę roku. Jeśli dawno nie czytaliście romansu z nutką pikanterii, to właśnie go znaleźliście. Nie jest to ostatnio modny typ romansu, ma według mnie to coś, co wciąga nas i pochłania całkowicie.

Mia Saunders główna bohaterka nie ma łatwego życia. Gdy skończyła dziesięć lat, jej matka porzuciła ją i jej młodszą siostrę. Mia od tego czasu opiekuje się nią. Mimo tego, że obie są już dorosłe, czuje się za nią odpowiedzialna. Ojciec dziewczyn, po odejściu żony zaczyna coraz częściej zaglądać do kieliszka. Uzależnia się również od hazardu.

Pożycza od sporą sumkę od niejakiego Blaine’a, byłego Mii, zostaje bardzo mocno pobity. Na skutek pobicia zapada w śpiączkę. Jest tylko jedno wyjście, aby uwolnić się od przestępcy – oddać mu pieniądze.

Niespodziewanie okazuje się, że dziewczyna dostaje dobrze płatną pracę. Mia zatrudnia się w firmie swojej ciotki jako dziewczyna do towarzystwa. Jej zadanie będzie polegało na spędzeniu miesiąca u bogatego klienta. Za każdy miesiąc dostane sto tysięcy dolarów. W umowie jest zapis, że dziewczyna nie musi uprawiać seksu z klientem. Nasza bohaterka przyjmuje pracę, wydaje jej się, że to przecież nic trudnego.

Pierwszy miesiąc spędza u bogatego scenarzysty i reżysera z Hollywood-Charlesa Channinga Trzeciego. Jej zadanie ma polegać na tym, żeby udawał jego dziewczynę. Ma to go uchronić przed wszystkimi innymi kobietami, które są gotowe zrobić wszystko, żeby on się nimi zainteresował. Jak Mia wywiąże się ze swojego zadania? To musicie już przeczytać sami.

W lutym dziewczyna staje się muzą sławnego francuskiego malarza Aleca Dubois. Ja spędzi czas w Seattle? Co będzie musiała zrobić, żeby zarobić dodatkowe pieniądze i czy zgodzi się na to?

Marzec to miesiąc spędzony w Chicago ze znanym bokserem i restauratorem. Miesiąc pełen niespodzianek i pełen zaskakujących zwrotów akcji. Czym tym razem będzie się zajmowała Mia? Czy sprosta zadaniu?

Czy faktycznie będą to proste zadania? Czy będą tylko pracą, a może okażą się czymś więcej?

Pierwszy raz zetknęłam się z powieścią tej autorki, ale nie żałuję. Książka jest ciekawa, wciągająca, porusza różne tematy. Książka podzielona została na trzy części, w każdej z nich opisany jest jeden miesiąc. Zauważamy również, że Mia oprócz wykonywania pracy, dba w dalszym ciągu o swoją siostrę, myśli ciągle o ojcu. Okazuje się, że dziewczyna przechodzi swego rodzaju terapię. Podczas pracy wielokrotnie musi zmagać się ze swoimi demonami z przeszłości – niektóre udaje jej się przezwyciężyć, innym stara się stawić czoła.

Wszystkie postacie te pierwszoplanowe, jak i te drugoplanowe są bardzo barwne i charakterystyczne

Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Widać, że autorce pisanie sprawia wiele radości. Nie jest to taki typowy romans, to pewnego rodzaju historia, z która jeszcze się nie spotkałam w tym gatunku. Jest to świeży i przyjemny romans z lekka nutką pikanterii.