Demokracja z każdej strony

Teksty tu publikowane ukazały się na przestrzeni lat 2020?2021 w piśmie ?Kurier WNET?. Tematyka w nich podjęta inspirowana była przez wydarzenia na arenie życia publicznego, głównie w Polsce. Tytuł całości może zaskakiwać, wyraża bowiem pewną symbolikę charakterystyczną dla obecnej rzeczywistości. Obserwujemy w niej działania sprzeciwiające się zdrowemu rozsądkowi, co wyklucza obecność ratio, a otwiera drogę dla emocji. Mamy tego rodzaju zbiorowe reakcje, które nie mają pokrycia w faktach obiektywnych, a czerpią energię z haseł bez pokrycia. Takim hasłem jest np. zawołanie ?ulica i zagranica?, rozumiane jako sposób wymuszenia decyzji czy koncesji. Jest to wprost przeciwne temu, co nazywamy demokracją, a wykorzystywane przez takie organizacje jak KOD, mający rzekomo zadanie obrony tejże demokracji. Z demokracją nie ma to nic wspólnego, gdyż jest to zaledwie interes grupowy, niekiedy zresztą z zapleczem mikroskopijnym. Ze Wstępu

Tom Powroty minionego czasu. Zagnieżdżone w pamięci stanowi zapis wspomnień księdza profesora Zygmunta Zielińskiego. Ten wybitny historyk dzieli się z czytelnikiem refleksjami dotyczącymi okresu od drugiej wojny światowej do współczesności. Autor opisuje m.in. swój pobyt w seminarium duchownym, próbę werbunku przez UB, posługę kapłańską czy wieloletnią pracę na KUL. Wspomnienia ks. Zielińskiego zostały poprzedzone wstępem i opatrzone aparatem naukowym przygotowanym przez Rafała Łatkę. Publikacja powstała w ramach centralnego projektu badawczego IPN ?Władze komunistyczne wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944?1989?.

Studia zawarte w tej książce koncentrują się na człowieku obecnym w ramach określonych społeczności, w zasadzie na przestrzeni jednej epoki, ale pod kątem tak czy inaczej realizującej się misji Kościoła katolickiego, powszechnego i polskiego. Tego Kościoła, który nie rządzi, choć niejednokrotnie jest o to pomawiany, Kościoła, który uczy, czerpiąc z Objawienia i z własnych doświadczeń nabytych na przestrzeni dwóch tysiącleci. Żadna inna instytucja nie ma podobnego fundamentu. Kościół, jak się przekonamy z lektury książki, był raz na wozie, raz pod wozem. Można to uznać za jego znak rozpoznawczy na przestrzeni całej jego historii, także tej dokonującej się na naszych oczach i z naszym udziałem. W takiej postaci staramy się go ukazać, bez upiększeń i retuszów. Otoczka tej historii stricte kościelnej to całe dzieje Narodu, państwa, zmieniająca się rzeczywistość, na ogół ograniczona do XX wieku. Migawki z pontyfikatu Jana Pawła II nie przeczą temu, wszak XXI wiek zaledwie się rozpoczął, kiedy jego pasterzowanie dobiegło końca. [...] Lektura książki sprowokuje zapewne szereg pytań. I tak być powinno, gdyż przeszłość tutaj naszkicowana jest znacznie bogatsza aniżeli mniej lub bardziej wyrywkowo potraktowane fragmenty wydarzeń i problemów. Obok sukcesów pokazano sporo bolączek. Co tu przeważa? To jedno z pytań. Oby było ich jak najwięcej. Podobnie jak trafnych odpowiedzi.