Bibliotekarka z Auschwitz

Powieść przedstawia jedną z wielu historii o podobnym charakterze, jakie ukazują się od dłuższego czasu. Właściwie zapanowała swoista moda na książki o więźniach obozów koncentracyjnych, a nadmiar często powoduje utratę wartości, co widać w przypadku niektórych pozycji.

Podobne obawy miałem sięgając po „Bibliotekarkę z Auschwitz”, jednak okazały się bezpodstawne. Opowieść o Dicie, niepozornej, czternastoletniej dziewczynce przenoszącej książki między blokami obozu koncentracyjnego, czyta się z zainteresowaniem.

Mała „bibliotekarka” opiekuje się niewieloma egzemplarzami, przechowuje je w tajnej skrytce pod deskami podłogi, a przemyca w kieszeniach specjalnie uszytej sukienki. Jednak drobna, mała Dita zaczyna pełnić bardzo ważną rolę, aż sama dziwi się, jak ważną osobą dla wielu więźniów się stała. Niesie światło wiedzy w świecie zagłady. Stopniowo zaczyna się także jej fascynacja książkami, czyta je potajemnie, rośnie jej wrażliwość i współczucie dla każdego nieszczęśliwego człowieka. Odkrywa nieznane dotychczas emocje, przekonuje się, czym jest zdrada ideałów, doznaje rozczarowania, dowiadując się prawdy o jednym ze swoich wzorów życiowych, Fredym Hirschu. Dojrzewa w świecie, w którym obowiązuje tylko jedna zasada: przeżyć za wszelką cenę.

W powieści znalazło się też wiele opisów działań oprawców niemieckich, obrazy niszczenia człowieka i zabijania go w okrutny sposób. A więc nie jest to jedna ze znanych wielu czytelnikom historii „lekko podkoloryzowanych” na wzór filmów hollywoodzkich. Dużo w niej autentyzmu, mimo że znaczną część wypełnia „fabularne tworzywo słowne”. Narrator pozostaje jednak wiarygodny, gdyż opisywane wydarzenia w obozach Auschwitz i Bergen Belsen rozegrały się naprawdę.

Powieść jest godna uwagi, zmusza do refleksji, ukazuje świat „epoki pieców”, nieznany pokoleniom urodzonym po wojnie.

ZJ

źródło: szkolnyklubrecenzneta.pl

Bazując na II wojny światowej stworzono tyle różnego rodzaju dzieł że nie sposób zaznajomić się z całością. To nie tylko rozległe analizy, tego co doprowadziło do wybuchu tejże, ale i powieści dziejące się w tamtych ciężkich czasach, czyli dramatyczne losy ludzi. Ale także filmy dramaty, horrory, a nawet komedie. Wymieniać można długo. Jednak najlepiej skupić się na historiach, które są oparte na wspomnieniach osób, osobiście zaangażowanych w ten koszmar. Jednak II wojna światowa to temat rzeka. Całkiem niedawno skupiłem się na historiach, opisujących życie i śmierć w obozach zagłady, a szczególnie w Auschwitz. Kolejny tytuł opisujący historię, która bazuje na autentycznym zdarzeniu to „Bibliotekarka z Auschwitz”.

Byłaby to całkiem interesująca powieść, gdyby opierała się tylko na wspomnieniach Dity, bez upiększeń autora, który oczywiście musiał wtrącić swoje trzy grosze. Lubię historie oparte na faktach, ale tutaj pisarz zbyt daleko poszedł w swoją wyobraźnię, a Ditę zepchnął niemalże na drugi plan. Świetnie się czyta, dlatego ocena wysoka, jednak jest zbytnio „powieściowo”.

„Bibliotekarka z Auschwitz” Antonio G. Iturbe to powieść obyczajowo- historyczna. Ukazuje losy młodej żydówki Dity w obozie koncentracyjnym. Historia oparta na faktach, pokazuje życie w czasie II wojny światowej. Straszne i makabryczne losy młodej dziewczyny mieszkającej w Bloku 31. Dita była tam bibliotekarką. Z kilkoma współwięźniami stworzyli „bibliotekę” z ośmiu starych książek i uczyli dzieci w ukryciu przed esesmanami z wiszącą nad nimi groźbą śmierci.

Jak potoczą się losy młodej dziewczyny? Czy przetrwa obóz zagłady?

Historia przedstawiona w książce bardzo przejmująca i ciężka w czytaniu. Straszna dola ludzi, którzy zostali straceni w obozie zagłady. Powieść czyta się ze straszną wizją, aby to się więcej nie powtórzyło. Pozycja głęboko poruszy nawet zatwardziałe serce. Opowiada o wielkim poświęceniu, ciężkiej walce o przetrwanie. Przedstawiona bardzo realistycznie, historia opowiedziana z drastycznymi szczegółami życia w tym strasznym miejscu. Działa na wyobraźnie i zapadła głęboko w mojej pamięci. Książka pełna emocji i niesmaku, wywarła na mnie bardzo duże wrażenie. Abyśmy znów nie doczekali takich czasów. Kilkanaście lat temu byłam na wycieczce w Auschwitz. Wrażenie niesamowite, a jednocześnie przerażające. Czytając tę książkę wyobrażałam sobie, jak to mogło wyglądać w realistycznym świecie. Długo mi się czytało tę powieść, a chciałam ją dobrze zrozumieć. Nie można jej streścić w kilku zdaniach, musicie ją po prostu koniecznie przeczytać. Polecam.