Aukcjoner

Wprowadzone w 1966 roku przez Nicolae Ceauşescu drakońskie przepisy kontroli urodzin spowodowały, że ponad sześćset tysięcy rumuńskich dzieci trafiło do olbrzymich magazynów udających sierocińce. Prawie nigdy nie wyjmowano ich z łóżeczek i osobliwych klatek, nie trzymano na rękach i nie okazywano miłości, a pielęgniarki podawały im zastrzyki z krwią dorosłych, co miało dodać im sił. Wykorzystywaną do tego „dorosłą krew” kupowano w Bukareszcie i innych większych miastach Rumunii, dawcami zaś byli głównie zarażeni wirusem HIV narkomani, prostytutki i inni ludzie żyjący na ulicach. Tym samym pielęgniarki w „magazynach śmierci” wstrzykiwały dzieciom między innymi wirus powodujący zapalenie wątroby typu B! Krótko po obaleniu dyktatury Kate Neuman, amerykańska hematolog, przyjeżdża do Bukaresztu, by w ramach wolontariatu – mimo braku podstawowych leków i dostępu do nowoczesnej aparatury – ratować życie sierot. Jedno z powierzonych jej niemowląt wykazuje niezwykłe cechy. Chłopiec cierpi na chorobę autoimmunologiczną, ale po transfuzji błyskawicznie wraca do zdrowia. Według Kate jego układ odpornościowy może być kluczem do wynalezienia leków na AIDS i raka, postanawia więc adoptować malca i zabrać go do Stanów. Nie wie jednak, że względem Joshuy plany ma też pradawna Rodzina Vlada Ţepeşa, znanego światu jako Vlad Dracula. Agenci Rodziny wykradają dziecko z domu w górach Kolorado, a Kate z ojcem Mikiem O’Rourke, zaprzyjaźnionym duchownym, wraca do Rumunii, by je odzyskać. Rozpoczyna się walka z siłami zła rodem z najstarszych ludzkich koszmarów. Dan Simmons (Terror, Abominacja, Pieśń bogini Kali), współczesny mistrz literatury grozy, na nowo opowiedział w Dzieciach nocy mit o wampirach i ich legendarnym przywódcy Draculi.

Kiedy 22-letnia Alison Mannering wraca po studiach do rodzinnego domu w północno-wschodniej Pensylwanii, zostaje postawiona wobec sytuacji bolesnej i niepokojącej: jej ojciec, od lat pracujący jako górnik, zmarł niedawno w tajemniczych okolicznościach, zaś matka nie chce wyjawić szczegółów dotyczących tragedii. Nie mając innego wyjścia, Alison postanawia sama zbadać sprawę i poprosić o pomoc swoją licealną miłość, Randy'ego Kroebera oraz jego siostrę bliźniaczkę Andreę. Alison i jej kompani zostają uwikłani w niewyobrażalny horror, który swoimi korzeniami sięga stulecia wstecz (lub jeszcze więcej) i jest związany z kopalnią węgla, kontrolowaną przez niedostępnego i tajemniczego Conrada Brasheara. Alison szybko zdaje sobie sprawę, że to, co czai się w kopalni i głęboko pod nią, stanowi nie tylko śmiertelne niebezpieczeństwo dla niej i jej bliskich, ale może także zagrażać całej planecie. Coś spod spodu to fascynująca nowela, stworzona przez wytrawnego badacza i znawcę weird fiction, S. T. Joshiego. To historia kosmicznego terroru, która czerpiąc pełnymi garściami z dziedzictwa Howarda Phillipsa Lovecrafta, Williama Hope Hodgsona i innych klasyków horroru, jednocześnie portretuje swoich bohaterów z niespotykaną w literaturze grozy przenikliwością i wrażliwością. Rezultatem jest opowieść zarówno straszna jak i przejmująca, która nikogo nie pozostawi obojętnym.

Gdy umiera jego chorująca na raka żona, Abe próbuje zapomnieć o stracie, oddając się nowej pasji – wędkarstwu. Wkrótce dołącza do niego Dan, którego rodzina zginęła w wypadku. Szukający nowych wyzwań i łowisk przyjaciele postanawiają wybrać się na ryby nad mało znany potok. W przydrożnym barze, prowadzonym przez Howarda, znawcę lokalnych historii, dowiadują się o złej sławie, jaką owiany jest strumień, i o tajemniczej postaci znanej jako Poławiacz. Poławiacz – mroczna, momentami surrealistyczna, przepełniona senną, niepokojącą atmosferą proza – to jedna z najciekawszych współczesnych powieści weird fiction. Autor brawurowo odświeża wyobrażenie o literaturze grozy, proponując czytelnikom napisaną pięknym językiem opowieść o stracie i cenie, jaką jesteśmy w stanie zapłacić za odzyskanie marzeń. John Langan (ur. 1969) to amerykański autor powieści, opowiadań i esejów. Jest magistrem filozofii, uczy kreatywnego pisania, mieszka z żoną i dziećmi w stanie Nowy Jork. Był finalistą International Horror Guild Award, a jego Poławiacz otrzymał Bram Stoker Award. „Poławiacz Johna Langana to błyskotliwa i oryginalna powieść grozy. To zarazem spokojna i mocno melancholijna historia o stracie i bólu; niemożliwości zachowania tego, co przeminęło. To także szaleńczy, mrożący krew w żyłach skok do rozpędzonej, wzburzonej rzeki odkupienia. Poławiacz jest iluzoryczną, przerażającą i głęboko poruszającą współczesną epiką grozy. Po prostu lektura obowiązkowa”. Paul Tremblay, autor Głowy pełnej duchów i Chaty na krańcu świata „Historie w historiach, podania ludowe stające się współczesnymi legendami, z których rodzi się opowieść wędkarza o zdobyczy, której nie powinien złowić. Najnowsza powieść Langana jest jednocześnie epicka i osobista, gęsta, mimo to narkotycznie wciągającą, przerażająca, lecz wzruszająca. Jeden z najlepszych tytułów roku w kategorii mrocznej literatury”. Adam Cesare, autor The Con Season i Zero Lives Remaining „Poławiacz Johna Langana wcale nie traktuje o łowieniu ryb. OK, jest tam mowa o wędkowaniu, ale tak naprawdę to historia o przyjaźni, stracie i paraliżującym strachu. Rozpoczynająca się powoli melancholijna opowieść nabiera rozpędu i z impetem wciąga czytelnika w wir koszmaru, z którego być może się wyrwie, ale na pewno nigdy go nie zapomni. Wspomnienie tego, co zobaczycie, na zawsze was zmieni”. Richard Kadrey, autor The Everything Box „Pochłaniam każdą książkę Johna Langana, a to dlatego, że jest on jednym z najlepszych współczesnych pisarzy opowiadających nastrojowe historie. Poławiacz to skarb, powieść, którą chce się przytulić, choć przyprawia o ciarki. Bez końca mógłbym wychwalać pewność, cierpliwość, dającą satysfakcję siłę tej książki. Od pierwszej do ostatniej strony sprawiła mi mnóstwo przyjemności”. Victor LaValle, autor The Ballad of Black Tom „Dla niektórych ludzi wędkowanie spełnia funkcję terapeutyczną, jest sposobem na oczyszczenie głowy, odpędzenie zgiełku hałaśliwego świata i skupienie uwagi na jednej rzeczy. W dobre dni może ukoić najgorszy ból, a nawet przynieść pocieszenie. Poławiacz Johna Langana nie traktuje jednak o łowieniu w dobry dzień, zresztą nie jest też o łowieniu w kiepski dzień – to opowieść o dniu, w którym człowiek nie powinien nawet wychodzić z domu, a co dopiero brodzić po pierś w spienionej wodzie rwącego strumienia. Langan ostrzega nas o tym już na początku, uprzedza, że nie będzie to jedna z tego typu historii, ale ignorujemy znaki, zwabieni lekkim aromatem męskiej przygody, przyciągnięci tragedią oraz szansą na odkupienie, by wpaść w szkatułkową opowieść przepełniającą nas coraz większym strachem. Nim pojmiemy, co zaszło, jest już za późno, szarpiemy się w nieuniknionej sieci przerażenia, lecz koniec może być tylko jeden. Nieważne, jak silni czy przygotowani jesteśmy, John Langan wie, jak się posługiwać haczykiem, żyłką oraz spławikiem i nie wypuści nas do ostatniej strony”. Pete Rawlik, autor Reanimatrix

Tylko mistrz ekstremalnego horroru Edward Lee mógł się odważyć na przedstawienie sequelu „Zgrozy w Dunwich” Lovecrafta w tak obsceniczny i radykalny sposób. Tam, gdzie Lovecraft skrywał grozę między wierszami, Lee zagląda z perwersyjnym zbliżeniem, by odsłonić każdy szokujący, erotyczny detal, przeciągając czytelnika przez przeraźliwe arkady wyuzdanego seksu, dosadnej makabry i niepohamowanej groteski. Opowieść o niewypowiedzianej grozie i nieokiełznanej miłości.

Aurora to ostatnia spadkobierczyni tronu królestwa Briaru. Uprzejma, łaskawa, piękna i naznaczona starożytną klątwą. Jak każdą księżniczkę z tego rodu, czeka ją śmierć w dniu jej dwudziestych pierwszych urodzin. Złamać zaklęcie może tylko pocałunek prawdziwej miłości. Alyce ma zdolności magiczne – jest Mroczną Łaską. Tylko ona umie przyrządzać eliksiry przynoszące brzydotę i przekleństwo. Jej moc pochodzi z tego samego źródła, co klątwa rzucona na następczynię tronu. Nic dziwnego, że dziewczynę otacza powszechna niechęć i pogarda. Jest upokarzana i zawstydzana przez tych samych szlachciców, którzy płacą jej za butelkowanie klątw. Tylko Aurora nie ocenia Alyce poprzez jej mroczny, niebezpieczny talent, nie brzydzi się i nie obawia tajemniczej czarnej magii płynącej w żyłach dziewczyny. Wręcz przeciwnie – traktuje ją z empatią i szacunkiem i zachęca, by rozwijała swoje magiczne umiejętności. Do chwili, gdy klątwa zabije Aurorę, został niecały rok. Alyce po raz pierwszy chce komuś naprawdę pomóc. Czy uda jej się ocalić księżniczkę? Ilu jeszcze nudnych, irytujących szlachciców będzie musiała pocałować? Czy pogardzana w królestwie czarownica wygra ze starożytną klątwą?

Skandynawski kryminał w historycznej odsłonie Jest lato 1852 roku. W małej szwedzkiej wiosce leżącej za kołem podbiegunowym charyzmatyczny pastor Læstadius i jego pomocnik Jussi spędzają czas na długich rozmowach i badaniu roślin. Sielankę przerywa odnalezienie na bagnach zmasakrowanych zwłok pasterki. Rusza polowanie na niedźwiedzia posądzonego o zabicie dziewczyny. Pastor jednak odnajduje ślady wskazujące, że na wolności grasuje prawdziwy zabójca. Wkrótce okazuje się, że ma rację – niedługo potem morderca znowu zaatakuje… Pastor i Jussi, pochłonięci śledztwem, nie zauważają nadciągających kłopotów. Działalność duchownego głoszącego odrodzenie religijne przysparza mu coraz więcej wrogów. Ugotować niedźwiedzia to mroczny portret małej społeczności w obliczu zbrodni, w sytuacji, w której strach rodzi przemoc, bogaci nadużywają władzy, a rdzenni mieszkańcy są traktowani z pogardą.

Nowa powieść Amora Towlesa, autora Dżentelmena w Moskwie. Droga nie zawsze prowadzi nas tam, gdzie chcemy. Ale czasem trzeba dać się jej ponieść. Emmett Watson właśnie wyszedł z poprawczaka. Wraca na rodzinną farmę w Nebrasce, gdzie czeka na niego młodszy brat, długi po ojcu i błękitny studebaker – jego jedyny majątek. Emmett ledwo skończył 18 lat, a już może liczyć tylko na siebie. Chce zabrać brata do słonecznej Kalifornii, gdzie zaczną wszystko od nowa. Może nawet uda im się odnaleźć matkę, która lata temu bez słowa wyjechała do San Francisco? Ale przewrotny los sprawia, że Emmett i Billy muszą wyruszyć w przeciwnym kierunku. Do Nowego Jorku – miasta, gdzie początek bierze legendarna autostrada Lincolna, pierwsza droga łącząca ze sobą dwa krańce Ameryki. Nowa, długo wyczekiwana powieść Amora Towlesa to zapierająca dech w piersiach odyseja przez Amerykę lat 50., gdzie spotykamy całą plejadę postaci znanych z amerykańskiej prozy najwyższej klasy: włóczęgów, bon vivantów, hochsztaplerów i wędrownych kaznodziejów. To także urzekająca historia o dorastaniu, o długach, które wcześniej czy później będziemy musieli spłacić, i o tym, jak łatwo jest zbłądzić, gdy w gorączce podróży zgubimy swój moralny kompas. „Lincoln Highway to ekscytująca opowieść o podróży przez Amerykę i podróż sama w sobie. Opowiedziana z wielu perspektyw, potwierdza talent Amora Towlesa do budowania fascynujących narracji i bohaterów, których tropem pragnie się podążać tak, jak wtedy, kiedy byliśmy dziećmi. Aż by się chciało powiedzieć – z wypiekami na twarzy. Czytając tę książkę, ma się ochotę rzucić wszystko, wsiąść do auta i pędzić na spotkanie nieznanego”. – Joanna Bator „Powieść Towlesa, świetnie grająca z założeniami i tradycją amerykańskiej literatury drogi, to pełna barwnych bohaterów oraz intrygujących przygód historia o dojrzewaniu, wierze w lepszą przyszłość, a także o zderzeniu z mitami powojennej Ameryki.Lincoln Highwayprzywodzi na myśl dokonania takich mistrzów jak Jack Kerouac czy John Steinbeck”. – Michał Nogaś „Czytelniku! Za chwilę wyruszysz w niezapomnianą podróż. Za towarzystwo będziesz miał czterech chłopaków, których wzywa świat i wabi przygoda. Zaręczam, że nie będziesz chciał wysiąść w trakcie i z zapartym tchem dojedziesz wraz z nimi do emocjonującego finału”. – Agnieszka Kalus, autorka bloga Czytam, bo lubię „To książka o przyjaźni i przygodzie, w której kilometry mijają niepostrzeżenie, a strony przewraca się szybko. Przez dziesięć fascynujących dni historia czterech chłopców rozwija się, wywija, rozrywa i skleja z powrotem. W przerwach od lektury i tak będziecie się martwili o jej bohaterów, więc równie dobrze możecie zostać w fotelu i czytać dalej”. – Ann Patchett, autorka Domu Holendrów i Stanu zdumienia „Przepięknie napisana”. – „Washington Post” „Zadziwiająco wszechstronny autor Dobrego wychowania i Dżentelmena w Moskwie powraca z amerykańską powieścią łotrzykowską, która niechybnie przejdzie do klasyki”. – „O Quarterly” „Urzekająca odyseja”. – „People” „Lincoln Highway Amora Towlesa to szalona podróż przez całe Stany, wypełniona niezapomnianymi postaciami, zapadającymi w pamięć sceneriami i suspensem. Od tej powieści nie będziecie mogli się od oderwać”. – „Time” „Prawdziwa jazda bez trzymanki. Wyruszcie w tę zachwycającą mistrzowską podróż! Lincoln Highway to powieść elegancko skonstruowana i szalenie wciągająca”. – NPR.org

Obłęd na krańcu świata. Wyprawa statku Belgica w mrok antarktycznej nocy to w równej mierze marynistyczny thriller, jak i gotycki horror, zapewniający niezapomnianą podróż w otchłań grozy. Niezwykle rzetelna i głęboko wstrząsająca, prawdziwa historia walki o przetrwanie jednej z wczesnych – XIX-wiecznych – ekspedycji polarnych, której losy bardzo się skomplikowały, gdy lód uwięził statek wraz z załogą na całą antarktyczną, pozbawioną słońca zimę. W sierpniu 1897 roku belgijski komendant Adrien de Gerlache, marząc o zdobyciu chwały, wyruszył na trzyletnią ekspedycję na pokładzie wiernego statku Belgica. Jego celem były nieopisane jeszcze krańce Ziemi – pokryty lodem kontynent Antarktydy. Szybko jednak okazało się, że plany de Gerlache’a, który zamierzał jako pierwszy człowiek zdobyć południowy biegun magnetyczny, są niemożliwe do zrealizowania. Po serii kosztownych opóźnień w stosunku do harmonogramu wyprawy komendant mógł wybierać między dwiema złymi opcjami: przyznać się do porażki i wrócić na tarczy, oszczędzając swoim ludziom doświadczenia wyniszczającej antarktycznej zimy, lub lekkomyślnie dalej podążać za sławą, wpływając coraz głębiej w zamarzające wody. De Gerlache nie zawrócił, przez co już wkrótce Belgica utknęła w objęciach lodu Morza Bellingshausena. Niedługo potem promienie słońca po raz ostatni padły na uwięziony w lodzie statek i polarny krajobraz dookoła, by za chwilę zniknąć na nieskończenie długie miesiące antarktycznej zimy. W ciemności, dręczeni tajemniczą chorobą i ogłupieni monotonią, członkowie ekspedycji zaczęli pogrążać się w obłędzie.

Jak kształtowała się grecka demokracja? Czym było polis? Dlaczego Partenon jest tak niezwykły? Historia starożytnej Grecji zawiera ogrom fascynujących wątków, które Thomas R. Martin przywołuje i intrygująco zestawia, tchnąc nowe życie w spojrzenie na tę cywilizację. Barwnie i bezkompromisowo opisuje jej dzieje, poczynając od prapoczątków w epoce kamiennej, przez pierwsze wielkie kultury: mykeńską i minojską, czasy wojen perskich i imperium ateńskiego, aż po podboje Aleksandra Wielkiego. Skupiając się na rozwoju greckiego państwa-miasta oraz kulturze Aten i Sparty w ich klasycznym okresie, autor tworzy panoramę świata Hellenów. Dzięki temu otrzymujemy solidną dawkę wiedzy o funkcjonowaniu greckiej demokracji i monarchii, wojnach i dyplomacji, a także o życiu codziennym, kulturze wysokiej i nauce. Dzięki tej lekturze – którą dopełniają porządkujące kalendaria, mapy i fotografie – świat dawnych Greków staje się nam bliższy. Starożytna Grecja. Od prehistorii do czasów hellenistycznych to książka dla wszystkich, którzy chcą się dowiedzieć, jak i dlaczego starożytni Grecy stali się protoplastami cywilizacji europejskiej.

Hanna Hoppe ma swój mały, względnie uporządkowany i bezpieczny świat, który niemal w całości wypełniają wierna przyjaciółka, praca w ukochanym kinie i dwudziestokilkuletni syn. Problem w tym, że w tej swojskiej, w miarę spokojnej przestrzeni coraz mocniej zaczynają się rozpychać demony z bestiariusza, jakim jest życie – bolesne, obciążające psychikę wspomnienia, problemy materialne i kłopoty z dzieckiem. Gdy na jej drodze niespodziewanie staje starszy, ekscentryczny sprzedawca zegarów, Hanna zaczyna myśleć, że coś wreszcie się zmienia. Pytanie tylko, czy zmieni się na lepsze... Tomasz Sablik, doskonały twórca horroru psychologicznego, ma na swoim koncie dobrze przyjęte przez czytelników powieści Winda i Lęk oraz opowiadania, między innymi zamieszczone w tomie Grobowiec. Zaraza.

Dzięki zaangażowaniu ekscentrycznego milionera na niewielkiej wyspie w pobliżu Kostaryki powstaje Jurassic Park, którego największą atrakcją są żywe dinozaury, sklonowane za sprawą DNA pozyskanego z krwi zatopionych w bursztynie owadów. Niestety stworzony przez człowieka ekosystem wymyka się spod kontroli – dinozaury wydostają się na wolność i rozpoczynają polowanie na inne stworzenia oraz... ludzi. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku od tej książki Michaela Crichtona zaczęła się wielka, trwająca do dziś fascynacja prehistorycznym światem dinozaurów. Niewątpliwy udział miała w tym znakomita ekranizacja powieści w reżyserii Stevena Spielberga.

Długa jesienna noc w Warszawie. W Komendzie Stołecznej Policji na kolejne przesłuchanie oczekuje mężczyzna, który jest świadkiem w sprawie zabójstwa. Co do tej pory powiedział? Co zataił? Do czego nie chce się przyznać? Młoda dziewczyna po raz pierwszy w życiu wychodzi na ulicę, żeby zarobić na utrzymanie. Ciągle się waha, ale potrzebuje pieniędzy dla swojego małego syna. Kogo spotka tej nocy? Jaką decyzję podejmie? Po mieście w białym, terenowym samochodzie krąży mężczyzna, który wie, że to jest jego ostatnia noc na wolności. Ma tylko jeden cel. Zabić tak wiele osób, jak to tylko możliwe. Kto jeszcze padnie jego ofiarą? I jest jeszcze komisarz Jakub Mortka, który staje przed największym wyzwaniem w swoim życiu. A stawką są najbliższe mu osoby. Jak daleko jest się w stanie posunąć, żeby ich ocalić? To będzie długa noc. Dla nich wszystkich. Najważniejsza noc w ich życiu. Długa noc to szósta część cyklu o komisarzu Jakubie Mortce, ale też nowe otwarcie dla kolejnych powieści. Po kilku latach pracy w Hadze komisarz Mortka wraca do Polski. Wiele się zmieniło: dawna podwładna jest teraz jego zwierzchniczką, są nowi ludzie i nowe przepisy. Stare przyzwyczajenia Mortki nie wszystkim będą się podobać, bo komisarz najbardziej lubi działać solo. Najważniejsze jednak, że jest dalej skuteczny i być może powrót „na chwilę” okaże się zmianą na dłużej.