Bliźni

Książka znanego psychiatry amerykańskiego przedstawia zagadnienie stosunków międzyludzkich w kategoriach tzw. analizy transakcyjnej. Autor omawia typowe sytuacje społeczne, ujmując je w konwencji gier. Poznanie tych gier, głębsze wniknięcie w ich strukturę i charakter pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć zarówno siebie, jak i drugiego człowieka, co prowadzić może do ulepszenia kontaktów z innymi.

G.K. Chesterton powiedział kiedyś, że w katolicyzmie prawdy wiary współistnieją „jedna obok drugiej jak dwa ostre kolory, czerwień i biel… Zawsze miał ON zdrową nienawiść do różu”. Katolicyzm jest i/i, nie albo/albo. Kościół katolicki podkreśla i tłumaczy paradoksalne sprzeczności: łaskę i naturę, wiarę i rozum, Pismo Święte i tradycję, ciało i duszę. W tym duchu biskup Robert Barron wyjaśnia ten „dwubiegunowy ekstremizm”. W swoich esejach porusza zagadnienia grzechu i miłosierdzia, wiary i rozumu, wolności i dyscypliny, materii i ducha, cierpienia i radości. Przywołuje wybitnych teologów wszystkich wieków chrześcijaństwa, szeroko nawiązując do współczesności. Ta książka uczy patrzeć na rzeczywistość głębiej, oczami duszy.

500 lat po tym, jak Thomas More roztoczył przed wyobraźnią sobie współczesnych obraz idealnego społeczeństwa żyjącego w suwerennym państwie pod rządami mądrego i życzliwego władcy, utraciliśmy wiarę, że człowiek jest w stanie wykreować dla siebie szczęście, nawet w nieograniczonej konkretną cezurą przyszłości. Jednak w tym samym czasie, w którym ludzka nadzieja pogrzebała myśl o utopii, nie umarły aspiracje, które uczyniły tę wiarę tak ważną, że niemożliwą do uśmiercenia. Wiara ta podobnie jak Anioł Historii [Angelus Novus] zmieniła jednak kierunek i zwraca się dziś ku przeszłości jako utraconemu i popadłemu w ruinę rajowi, na którego określenie Zygmunt Bauman ukuł swoje ostatnie pojęcie – „retropia”. Zgodnie z duchem utopijnym retro...

Książka roku 2018 w Hiszpanii. Ponad 100 000 sprzedanych egzemplarzy. To dwie różne prawdy, ale obie są prawdami: i ta z książki, i ta z życia. Razem tworzą kłamstwo. Ordesa to książka osobista. Manuel Vilas odwołuje się w niej do własnej historii, poruszając tak ważne i uniwersalne tematy jak przeszłość, rozpad więzów rodzinnych, śmierć najbliższych, nieobecność ukochanych osób i rozłąka z nimi, Hiszpania, ta, w której żyje, i ta, w której dorastał, wspomnienia, poczucie wykorzenienia... Bez skrępowania, ostro, niwecząc granice pomiędzy fikcją a realnością, między poezją a prozą, autor snuje opowieść, w której rozpoznać się może każdy z czytelników, i odbywa wędrówkę od jednoznacznej teraźniejszości ku przeszłości wyobrażonej. K...

Niezapomniana bohaterka, misternie skonstruowany steampunkowy świat, wciągająca bez reszty fabuła. Pierwsza część sagi fantastyczno-przygodowej autorstwa debiutantki obdarzonej oszałamiającą wyobraźnią. Francuski bestseller przetłumaczony na 20 języków. Dla młodzieży 14+ i dorosłych. Ofelia skrywa za starym szalikiem i okularami krótkowidza nietypowe dary: potrafi czytać przeszłość przedmiotów oraz przechodzić przez lustra. Spokojne życie, które wiedzie na rodzimej arce – Animie, zmienia się, gdy zostaje zaręczona z tajemniczym mężczyzną należącym do potężnego klanu Smoków – Thornem. Dziewczyna musi na zawsze opuścić rodzinę i podążyć za narzeczonym do Niebiasta – dryfującej w powietrzu stolicy odległej arki, zwanej Biegunem. Dlaczego wyb�...

Platon (427 p.n.e.-347 p.n.e.) uczeń Sokratesa, którego śmierć uważał za niewyobrażalną zbrodnię ateńskiej republiki napisał 35 dialogów. Platońskie (w klasycznym przekładzie wraz z posłowiem, objaśnieniami i ilustracjami Władysława Witwickiego) Państwo należy do dialogów najważniejszych i jest dialogiem najdłuższym, dialogiem z pogranicza filozofii i nauki o państwie (mówiąc współczesnym językiem – politologii). Zalicza się Państwo do dialogów z okresu wczesnego (pierwsza księga) i średniego (pozostałe księgi). Rozważa w nim Platon pojęcie sprawiedliwości, porządku, etyki, idealnego ustroju, analizuje 4 formy ustrojowe – timokrację, oligarchię, demokrację i tyranię, wyliczając i analizując wady i zalety każdej z nich, a jednocześnie opi...

Kiedy po raz kolejny pomyślisz, jak bardzo coś spieprzyłeś, ta książka przypomni ci, że mogło być o wiele gorzej… Ekscytująca podróż przez najbardziej kreatywne i katastrofalne porażki w historii ludzkości, począwszy od upadku naszego praprzodka z drzewa, do najbardziej spektakularnych współczesnych klęsk gatunku ludzkiego! W ciągu ostatnich siedemdziesięciu tysięcy lat, odkąd homo sapiens chodzi po Ziemi, przebyliśmy długą drogę. Sztuka, nauka, kultura, handel – w ewolucyjnym łańcuchu pokarmowym jesteśmy prawdziwymi zwycięzcami. Ale powiedzmy sobie szczerze, to wcale nie była bułka z masłem, a do tego czasami, zupełnie przypadkiem, udawało się nam coś naprawdę wybitnie spieprzyć. Od klęski ekologicznej na Wielkich Równinach Stanów Zjednoczonyc...

W jaki sposób „Superman”, „Gran Torino”, „Hobbit” objaśniają postać Jezusa? Co łączy Woody’ego Allena ze św. Tomaszem z Akwinu? Kiedy Bob Dylan śpiewał o Jezusie w Chinach? Już od pierwszego wieku naszej ery chrześcijanie szukali „ziaren Słowa” w otaczającej ich kulturze. Biskup Robert Barron odnajduje je w popularnych filmach, książkach i aktualnych wydarzeniach. Z erudycją i humorem diagnozuje w swoich esejach stan współczesnej kultury, komentując ją z perspektywy katolika. Swobodnie i odważnie pisze o antykatolicyzmie, aborcji i konsumpcyjnym stylu życia. Szukanie „ziaren Słowa” wymaga uważnej obserwacji rzeczywistości. Ta książka nauczy cię je dostrzegać.

Obserwujemy zjawisko, że w coraz bardziej zlaicyzowanych społeczeństwach Zachodu kwestia wiary spychana jest na margines, a Europa generalnie odchodzi od swoich chrześcijańskich korzeni. Jednak z drugiej strony, zwłaszcza w obliczu ekspansywnego islamu, pytania o Chrystusa i Kościół wracają ze zdwojoną siłą. Powiększa się grono osób, pragnących wiedzieć, na czym tak naprawdę polega bycie chrześcijaninem. Książka Gerharda Lohfinka wychodzi naprzeciw tej potrzebie. Wprowadza niechrześcijan w wiarę chrześcijańską, a zarazem stanowi pomoc dla wszystkich tych, którzy na nowo chcą się włączyć we wspólnotę wiernych. Autor, ceniony teolog i egzegeta, by uniknąć pisania kolejnej rozprawy naukowej, wybrał dla zrealizowania swojego zamiaru elastyczną formę li...

Kiedy bezprecedensowa, globalna epidemia ogarnia świat, kto mógłby lepiej niż słoweński turbofilozof Slavoj Žižek odkryć jej głębsze znaczenia, zachwycić się jej niepojętymi paradoksami i przewidzieć głębię konsekwencji, a wszystko to w sposób, który wywoła u ciebie zadyszkę i siódme poty? Żyjemy w czasach, kiedy największym aktem miłości jest trzymać się z dala od przedmiotu uczuć. Kiedy rządy znane z bezlitosnych cięć w wydatkach publicznych potrafią nagle wyciągnąć z rękawa biliony. Kiedy papier toaletowy staje się towarem cennym niczym diamenty. I kiedy, zdaniem Žižka, nowa forma komunizmu może być jedynym sposobem uniknięcia drogi do globalnego barbarzyństwa. Pisząc ze zwykłą swadą i zamiłowaniem do analogii z kultury popularnej (na st...

Najbardziej chyba oryginalny, twórczy, a zarazem kontrowersyjny niemiecki filozof naszych czasów Peter Sloterdijk (ur. 1947) w tym krótkim eseju podejmuje sprawy fundamentalne: rozważania o „nieprawdopodobieństwie” ludzkiego społeczeństwa w świetle dzisiejszego rozumienia wolności. Sloterdijk od dawna należał do licznego grona krytyków projektu oświeceniowego. W ponowoczesnym duchu demaskował humanizm jako inną formę „hodowli” człowieka. W niniejszej książce definiuje wolność indywidualną i identyfikuje jej historyczne losy. Jeśli dawna wolność opierała się na przymierzu gniewu, a więc miała źródło w stresie (bunty, rewolucje, walka o wyzwolenie społeczne), to w chwili, gdy „samotny wędrowiec” Rousseau, medytując w łódce na jeziorze, odkrył...

Dzisiaj, kiedy od Soboru Watykańskiego II minęło ponad pięćdziesiąt lat, niewielu jest teologów, którzy to wydarzenie pamiętają, a jeszcze mniej tych, którzy brali w nim udział. Hans Kung i Joseph Ratzinger byli uczestnikami Soboru Watykańskiego II i całe ich życie było związane z tym co wtedy się wydarzyło. Ich teologia, teksty i artykuły miały swoje źródło w doświadczeniu Vaticanum II. Nie można zrozumieć Kunga i Ratzingera bez tamtego wydarzenia. Ale też można powiedzieć, że nie można właściwie i w pełni zrozumieć Soboru, bez tych dwóch wtedy młodych, a dzisiaj dojrzałych, wielkich teologów.