Bohaterami książki jest pięciu dowódców, którzy po przegranej kampanii wrześniowej stanęli na czele podziemnych Sił Zbrojnych w Kraju. Generał Michał Tokarzewski-Karaszewicz był organizatorem Służby Zwycięstwa Polski, pierwszej konspiracyjnej organizacji wojskowej. Czterej następni generałowie: Kazimierz Sosnkowski, Stefan Rowecki, Tadeusz Komorowski, Leopold Okulicki dowodzili kolejno Związkiem Walki Zbrojnej, przemianowanym na Armię Krajową (14 II 1942) - największą podziemną armię w Europie.
Poznajemy ich biografie, różne drogi, którymi przez fronty I wojny światowej i wojnę 1920 r. szli ku Niepodległej, służbę w wojsku II Rzeczypospolitej, żołnierskie czyny na polach września 1939 r. Najwięcej uwagi autor poświęca tym latom ich życia i służby, kiedy, ukryci pod pseudonimami, stali się symbolem polskiej nadziei, że to "z trudu i znoju" Sił Zbrojnych Polskiego Państwa Podziemnego, którym dowodzili, "Polska powstanie, by żyć".
Autor | Marek Ney-Krwawicz |
Wydawnictwo | Rytm Oficyna Wydawnicza |
Rok wydania | 2009 |
Oprawa | broszurowa |
Liczba stron | 298 |
Format | 12.5x19.5 cm |
Numer ISBN | 978-83-7399-364-8 |
Kod paskowy (EAN) | 9788373993648 |
Waga | 350 g |
Wymiary | 123 x 195 x 19 mm |
Data premiery | 2010.02.18 |
Data pojawienia się | 2010.02.18 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Załóż konto
„Dobre chwile” – recenzje
Nowości z ostatniego tygodnia
Bestsellery
Zapowiedzi
Promocje
Wyprzedaż
Koszty dostawy
Regulamin zakupów
Regulamin kart podarunkowych
Rabat
Monografia Zgrupowania AK „Radosław” wypełnia lukę w historiografii okresu II wojny światowej, jest także hołdem dla wysiłku jego żołnierzy w walce o trwałość Państwa Polskiego oraz idee wolnej i niepodległej Polski. Zgrupowanie, dowodzone przez ppłk. Jana Mazurkiewicza „Radosława”, wywodziło się z oddziałów dyspozycyjnych Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej oraz takich struktur jak: Centrala Zaopatrzenia Terenu i Referat „993/W” II Oddziału KG AK połączonych w okresie przedpowstańczym w samodzielną jednostkę. Przez 63 dni Powstania Warszawskiego przeszło ono krwawy szlak bojowy z Woli poprzez Stare Miasto, Śródmieście, Czerniaków, Mokotów, zakończony w Śródmieściu. Jego żołnierze wzięli udział w ciężkich i dramatycznych walkach, o czym świadczą straty sięgające 70–80% stanu początkowego, który wynosił ponad 2000 żołnierzy. Zgrupowanie stanowiło szturmową jednostkę powstańczą, wykorzystywaną do wspierania zagrożonych odcinków oraz do wykonywania szczególnie trudnych zadań bojowych. Efekty jego działań znacznie wpłynęły na rozwój wydarzeń w stolicy, choć nie różniło się ono od innych zgrupowań powstańczych. Walka powstańcza miała specyficzny charakter. Warunki, w których przyszło działać jej żołnierzom wymagały od nich wysokiego morale oraz umiejętności dostosowywania się do zmiennego pola bitwy. Wysiłek zbrojny żołnierzy Zgrupowania, zarówno w okresie konspiracji jak i Powstania Warszawskiego, był kontynuacją walki z okupantem, którą Wojsko Polskie rozpoczęło w 1939 r.
Wspomnienia z Powstania Warszawskiego dowódcy legendarnego harcerskiego batalionu Armii Krajowej "Zośka", kpt. Ryszarda Białousa "Jerzego". Jego udział w II wojnie światowej rozpoczął się od obrony Warszawy, podczas której dowodził plutonem saperów. W konspiracji był członkiem Głównej Kwatery Szarych Szeregów ("Pasieka") i dowódcą jednego z patroli Związku Odwetu. Od 1942 r. organizował Grupy Szturmowe Szarych Szeregów, a jednocześnie był dowódcą Oddziału Specjalnego "Jerzy" (OS "Jerzy"), utworzonego przez Grupy Szturmowe Chorągwi Warszawskiej i wchodzącego w skład Oddziału Dyspozycyjnego Kedywu Komendy Głównej AK (używającego następujących kryptonimów: "Motor 30" ,"Sztuka 90", "Deska 81" i "Broda 53"). Oddział Specjalny "Jerzy", wsławiony m.in. akcją pod Arsenałem, z dniem 1 września 1943 r. został przekształcony w batalion "Zośka" Kedywu KG AK. W Powstaniu Warszawskim batalion ten przeszedł ze swoim dowódcą szlak bojowy od Woli poprzez Starówkę do Czerniakowa, ponosząc straty przekraczające 360 żołnierzy, czyli ponad 70% stanu. Ryszard Białous pełnił równocześnie funkcję zastępcy dowódcy pułku AK "Broda 53", zostając jego dowódcą po śmierci mjr. Jana Kajusa Andrzejewskiego. Po wojnie był komendantem harcerstwa męskiego w Niemczech, a po wyjeździe do Londynu - Naczelnikiem Harcerzy poza Granicami Kraju. W 1948 r. "Jerzy" wyjechał na stałe do Argentyny.
"Młodsi od swoich wyroków" stanowi pierwszą część trylogii pt: "Kawał życia " i obejmuje lata 1935-1956, czyli czas burzliwej młodości autora, który z rodzinnego Wilna został przesiedlony na Ziemie Odzyskane. We Wrocławiu w roku 1950 powołał do życia organizację polityczną , znaną pod nazwą " Wrocław - Północ", " Batalion młodzieżowy AK" bądź " Proletariat". Po dwóch latach działalności grupa została zlikwidowana przez WUBP, a Horodniczy skazany na 15 lat więzienia . Książka przedstawia więc tragiczne losy pokolenia kolumbów rocznik 30, którzy byli więzieni i prześladowani za walkę o ideały, a także poznać warunki życia i atmosferę słynnych więzień PRL-u.
„Książka podsumowuje wieloletnie doświadczenia autorki (jako psycholog zajmuje się leczeniem uzależnień), dedykując czytelnikom: – opowieść o własnej drodze do zawodu terapeuty uzależnień, – wiedzę o tym, czym jest uzależnienie, – poradę, jak z nim walczyć przy pomocy ruchu AA i jak żyć z uzależnionym, – wiarę w to, że można nauczyć się z powodzeniem kierować własnym życiem i osiągać zamierzone cele. A wszystko dlatego, że „wszyscy jesteśmy od czegoś uzależnieni” i „nikogo nie możemy zmienić”, najwyżej siebie. Ewa Woydyłło jako psycholog zajmuje się leczeniem uzależnień w Ośrodku Terapii Uzależnień Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. W ramach Fundacji im. Stefana Batorego kieruje Regionalnym Programem Przeciwdziałania Uzależnieniom. Jej dziełem jest rozpowszechnienie w Polsce leczenia według tzw. modelu Minnesota, opartego na filozofii Anonimowych Alkoholików. Pisze książki pełne wiary w nieskończone możliwości, jakie możemy w sobie odkryć, aby świadomie i z powodzeniem kierować swoim życiem. Autorka m. in: Zaproszenie do życia, Wyzdrowieć z uzależnienia, Sekrety kobiet, My – rodzice dorosłych dzieci. W zgodzie ze sobą, Podnieś głowę i Poprawka z matury. "
„Mam sentyment do pachnących papryką i winem Węgier. Przed transformacją, w trudnych czasach, madziarska kuchnia była dla nas jedną z nie wielu stref smacznego jedzenia. Uczyłem się wtedy od węgierskich przyjaciół jak gotować, aby po powrocie do domu zaprosić na pikantny gulasz polskich gości. A coraz liczniejsze zachwyty – jak tyś to zrobił? – skłoniły mnie do napisania książki. Nobel dla papryki nie był zwykłą książką kucharską. Oprócz najważniejszych przepisów napisałem bowiem o węgierskiej sztuce kulinarnej i jej tajnikach dosłownie od kuchni. I o tym za co profesor Albert Szentgyorgyi w 1937 roku jako pierwszy węgierski uczony dostał nagrodę Nobla! No i książka zrobiła karierę, ukazała się w kilku nakładach w ponad 100 tysiącach egzemplarzy! A że madziarska kuchnia ciągle jest pyszna oraz chwalona przez tych, którzy odwiedzają bądź przejeżdżają przez Węgry i tęsknią za tamtymi smakami – wznowienie, a właściwie nowa wersja Nobla dla papryki spełni ich oczekiwania. Dzięki 75 najważniejszym i osobiście sprawdzonym przepisom węgierskich potraw! Od gulaszu po naleśniki Gundela. Jó etvagyat zatem czyli smacznego!” – Tadeusz Olszański
Jest to długa opowieść o dojściu bolszewików do władzy. Poprzedza ją historia Rosji, uwikłanej w Wielką Wojnę, klęski na frontach, które ogół społeczeństwa przyjęło jako największe upokorzenie. To także ukazanie agenturalnej działalność Niemiec przenikającej do najwyższych sfer rządowych, popychających masy przez swoje zaniechania do rewolucji. To wreszcie wskazanie źródeł finansowania partii bolszewików, która bez tak hojnego wsparcia nie dokonałaby z taką zadziwiającą łatwością październikowego zamachu stanu. Kronikarskie ujęcie tematu pozwoli Czytelnikom odtworzyć najpierw wydarzenia lutowej rewolucji, potem okres euforii po jej zwycięstwie, aż do całkowitej beznadziei jaka ogarnęła wszystkie warstwy społeczne nowej republikańskiej Rosji. W syntezie tego okresu nie pominięto wskazania rosnącego wpływu partii bolszewików zwieńczonego bolszewickim zamachem stanu i przejęciem władzy przez Lenina, eliminujących z bezwzględnością pozostałe partie socjalistyczne: mienszewików i eserowców. Całość oparta na materiałach źródłowych znajdujących się w archiwach rosyjskich, udostępnionych przez Borysa Jelcyna oraz pamiętnikach i wspomnieniach Rosjan i Polaków, świadków tamtych wydarzeń, wznowionych w pod koniec ubiegłego wieku.
Drugi tom opowieści o losach czwórki bohaterów Narodzin gniewu. Apogeum II wojny światowej. Ludzie próbują odnaleźć się w świecie, w którym rządzi nazistowski terror, a życie ludzkie wydaję się kruche i niepewne. Czy w czasach zagłady uda się ocalić miłość i przyjaźń? Jak wiele można poświęcić i jak daleko trzeba przesunąć granice moralności, by walczyć z wrogiem? Akcje sabotażu, operacje wywiadowcze, brutalna działalność Gestapo, zdrajcy i szmalcownicy, brawurowe ucieczki, a w tym wszystkim pojedynczy człowiek ze swoimi namiętnościami, wątpliwościami i słabościami, gdzie nic nie jest czarno-białe i oczywiste.
Celebracja miłości i współodczuwania. Susan Verde i Peter H. Reynolds oddają czytelnikom trzecią książką w bestsellerowej serii. Celebrując miłość we wszystkich jej postaciach, zachęcają młodych czytelników, aby spojrzeli do wewnątrz siebie, kiedy będą się bać. Bo miłość pozwala nam działać ze współczuciem i życzliwością, żyć z wdzięcznością i dbać o siebie poprzez praktykowanie miłości do siebie samych. „Pięknie zilustrowana książka. Idealne narzędzie do nauki miłości, empatii i dbania o siebie”– School Library Journal. „Podkreślając tematy dotyczące uważności i emocjonalnej obecności, bohater demonstruje przejawy miłości, od utrzymywania własnego umysłu i ciała w zdrowiu i bezpieczeństwie, po uważne słuchanie innych… Opowieść jest wzbogacona o instruktaż jogi i medytacji, które pomagają w budowaniu relacji opisanych w tekście”– Kirkus Review.
Rok 1944 miał kluczowe znaczenie dla historii powojennej Polski. To wówczas na arenie międzynarodowej rozegrały się wydarzenia, które przypieczętowały zarówno jej przyszłe miejsce w Europie, jak i charakter ustanowionych na jej terytorium rządów. Książka Polska 1944. Perspektywa sojuszników i wrogów jest w całości poświęcona międzynarodowym relacjom politycznym i wpływowi, jaki na nasz kraj mieli ówcześni przedstawiciele państw sojuszniczych, wrogich oraz neutralnych. Celem niniejszej publikacji nie jest uchwycenie perspektywy polskiej, władz na uchodźstwie czy Polskiego Państwa Podziemnego w kraju, lecz zwrócenie uwagi na perspektywę zewnętrzną - tzn. wybranych państw i narodów - w kontekście sytuacji okupowanych jeszcze ziem Rzeczpospolitej. Wyrażamy nadzieję, że książka nie tylko przyczyni się do lepszego zrozumienia niuansów stosunków międzynarodowych schyłku II wojny światowej, lecz także będzie stanowić inspirację do dalszych badań, szczególnie tematów, które nie zostały szerzej poruszone w ramach tego opracowania. Ze Wstępu
Jakie reguły rządzą rywalizacją między mocarstwami? Jakie strategie stosują państwa w walce o potęgę? Kiedy rywalizacja międzynarodowa prowadzi do wojen? Tragizm polityki mocarstw jest, obok Końca historii Francisa Fukuyamy i Zderzenia cywilizacji Samuela P. Huntingtona, jedną z najważniejszych książek o polityce międzynarodowej napisanych po zakończeniu zimnej wojny. Profesor John J. Mearsheimer, łącząc wyśmienity styl wypowiedzi z klarownością wywodów, zmysł teoretyczny z wnikliwą analizą historyczną, krok po kroku objaśnia mechanizmy rywalizacji między państwami, znaczenie potęgi, przyczyny wojen i wiele innych zagadnień. Podważa dominujące po 1989 roku idealistyczne wyobrażenia i przesadnie optymistyczne prognozy, a trafnością swoich sądów jak mało kto dowodzi, że teoria stosunków międzynarodowych może nam nie tylko powiedzieć wiele o przeszłości, ale być także użytecznym narzędziem wyjaśniania teraźniejszości i prognozowania przyszłości. John J. Mearsheimer – amerykański politolog, profesor Uniwersytetu w Chicago, zaliczany do czołowych przedstawicieli nurtu realistycznego w teorii stosunków międzynarodowych. Absolwent Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point. Współpracował z Brookings Institution, Center for International Affairs na Uniwersytecie Harvarda, Council on Foreign Relations. Autor The Tragedy of Great Power Politics (2001), współautor The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy (2007) – książki, która znalazła się na liście bestsellerów „New York Times”.
Dwadzieścia reportaży pokazujących dramat Powstania Warszawskiego przez pryzmat losów pojedynczych osób. Suma tych zdarzeń to ciąg epizodów historycznych, które ukazują dramaturgię walk Powstańców z okupantem niemieckim. To opowieść o ludziach w różnym wieku, którzy za cenę życia walczyli o wolność i niepodległość swojej Ojczyzny.
Dlaczego cesarze rzymscy nosili purpurę? Który barwnik robi się z rozgniecionych chrząszczy Dlaczego rzekę Chicago zabarwia się na zielono? Każdy odcień, od cynobru po grynszpan, opowiada własną historię. Weź udział w barwnej podróży i odkryj, jaką rolę kolory odegrały w dziejach. Clive Gifford to nagradzany pisarz z doświadczeniem dziennikarskim specjalizujący się w publikacjach dla dzieci – zarówno w powieściach, jak i literaturze faktu. Jego książkę Eye Benders (Ivy Press) uhonorowano w 2014 roku Royal Society Young People’s Book Prize. Autor otrzymał również m.in. School Library Association’s Information Book Award i był nominowany do Blue Peter Book Award. Marc-Etienne Peintre urodził się w Troyes we Francji. Studiował ilustrację w szkole Émile’a Cohla w Lyonie, a następnie przeprowadził się do Paryża, gdzie pracuje jako ilustrator czasopism i książek obrazkowych. Posługuje się zabawnym i niekonwencjonalnym stylem, w znacznej mierze wykorzystującym barwy i faktury.
Bohaterami są generałowie: Michał Tokarzewski-Karaszewicz, Kazimierz Sosnkowski, Stefan Rowecki, Tadeusz Komorowski i Leopold Okulicki. Poznajemy ich biografie, różne drogi służby i walki o wolność Ojczyzny. Najwięcej uwagi Autor poświęca tym latom, kiedy ukryci pod pseudonimami, ofiarnie walczyli i stali się symbolem nadziei, że Polska powstanie, by żyć!.
Armia Krajowa była fenomenem w skali Europy. Stanowiła zbroje ramię, realizując cele wojskowe: walkę, dywersję, wywiad, szkolenie wojskowe, obronę ludności cywilnej. Prowadziła nierówny bohaterski bój z najeźdźcą niemieckim o wolną i demokratyczną Polskę.