Consolation duet. Tom 1. Consolation

Szczerze mówiąc romanse nie są moim ulubionym gatunkiem, podchodziłam do niej więc z mieszanymi uczuciami. Na pierwszej stronie widząc tekst o malowaniu pokoju dziecięcego na różowo zrobiło mi się słabo, moja wewnętrzna feministka podniosła alarm "co to do cholery jest?". Później jednak nie było wcale tak źle, mimo, że nie obeszło się bez kilku seksistowskich i stereotypowych zdań. Dużym plusem tej powieści jest szybka zmiana wywoływanych emocji, od śmiechu po płacz ze wzruszenia. Tak, polało się kilka łez. Opowieść wciąga, jest lekka i bardzo szybko się ją czyta, szczególnie ze względu na bardzo przystępny język. Kolejnym pozytywnym elementem jest dogłębna analiza emocji bohaterów, ich lęków, trosk, radości. Jak przystało na romans, w treści pojawiają się również sceny erotyczne, jednak ich opis nie zrobił na mnie zbyt wielkiego wrażenia. Przedstawiona historia może nie złapała mnie za serce ale na pewno zaintrygowała, i chętnie przeczytała bym drugą jej część.

Pod szyldem Wydawnictwa Szósty Zmysł możemy się spodziewać powieści emocjonalnych, pełnych uczuć niejednokrotnie łamiących serca skierowanych do kobiet. Mam niewątpliwa przyjemność recenzować pierwszy tom dylogii napisanej przez Corinne Michaels „Consolation”, co uczyniłam z ogromna przyjemnością nie żałując nawet przez chwilę. Spędziłam z ta książką niezwykle emocjonujący czas niejednokrotnie zastanawiając się nad tym jak ja bym się zachowała w takiej sytuacji, bez wątpienia życie podsuwa nam różne scenariusze.

„Ból przeszywa moje ciało, zabiera wszystko, co dobre, i pochłania bez reszty”.

Dwudziestosiedmioletnia Natalie została wdową, tak poznajemy główną bohaterkę, która będąc w ciąży, zamiast przezywać tak doniosłych chwil w szczęściu, tkwi pogrążona w bólu i żałobie. Z jednej strony cierpi podwójnie, z drugiej musi pamiętać o nienarodzonej córeczce, o którą musi dbać i się troszczyć. Mąż Natalie Aaron był komandosem Seal, zdając sobie sprawę z zagrożenia spowodowanego pracą zawsze brał pod uwagę taki scenariusz, że może go zabraknąć, dlatego nakazywał kobiecie, aby po jego śmierci zaczęła normalnie żyć. Razem z kobietą odczuwamy ogrom bólu, który ukrywa głęboko w sobie przed znajomymi i przyjaciółmi. Obserwujemy jak zapada się w rozpaczy, zamyka na świat, który ma do zaoferowania znacznie więcej. Wydaje się być na to niewzruszona, jakby jej świat właśnie się skończył, a ona musiała w nim trwać i oddychać. Odcięła się zmieniając priorytety, świat zamieniła na cztery ściany, a przyjemności na rutynę, która była dla niej córeczka i stagnacja. Natalie stworzyła bańkę, w której ukryła się przed wszystkim. Chroniła się i zapewniała bezpieczeństwo, chciała uniknąć kolejnych rozczarowań zmieniając życie i emocje na stagnacje.

„Mój umysł wyłącza się. Przez chwilę znów udaje mi się żyć chwilą. Stojąc z nim na polu, nie mam wrażenia, że tonę. Liam wtłacza mi powietrze do płuc. Życie, które opuściło moją duszę wiele miesięcy temu, gdy zostało mi brutalnie odebrane, zaczyna rodzić się na nowo. W jego ramionach czuję, że żyję. Jego dotyk budzi we mnie tą część, którą zamknęłam przed wszystkimi.”

Na pierwszych stronach książki się wzruszyłam za sprawą niezwykłych umiejętności pisarskich autorki Corine Michaels, sposób, w jaki opisywała emocje sprawił, że nie byłam w stanie zachować kamiennej twarzy. Och, nie pamiętam, czy czytałam wcześniej książkę, która od samego początku przysporzyłaby mi takiego rozchwiania emocjonalnego, zrobiła miazgę, zmieniła w rozlazłą papkę. Z całego serca współczujemy kobiecie, chcąc zrobić coś dla niej miłego, pomóc przejść przez żałobę, nawet, jeśli nie mamy takiej możliwości.

Aaron przygotował dla niej jednak niespodziankę, której się nie spodziewała, prosił swojego przyjaciela Liama, aby zaopiekował się jego żoną, kiedy go zabraknie. Liam jest przystojnym mięśniakiem, jego ego jest wielkie, ale wiele go wyróżnia jak na bohatera powszechnie znanych romansideł. Jest facetem z krwi i kości, zabawnym, szarmanckim, nie jest idealny, przez co czujemy realizm, przecież każda z nas może znać podobnego faceta.

"Nie można zaznać prawdziwej miłości, jeśli nie poznało się prawdziwego bólu."

Natalie, jako żona komandosa musiała liczyć się z tym, że jej maż może kiedyś nie wrócić do domu, jednak nie mogła wiedzieć, że te wydarzenia się urzeczywistnią, co gorsza stanie się to tak szybko. Byli przecież tacy młodzi, mieli całe życie przed sobą, tymczasem los tak okrutnie z nich zadrwił. Aaron okazał się kłamcą, obiecał, że niedługo wróci, niestety danego słowa nie dotrzymał. Liam chce wesprzeć przyjaciółkę w tak trudnych chwilach, pomóc jej uporządkować wszystkie sprawy po zmarłym mężu. Dla Nat jego obecność przynosi wiele dobrego, ulgę, a przede wszystkim oderwanie od stagnacji, którą uparcie prowadziła.

„Czasami nasze problemy wydają się nam tak wielkie, że zapominamy o pokorze”.

Z czasem Natalie zaczyna się uśmiechać pozwalając sobie na odrobinę szaleństwa i uczucia, które delikatnie zaczęło rozpalać jej serce.

„Consolation” to książka o miłości, wszystkich jej odcieniach i trudnych wyborach, przed którymi przyjdzie stanąć naszym bohaterom. To przede wszystkim historia o przyjaźni, walce o lepsze jutro i miłości matki do nienarodzonego dziecka, która jest tak silna, że nie pozwala się Natalie w pełni załamać. To opowieść o akceptacji tego, co nas spotyka, a także samotności, która bywa destrukcyjna i podstępna. Mam nadzieję, ze przyniesie ukojenie ludziom, którzy także borykają się z tak bolesną stratą, nie powinni zamykać się na to, co dobrego może przynieść im los.

"- Nie jesteś sama - (...) - Bez względu na to, co się stanie, zawsze możesz na mnie polegać. Jak na przyjacielu lub kimś, kim mogę, ale nie muszę, się dla ciebie stać".

Zarówno Liam, jak i Natalie zaczynają do siebie czuć coś wyjątkowego, jednak uważają, że to pewnego rodzaju zdrada Aarona. Dręczą ich wątpliwości, czy powinna tak szybko ułożyć sobie życie na nowo? Czy to faktycznie prawdziwe uczucie, czy jedynie silna potrzeba ciepła, które zostało jej odebrane? Czy powinni pozwolić sobie na to coś więcej? Czy jest to właściwe, kiedy wszystko w domu przypomina jej o Aaronie? Pusty dom i łóżko, jego samochód, jeszcze pachnące mężem ubrania, w każdym kącie czuje jego obecność. Czy można bezustannie żyć przeszłością? Jakie decyzje zostaną podjęte? Powinniście sprawdzić sami, bo jest warto.

Narratorką powieści jest Natalie, ale autorka pokazała nam także głos Liama, w kilku rozdziałach, co dodało jego postaci wyrazu i autentyczności. Dzięki temu jesteśmy w stanie lepiej poznać nie tylko kobietę, jej uczucia i emocje, ale także jak postrzega ją przyjaciel męża. Jestem ta pozycją książkową zachwycona, zarówno kreacją bohaterów, jak i sposobem, w jaki została ona opisana przez autorkę. Liam oczarował mnie swoją wrażliwością i troską, którą skrupulatnie ukrywaną pod szorstką skórą odważnego żołnierza.

Corine Michaels jest nieprzewidywalna, mogłoby się wydawać, że da się rozszyfrować zakończenie tej książki, jednak autorka sprawiła, że gdybym się założyła, byłaby to moja ogromna porażka. Tutaj nie ma miejsca na nudę, szok, który przeżyłam na długo pozostawał w mojej głowie potęgując silną potrzebę natychmiastowego sięgnięcia po kontynuację. Gdzie jest drugi tom? Leży na półeczce i zerka zachęcająco, abym doczytała faktyczny finał tej historii. W takim momencie kończyć książki się nie powinno. Autorka nie ma litości nad czytelnikiem, jednak jestem w o tyle dobrej sytuacji, że Szósty Zmysł zadbał o mnie na tyle, że podarował mi także drugi tom. Tak bardzo kibicuje tym dwóm zranionym duszom, że mam nadzieję, że kolejny tom rozwieje wszystkie niedopowiedzenia. Wrażliwsi czytelnicy powinni zaopatrzyć w pokaźną paczkę chusteczek higienicznych, bo z całą pewnością będą im potrzebne.

Natalie została wdową w wieku dwudziestu siedmiu lat. To miała być ostatnia misja Aarona w karierze żołnierza. Niestety okazała się być ostatnią w jego życiu. Natalie nie potrafi sobie z tym poradzić, ale stara się żyć dla swojej córki Aarabelle. Tylko ona trzyma ją przy życiu i sprawia, że kobieta codziennie wstaje z łóżka.

Pewnego dnia pod drzwiami domu Natalie pojawia się najlepszy przyjaciel jej zmarłego męża Liam. Mężczyzna ofiaruje jej pomoc, którą ona początkowo odrzuca. Udaje mu się wywołać u kobiety pierwszy szczery uśmiech, który nie gościł na jej ustach przez kilka miesięcy. Wkrótce między nim a Natalie zaczyna kwitnąć uczucie.

Jako pierwsze pokochałam styl i język autorki. Są absolutnie świetne, dzięki nim książka jest lekka i przyjemna. Zaraz później historia, a w szczególności zakończenie, które mnie totalnie powaliło. Było to coś tak niespodziewanego, aż musiałam je kilkakrotnie przeczytać, bo nie potrafiłam w nie uwierzyć. Chociaż muszę wspomnieć, że mniej więcej w połowie książki przez głowę przeszła mi o tym myśl, ale od razu ją odrzuciłam sądząc, iż jest to nieprawdopodobne.

Fabuła jest ciekawa i rozgrywa się w dobrym tempie. Dialogi również bardzo mi się podobają, przede wszystkim przekomarzanki głównych bohaterów, które rozbawiały mnie niemalże do łez. Postacie są rewelacyjnie wykreowane. Nie są ani nudne, ani przesadzone, ani odpychające.

Miłość między Natalie a Liamem nie jest natychmiastowa, nie rozwija się za szybko. Autorka opisała ją w zachwycający sposób. Wydaje się, że bohaterowie zostali sobie przeznaczeni i dopiero dzięki tragedii to odkryli. Chociaż to brzmi strasznie, podejrzewam, że wiele osób również miało takie odczucia po tej lekturze.

Consolation to genialna powieść o uczuciach i tęsknocie. Obowiązkowa pozycja dla fanów wzruszających i emocjonujących romansów. Z całego serca polecam!

Miewacie „kaca książkowego”? Muszę się Wam przyznać, że w ostatnim czasie mam go bardzo często, ale to dobrze, bo wiem, że książki, które czytam, są dobre, wciągające i wywołują we mnie ogrom emocji. Jedną z ostatnich takich książek, jakie czytałam, jest Consolation Corinne Michaels, więc zapraszam Was na recenzję.

Życie Natalie w ciągu jednego dnia rozpada się na milion kawałków i zamiast cieszyć się zbliżającymi się narodzinami córeczki, opłakuje zmarłego męża, który zginął podczas misji. Kobieta zamyka się w sobie i cały czas wspomina cudowne życie u boku męża. Wtedy właśnie w jej życiu pojawia się Liam, najlepszy przyjaciel Arona, czyli jej męża, który także przeżywa jego śmierć. Byli dla siebie niczym bracia i obaj służyli w marynarce wojennej. Mężczyzna zaczyna pomagać Natalie w codziennych sprawach, a ich przyjaźń z dnia na dzień zamienia się w inne uczucie. Oboje czują do siebie silne przyciąganie, ale czy mogą postąpić nielojalnie wobec zmarłego przyjaciela i męża? Ale chyba wiemy, że zakazany owoc smakuje najlepiej...

„Liam nie miał być moim szczęśliwym zakończeniem. Nawet nie byłam nim zainteresowana. Był najlepszym przyjacielem mojego męża – zakazanym owocem. Tyle że mój mąż nie żyje, a ja czuję się samotna. Tęsknię za nim i ląduję w ramionach Liama. Jedna wspólna noc zmienia wszystko. Teraz muszę zdecydować, czy naprawdę go kocham, czy jest dla mnie tylko nagrodą pocieszenia.”

„Consolation” to książka, która jest idealnym przykładem na to, jak powinien być napisany dobry romans. To powieść idealna, perfekcyjna i pochłaniająca bez reszty. Rzadko kiedy wzruszam się już na prologu, ale autorka postanowiła nie oszczędzać czytelników i od razu wystrzeliła z grubej rury. Później jest tak samo wzruszająco, bo to książka, która zawiera w sobie ogromny ładunek emocjonalny, który trafia wprost do serca. Temat w książce nie jest łatwy, tak jak i nie jest łatwe bycie żoną żołnierza, gdzie każdy wyjazd jest niebezpieczny i nigdy nie wiadomo, czy ukochana osoba wróci do domu. Corinne sobie z tym świetnie poradziła, ale sama jest w pewnym stopniu taką Natalie, bo jej mąż jest właśnie zawodowym żołnierzem i myślę, że w tej książce jest właśnie dużo jej osobistych obaw i przemyśleń.

Historia zawarta w tej książce nie jest ani banalna, ani prosta, nie jest taka jakich wiele na naszym rynku wydawniczym. To bardzo intensywna powieść, w której autorka zawarła tyle bólu, problemów i emocji, że przeżywałam je całą sobą. Wszystko dzieje się powoli, uczucie nie pojawia się nie wiadomo skąd, a walka jaką toczą bohaterowie ze swoimi sercami, wzrusza i porusza do głębi . Oni nie są zadowoleni z uczuć, jakie zaczynają do siebie żywić, boją się ich, są nimi zakłopotani i zażenowani. Przeraża ich cała ta sytuacja. Ale czy można wygrać z sercem, które wyrywa się do drugiej osoby? Czy można odmówić sobie szczęścia?

Bohaterowie zostali przedstawieni naprawdę w świetny sposób. Natalie to kobieta niezwykle silna, która wie, czego chce i nie chce na nikim polegać, bo choć zmaga się z ogromnymi problemami, to chce pozostać samowystarczalna. Jeżeli chodzi o Liama to mężczyzna idealny, cudowny, kochany, opiekuńczy, a na dodatek bardzo przystojny. Posiada niesamowitą umiejętność zamienia łez w uśmiech i jednym spojrzeniem roztapia kobiece serca. Czasami tacy bohaterowie mnie irytują, bo okazują się bardzo przerysowani, ale tym razem tak nie było. Liam okazał się idealnym ideałem w dobrym tego słowa znaczeniu. Myślę, że niejedna z nas chciałaby mieć takiego mężczyznę u swojego boku. Jestem przekonana, że zakochacie się w nim tak jak i ja.

Książka, choć niesamowicie wzrusza, to także i bawi, bo zawiera w sobie wiele humoru, a wszystko to za sprawą Liama, który naprawdę, w niektórych sytuacjach doprowadzał mnie do łez. Zmiana pieluch w jego wykonaniu przejdzie do historii, jestem o tym w stu procentach przekonana.

Historia Natalie i Liama jest bez wątpienia trudna i bolesna, ale i zarazem niewyobrażalnie piękna. Wzrusza, porywa i chwyta za serce. Zakończenie wbija w fotel i pozostawia czytelnika w ogromnym osłupieniu. W takich właśnie chwilach dziękuję niebiosom, że jestem blogerką i mogłam od razu zabrać się za część drugą i poznać dalszy ciąg ich opowieści. To książka, do której wrócę jeszcze nie raz, bo to przepiękna historia prawdziwej i pięknej miłości.

Gorąco polecam!

„Consolation” podbiło moje serce. Ta historia to istny majstersztyk. Nie zdążyłam przeczytać nawet pięćdziesięciu stron, a już wzruszyłam się kilkukrotnie. Żadna książka do tej pory nie dostarczyła mi takiej dawki emocji, zwłaszcza od pierwszych stron. W zasadzie chyba nie miałam okazji przeczytać drugiej tak autentycznej historii o miłości, stracie i nadziei.

„Czasami nasze problemy wydają się nam tak wielkie, że zapominamy o pokorze.”

Bohaterów „Consolation” polubiłam od samego początku. Zostali naprawdę fantastycznie wykreowani. Śmiałam się i płakałam razem z nimi, co nieczęsto mi się zdarza. Zazwyczaj główne bohaterki swoją postawą strasznie mnie irytują. Na szczęście Lee okazała się być naprawdę mądrą, autentyczną osobą, która mimo ogromnej tragedii jaką ją spotkała stara się stanąć na nogi. A Liam, choć na pierwszy rzut oka może wydać się typowym przystojniakiem to tak naprawdę jest inteligentym, odważnym oraz opiekuńczym mężczyzną potrafiącym wiele poświęcić dla rodziny i przyjaciół.

W tej książce bardzo spodobał mi się również motyw misji żołnierskich. Przyznam szczerze, że tematykę wojenną zazwyczaj staram się omijać szerokim łukiem, jednak w „Consolation” okazała się ona wisienką na torcie nadającą swoistego klimatu całej historii.

Samo zakończenie niesamowicie zaskakuje. Nie potrafiłam uwierzyć, że autorka mogła zrobić coś takiego czytelnikowi. Gdy wydawało mi się, że wreszcie wszystko się ułoży wtedy Corinne Michaels totalnie mnie zaskoczyła. Po takim zakończeniu nie wyobrażam sobie nie przeczytać drugiego tomu.

Jedyną rzeczą irytującą mnie w „Consolation” było ciągłe powtarzanie przez Liama, że gdyby tylko mógł to bez wahania zamieniłby się miejscami z Aaronem i przyjął za niego kulkę. Doskonale rozumiem co autorka chciała w ten sposób przekazać, aczkolwiek czytając to po raz n-ty nie myślałam już „och jakie to słodkie” tylko „ile można”. Moim zdaniem co za dużo to nie zdrowo.

„[...] udawanie jest o niebo lepsze od zderzenia się ze świadomością.”

Podsumowując, jeśli szukacie książki, która pochłonie Was od pierwszej strony to jest nią zdecydowanie „Consolation”. Mimo ogromu kłębiących się w niej emocji czyta się ją zapartym tchem. Gorąco polecam ją wszystkim, bez względu na płeć, bo historię Natalie i Liama naprawdę warto poznać.

Aleksandra

Wszystkie cytaty pochodzą z książki Consolation autorstwa Corinne Michaels.

Szukaj mnie na:

http://tygrysica.tumblr.com/

https://www.instagram.com/tygrysicaa/

Romanse i obyczajówki są gatunkami literackimi, które wielu czytelników uznaje za “gorszy”. O erotykach nawet nie wspomnę. To tak, jakby książki miały służyć tylko do edukacji i szukania w nich trzeciego dna, bo to przecież powieść, musi mieć przesłanie!!! Niestety, ale dużo osób nadal nie przyjmuje do wiadomości, że książki to przede wszystkim rozrywka, a płeć piękna lubi oderwać się od rzeczywistości czytając o fikcyjnych problemach czy wyobrażać siebie na miejscu bohaterki, której drugą połówką jest jej ideał mężczyzny. Sama romanse uwielbiam i przeczytałam ich już sporo, więc coraz trudniej zaskoczyć mnie czymś nowym. Czy Corinne Michaels się to udało?

O czym?

Natalie właśnie została wdową. W jednej chwili cieszy się ze zbliżającego się terminu narodzin jej upragnionej córeczki, w drugiej dostaje informację, że jej mąż pracujący w marynarce wojennej zginął podczas misji. Kobieta pogrąża się w żałobie, a jedynym powodem, dla którego próbuje normalnie funkcjonować, jest jej nowo narodzone dziecko. Jednak po sześciu miesiącach jedyną zmianą w życiu Natalie jest dorastanie córki. Czy Liam, najlepszy przyjaciel jej zmarłego męża, zbije skorupę, którą otoczyła się Natalie i przywróci ją do życia?

Co myślę?

Po pierwsze, “oficjalny” opis sprawił, że oczekiwałam czegoś zupełnie innego. Sugeruje on, że kobieta w żałobie pod wpływem chwili zdecydowała się na jednorazowy numerek z najlepszym przyjacielem jej zmarłego męża. A to zupełnie nie tak. A może to ja źle wyobraziłam sobie fabułę tej książki. W każdym razie myślałam, że Consolation będzie o Natalie rozpaczającej po stracie ukochanego, która rzuci się w ramiona innego, by później rozpaczać jeszcze bardziej. Od romansów nie oczekuję wiele, to ma być po prostu umilacz czasu. Ale spotkało mnie miłe zaskoczenie!

Książka ta świetnie odwzorowuje poszczególne fazy żałoby i (nie)radzenie sobie z nimi. Ukazuje, że to nie działania jednostki decydują jak długo i jak głęboko człowiek jest pogrążony w żalu. Fakt, że zawsze powinniśmy mieć u boku kogoś, kto potrafi przejrzeć nasze fałszywe zapewnienia o treści “wszystko w porządku” i nie przejść obok nich obojętnie.

Jednak książka ta, to nie tylko łzy, smutek i żałoba. Owszem, na początku jest tego sporo, ale akurat tego wymaga fabuła. Consolation ukazuje również wewnętrzną walkę nie tylko głównej bohaterki, ale też “intruza” w jej domu, którym jest Liam - najlepszy przyjaciel jej zmarłego męża, który obiecał mu, że zaopiekuje się jego żoną. Częste wizyty i przekonywanie kobiety do ruszenia dalej i zaakceptowania śmierci ukochanego sprawia, że niespodziewanie się do siebie zbliżają. Żadne z nich nie wie co z tym faktem począć.

Relacja między głównymi bohaterami jest pokazana trochę pobieżnie, ale logicznie. Raczej nie należy do tych typu “omg, tyle lat byłam ślepa, jakie z niego ciacho”, ale opiera się głównie na przyjaźni i wiecznym przekomarzaniu się, co przeradza się w coś więcej. W książkach brakuje mi właśnie takich związków, które nie są miłością od pierwszego wrażenia, więc dla mnie to duży plus. Szkoda tylko, że "po łebkach" potraktowany jest też temat wojska i misji, ale w końcu to nie jest gatunek, od którego powinnam wymagać takich rzeczy.

Consolation zdecydowanie jest książką na jeden wieczór z kubkiem herbaty w ręce. Czyta się bardzo szybko i nie brakuje tu plot twistów. Wracając do pytania ze wstępu - czy autorka mnie zaskoczyła? Owszem! Akurat nie zwrotami akcji, bo te przewidziałam już na początku (choć z tego co słyszałam, to należę do mniejszości osób, którym to się udało), ale samą fabułą. A za zawieszenie akcji w najważniejszym momencie Corinne Michaels powinna zostać jakoś ukarana. Tak się nie robi! Teraz myślę tylko o tym, żeby jak najszybciej przeczytać kontynuację, a przecież dopiero pierwsza część miała premierę. ;(

Życie Natalie i Aaraona miało wyglądać zupełnie inaczej. Tworzyli udane małżeństwo a wkrótce na świat miała przyjść ich córeczka. Wszystko zmieniło się wraz z momentem, gdy w domu rozległo się pukanie do drzwi... W nieszczęśliwym wypadku ginie mąż Natalie będący żołnierzem SEAL. Kobieta nie potrafi pogodzić się ze stratą ukochanego, nie może znieść faktu, że jej córka nigdy nie pozna swojego ojca. Jednak nic już nie zwróci życia Aaronowi, a Natalie musi pozbierać się dla córeczki. Wtedy w jej życiu pojawia się najlepszy przyjaciel Aarona- Liam. Mężczyzna staje się podporą dla załamanej Natalie, przywraca jej chęć do życia i uśmiech na twarzy. Żadne z nich nie spodziewa się, że z czasem zacznie między nimi iskrzyć.

Nigdy wcześniej nie miałam styczności z twórczością Corinne Michaels . „Consolation” było moją pierwszą książką tej autorki i początkowo nie wiedziałam, czego mam się spodziewać. Okazało się, że...

Ta książka wciągnęła mnie od pierwszej strony. Główną bohaterkę Natalie poznajemy w najgorszym momencie jej życie, gdy dowiaduje się, że jej mąż zginął podczas misji SEAL. Kobieta przez długi czas czuje jedynie smutek, bezradność, a mimo to wszystkich zapewnia, że jest zupełnie inaczej. Wtedy w jej życiu pojawia się Liam Dempsey, który także pracuje w SEAL. Natalie straciła ukochanego męża a Liam najlepszego przyjaciela. Mężczyzna czuje się odpowiedzialny za Natalie, gdyż Aaron był dla niego jak brat. Wielokrotnie powtarza, że gdyby miał taką możliwość, to zamieniłby się z nim miejscem, tylko dlatego, aby ona nie cierpiała a Aarabelle miała ojca. Liam otacza załamaną kobietę opieką, początkowo pomagając jej w uporządkowaniu codziennych spraw. Z czasem między nimi zaczyna iskrzyć a przyciąganie staje się coraz silniejsze. Jednak czy Natalie jest gotowa zostawić za sobą przeszłość i zaangażować się w nowy związek z człowiekiem, który także należy do SEAL?

Liam jest czuły, opiekuńczy, troskliwy, odważny, zabawny, wyrozumiały i kocha córeczkę Natalie, a do tego jest niezwykle przystojny. Czy tacy mężczyźni istnieją w rzeczywistości? Być może nie, ale jest to postać, która od pierwszych stron łapie za serce i wywołuje uśmiech na twarzy i z chęcią przeczytałabym więcej rozdziałów pisanych z jego perspektywy. Natalie i Liam to dobrze wykreowani bohaterzy, którzy emanują emocjami, podobnie jak postaci drugoplanowe - Reanell przyjaciółka Natalie.

Choć od dawna Liam i Natalie byli przyjaciółmi to uczucie, które ich połączyło, kształtowało się powoli i rozwijało z każdym następnym rozdziałem. Dlatego ta historia mi się podobała. Gdyby bohaterowie wpadli sobie w ramiona już w pierwszych rozdziałach, zapewne książkę skreśliłabym na wstępie. Co tyczy się fabuły, to nie mogę nazwać ją oryginalną. Kobieta traci męża - żołnierza, zostaje młodą wdową z nowo narodzonym dzieckiem, a wkrótce w jej życiu pojawia się nowy mężczyzna, który przywraca jej chęć do życia. Ten schemat jest dość popularny w literaturze czy filmach i często wykorzystywany, jednak w żaden sposób nie wpłynęło to w moim przypadku na odbiór historii, gdyż Corinne Michaels napisała subtelną opowieść z dramatycznym zwrotem akcji, który dodatkowo komplikuje życie Natalie.

„Consolation” to dobrze napisana książka, emocjonalna, wciągająca i wzruszająca. Autorka zaserwowała mi piękną historię miłosną, dobrze wykreowanych bohaterów, feerię emocji oraz zaskakujące zakończenie, które zmusza mnie, aby jak najszybciej sięgnąć po kolejny tom. Zakończenie zdecydowanie mnie zaszokowało, co niewątpliwie wpływa na korzyść książki. „Consolation” mogę zaliczyć do jednych z lepszych romansów, jakie czytałam i które mogę polecić.

https://mowmikate.blogspot.com/2017/10/recenzja-corinne-michaels-consolation.html

''Nadzieja to wredna suka, która ma w dupie, to czego chcesz. A zatem jedyną rzeczą, na której mogę polegać, jest wiara. Wiara w to, że uda mi się przez to przejść i uleczyć złamane serce.''

Natalie dowiaduje się, że jej mąż Aaaron, żołnierz SEAL zginął w nieszczęśliwym wypadku. Kobieta nie potrafi się pogodzić z tym, że go już nigdy nie zobaczy, a ich córka nigdy nie pozna swojego taty. Ból po stracie ukochanego męża jest dla Natalie dojmujący. Jedyne co pozostaje kobiecie to wspomnienia, ale wkrótce i one z upływem czasu się zacierają. Natalie traci chęci do życia i jedyne, co trzyma ją na powierzchni to ukochana córeczka.

Pewnego dnia, w jej domu pojawia się Liam. Przyjaciel jej męża, który powrócił z Kalifornii, aby dotrzymać obietnicy złożonej Aaronowi. Mężczyzna chce pomóc Natalie oraz jej córce. Kobieta na początku jest niezadowolona, uważa, że poradzi sobie i bez niego. Jednak z czasem zaczyna doceniać jego pomoc. Natalie odzyskuje dawną siebie, a pomiędzy bohaterami zaczyna iskrzyć.

Z niecierpliwością czekałam na pierwszą powieść od Wydawnictwa Zmysłów. Uwielbiam wszelkie romanse, a te z odrobiną bólu i prawdziwości najbardziej. Książka wciągnęła mnie od pierwszej do ostatniej strony. Już na początku zrzuca na czytelnika emocjonalną bombę, by stopniowo uleczyć nasze serce, a później z powrotem je roztrzaskać. Wczułam się w sytuację głównej bohaterki tak jakbym to była ja sama. Jej ból, strata - były częścią mnie, również jej łzy i niepewność o dalsze życie. Autorka bardzo dobrze wykreowała tę postać. Jako idealną matkę, kobietę, która musi sobie poradzić ze stratą ukochanej osoby. Nie jest to postać bez wad, ale to czyni ją bardziej prawdziwą i realną. Przez ból przebija się zabawna i inteligentna kobieta, która nie boi się mówić to, co myśli.

Jeśli chodzi o postać Liama bardzo mi się spodobała jego troskliwość wobec Natalie i jej córki. Jego stanowczość i niezłomność również. Był na każde jej zawołanie i jako jeden z nielicznych nie pocieszał jej kłamstwami.

Autorka ukazała w swojej książce jak wygląda związek z kimś związanym z wojskiem. Pokazała niepewność wynikającą z tego, że dana osoba może już nigdy do nas nie wrócić. Również żałobę, która sprawia, że zaczynamy idealizować ukochaną osobę, nie zauważając jej wcześniejszych wad.

''Consolation'' to emocjonalny ładunek, który sprawi, że jeszcze długo nie będziecie mogli się po jej lekturze pozbierać. Historia Natalie i Liama pozostanie w Waszych sercach i myślach, gdyż tej powieści nie da się tak łatwo zapomnieć.

Śmierć jest związana z życiem. Nie można jej się wyzbyć i chcąc nie chcąc zawsze będzie obecna w naszym życiu. Jedyne, co możemy zrobić to starać się iść do przodu i znaleźć kogoś, kto uleczy nasze serce. Bo o wiele łatwiej jest przejść przez trudności z kimś niż samemu. Tylko pozwólmy na to innym.

Jeśli uwielbiacie romantyczne i zmysłowe książki, bez nachalności to ja Wam tę powieść polecam. Jest ponadto piękna, wzruszająca i chwytająca za serce. Nie zabraknie tu dobrze wykreowanych bohaterów, iskry napięcia i wyczekiwania. Zakończenie zwali Was z nóg do tego stopnia, że będziecie błagać o więcej. Ja uwielbiam tę książkę, pokochałam autorkę i jeśli o mnie chodzi - jest lepsza od samej Colleen Hoover!

"Consolation" książka, która porywa od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Corinne Michaels umiejętnie stworzyła akcję, która wzrusza, smuci i jednocześnie daje nadzieję na lepsze jutro.

Natalie to główna bohaterka tej trylogii, którą poznajemy w najtragiczniejszym momencie jej życia. Kobieta jest w stanie zaawansowanej ciąży i czeka na powrót Aarona, męża, który był jej pierwszą i jedyną miłością. Mężczyzna był komandosem SEAL, czyli żołnierzem Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych Ameryki. Ginie tragicznie w wybuchu na misji, która miała być szybka, prosta i z pewnością nie miała zakończyć się w taki sposób. Dostajemy tutaj ogromną dawkę emocji, szczerze mówiąc cała książka jest przesycona uczuciami. Istna kolejka górska, rozpacz i żałoba miesza się ze szczęściem i pragnieniem miłości. Aarabelle, córka nieżyjącego Aarona rośnie z poczuciem braku jednego rodzica, jednak Natalie stara się za wszelką cenę wynagrodzić tę sytuację. Poświęca dziecku cały swój czas jednocześnie walcząc z własnymi myślami. Kiedy w życiu kobiet pojawia się Liam, najlepszy przyjaciel Aarona, kompan w pracy i w życiu, Lee powoli wraca do życia. Na jej ustach pojawia się uśmiech i życie nabiera barw pomimo strasznej przeszłości. Książka jest tak wyjątkowo dobrze napisana, że czytałam ją z ogromną przyjemnością. Nie jest przesłodzona, wulgarna ani zbyt dramatyczna. To cudowna historia, która porwie każdą z Was. Chwyta za serce i trzyma mnie do tej chwili, choć skończyłam ją czytać kilka dni temu. Zakończenie, które całkowicie mnie zaskoczyło, sprawiło, że mam ochotę natychmiast poznać dalsze losy Lee i Liama, na które to muszę jeszcze trochę poczekać. Wydawnictwo Szósty Zmysł tą książką z pewnością wbije się w łaski wybrednych czytelników, bo takich romansów, powieści obyczajowych nie czytałam. Autorka serwuje wielką dawkę oryginalnej treści i nieutartych szlaków fabuły. Polecam tę książkę każdemu kto lubi czytać o miłości, prawdziwej miłości, która może być nam odebrana w każdej chwili, bo w życiu nic nie dostajemy na zawsze. Pani Michaels zwraca również naszą uwagę na to jak potrafimy zakrzywić sobie obraz danej osoby poprzez to, jak my byśmy chcieli ją widzieć. Na jaw wychodzą również tajemnice Aarona, których Natalie wcale się nie spodziewała. To wszystko sprawia, że trudno się od tej książki oderwać.

Jeśli jeszcze zastanawiacie się nad tą pozycją nie zwlekajcie dłużej. Z całą pewnością nie będziecie żałowali, że wzięliście tę pozycję do ręki. To cudowna powieść, która poruszy niejedno czytelnicze serce.

Bardzo rzadko sięgam po romanse, ponieważ nie przepadam za tym gatunkiem literackim. Denerwuje mnie przede wszystkim do bólu przewidywalna fabuła, słabo wykreowani bohaterowie no i absurdalne sytuacje takie jak miłość od pierwszego wejrzenia. Dałam szansę "Consolation" i szczerze przyznaję, że jestem w szoku!

Miałam duże obawy przed lekturą "Consolation", ponieważ na okładce widnieje napis: "Znakomita powieść dla fanek Colleen Hoover". Nie zaliczam się do licznego grona wielbicielek twórczości Colleen Hoover, dlatego do "Consolation" podchodziłam raczej sceptycznie. Mój błąd! Okazało się, że Corinne Michaels ma o niebo lepszy styl pisania niż Hoover. Ponadto, przedstawione przez Corinne wydarzenia nie odbiegają za bardzo od rzeczywistości. Zachowanie bohaterów jest naturalne, w pełni uzasadnione i prawdziwe. A dla mnie właśnie to jest najważniejsze kryterium oceny romansów, tzn. czy proponowana historia nie jest nierealna.

Główna bohaterka, Natalie, traci swojego męża. Zostaje sama z małą córeczką, która nawet nie miała okazji poznać ojca. Natalie jest załamana, ledwie radzi sobie z rzeczywistością. Dziecko jest jej jedyną motywacją do życia. Przyjaciel zmarłego Aarona, Liam, ma obowiązek zaopiekować się rodziną swojego najlepszego przyjaciela. Jednak z czasem troska Liama przemienia się w prawdziwą miłość do Natalie i jej córeczki. Uważam, że autorka poprowadziła akcję najlepiej, jak tylko można było to zrobić. Liam nie zakochuje się w Natalie od razu. Ich uczucie rozkwita stopniowo, przypadkiem, powoli. Jednocześnie Natalie ma twardy orzech do zgryzienia, ponieważ niedawno straciła swojego męża. Nie ma pewności, czy uczucie do Liama jest tylko próbą ułożenia sobie życia na nowo albo bardzo silną potrzebą bezpieczeństwa w ramionach mężczyzny czy może prawdziwą miłością, która tak nagle pojawiła się na jej drodze. Dylemat ten jest rzeczywiście bardzo trudny... Taka sytuacja sprawia, że czytelniczka współczuje Natalie i zaczyna przeżywać wszystkie problemy razem z nią.

W międzyczasie na jaw wychodzą tajemnice, o których istnieniu Natalie wolałaby chyba nie wiedzieć. Komplikują jej życie i wystawiają związek z Liamem na próbę. Nikt już chyba nie ma wątpliwości, że fabuła jest naprawdę wciągająca, a bohaterowie nie wpadają bezmyślnie w wir namiętności, ale ciągle próbują poukładać życie tak, aby było im jak najlepiej. Jednak to, co najbardziej mi się podobało, to samo zakończenie. Co prawda w trakcie czytania "Consolation" przeszła mi przez głowę myśl, że takie zakończenie książki mogłoby być bardzo ciekawe, choć trochę ryzykowne... Myślałam, że autorka jednak wybierze inne rozwiązanie. A jednak nie! I to jest dla mnie najbardziej zaskakująca rzecz w tej książce. Uwierzcie mi, że po przeczytaniu ostatniej strony będziecie mocno zszokowani, a chęć sięgnięcia po drugi tom nie da Wam żyć spokojnie. Niestety, "Conviction" będzie miało swoją premierę dopiero 5 grudnia.

"Consolation" polecam wszystkim kobietom, które mają ochotę na sięgnięcie po naprawdę dobry romans. Zapewniam, że fabuła Was nie znudzi, a bohaterowie z pewnością zapadną Wam w pamięć na długo. Radzę sięgnąć po "Consolation" bliżej premiery drugiego tomu! :)

Już w październiku w księgarniach pojawi się książka wydana pod szyldem zupełnie nowego wydawnictwa. Szósty Zmysł wydawać będzie powieści skierowane do kobiet – pełne uczuć i emocji historie, które chwycą czytelniczki za serca. Pierwszą z nich będzie „Consolation” Corinne Michaels, którą już miałam okazję przeczytać. Powiem tylko jedno – taki początek zwiastuje wiele dobrego.

Świat Natalie legł w gruzach. Jako żona komandosa liczyła się z tym, że jej mąż może kiedyś nie wrócić z misji, nie przypuszczała jednak, że rzeczywiście do tego dojdzie. Aaron obiecał jej, że niedługo wróci. Nie dotrzymał słowa. Teraz Natalie musi nauczyć się żyć bez ukochanego męża. Najchętniej schowałaby się przed wszystkimi, by pogrążyć się w rozpaczy, ale nie może się poddać, bo wkrótce na świat przyjdzie ich dziecko. Dziewczynka, która nigdy nie pozna swojego ojca...

Parę tygodni później w życiu Natalie pojawia się Liam, najlepszy przyjaciel Aarona. Chce wesprzeć przyjaciółkę w ciężkich chwilach i pomóc jej uporządkować sprawy po zmarłym mężu. Jego obecność przynosi jej ulgę i z czasem kobieta znowu zaczyna się dzięki niemu uśmiechać. Ona też chyba nie jest mu obojętna. Czy jednak może pozwolić sobie na więcej? Czy ma prawo tak szybko ułożyć sobie życie na nowo, w dodatku z najlepszym przyjacielem męża? I czy faktycznie jest to prawdziwe uczucie, czy jedynie próba zapełnienia pustki i chęć znalezienia pocieszenia? Tego dowiecie się z lektury.

W zdecydowanej większości romansów czytelniczka musi najpierw poznać bohaterów, zżyć się z nimi nieco, by móc przeżywać ich rozterki i współodczuwać ich emocje. Corinne Michaels zaczęła jednak z przytupem, zalewając mnie emocjami od pierwszych stron. Czyż można zacząć powieść mocniej, aniżeli osobistą tragedią bohaterki, która nie tylko musi zmierzyć się ze śmiercią męża, ale także wychować dziecko, które nigdy nie pozna własnego ojca? Wszystko przypomina Natalie o Aaronie – pusty dom i łóżko, jego samochód na podjeździe, pachnące nim ubrania, których już nigdy nie założy, wisząca na ścianie flaga, która przykrywała jego trumnę, i przede wszystkim mała Aarabella, która odziedziczyła jego rysy twarzy. Smutek, ból, żal i przygnębienie wylewają się z początkowych stron książki i trudno się przy tym nie wzruszyć.

Narratorką powieści w głównej mierze jest Natalie, ale autorka w kilku rozdziałach dopuściła do głosu także i Liama. Dzięki temu obserwujemy nie tylko to, co przeżywa i odczuwa sama bohaterka, ale widzimy także, jak zmienia się jej postrzeganie w oczach Liama. Książka wciągnęła mnie od samego początku i choć jej tematyka do najlżejszych nie należy, trudno się od niej oderwać. Corinne Michaels potrafi snuć ciekawą historię i porywa w wir sprzecznych emocji i rozterek bohaterów. Jej opowieść i uczucia wykreowanych przez nią postaci wydają się tak prawdziwe. Idealnie oddała wewnętrzne rozdarcie Natalie i Liama między tym, co odczuwają ich serca, a tym, co na chłodno starają się kalkulować ich rozumy. Podczas lektury mnożą się pytania. Czy Natalie ma prawo ułożyć sobie na nowo życie właśnie z Liamem? Czy to nie za szybko? Co inni na to powiedzą? Czy uda im się zbudować szczęśliwy związek, czy będzie im w tym towarzyszył duch Aarona? Uwielbiam historie, które kipią od emocji i „Consolation” jest właśnie jedną z takich oto powieści.

Autorka zdecydowanie kupiła mnie kreacją bohaterów. To postacie z krwi i kości. Mają swoje zalety, ale także i pewne wady. Ich problemy, emocje, uczucia są jednocześnie tak zwyczajne i niezwykłe. Nie sposób nie polubić Natalie i Liama. Ona ujęła mnie ogromną siłą i wolą walki, kiedy najłatwiej byłoby się poddać. On oczarował mnie zaś troską i wrażliwością skrytymi za maską silnego i odważnego żołnierza. Autorka stworzyła także kilka interesujących postaci drugoplanowych – jedne z nich są sporym wsparciem dla bohaterów, inne sporo namieszają w ich życiu.

Mogłoby się wydawać, że powieść, w której młoda wdowa wdaje się w romans z przyjacielem męża, potoczny się schematycznym torem. Nie w tym przypadku. Kiedy już myślałam, że wiem, co może się dalej wydarzyć, autorka udowadniała mi, jak bardzo się mylę. Michaels nieraz zaskoczyła mnie tym, jaką ścieżką pokierowała losami bohaterów. Tutaj nie ma miejsca na nudę. Są za to nieoczekiwane zwroty akcji. Wszystko zaś przebiło zakończenie powieści. Takiego cliffhangera się nie spodziewałam i kiedy książka dobiegła końca, byłam zszokowana, że autorka zakończyła ten tom w takim momencie. Poczułam ogromną potrzebę, by sięgnąć po kontynuację i już nie mogę doczekać się, by to uczynić.

„Consolation” to poruszająca opowieść o życiu po stracie najbliższej osoby. To historia, która potrafi rozbić serce na kawałki, skleić je, a potem ogrzać na nowo i rozpalić w nim nadzieję. Gwarantuję, że kiedy już ją przeczytacie, będziecie koniecznie chcieli sięgnąć po jej kontynuację. Zdecydowanie polecam!

"Consolation" jest pierwszą książką wydaną na łamach wydawnictwa Szósty zmysł. W zamierzeniu miała porwać czytelniczki i zapewnić wydawnictwu start z wielką pompą. Jesteście ciekawi czy wybór tej konkretnej książki, na start, był przemyślaną i dobrą decyzją?

"Obiecał, że do mnie wróci. Kłamał"

Poznajemy Natalie, która może pochwalić się życiem niemal idealnym. Jest szczęśliwą żoną wspaniałego mężczyzny, którego kocha całym sercem i z niecierpliwością czeka na pojawienie się na świecie, swojej ukochanej córeczki, która będzie dopełnieniem jej wspaniałego życia. Gdy pewnego dnia, pod nieobecność męża słyszy pukanie do drzwi, nie ma pojęcia, że to co za nimi spotka, całkowicie odmieni jej życie. Gdy tylko je otworzy, stanie oko w oko z koszmarem, który zawładnie jej życiem.

Często zdarza mi się czytać wzruszające książki, nie raz uroniłam przy nich łzę, lub dwie. "Consolation" jest pierwszą książką, która zmusiła mnie do płaczu już na samym wstępie. Autorka tak realistycznie opisała uczucia Lee, jej ból, poczucie straty i wściekłość na niesprawiedliwość losu, że nie byłam w stanie czytać, jednocześnie nie identyfikując się z bohaterką, a co za tym idzie, nie wczuwając się w jej postać. Taki początek powieści zrobił na mnie piorunujące wrażenie. Nie ma tu mowy o powolnym rozwijaniu się akcji, już na samym początku książki C. Michaels wymaga od czytelnika całkowitej uwagi i skupienia.

"Consolation" opowiada o tym, jak w jednej chwili można stracić to, co na co dzień uznajemy za pewnik. Pokazuję walkę, którą staje się życie po stracie ukochanej osoby i daje nadzieję na to, że ból stanie się znośniejszy. Fabuła powieści wydaje się być przewidywalna i poniekąd taka właśnie jest, ale uwaga! Tu jest haczyk!

Od pierwszych stron Aron (zmarły mąż Lee) był wzniesiony przez naszą bohaterkę na piedestał. Jest tak idealny, że aż wydaje się nieprawdziwy. Po jego odejściu dziewczyna całkowicie się załamuje, popada w marazm i traci chęci do życia. Właśnie wtedy na scenę wkracza najlepszy przyjaciel Arona- Liam. Jest bardzo przystojny i zabawny, ale autorka zdążyła przekonać mnie, że Aron był tym jedynym, że nikt nigdy nie będzie w stanie zająć jego miejsca. Próby Liama nawiązania cieplejszych relacji z Lee, odbierałam więc podobnie jak ona, z przymrużeniem oka, czasem z lekką irytacją, ale również podobnie jak ona nawet nie byłam w stanie dobie wyobrazić, że pomiędzy nimi zrodzi się uczucie. To był kolejny doskonale przemyślany zabieg autorki. Powolutku i niepostrzeżenie zmieniała to, jak odbieramy mężczyzn Natalie. Dzięki temu doskonale rozumiałam jej rozterki i wyrzuty sumienia.

Czy związek młodej wdowy i najlepszego przyjaciela jej zmarłego męża, ma szanse na przetrwanie, a może pełni tylko funkcję środka przeciwbólowego? "Consolation" jest niesamowicie poruszającą lekturą, przesyconą bólem, miłością i żądzą, a jego zakończenie wbija w fotel, pozostawiając uczucie oszołomienia, ciekawości i wszechogarniającej złości na autorkę, za urwanie swojej opowieści w takim momencie. Bardzo gorąco polecam!!