Do cna

Detektyw Jakub Sobieski otrzymuje zlecenie odnalezienia zaginionego syna wpływowej księżnej Grażyny Stadnickiej. Kobieta nie ma zamiaru angażować władz, gdyż Anton miał dość niespotykaną fantazję. Z pozoru błacha sprawa przybiera niespodziewany obrót, gdy w parku zostaje odnaleziona reklamówka pełna ugotowanych ludzkich kości.

Czy odnalezione szczątki należą do chłopaka? A może do jego ojca z którym również od kilku dni nie ma kontaktu?

Katarzyna Bonda zaserwowała makabryczne menu, szczególnie dla wielbicieli mocnych wrażeń. Wytworna karta dań dopracowana w najmniejszym szczególe, gwarantuje szereg doznań od subtelnej ironii po odruch wymiotny.

Pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, trzymającą w napięciu aż do samego końca. Doprawiona nutką grozy, niepokoju, a także ciekawości, co do dalszego rozwoju wypadków. Nie dziwi mnie jeśli po tej sprawie detektyw Sobieski wybierze się na półroczny urlop. To mroczna książka, która przeszywa do cna. Autorka w soczysty sposób oddaje grozę sytuacji i z wielką wprawą ukazuje drugie oblicze człowieka, ciemne strony jego natury i chore fantazje.

Ta historia nie jest dla ludzi o słabych nerwach! … i żołądkach.

Poplątana w swojej zawiłości i intrydze, niczym pajęcza sieć, po której autorka, niczym pająk nas prowadzi.

„Do cna” to trzeci tom serii kompilującej mocne doznania, dosadną fabułę i intrygę, od której nie sposób jest odejść aż do ostatnich stron.

W Żyrardowie dochodzi do tajemniczego zaginięcia syna księżne. Pani Stadnicka nie chce mieszać w to organów władzy ze względu na nietypowe upodobania syna, czyli nietypową obsesję na punkcie bycia zjedzonym, dlatego do jego odnalezienia wynajmuje detektywa Sobieskiego. Wkrótce w parku w tajemniczych okolicznościach zostaje znaleziona reklamówka z ludzkimi kośćmi.

To następna historia spod pióra autorki, którą nasączono nietuzinkową przemocą, ale tym razem także świadomie przekraczającą ramy odczuwalnego obrzydzenia, dlatego ważne jest aby osoby czytające miały mocne żołądki ;)

„Do cna” – pozycja swoim wymownym tytułem pokazuje nieobliczalne ludzkie żądze krążące wokół kanibalizmu. Nie da się ukryć, że właśnie taką nietypową tematyką wznieca ekscytację – w końcu właśnie te emocje prowokują do eksploracji książek tego gatunku.

To tytuł, w którego sidła zwabiani są wielbiciele gatunku, a także idealny do zaabsorbowania przez ludzi zazwyczaj omijających przyjemności okrucieństwa kryminałów. Za to jedno jest pewne – główny bohater stanie oko w oko z mroczną stroną człowieka i ugrzęźnie w nich…

Do cna.

Miałam już przyjemność poznać pióro autorki. Bardzo przypadło mi do gustu, byłam ciekawa dalszych losów detektywa Sobieskiego i kolejnej zagadki, którą przyjdzie mu rozwikłać.

Jakub Sobieski dostaje kolejne zlecenie. Tym razem jest tak nietypowe, że aż trudno uwierzyć, aby to co mówiła nowa klientka było prawdziwe. Otóż poszukiwany mężczyzna, Anton Stadnicki zaginął kilka dni temu. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie jego nietypowe fantazje. Mężczyzna pragnął być zjedzony. To co detektyw mógłby uznać za fanaberie zamożnej, ekscentrycznej rodzinki nabiera innego kształtu, gdy w pobliskim parku zostają odkryte ludzkie kości i to dokładnie, niemal z pietyzmem oczyszczone. Sobieski musi się zmierzyć z mrocznym śledztwem, w którym nic nie jest oczywiste, a to co wydaje się sennym koszmarem jest rzeczywistością.

To nie jest książka, którą będziecie w stanie czytać podczas posiłku. Historia jest mroczna i brutalna, wciąga od pierwszej strony. Wątek prywatnego życia głównego bohatera i jego relacji z współpracownikami urozmaica lekturę. Autorka tak genialnie prowadziła fabułę, że bez problemu wczuwałam się w klimat powieści i niestety, nic przez gardło nie chciało mi przejść. Mroczna historia i tematyka kanibalizmu, zostały genialnie oddane. Ciekawość kim jest tajemniczy morderca powodowała, że nie byłam w stanie odłożyć tej książki na półkę. Czytało się ją niezwykle szybko, zwłaszcza, że zwroty akcji intrygowały. Narracja jest trzecioosobowa, co pozwala nam spojrzeć na wszystko z szerokiej perspektywy, ale nawet na krok nie zbliżyło mnie to do odgadnięcia winowajcy. Bohaterowie, ich psychika, zostali świetnie wykreowani. Rodzinne sekrety, mataczenie, mijanie się z prawdą, wprowadzały aurę tajemniczości i jeszcze większą chęć odkrycia prawdy. Makabryczne fascynacje, dewiacje tak wyrafinowane, że włos się jeży na głowie? To uczta dla fanów thrillerów - którą pochłania się do tytułowego "cna". Polecam

Lubicie historie kryminalne napisane przez mistrzynię tej kategorii?

Tym razem autorka wymyśliła odrażającą i przerażającą fabułę, a ja nie mogłam od niej oderwać się dopóki nie poznałam rozwiązania śledztwa prowadzonego przez detektywa Jakuba Sobieskiego.

Grażyna Światłopełk - Stadnicka zleca detektywowi odnalezienie jej syna, który zaginął kilka dni temu. Ślad po młodym mężczyźnie urywa się w Żyrardowie. Detektyw szybko orientuje się, że rodzina Stadnickich skrywa wiele mrocznych tajemnic. Anton Stadnicki ma nietypowe i chore fantazje. Otóż pragnął być zjedzony!

Sobieski uważa, że są to fanaberie chłopaka z bogatego domu. Wszystko zmienia się, kiedy w parku Dittricha zostają znalezione ludzkie kości w reklamówce. Jak się okazuje wcześniej ugotowane i przyprawione jakby ktoś ugotował na nich rosół

Czy w Żyrardowie grasuje wyrachowany i niebezpieczny psychopata?

Czy Sobieski odkryje prawdę?

Przekonajcie się sami.

Jak ja uwielbiam takie mroczne i chore klimaty w książkach. Świetna fabuła.

"Do cna" to trzecia część serii z detektywem Sobieskim. Tym razem trafia się detektywowi zagmatwana zagadka kryminalna, która nie będzie łatwa do rozwiązania. Otóż będzie miał do czynienia z kanibalizmem, a psychopata wciąż poluje na nowe ofiary.

Autorka genialnie manipuluje czytelnikiem, trzyma w napięciu i podsyła mylne tropy. Mroczna intryga, kłamstwa, tajemnice i gęstniejąca atmosfera nie pozwolą odłożyć tej książki. Znakomicie wykreowani bohaterowie oraz sylwetka psychologiczna psychopaty, a jego przepisy kulinarne totalnie Was zniesmaczą. Ostrzegam, że to jest książka dla ludzi o mocnych nerwach. Będzie mrocznie, obrzydliwie i wstrząsająco.

Fani autorki będą usatysfakcjonowani lekturą. Jestem zachwycona i z niecierpliwością będę czekała na kolejny tom.

Na co macie dzisiaj ochotę: stek, żeberka w miodzie, móżdżek w burakach, jajka w sosie chrzanowym z żurawiną, ramen z oczu na ostro? Przepisy na te dania znajdziecie w najnowszej książce Katarzyny Bondy, ale uważajcie, zawierają trudno dostępne składniki?

Z pewnością można stwierdzić, że autorka zaserwowała czytelnikom niezłą ucztę, można by rzec wyborną i jakże smakowitą, ale również ostrą i solidnie doprawioną brutalnością.

W Żyrardowie grasuje psychopata, a w miejscowym parku porzucono reklamówkę z ludzkimi kośćmi, to nie koniec atrakcji. Anton Stadnicki znika bez śladu, jego matka prosi detektywa Jakuba Sobieskiego o pomoc w odnalezieniu syna. Chłopak to lekko mówiąc dziwna osobistość, jednym z jego pragnień jest to, aby został zjedzony?

Kłamstwo goni kłamstwo, a intrygi, tajemnice i układy to chleb powszedni tej historii. Sobieski mimo trudności brnie do przodu, a ofiar jest coraz więcej, czy w końcu uda mu się rozwikłać tę okrutną, nieludzką, potworną, krwiożerczą sprawę?

Przygotujcie się na solidną dawkę wrażeń, choć może to za mało powiedziane, bo nikt nie chciałby stać się celem kanibala. Momentami czułam niesmak, ale nie z powodu tego, że książka była zła, co to to nie! Uważam, że to jedna z najlepszych książek autorki, choć przewracając kolejne strony czułam coraz większy niepokój i momentami? powiedzmy to śmiało? obrzydzenie - umówmy się, sami tak byście zareagowali czytając o ludzkich kościach przyprawionych, ugotowanych i jeszcze pachnących rosołem.

Atmosferę podkręcało poprowadzenie fabuły, autorka doskonale potrafi wodzić czytelnika za nos. Do samego końca nawet przez myśl mi nie przeszło , że takie może być rozwiązanie, czy spektakularne? hmmm w sumie trudno stwierdzić, ale tak pokręcone, że jest w pełni usatysfakcjonowana. Nic Wam nie zdradzę, sami przenieście się do Żyrardowa i okolic, gdzie grasuje zwyrodnialec. Macie na to odwagę?

"Do Cna" to już trzecia część przygód z detektywem Jakubem Sobieskim i jeśli zastanawialiście się co jeszcze autorka może wymyślić to powiem Wam, że nawymyślała całkiem dużo i tematyką przeszła samą siebie! To naprawdę mocny kryminał!

Dopiero co Kubuś otwiera agencję detektywistyczną, a autorka taką przerażającą sprawę rzuca mu pod nogi. Można się o nią przewrócić. Można nią zaszokować. Można przerazić. Zarabiać jednak trzeba, więc Sobieski będzie miał nie lada orzech do zgryzienia! Bonda zaprasza bowiem na kryminalną...ucztę

Poszukiwania zaginonego syna zleceniodawczyni nie idą jednak Kubusiowi dobrze...tym bardziej, że sam zaginiony był jakiś dziwny, nie pasował do rówieśników i "marzył od dziecka o pieczeni z dorodnych białych brunetek". Gdy więc w żyrardowskim parku zostają znalezione ludzkie kości ze śladami po gotowaniu na nich rosołu sprawa przybiera zupełnie inny obrót...

Morderca kanibal? Już te dwa słowa brzmią strasznie!? W tej powieści jednak nie tylko to nas szokuje. Szokująca jest zmowa żyrardowskiej elity oraz to czego nie są oni w stanie poświęcić w obawie przed degradacją pozycji społecznej. W niemałe zaskoczenie wprawia też zachowanie mieszkańców, którzy robią sobie wycieczki do miejsca domniemanej zbrodni. Zdjęcie na pamiątkę. Czy to nie wydaje się Wam znajome? Takie zachowania, gdzie wszystko zaczyna się od wyciągnięcia telefonu, nagrania... Dziś każdy chce być dziennikarzem i policjantem. Świat zwariował...

Katarzyna Bonda w swoich książkach potrafi uchwycić nasze polskie bolączki społeczne i irracjonalne zachowania, a poprzez swoich bohaterów dać nam pstryczka w nos. Obraz naszego społeczeństwa nie jest dla nas przyjemny, ale niestety prawdziwy...

Autorka nie stroni od mocnych tematów, a ta książka jest chyba najmocniejszą z jej książek przeze mnie przeczytanych. I choć mam małe zastrzeżenia co do początku tej powieści, a konkretnie dialogów, które przypominały grę w ping ponga to później nie mogłam się od niej oderwać! W niemałą konsternację wprowadza mnie jednak zakończenie oraz postać zleceniodawczyni... Rany! Czy tacy ludzie istnieją w rzeczywistości?! Postaci mordercy nigdy bym się nie domyśliła! Wolałabym aby to był ktoś inny. Bardziej bym to rozumiała... Książki Bondy biorę jednak w ciemno! Ten styl pisania jest niesamowicie wciągający

Z Jakubem Sobieskim bardzo się polubiłam i mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy. Szarmancki, poczciwy, po przejściach, ale jakoś tak zawsze wiatr w oczy mu wieje...jak tu go nie lubić?!

"Spowite mrokiem miasto budzi zwierzęce instynkty" - "Do cna".

Jakub Sobieski powraca! Już po raz trzeci! Znów nie będzie łatwo rozwiązać kolejnej zagadki.

Zwykłe śledztwo przeciw grasującym psychopacie zabijającym kolejne osoby. Nic nie wydaje się w tym śledztwie by odkryć coś więcej. Potem pojawia się zaginięcie chłopaka Antona Stadnickiego. To też miała być zwykła sprawa, ale później rodzina chłopaka pokazuje coraz bardziej skrywane sekrety. Aż dochodzi do wstrząsu - ludzkie kości ugotowane i przyprawione jakby ktoś tworzył wytworne danie położone w uliczkach miasta jakby niby nic.

Jakub kolejny raz pokazał, że jego oczy i uszy - widzą i wszystko słyszą. A jego kontakty i sama jego intuicja jest ogromna.

Co mogę o tej książce powiedzieć? Znów nie zawiódł mnie styl Autorki. To już nie odłączy element każdej książki spod pióra Katarzyny Bondy.

Znów mamy do czynienia z Jakubem nie zawodnym detektywie, który już nie jedno przeżył. Na swojej drodze spotka wielu bohaterów, lecz nie jeden będzie w kręgu podejrzanych detektywa.

A sam psychopata? Opis z tyłu okładki ma rację jest on jak chory szaleniec grasujący po mieście w poszukiwaniu ofiary. Lubię w książkach takie zagadkowe czarne charaktery. I to jak trudno do nich dojść. To może być każdy. Osoba, którą minie Jakub na ulicy, facet w barze, kręcący się na osiedlu chłopczyna. Każdy, ale nikt nie przyzna się do swoich czynów.

Zaczyna się gra, ale kto okaże się w tym wypadku lepszy? Psychopata czy niezastąpiony Jakub?

Oplatająca siecią intrygującej, złożonej zagadki kryminalnej. Oblepiająca myśli grozą, mającą źródło w fascynacji spaczonymi praktykami. Wywołująca autentyczne mdłości w obliczu fabularnego splotu zdarzeń.

„Do cna” to trzeci tom serii kompilującej mocne doznania literackie, dosadną kreację i frapującą intrygę, która trzyma w uścisku napięcia do ostatnich stron. To następna historia spod pióra autorki, którą nasączono nietuzinkowym bestialstwem, ale tym razem także świadomie przekraczającym ramy odczuwalnego obrzydzenia – z pewnością nie jest to kompozycja dla czytelników o słabych żołądkach! Z intencjonalną brawurą, Katarzyna Bonda obnaża wynaturzoną psychikę ludzką, eksponując odstręczające, wręcz naznaczone odpychającym wydźwiękiem, upodobania. To obrazowo oddana jawna makabra, której wymowna potworność przeraża w intensyfikowanej formie meandrami powiązań, całunem okrywających zatrważającą prawdę. Na fundamencie osobliwych morderstw, autorka tworzy istne widowisko ekscentrycznego przekroju osobowości – spowitych kompromitującymi sekretami, nieoczywistych, enigmatycznych i barwnie nakreślonych. Wyzuty z banalności kolaż zbrodni, napawający realnym wstrętem, doświadcza esencjonalnymi emocjami, które prowadzą do swoistego uzależnienia z precyzją skrojonymi, kolejnymi rozdziałami. Mroczne instynkty przenikane kuriozalnymi fantazjami, osnuwa płótno utkane z chorobliwego szaleństwa, którego nici strzępią się, dosięgając niewielkiego, ale pełnego układów Żyrardowa. Ewidentnie nie jest to fabuła, która przyciąga naszkicowanym tłem. Tutaj solidne podłoże stanowi nieokiełznany lęk, który niewątpliwie z bezwzględnością objawia swoje oblicze, przy czym jednocześnie udziela się też odbiorcy. Otumaniająca atmosfera niepokoju przybiera postać permanentnego towarzysza, której obcy jest obyczajowy charakter. Tym samy mocny akcent położono na kryminalną istotę „Do cna” – pozycji wymownym tytułem portretującej nieobliczalne ludzkie żądze, oscylujące wokół konsumpcji ludzkiego mięsa. Co więcej, nie da się ukryć, że właśnie tą nietypową tematyką wznieca ekscytację. Z odrazą wkracza się w wir oburzających eksperiencji, paralelnie odczuwając działające na zmysły podekscytowanie, potęgowane przenikającą do krwi adrenaliną – w końcu właśnie te emocje prowokują do eksploracji książek tego gatunku. Katarzyna Bonda zbudowała następną fabułę z finezją angażującą w zawiłą treść, która w połączeniu z jaskrawą ironią, aranżuje literacki pokaz, bogaty w detale i ekspresyjność, od którego mimo obmierzłych scenerii trudno odwrócić wzrok. Niezaprzeczalnie to tytuł, który omami sidłami zaabsorbowanych wielbicieli gatunku, a zapewne skusi również czytelników z niepewnością wkraczających w świat surowego okrucieństwa. Jedno jest pewne – Jakub Sobieski stanie oko w oko z ludzką podłością i brakiem skrupułów. I ugrzęźnie w nich. Do cna.

Tej książki totalnie nie mogłam się doczekać jak tylko dowiedziałam się co będzie motywem przewodnim książki.

Czy może być coś bardziej przerażającego, a jednocześnie zaskakująco porywającego jak jedzenie ludzkiego mięsa?

Bonda rzuca na ruszt temat kanibalizmu!

Jak się potoczą losy detektywa Sobieskiego i nader ekscentrycznych mieszkańców Żyrardowa?

Czy uda im się w porę rozwikłać sieć tajemnic i dobrze skrywanych sekretów?

Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony co uważam za duży atut! Czytając możemy się dowiedzieć również o innych psychopatycznych ludożercach jak choćby Karl Denke. Jedyne czego mi brakowało to chyba ciut mocniejszego ugryzienia samego tematu kanibalizmu. I to do tego stopnia abym patrząc na steki, które swoją drogą uwielbiam, miała odruch wymiotny.

Nie mniej jednak książkę polecam bardzo mocno!

Anton Stadnicki od kilku dni milczy, a jego ślad urywa się w Żyrardowie. Zaniepokojona matka zleca jego odnalezienie Jakubowi Sobieskiemu.

Detektyw szybko orientuje się, że rodzina Stadnickich ma wiele mrocznych tajemnic.

Najpilniej strzeżoną zaś jest ta Antona, który pragnie...być zjedzonym.

Sobieski powątpiewa w to, że ktoś może mieć takie chore pragnienia, dopóki przypadkowa para nie znajduje reklamówek z ugotowanymi, ludzkimi kośćmi.

Teraz już nikt nie ma wątpliwości, że w okolicy krąży wyrachowany i diabelnie niebezpieczny morderca, który wkrótce znów wyrusza na łowy.

Naszego detektywa zaczyna oplatać sieć intryg, kłamstw i układów stworzonych przez ludzi, którzy zrobią wszystko, aby na jaw nie wyszła prawda o ich dewiacjach.

Każdy bowiem chce konsumować, ale nikt nie chce za to zapłacić.

Jak potoczy się śledztwo?

Czy Jakubowi uda się wytropić miłośnika ludzkiego mięsa?

Tego dowiecie się z książki.

Moim zdaniem jest to najmocniejsza i najbardziej wstrząsająca część tej serii, która w okrutny sposób obnaża najmroczniejsze zakamarki ludzkiego umysłu. Która jawnie opisuje bestialstwo i małomiasteczkową zmowę milczenia, gdzie układy mają większą wartość niż życie.

Wszystko to czyta się jednym tchem, bo autorka potrafi bawić się czytelnikiem.

Doskonale kluczy, kręci, prowadzi naprzód, cofa, szokuje, by na koniec, niczym wytrawny szef kuchni, zaserwować nam najlepszego steka w mieście.

Krwistego steka.

Dla mnie, po Żywiołach Saszy, jest to druga ulubiona seria, dlatego ogromnie polecam!

"Do cna" to trzeci tom serii z Jakubem Sobieskim w roli głównej i ja, przy mojej dziwnej relacji z Katarzyną Bondą, szczerze powiem, że ucieszyłam się z informacji o zapowiedzi tej książki. Czemu nasza relacja jest dziwna? Często wspominam, że pokochałam kryminały zaczytując się w "Pochłaniaczu" właśnie tej autorki, później zaliczyłam spadek, bo kolejne części opowieści o Saszy Załuskiej były dla mnie nie do przebrnięcia i mam tak z każdą serią od Bondy. W tym przypadku było dokładnie tak samo. "O włos" weszła jak w masło, nie mogłam się od niej oderwać, zachwalałam, że w końcu Kasia nie pcha niezliczonej ilości tekstu, jest mniej stron, ale czyta się o wiele lepiej, jest więcej napięcia, nie ciągnie się fabuła.

Później przeczytałam "Ze złości", która miała wyższe oceny niż tom pierwszy, a dla mnie była totalnie bezpłciowa. Nie działo się nic zaskakującego, nie było zwrotów akcji, a całość dość przewidywalna i przez to, według mnie, zwyczajnie nudna.

Aż przyszła do mnie "Do cna" i tutaj byłam na nią nastawiona sceptycznie. Natomiast w środku opowieść kręci się wokół motywu, który bardzo lubię, czyli... jedzenia ludzkiego mięsa. Zawsze mnie fascynują tego typu książki bez względu na to czy są to thriller, czy kryminały. Dlatego miałam nadzieję, że będzie też ciekawie.

No właśnie, o jedzeniu tu mowa. A właściwie o jednym z bohaterów książki, który miał takie małe marzenie... chciał być zjedzony. I kiedy nagle chłopak znika, jego matka za wszelką cenę nie chce tego zgłosić na policję, bo obawia się, że młody mógł coś wymyślić. Dlatego trafia do Sobieskiego. Jak się okazuje, w jednym z parków zostają znalezione ugotowane ludzkie kości. Mamy więc i mordercę, kanibala. Czyżby zniknięcie młodego mężczyzny miało z tym coś wspólnego?

Do tego wszystkiego dochodzą skomplikowane relacje rodzinne, mnóstwo tajemnic, a całość okraszona została... trupami. Bo to właśnie ciał zaczyna przybywać, a sprawa się przez to komplikuje.

Motyw, po jaki sięgnęła Katarzyna Bonda, to w zasadzie nic nowego. Dlatego, oczekiwałam, że jeśli się za coś takiego zabiera, to będzie to zrobione z przytupem i w zasadzie, muszę przyznać, że udało się jej stworzyć ciekawą opowieść. Co prawda, nie ma w niej nic szokującego ani nowego, bo to wszystko już było i jeśli ktoś często sięga po kryminały czy thrillery z krwawymi zbrodniami w tle, to jest na nie uodporniony na tyle, że aby powiedzieć, że coś jest faktycznie mocne, musi wnieść jakiś powiew świeżości. Tu tego nie ma. Nie jest to jednak powód, dla którego tę książkę czytałoby się źle.

Faktycznie czuć wręcz w powietrzu, że aż jest gęsto, a wyobraźnia podsuwa ciekawe obrazy i można poczuć zapach rosołu z ludzkich kości, choć w życiu się go nie wąchało. Za to ogromny plus i za zagłębienie się w rodzinę, kłamstwa, tajemnice. Tutaj też nie zostało to potraktowane jako wątek, który jest na doczepkę, tylko faktycznie czytelnik może wejść z przysłowiowymi butami w życie bohaterów.

Całość to czytadło, po które wiele osób sięgnie i zdecydowanie mogę przyznać, że to jest ta książka, która w dorobku Bondy mi się podobała i wręcz powiedziałabym, że to jedna z jej ciekawszych, ale nie oczekiwałabym tego, że nie będzie się dało przy niej jeść, a obrzydzenie sprawi, że kolacja zostanie na stole, bo nawet po odłożeniu książki mięso będzie wyglądać nieco dziwniej. Niestety, bo chciałabym aby była to powieść szokująca i brutalna.

Akcja książki toczy się w Warszawie gdzie do detektywa, Jakuba Sobieskiego przychodzi Stadnicka prosząc go, by odnalazł jej zaginionego syna, Antoniego. Tylko dlaczego nie chce z tym iść na policję? Jak się później okazuj chłopak miał wyjątkowe marzenie. Chciał byś zjedzony. Tomasz, to głowa rodziny, która skrywa wiele tajemnic. Bez wątpienia jest to dość ciekawa rodzina.

Kuba z dużą ostrożnością podchodzi do informacji o mordercy, którzy lubi potrawki z ludzkiego mięsa. Do czasu, aż pewnego dnia w parku zostaje odnaleziony worek z kośćmi pachnącymi jeszcze rosołem. Teraz już nikt nie ma wątpliwości, że po mieście grasuje ludożerca, i że będą na pewno kolejne ofiary.

Trzeba przyznać, że najnowsza książka pani Bondy to dość specyficzny kryminał. Mroczny, odrażający, trzymający w napięciu, ale również mający coś w sobie, że chce się czytać dalej i jak najszybciej poznać zakończenie.

„Do cna” to już trzecia części serii, w której głównym bohaterem jest detektyw Jakub Sobieski. Postać tę bardzo polubiłam, ze względu na to jak pracuje, ale również za specyficzne poczucie humoru. Akcja książki jest bardzo dynamiczna. Ciągle coś się dzieje i na jaw wychodzą kolejne tajemnice. Kryminał ten posiada wszystkie cechy charakterystyczne dla tego gatunku. Wciąga już od pierwszych stron i trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Dodatkowo jest mroczny i zaskakujący. Ciekawym zabiegiem są tutaj również listy, a raczej przepisy na kolejne potrawy od pana K. Kim on jest?

Jeśli lubicie kryminały oraz nie boicie się sięgnąć po książki, która posiadą trochę niesmaczne sceny, to bardzo polecam „Do cna”. Myślę, że fani tego gatunku nie rozczarują się.

Jak ja długo czekałam.

Na książkę, która mnie porwie. Która nie tylko będzie dobrą książką, ale będzie miała w sobie pierwiastek, który mnie zaskoczy. I to jest właśnie najnowszy tom serii z Jakubem Sobieskim - „ Do cna ” autorstwa Katarzyny Bondy. Zdecydowanie to najlepsza część z dotychczas wydanych. Jeśli tak, jak ja, poszukujecie w kryminałach czegoś zaskakującego, czegoś, co da Wam przysłowiowego kopa, to jest właśnie ta pozycja. Choć nie polecam osobom o wrażliwych żołądkach. I lepiej nie czytać jej po obiedzie. Ani przed.

„ Chociaż tak naprawdę wiedział, że jest zepsutym do cna diabłem, i czuł, że to uzależnienie od władzy prowadzi go prosto na skraj szaleństwa, nie zamierzał z niej rezygnować. ”.

Kanibalizm. Dla większości z nas pojęcie abstrakcyjne, wzbudzające silne emocje. Na tym motywie opiera się historia, którą serwuje nam Autorka. Jest mocno. Ale też mrocznie. Zawile. Tajemniczo. Coś dzieje się po coś. Nie ma tutaj zbędnych słów. Tropy, ślady, wskazówki. Więcej tropów. Polecam się skupić, bo Autorka nie ułatwia czytelnikowi sprawy.

Ludzka psychika chyba nigdy nie przestanie zaskakiwać. Mnie zawsze intrygował człowiek i psychologiczne interpretacje jego tożsamości. „ Do cna ” to portret ludzkiego szaleństwa. Ludzkich pragnień. Tych mrocznych. Przerażających. Tkwiących w najgłębszych zakamarkach ludzkiej duszy. Te pragnienia nie są „ normalne ”. Ktoś ma ochotę ludzkie mięso zjeść, ktoś zjedzony chce być. Te żądze nie biorą się znikąd. Mają podłoże w psychice, często w dzieciństwie, w obrazach z przeszłości. One dojrzewają z czasem. Rodzą się, dojrzewają, a potem muszą być uwolnione.

Głodni wrażeń, czytajcie. Nie zawiedziecie się.