Berserk. Spowiednik

Przedstawiamy drugi tom doskonale przyjętej serii. Honor i wierność, wytrwałość i żelazna wola. W książkach Roberta M. Wegnera odżywają dawne wartości, a pomiędzy barwnymi pojedynkami, intrygami, bitwami wielkich armii i krwawymi starciami jest miejsce na emocje, które potrafią skruszyć serce największego twardziela. Opowiadania z Północy, Południa, Wschodu i Zachodu składają się na epicką opowieść o egzotycznych światach różnych nacji, języków, wierzeń i magii. Opowieści z meekhańskiego pogranicza to – napisana z rzadko spotykanym w polskiej literaturze rozmachem - mocna proza, w której odnajdujemy nasze marzenia o szlachetności i odwadze. Pierwszy tom Opowieści z meekhańskiego pogranicza otrzymał nagrodę imienia Janusza A. Zajdla.

Końce świata mają w fantastyce malowniczą tradycję. Co jednak, kiedy rozpadają się nie tylko światy, ale też sensy, społeczeństwa, systemy metafizyczne i ontologie? Holocaust F Cezarego Zbierzchowskiego to ambitna hard sf w nowoczesnym stylu, kreśląca kształt nieubłaganej przyszłości, opowiadająca o wojnie, w której akcje militarne same w sobie są dziełami sztuki. Jakie tajemnice kryją się w kołysce cradlera? Co w bezmiarze kosmosu odkrył tunelowiec Heart of Darkness, który - zapętlony w czasie i przestrzeni - po raz kolejny zbliża się do ziemskiej orbity? Czym jest plazmat, który opuścił Ziemię, a czym freny, które na niej pozostały? Jak walczyć z Szarańczą, zmodyfikowanymi wampirami czy zmieniającym rozkład prawdopodobieństwa morożenoje? Czy warto ocalić świat, jeśli przeminęło w nim wszystko, o co warto było walczyć? Holocaust F to dynamiczna mieszanka energii Strossa, rozmachu wizji Stephensona, pesymizmu Wattsa i więcej niż szczypty szaleństwa Dicka. Takie książki zdarzają się niezwykle rzadko, ale kiedy już się ukazują, niezmiennie stają się wielkim czytelniczym świętem.

Nafaszerowany magią, naszpikowany akcją. Nie spoczniesz, dopóki nie skończysz. Władza uzależnia, szczególnie w połączeniu z magią. Wyobraź sobie, że stałeś się bogiem – ktoś miałby cię tego stanu pozbawić? No fuckin way! Nie liczą się sentymenty, dobro wspólne, misja i przyjaźń. Pan Lodowego Ogrodu to powieść napisana z rozmachem godnym dzieł Hieronima Boscha, Stevena Spielberga, J.R.R. Tolkiena czy Georgea R.R. Martina. Nikt nie wie, co się dzieje z grupą naukowców. Vuko Drakkainen ma ich odnaleźć i sprowadzić na Ziemię lub zabić i zatrzeć ślady. Z taką misją przybywa na Migdaard - świat kryjący w sobie rasę istot rozumnych oraz magię. Tymczasem, niektórzy już dawno zginęli, inni sięgnęli po magię i obwołali się bogami. Nikt nie chce wracać. Żaden z nich nie odda łatwo władzy, jaką zdobył. Vuko przemierza krainy Midgaardu, szukając sojuszników by ukończyć misję. Czy wykona zadanie? Pan Lodowego Ogrodu to czterotomowa powieść napisana przez Jarosława Grzędowicza. Premiera czwartego i ostatniego tomu miała miejsce 30 listopada 2012 r. Chciał być leśnikiem, podróżnikiem i operatorem śmieciarki. Został pisarzem. Jarosław Grzędowicz w wieku czterech lat chciał zostać operatorem śmieciarki. Później, po niezapomnianych wakacjach w leśniczówce – leśnikiem piszącym fantastykę. W międzyczasie chciał być jak Tony Halik, Tomek Wilmowski, Jacques Custeau oraz Simon Templar, z tym, że równocześnie chciał być pisarzem fantastyki. W kolejnej dekadzie rozwoju chciał zostać biologiem oraz pisarzem fantastyki. Ze wszystkich młodzieńczych zamiarów udało mu się zrealizować tylko jeden. A może aż jeden? Grzędowicz nie lubi przymusu. Zapewne, dlatego Pan Lodowego Ogrodu powstawał na przestrzeni niemal dziesięciu lat. Jak sam mówi – pisanie powieści trwa tyle ile musi trwać. Żaden przymus tu nie pomoże. W trakcie pisania powieść rozrastała się, ewoluowała przypominając proces konstruowania urządzenia. Autor często korzystał z opracowań historycznych, ale nie tylko. Czerpał inspirację i wiedzę zarówno z opisów średniowiecznych machin wojennych, z życia codziennego i sztuki wojny w starożytności, podręczników sztuk walk wschodnich i europejskich, książek beletrystycznych oraz dawnych eposów takich jak Edda Poetycka. Cennym wsparciem dla Grzędowicza jest jego żona – Maja Lidia Kossakowska. Jak sam twierdzi – to błogosławieństwo móc zapytać innego pisarza o zdanie albo radę dotycząca skonstruowania jakiejś sceny. Grzędowicz stara się rewanżować tym samym. Pisarz za swoją twórczość otrzymał już niezliczoną ilość nagród, za każdym razem cieszył się z uznania czytelników. Z drugiej strony, odczuwał też silną presję. To wielka odpowiedzialność, bo nikt oprócz niego nie wiedział, w jaki sposób zakończy się Pan Lodowego Ogrodu. Takiej pracy podołają tylko najlepsi. Grzędowicz po raz kolejny dowodzi, że wciąż idzie do przodu, nie spoczywa na laurach.

Pewien bocian z podlaskiej wsi, zwany Wojtkiem, szykuje się do odlotu do ciepłych krajów. W tym samym czasie w pobliskim domu dzieje się coś dziwnego. Tata mieszkającego tu siedmioletniego Jacka nagle wyjeżdża. Z rozmów rodziców chłopiec wnioskuje, że wróci wiosną, razem z bocianem. Tymczasem bocian odlatuje do Afryki, gdzie czyhają na niego różne niebezpieczeństwa. Jacek pod jego nieobecność pilnuje gniazda. Bo przecież bez gniazda nie będzie ani bociana, ani taty. Wojtek to urzekająca historia, która jednocześnie opowiada o wytrwałości w dążeniu do celu i akceptacji ludzkich słabości. To również malownicza, a zarazem bardzo ważna lekcja przyrody przedstawiona oczami bociana podczas jego lotu do ciepłych krajów. Opowieść wzbogacają niezwykłe, haftowane ilustracje Małgorzaty Dmitruk.

Czy dorośli są chodzącymi ideałami? Raczej nie (tylko im tego nie mówcie)... Dorośli wcale nie są tacy nieomylni i poważni, na jakich chcieliby wyglądać. Dlaczego? Bo nikt nie jest idealny. Ani dziecko, ani dorosły. Każdy ma też prawo do bycia sobą. I do popełniania błędów. Jest jeszcze coś – każdy dorosły był kiedyś dzieckiem. Możliwe, że bał się pająków, robił błędy ortograficzne, cierpiał z powodu swojego wyglądu, może nawet zdarzało mu się zsikać do łóżka. Serio! A co ma z tym wspólnego wróżka zębuszka? Dobre pytanie! Od niej wszystko się zaczęło...

We wrześniu 1939 roku wszystkim wydawało się, że wojna potrwa tylko parę tygodni, a już z pewnością nie dotrze do niewielkiej willi stojącej przy jednej z uliczek na obrzeżach Lwowa. Wiele mówi się o bohaterach ginących w nierównej walce tam, gdzie szalała wielka wojna, zaś ci, którzy prowadzili swoją małą wojnę, pomagając najsłabszym tego świata – dzieciom, starcom, chorym – odeszli w zapomnienie. Nie walczyli przy pomocy broni, używali serca jak tajemniczy Maestro, którego jedno jedyne zdjęcie zachowało się w rodzinnym albumie – ale ginęli jak żołnierze.

Przerażająca wizja świata po zagładzie biologicznej. Najdłuższa i według powszechnych ocen najlepsza powieść w dorobku Stephena Kinga – apokaliptyczny thriller mistrza grozy. Supernowoczesna broń biologiczna przynosi całkowitą zagładę. Zaczyna się niewinnie – od zwykłego przeziębienia. Ktoś kichnął, ktoś umarł i nagle Ziemia staje się masowym grobem. Nieliczni, którzy przetrwali, zagubieni w nowym postapokaliptycznym świecie, zaczynają śnić. Wizje wskazują im drogę, zwiastują pojawienie się wysłanników Dobra i Zła. Każdy musi dokonać wyboru i podążyć własną ścieżką. W Ameryce podzielona ludzkość formułuje dwa obozy – wzorowaną na demokracji Wolną Strefę w Kolorado i brutalną dyktaturę w Las Vegas, rządzoną przez psychopatów i kryminalistów, w których epidemia obudziła wszystko, co najgorsze. Czy ci, którzy wierzą w miłość, dobroć i braterstwo, mają szansę w nieuniknionym starciu z ludźmi o najbardziej prymitywnych instynktach? Konfrontacja między siłami Dobra i Zła staje się nieunikniona.

Cztery różne światy, odmienne społeczności – jedna wojna. Nowa powieść z uniwersum „Ostatniej Rzeczpospolitej” Wszechogarniające Zło, by zapanować nad światem, nie cofnie się przed niczym. Stale rodzi się i odnawia z większą siłą w mrocznych przestrzeniach Gehenny. Zarówno w Warszawie, jak i na Zachodnich Kresach Rzeczpospolitej, a także w zagrożonej kolonii na Marsie trwa nieustanne śledztwo i rozpaczliwa próba zbudowania powłoki ochronnej z pomocą zaklęć. „Scenografie może zmieniać pod dowolne atrakcyjne konwencje, ale Kołodziejczak nie wymieni sobie mózgu: mimo elfów, balrogów i podniesionych do magicznej potęgi patriotycznych sentymentów, pod powierzchnią świata Ostatniej Rzeczpospolitej nadal pracuje oldskulowy generator superlogicznych koncepcji, który mógłby napędzić wydział fizyki teoretycznej i antologię hard SF”. – Jacek Dukaj „Mariaż prawdziwego fantasy z solidnym sf udaje się niewielu. Kołodziejczak jest w tym mistrzem. Wstrząsająca wizja, epicka i jedyna w swoim rodzaju”. – Jarosław Grzędowicz

Ewa K. Czaczkowska, znana autorka książek, historyczka i dziennikarka własnymi słowami opisała najmłodszym najpiękniejsze legendy z południowej Polski. Są to niezwykłe historie, uwielbiane przez kolejne pokolenia, dzięki którym dzieci dowiedzą się… skąd wzięły się wiewiórki na krakowskim rynku? Jak powstał najpopularniejszy polski hejnał? Dlaczego jedna z wież kościoła mariackiego jest wyższa od drugiej? Jak wygląda idealna szopka krakowska? Kiedy i dlaczego Karol Wojtyła po raz pierwszy odwiedził Kraków?

Zbiór pasjonujących opowieści o niezwykłych wyprawach polskich podróżników od średniowiecza do współczesności. W nieznane i dookoła świata. Na najwyższe szczyty i niedostępne bieguny. Przez bezkresne oceany i bezludne pustkowia. Polacy od wieków podróżują po lądach i morzach, zapuszczając się w najdalsze zakątki naszej planety. Przed wami historie słynnych polskich podróżników i ich niesamowitych wypraw. Wśród bohaterów książki są zesłańcy i piraci, badacze i awanturnicy, sportowcy i dziennikarze. Od średniowiecznego mnicha Benedykta Polaka, przez legendarnego Maurycego Beniowskiego, Leonida Teligę, Tony’ego Halika i Jerzego Kukuczkę, po Marka Kamińskiego i Aleksandra Dobę. Kto został królem Madagaskaru, a kto odkrył źródło Amazonki? Jak przejechać Afrykę na rowerze i jak w jednym roku stanąć na dwóch biegunach Ziemi? Czy można okrążyć świat samochodem i przepłynąć Atlantyk… kajakiem? Przekonajcie się sami! W przygotowaniu książka o wielkich wyprawach polskich podróżniczek.

Gdy nagle gasną wszystkie światła, życie miasta zamiera. Ale są i tacy, którzy tylko na to czekają... Nastrojowe, bogato ilustrowane opowiadanie o nocnym życiu zwierząt. W ciepłą letnią noc w elektrowni dochodzi do awarii – i cała okolica pogrąża się w ciemności. Gdy w mieście gasną światła, żyjące w nim zwierzęta wychodzą z kryjówek. W końcu mogą spokojnie załatwiać swoje sprawy – i nikt nie świeci im w oczy. Urzekająca atmosferą książka wprowadza czytelników w nocny świat zwierząt: puchacza, lisa, ropuchy, raka, jeża i wielu innych…

Listy do A. – czy to jest świat dla starych ludzi? Nieproszony lokator wywraca do góry nogami życie rodziny. Do domu Anielki, jej siostry, rodziców i babci wprowadza się Alzheimer. To on sprawia, że babcia staje się zapominalska, myli imiona, nie poznaje domowników i nie radzi sobie z codziennymi czynnościami. Anielka nie lubi pana A., jak go nazywa. Pisze do niego listy i nakłania, żeby wyprowadził się od babci. Wtedy wszystko będzie w porządku. Babcia wyzdrowieje. Czy na pewno? Wyjątkowa, poruszająca, ciepła i pełna humoru podszytego melancholią książka Anny Sakowicz o zmaganiu rodziny z nieuleczalną chorobą ukaże się 18 września nakładem wydawnictwa Poradnia K. Zmierzymy się w niej z pytaniami, jak poradzić sobie z bezradnością, przemijaniem, chorobą i starością. A starość wydaje się być tematem tabu – nasze społeczeństwo wypiera ją i od niej ucieka. Gloryfikujemy wieczną młodość i witalność. Autorka nie boi się poruszyć tematu odchodzenia i starości, bo wie, jak wiele rodzin się z nimi boryka. Rodzicom szczególnie trudno wyjaśnić dzieciom, co dzieje się z ukochanymi dziadkami, kiedy zamiast znanego porządku nastaje chaos. Czemu są nie do poznania, dlaczego tracą orientację, nie poznają nikogo albo mylą przeznaczenie przedmiotów. Treść książki jest uniwersalna – opowiada o chorobie Alzheimera, a temat starości, odchodzenia prędzej czy później stanie się udziałem każdego z nas. Wyjątkowa perspektywa dziecka przemawia do wszystkich, bo w zderzeniu z ogromnym problemem, jakim jest nieuleczalna choroba, wszyscy stajemy się bezradni jak dzieci. Świat widziany oczami dziecka stworzyła wraz z autorką Ewa Beniak-Haremska. Jej magiczne, retro obrazki ukazują zgubione czy uszkodzone przedmioty, bezradność babci, ale też szczęśliwe chwile z dziadkami, kiedy babcia była jeszcze zdrowa. Jak mówi ilustratorka: „Bohaterka walczy o zdrowie swojej babci. Nie tylko pisząc, ale i wykorzystując swoją pasję do wspólnych zajęć i wzmacniania więzi.” Anna Sakowicz dzieli się w dużej mierze swoimi przeżyciami; opowieść powstała na podstawie jej własnych doświadczeń – jej mama choruje na Alzheimera. Pisanie stało się swoistą autoterapią i przyniosło jej wielką ulgę. I nauczyło, że najlepszym lekiem jest miłość. Listy do A. to po Leniusiołkach i Wiewiórce Julii i magicznym orzeszku trzecia książka autorki w kategorii literatury dziecięcej. Tytuł otrzymał rekomendację Polskiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera. Anna Sakowicz – (ur. 1972 r.) – pisać zaczęła dawno temu. Podczas studiów (filologia polska) pracowała jako dziennikarka w szczecińskim „Punkcie Widzenia”. Wiele lat później, już jako doradca metodyczny nauczycieli języka polskiego została redaktor naczelną regionalnego pisma pedagogicznego „Wokół Szkolnych Spraw”. Jednak pisaniem książek zajęła się od 2014 roku po przeprowadzce do Starogardu Gdańskiego. W międzyczasie powstał też blog Kura Pazurem (i wygrana konkursu literackiego organizowanego przez Onet i Ambasadę Szwajcarii). Debiutowała zbiorem opowiadań i humoresek, ale wkrótce ukazały się jej powieści obyczajowe. Najpierw trylogia kociewska – jedna z jej części (To się da!) nagrodzona została przez portal Granice.pl. Podobne wyróżnienie otrzymały też Szepty dzieciństwa. Niedomówienia natomiast były czytane we fragmentach w Radiu Gdańsk. Ostatnie jej powieści to Postawić na szczęście i Dogonić miłość (dylogia). Pisze także dla dzieci. Do tej pory ukazały się Leniusiołki oraz Wiewiórka Julia i magiczny orzeszek (ta druga ze współautorstwem Emmy Kiworkowej). Wiewiórka Julia... zdobyła w tym roku tytuł najlepszej książki na lato na portalu Granice.pl. Autorka mówi o swoim życiu prywatnym: „Jestem mamą dorosłej już córki, żoną najwspanialszego męża na świecie i posiadaczką dwóch kocich łobuzów. Zbieram stare książki i uwielbiam jeździć na rowerze. A pisząc, spełniam swoje życiowe marzenie. Kocham to, co robię i wyciskam życie jak cytrynę, bo mam je tylko jedno.”

W książce omówiono obowiązujące regulacje prawne dotyczące zatrudnienia cudzoziemców ze szczególnym uwzględnieniem obywateli Ukrainy. Autorzy rozstrzygają istotne problemy interpretacyjne z zakresu prawa pracy, administracyjnego oraz podatkowego. Treść opracowania skupia się przede wszystkim na postępującej liberalizacji przepisów przejawiającej się m.in. poprzez: - możliwość zatrudnienia cudzoziemców, m.in. z Ukrainy i Białorusi na podstawie oświadczenia o zamiarze powierzenia pracy cudzoziemcowi, - zwolnienie z obowiązku przeprowadzania tzw. testu rynku pracy (procedura sprawdzająca czy potrzeby kadrowe pracodawcy mogą być zaspokojone na lokalnym rynku pracy), - uprawnienie do korzystania z małego ruchu granicznego i ruchu bezwizowego, - objęcie obywateli tych państw programem ?Poland. Business Harbour? (kompleksowy pakiet, ułatwiający specjalistom IT, start-upom i innym ?rmom bezproblemową relokację na terytorium Polski). Publikacja przeznaczona jest dla praktyków zajmujących się problematyką zatrudniania cudzoziemców (prawnicy, pracownicy działów HR, urzędów pracy, właściciele firm zatrudniających cudzoziemców).

Rzeczpospolita w XVIII wieku to kraj, w którym panuje bezwzględność i bezprawie. Wartości moralne przestały mieć jakiekolwiek znaczenie. Każdy kieruje się własnym interesem. Jeśli chcesz przetrwać, musisz być silny i gardzić litością. A jeśli chcesz stworzyć na gruzach upadłego imperium nową siłę, musisz posunąć się znacznie dalej. Skrytobójstwo, przekupstwo, porwania, zajazdy i korupcja stanowią o sile twojej partii. Tak właśnie, niczym serialowa rodzina Soprano, dochodzi do władzy i rządzi Familia, ród Czartoryskich. Familia to powieść historyczna pełna dynamicznych zwrotów akcji, szalonych pościgów i dworskich intryg. Wzrost potęgi stronnictwa śledzimy z perspektywy dwójki młodych bohaterów: Krystyny i Piotra, którzy nierozerwalnie łączą swój los z Czartoryskimi. Rzuceni w wir wydarzeń, które na zawsze odmienią ich życie, muszą podjąć brutalną walkę o przetrwanie w świecie, w którym nie ma miejsca na skrupuły.

Nie trzeba jechać na koniec świata, żeby zadbać o Planetę. Podaj łapę, dołącz do ekologicznej ferajny i dowiedz się, jak się to robi! Pantera Adela i jej przyjaciele są sprytni, odważni i… mają bzika na punkcie ochrony środowiska. W książce Pantera Adela i ekoferajna Pawła F. Majki i Kasi Walentynowicz bohaterowie opowiadają o zwyczajach, dzięki którym każdy może przyczynić się do ochrony naszej planety. Kruk Karol, Jamnik Centymetr, Ośmiornica Pola, Siostry Jagoda i Malina oraz inni członkowie ekoferajny mają swoje powiedzonka, zwyczaje i przywary. Niektórzy z nich są mrukliwi, inni lubią żartować, ale wszyscy bez wyjątku wiedzą, co pomaga Ziemi, a co szkodzi. Spotkanie z nimi to idealny sposób, by pokazać dzieciom, że: • ekologia to też proste, codzienne czynności, • każdy może działać na rzecz przyrody, nawet dziecko, • ludzie są częścią świata i każdy jest odpowiedzialny za dobrostan planety. Pięknie ilustrowana, pełna zabawnych rymowanek i żartów kartonowa książka w przystępny sposób wyjaśnia, co tak naprawdę jest istotą ekologicznego stylu życia i zachęca najmłodszych do praktykowania go na co dzień. Dzięki grubszym stronom z kartonu, jest wytrzymała, a w odpowiednim momencie będzie można ją przekazać dalej, jak radzi ośmiornica Pola.

Trwa trzecia wojna światowa, mordercze zmagania w Europie wchodzą w decydującą fazę. Nie wszystko jednak idzie zgodnie z założeniami sztabowców Układu Warszawskiego. Wojska NATO zmobilizowały siły i rzuciły rezerwy w rozpaczliwym kontrnatarciu. W Moskwie dochodzi w związku z tym do zakulisowych rozgrywek, a walka wywiadów staje się brutalniejsza niż kiedykolwiek wcześniej. Na efekty nie będzie trzeba długo czekać. Żołnierze polskiego 1 Batalionu Szturmowego znów znajdą się w samym centrum wydarzeń. A przed nimi i przed wyjątkowym oddziałem specnazu stanie najważniejsze wyzwanie – odkrycie, kto naprawdę jest ich wrogiem. Czerwone żniwa to osadzona w latach 60. XX wieku wizja alternatywnej rzeczywistości, w której NATO i Układ Warszawski stają przeciw sobie. Trzeci front to kolejny tom trylogii po świetnie przyjętym Uderzeniu wyprzedzającym. W przygotowaniu ostatni tom Rozkaz: śmierć, w którym poznamy ostateczny wynik wojny, a wszystkie tajemnice znajdą swój zaskakujący finał.

Wyobraź sobie, że przez dziewięć lat siedziałeś w więzieniu i niemal każdego dnia wyobrażałeś sobie w jaki sposób zabijesz swoją żonę. A w dniu, w którym wychodzisz na wolność, na świat spada największa katastrofa w dziejach. Tracisz świadomość. Gdy ją odzyskujesz, stoisz pośród zgliszczy i trupów. Masz krew na rękach i na zębach. Masz ją na podeszwach butów, zlepia ci włosy, drażni pod rozrośniętymi paznokciami. Co się stało? Kim teraz będziesz? Dlaczego pragnienie mordu cię nie opuszcza? Świat tonie w stosach trupów. A ty zadajesz sobie bez końca jedno pytanie – kogo jeszcze musisz zabić?

Już niedługo, za mniej więcej dwa do trzech lat, wszyscy ludzie na Ziemi wpadną w dziki szał, podczas którego zatracą pamięć o tym, kim byli. Nie ogarnie on wszystkich równocześnie. Opanowani gorączką zaczną rzucać się na siebie nawzajem. Szał będzie dziki, lecz nie bezrozumny. W ciągu tygodnia na Ziemi nie będzie zdrowych ludzi. A potem, równie niespodziewanie, jak się zaczęło, wszystko minie… Niektórzy mówią, że to Gaja, że Ziemia się nami zmęczyła. Jeszcze inni, że jakiś wirus wyrwał się z wojskowego laboratorium albo że wypuścili go terroryści. Zdaniem reszty człowiek przekroczył wreszcie próg cywilizacyjnego stresu i zwariował. Ty wiesz jedynie, iż przyszło ci żyć wśród zgliszczy. Niczego tak się nie boisz, jak tego, iż kiedyś przypomnisz sobie, co robiłeś, gdy na świat spadł szał zabijania. A nie, jest jeszcze coś, co przeraża cię bardziej. Że to powróci. „Paweł Majka jest klasą samą w sobie. Bez względu na gatunek zawsze sięga najwyżej. Jako wielki fan postapokalipsy polecam wam tę książkę!” – Robert J. Szmidt „Krwawa apokalipsa, ludzie zmieniający się w bestie i niepokojąca tajemnica w tle. Paweł Majka potrafi trzymać czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony”. – Jakub Małecki

„Podobno Jedyne zbudował Król. Tak mówią legendy, choć Basior twierdzi, że było inaczej: że Król przybył do Jedynego, które wtedy było jedynie potencjałem, czystą siłą, nagą i dziką. Gdy stanęła przed nim pierwsza świadoma istota, zyskało świadomość, choć nie własną. Stało się odbiciem świadomości Króla. I zaatakowało go ułamek sekundy po tym, jak pomyślało: jestem. Tak naprawdę nie wiadomo, czy to Król wygrał, czy też wygrało Jedyne i stało się Królem. Przyjmuje się, że Król zwyciężył, ale może być i tak, że stał się tylko naczyniem na Jedyne i to on wzywa pomocy.” Myszon Oko, urodzony w zaściankowym świecie-widmie, syn potężnego renegata z Jedynego, zostaje przymusowo wcielony do Węzłów, elitarnego królewskiego komanda. Czyli oddziału do zadań specjalnych złożonego ze szczególnie niebezpiecznych buntowników i przestępców, których wolną wolę Król złamał, podporządkowując ich sobie i zadaniu ochrony Jedynego. Centrum Wieloświata jest areną nieustającej walki o wpływy pomiędzy frakcjami politycznymi, religiami, korporacjami, gangami i tajnymi stowarzyszeniami. Obiektem ataków rebeliantów, terrorystów, anarchistów i „zaszumionych”. Raz na jakiś czas, kiedy Jedyne próbuje uwolnić się spod władzy Króla, rywalizacja staje się wyjątkowo bezpardonowa, a liczba zamachów i przewrotów gwałtownie rośnie. W trakcie jednego z takich przesileń Węzły zostają wysłane w pościg za Szalonym Widmiarzem, który podróżuje przez Wieloświat w sposób od dawna już zapomniany – pradawnymi ścieżkami krwi. Schwytanie uciekiniera jednak okazuje się nie rozwiązaniem problemu bezpieczeństwa Jedynego, a wręcz przeciwnie uświadamia Węzłom przed jak wielkim niebezpieczeństwem stoi wszelkie istnienie. Zaczyna się wyścig z czasem! Paweł Majka, trzykrotny laureat Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego, stworzył kolejny tętniącym życiem świat, pełen niezwykłych i barwnych postaci. Nieskrępowana wyobraźnia, erudycja i bezkompromisowe podejście do rozmiarów kreowanych wizji gwarantują pasjonującą lekturę. Jeśli podobały Ci się „Kroniki Amberu” Rogera Zelaznego, „Ścieżki krwi” Cię zachwycą!