Dama ciężkich obyczajów

"Dama ciężkich obyczajów", to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, choć z pewnością nie ostatnie. Książka, która zachęciła mnie intrygującym tytułem i ciekawym opisem.

Lidka, to młoda, pewna siebie kobieta, która jednak nie ma zbyt wiele szczęścia w miłości. W niedoli codzienności towarzyszy jej kuzynka Iwonka i ciocia Czesia. Lidka zaczyna w swym życiu czuć się samotna, rozwija się zawodowo, jest wiolonczelistką, która jest świetna w swoim fachu i w rozwijaniu kariery nabiera rozpędu, jednak samotność w życiu prywatnym daje się jej we znaki i postanawia dać sobie wyzwanie, aby zagadać do totalnie obcych i przypadkowych facetów. Właśnie w ten sposób poznaje Wiśnię, który początkowo utalentowaną wiolonczelistkę bierze za... prostytutkę. Niemniej jednak sam nie okazuje się być do końca szczerym, gdyż kreuje się na niegrzecznego chłopca, drobnego bandytę, gdy w rzeczywistości jest policjantem! Galimatias, jakich mało!

Do tego wszystkiego Iwonka i jej sercowe problemy z Miśkiem, które sprowadzają się do wagi dziewczyny, z którą od zawsze, niestety bezskutecznie dziewczyna walczy. Najwyższa pora skutecznie się za to zabrać, postanawia Lidka i rozpoczyna wraz z ciocią realizować cel odchudzania Iwonki. Jakby problemów było mało, ciocię Czesię okradają niezidentyfikowani bandyci, których stara się namierzyć komisarz Marchewka. Wszystko szło by zgodnie z planem, gdyby trzy dziewczyny nie postanowił nieco pomóc policji i same zacząć działać. Teraz do wielkiej fali problemów, zbiegów okoliczności i nieporozumień nie brakuje już niczego.

Losy bohaterów mamy możliwość poznawania z perspektyw wszystkich bohaterów, co zdecydowanie ułatwia niejednokrotnie zrozumienie pewnych sytuacji. Choć dla mnie nieco brakowało podziału książki na rozdziały, to przeskoki w narracji były jednak klarowne i zrozumiałe.

Książka jest świetną dawką dobrego humoru, zabawnych zwrotów akcji i śmiesznych sytuacji. Dla mnie również była nieco mało realna, choć bawiłam się przy niej naprawdę bardzo dobrze. Pióro autorki jest bardzo lekkie i przyjemne, co sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko!

Zdecydowanie polecam książkę, która da czytelnikowi wiele powodów do uśmiechu!!!

W komedii kryminalnej prym wiodą panie – wiolonczelistka, kwiaciarka, kucharka, pchając się w paszczę mafiosa z Wiśnią na czele. Pomysłów można im pozazdrościć, ich wcielania w życie i korzystania z okazji tym bardziej. Gdy do tego dodamy rosnącą wprost proporcjonalnie zazdrość Miśka, zakamuflowaną dietę Iwony, kiełkujące uczucie, groźnych panów z bronią w ręku, to robi się wybuchowo i śmiesznie. Nie mogło się obyć bez Marchewki. I do tego koty, ale jakie!

Prosta intryga kryminalna przykuwa uwagę wyboistością drogi do rozwiązania zagadki. Akcja pełna zwrotów ma dobre tempo. Atrakcji wszelkich maści nie brakuje, a gdy styki się zwierają, to nie wiadomo, gdzie oczy podziać, tyle się dzieje. Bohaterki bawią czytelnika i nie tylko jego, w końcu męskie grono bohaterów też ma się czym zachwycać, nawet pani Czesia wpadła komuś w oko, więc jest także romantycznie. Perypetii sporo – w klubie go-go, domu mafiosa, na klatce schodowej oraz… kibelku.

Komedia pomyłek i omyłek, wypadków i przypadków, tekstów i kontekstów, utarczek i przekomarzanek, gierek słownych. Nawet płakałam ze śmiechu przy jednej scenie. Autorka świetnie żongluje słowami, opisuje sytuacje z lekkością, z pewną frywolnością kreuje postaci i relacje między nimi. Sięgając po książkę Marty Obuch, wiem, że relaks mam zapewniony, a na mej twarzy będzie gościł uśmiech.

„Dama ciężkich obyczajów” mimo ciężaru wszelakiego poleca się na każdy dzień. To lekka i zabawna lektura dla każdego, w której troska rodzinna gra pierwsze skrzypce, a świat wiruje wokół rury do pool dance. Rozrywka gwarantowana.

Lidka nie ma szczęścia w miłości. Mimo, iż przyciąga mężczyzn swoją filigranową posturą i wyjątkową uroda to często bywa tak, że jej mocny głos i bezpośredni sposób bycia odstraszają mężczyzn. Postanawia jednak za wszelką cenę znaleźć tego jedynego.

Wiśnia jest policjantem, który słynie ze swoich brutalnych metod śledczych, przez które został wysłany w inne miejsce pracy. Jego bezpośredniość rzadko kiedy podoba się kobietom, zresztą nie ma on zbyt wiele czasu, aby się za nimi uganiać.

Gdy tych dwoje w końcu się spotyka staje się oczywiste, że z połączenia takich temperamentów może wyniknąć niemałe zamieszanie. Po pierwszym spotkaniu, kiedy opierają się jedynie na pozorach, zaczynają w swojej głowie tworzyć obraz tego drugiego, który jednak niewiele ma wspólnego z prawdą. Popadając w niedomówienia zaczynają spotykać się coraz częściej przy okazji prowadzonej przez Wiśnię tajnej akcji. Czy z tej relacji może wyniknąć coś dobrego?

***

Zabawna komedia kryminalna, od której nie sposób się oderwać. Bardzo spodobał mi się sposób przedstawienia głównych bohaterów, którzy stanowią postacie nietuzinkowe i zaskakujące swoim sposobem bycia. Niejednokrotnie podczas tej lektury śmiałam się do rozpuku. Autorka w genialny sposób prowadzi czytelnika przez fabułę sprawiając, że czytanie to czysta przyjemność. Zdecydowanie jest to książka, przy której można oderwać się od codzienności i zaczerpnąć trochę oddechu poprzez śledzenie przygód Wiśni i Lidki.

Historia głównych bohaterów uświadamia czytelnikowi, jak często małe niedomówienie czy ocena kogoś po pozorach poprzez nieszczęśliwy splot zdarzeń, może sprawić, iż ciężko potem dojść do ładu z prawdą. W tej książce napotkamy wiele zabawnych momentów, które poprawią humor każdemu. Ja sięgając po tę pozycję miałam nadzieję na lekką lekturę i muszę przyznać, iż autorka mnie nie zawiodła. Zdecydowanie polecam nie tylko fanom gatunku, ale każdemu kto chce się pośmiać i oderwać chociaż na chwilę od ponurej pogody za oknem.

Komedie kryminalne, tak czy nie?

Swoją przygodę z tym gatunkiem rozpoczęłam od rewelacyjnej serii o Zofii Wilkońskiej Jacka Galińskiego i poprzeczka jest wysoko ustawiona, ale częstochowianka Marta Obuch dorównuje i z ogromną chęcią poznam inne jej opowieści.

„Dama ciężkich obyczajów” wydawnictwa Filia to bardzo zabawna historia trzech kobiet, policjanta pod przykrywką i śląskiej mafii.

Styl jest lekki, jak na komedię przystało, do tego barwny, niekiedy wręcz kwiecisty, ale ten poziom satyry i absurdu jest wskazany. Idealny na lato, wakacje i relaks.

Bohaterowie byli wyraziści i pokochałam ich wszystkich, a to zdarza się bardzo rzadko, każdy tu nadawał charakteru fabule i był potrzebny. Prześmieszne intrygi, cudowni słodko - gorzkie miłosne podchody, no i kryminalne konszachty z gangsterami.

Pokochałam głównych bohaterów, Liliannę i Wiśnię. Ona, delikatnej wiolonczelistka, która w oczach Wiśni jest Blue Velvet czyli prostytutką. On, policjant pod przykrywką udający bandziora, a tak naprawdę wrażliwy i inteligentny mężczyzna.

Ach i ta ich rodząca się relacja, słodko-gorzka, dogryzanie, przekomarzanie się, magnetyzm, ale żadne z nich nie chce się przyznać kim naprawdę jest.

Ale, ale to nie tylko śmiech, znajdziecie tam głębokie przemyślenia egzystencjalne i nie są to żarty. Takie niedomówienie czy też ocenianie z wyglądu zewnętrznego prowadzi do pochopnych wniosków, jak nosisz dres to bandyta, jak stoisz na ulicy i rozglądasz się za mężczyznami to dama lekkich obyczajów, tutaj jest ten śmieszniejszy wątek. Choć brawo dla autorki za przemycenie tych cięższych tematów i zaprezentowanie ich w innej formie, pojawia się motyw akceptacji siebie i stawiania siebie na pierwszym miejscu, jak dla mnie rewelacyjna postać Iwonki, do tego ta jej kryminalna dieta :D ale tego nie zdradzam, bo sami musicie poznać tę historię.

Bardzo dobra komedia kryminalna. Świetna opowieść, genialna fabuła i jeszcze lepsze postacie. Książkę czyta się bardzo szybko, jest bardzo lekka. "Dama ciężkich obyczajów" daje nam dużą dawkę humoru i trzyma w napięciu. Lilianna to wiolonczelistka, która pewnego razu zostaje wzięta za... prostytutkę! Od tego zaczyna się przezabawna seria pomyłek.

Dzisiaj zaprezentuję Wam komedię kryminalną autorki, której twórczość dopiero poznaję, czyli "Damę ciężkich obyczajów" Marty Obuch. Bardzo lubię ten gatunek literacki, ponieważ lubię się pośmiać podczas czytania wciągających książek i tym sposobem miło spędzić czas. Czy tak było też w tym przypadku? Zapraszam na recenzję.

Lilianna jest wrażliwą wiolonczelistką o niewinnym wyglądzie, niestety podczas pewnego nieporozumienia zostaje wzięta za zupełnie kogoś innego... Policjant Witek, zwany przez wszystkich Wiśnia, jest święcie przekonany, że dziewczyna jest prostytutką, mimo że nie wygląda na nią. Ona z kolei myśli, że Wiśnia jest łobuzem i bandytą, jednak on czasami w ogóle go nie przypomina. Oboje ukrywają przed sobą swoje prawdziwe zawody, z początku mają z tego niezły ubaw, jednak sytuacja ta trochę się komplikuje, ponieważ ci dwoje zbliżają się do siebie i zrodzi się między nimi nie tylko przyjaźń... W międzyczasie do cioci Lidki włamują się złodzieje, którzy kradną jej oszczędności. Do czego będzie zdolna ciocia wraz ze swoimi dwiema siostrzenicami, aby odzyskać skradzione pieniądze?

W książce występuje narracja trzecioosobowa. Rozdziały są krótkie, więc czyta się szybko. Jest wiele zabawnych dialogów i sytuacji, przy których można się pośmiać. Akcja dzieje się w czasach współczesnych, o czym świadczy to, że jest opisane życie w czasach pandemii. Jest wątek kryminalny, z ofiarą śmiertelną, bandziorami, jednak przeważają wątki miłosne, czyli ten główny z udziałem Lilianny i Wiśni oraz ten poboczny z udziałem Iwony, czyli kuzynki Lidki, i Miśka, czyli jej narzeczonego. Występuje też wątek próby odchudzania Iwonki przez kuzynkę, któremu towarzyszyło wiele zabawnych sytuacji. Powiedziałabym raczej, że ta książka jest komedią romantyczną z wątkiem kryminalnym niż komedią kryminalną. Spodobało mi się też to, że była mała wzmianka o "Muminkach" i mądrościach w nich występujących, takich jak to, aby w każdej sytuacji, nawet tej złej, dostrzegać plusy, tak jak robiła to Mama Muminka (aż chyba muszę wrócić do tej bajki!).

"Dama ciężkich obyczajów" jest lekką książką, którą można zabrać na wakacje. Idealnie sprawdzi się podczas opalania. Jest ona przyjemna i nie trzeba zbytnio myśleć podczas czytania, za to można się pośmiać i miło spędzić czas. Zaliczam ją raczej do tych przyjemnych książek, jednak nie jestem pewna, czy długo pozostanie w mojej pamięci.

"Dama ciężkich obyczajów" to kryminał pełen zabawnych nieporozumień. Książka napisana jest w lekki sposób, podczas czytania co chwilę wybuchałam śmiechem. Historia nawet na chwilę nie pozwala się nudzić. Bohaterowie zostali tak opisani, że nie sposób ich nie polubić. Jest to idealna książka na letnie dni, ponieważ właśnie wtedy szuka się czegoś wciągającego, ale też lekkiego. Jest to moja pierwsza książka autorki, ale już teraz wiem, że w przyszłości z pewnością sięgnę po jej kolejne tytuły.

"Dama ciężkich obyczajów" M. Obuch

gatunek: komedia kryminalna

408 str.

Lubię komedie kryminalne, ale nie często po nie sięgam. Po przeczytaniu opisu miałam obawy, czy to nie będzie banalna historia. Trochę była, ale i tak bawiłam się świetnie.

Głównymi bohaterami są dwie szalone kuzynki, ciocia Czesia oraz przystojny Wiśnia i sprytny Marchewka. W jednym z bloków w Chorzowie dochodzi do włamania. Znikają oszczędności, umiera jeden z sąsiadów. Sprawa jest tajemnicza, brakuje świadków i dowodów przestępstwa. Sprytne kuzynki poszukają winowajcy w okolicznym burdelu. Skończy się to tańcem na rurze, zatrudnieniem na czarno, dojdzie do wielu zabawnych pomyłek.

Podobały mi się dialogi, cięte riposty oraz kreacja głównych bohaterów. Zakończenie przewidywalne, ale to nie ważne. Spędziłam miło czas, a to się liczy najbardziej. Chciałabym więcej takich książek.

Polecam komedię "Dama ciężkich obyczajów". Gwarantuję dobrą zabawę i dużo uśmiechu.

Jest to bardzo udane połączenie kryminału z komedią. Bardzo zabawna, pełna pomyłek. Idealna na wieczorne czytanie, jest lekka i przyjemnie się czyta.

Bardzo dobrze spędziłam czas z tą książką. Pełna humoru, zabawna. Prawdziwa komedia pomyłek. Iwonka, Lidka i ciocia Czesława to trio idealne. Poradzi sobie w każdych warunkach. Nawet z mafiosami. Przezabawne perypetie, mafia, trup. Nie zabraknie również miłości. Czego chcieć więcej:) Książkę czyta się błyskawicznie, dużo dialogów i śmiesznych sytuacji. Super książka, polecam:)

Kiedy widzę książkę, która wyszła spod pióra Marty Obuch wiem, że muszę po nią sięgnąć i, że będzie to dobra lektura. Również tym razem się nie zawiodłam😊 Rewelacyjny pomysł na fabułę, świetnie wykreowani bohaterowie, a do tego styl autorki. Lekki, przyjemny, kipiący humorem, pozwalający się rozluźnić i czytać z przyjemnością. Tu było wszystko, intryga okraszona pikanterią ( tak, seks też był 😉) podana na wesoło. Plastyczność z jaką autorka pisze, powoduje, że ma się wrażenie uczestnictwa w całej historii. Czego chcieć więcej od dobrej komedii kryminalnej? Ja dostałam wszystko czego oczekiwałam. Jedno ostrzeżenie, nie czytajcie tej książki w publicznych środkach transportu😉. Bardzo polecam.

Po przeczytaniu „Do trzech chłopów sztuka” wiedziałem, że moje pierwsze spotkanie z twórczością Marty Obuch nie będzie ostatnim. Dlatego też z nieskrywaną przyjemnością sięgnąłem po najnowszą komedię kryminalną autorki.

Bo nie można przejść obojętnie wobec tak wybuchowej mieszanki komedii z kryminałem. „Dama ciężkich obyczajów” jest właśnie takim miksem, który dostarcza nam kryminalne emocje, a ładunek zawartego humoru wywołuje salwy śmiechu. Autorka stworzyła w tej historii duet, który sprawił, że uśmiech nie znikał mi z twarzy.

Wiolonczelistka Lilianna Warzęcha i pracujący pod przykrywką policjant Witek Wiśniewski starali się być kimś innym niż w rzeczywistości byli. Trzydziestoletnia Lidka chcąc skończyć z „wieczną samotnością” przypadkowo zostaje wzięta za prostytutkę. Mimo iż była ona drobną i bladą jak tic tac kobietą o słodkim wyrazie twarz, starała kreować się na kobietę wampa. Natomiast Witek zwany Wiśnią chce uchodzić za łobuza i bandytę, choć w głębi duszy to równy gość. Bo w rzeczywistości największymi atutami Wiśniewskiego była romantyczność i subtelność. Połączenie tych dwóch osobowości i charakterów to prawdziwa komediowa mieszanka wybuchowa.

Cała historia nabiera rumieńców w chwili, gdy cały majątek Czesławy Możejko, ciotki Lidki pada łupem złodziei. Wówczas kobieta przy wsparciu Lilianny oraz o trzy lata starszej kuzynki Iwonki zmierza do odzyskania oszczędności życia. To doprowadza do szeregu zdarzeń, które przywołują nas nie tylko o gęsią skórkę, lecz ciągły chichot. A to wszystko z powodu nadzwyczajnych środków, do których ucieka się to damskie trio.

„Dama ciężkich obyczajów” to książka, która maksymalnie zaspokoi apetyty miłośników kryminalnej intrygi, jak i również zagwarantuje ubaw po pachy, tym którzy kochają komedie. Również Ci, którzy szukając nutki erotyzmu i pikanterii znajdą ją w najnowszej komedii kryminalnej Marty Obuch.

A ja czytając tę książkę znalazłem coś jeszcze. Miejsca, w który rozgrywała się akcja są mi bliskie i znane. To sprawiło, że mogłem urealnić sobie wydarzenia, gdyż oczami wyobraźni przechadzałem się po miejscach, w których rozgrywała się akcja „Damy ciężkich obyczajów”.

Musze przyznać, że Marta Obuch posiada lekki styl pisania historii, które bawią, rozśmieszają i doprowadzają do łez. A nie od dziś wiadomo, że śmiech to zdrowie, więc warto przeczytać tę książkę. Tak dla zdrowotności. Zdecydowanie polecam!

https://www.czyt-nik.pl/recenzje/wiolonczelistka-i-policjant/