Jeśli ktoś idzie pod górę, to jest w nim wiara, nadzieja… Pod górę idą tylko zwycięzcy. Ci, którzy chcą. Ci, którzy są szczęśliwi.
Jedziemy.
Najpierw Lhotse – szaleństwo, szczęście, radość i zdziwienie. Muszę o tym napisać, musicie to poznać. A potem… potem K2. Syrena i rosiczka. Właśnie tak.
Słyszę syreni śpiew wiatru wyjącego ze zboczy. Opieram się i trzepoczę jak ryba na brzegu, duszę się, myśląc o niej, ale nie mogę przestać.
Widzę, jak zaraza wypełza z zamkniętej bazy i rozlewa się na moich kolegów. Widzę, jak zmraża serca i umysły całego narodu. Syreni śpiew odebrał zdrową ocenę. Słyszę tylko K2, ka dwa, ka dwa… powtarzane jak mantra. Ka dwa.
A góra z pięknej syreny przepoczwarza się w żądną krwi rosiczkę. Tak jest od lat. Pożarci wspinacze wypluci w kawałkach leżą u jej stóp. I to nie jest przenośnia, tylko obserwacja.
Syreni śpiew K2 mami: „Hej, Rafałku… chodź do mnie. Ja nie płaczę przez ludzi, to ludzie płaczą przeze mnie…”.
Już idę, Góro… bezwolnie, niezdolny do oporu.
W górach nie ma ze mną bliskich. Dlatego piszę do nich w pamiętniku, jadą ze mną na zdjęciach, wetknięci między strony jak ususzone kwiaty, które mają mi przypomnieć lato. Gadam do nich długopisem. I kiedy już wiatr i mróz rozbierają mnie z obłudy i codzienności, kiedy zostaję namaszczony kremem do opalania z UV 50+, otwieram zeszyt i jak na wigilii zaczynam się dzielić tym opłatkiem, życząc sobie, by Góra okazała się łaskawa i abym dostąpił jej magii.
Mówię i mówię, a pamiętnik słucha. Zazwyczaj odwiedzam wszystkie strony, wypełniam je do ostatniej karteczki przyklejonej do tylnej strony okładki. Wtedy wracam. Do domu. Wracam lepszy, spokojniejszy, chętniejszy do życia.
| Autor | Rafał Fronia |
| Wydawnictwo | Sine Qua Non |
| Rok wydania | 2018 |
| Oprawa | miękka |
| Liczba stron | 384 |
| Format | 14.0 x 20.5 cm |
| Numer ISBN | 9788381291941 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788381291941 |
| Waga | 596 g |
| Wymiary | 150 x 215 x 30 mm |
| Data premiery | 2018.07.04 |
| Data pojawienia się | 2018.04.19 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Większość dyscyplin sportu ma to do siebie, że większość ludzi może je uprawiać amatorsko. Praktycznie każdy może pograć sobie w piłkę nożną, siatkówkę, koszykówkę czy tenisa. Są jednak takie dyscypliny, które uprawia bardzo wąskie grono osób, które muszą charakteryzować się zbiorem pewnych cech. Jedną z takich dyscyplin jest himalaizm. Wspinanie się po najwyższych górach na świecie budzi podziw, czasami lęk, a niekiedy także pytanie: po co? Co kieruje ludźmi, którzy ryzykują bardzo wiele, wręcz swoje życie, byle tylko wejść na szczyt góry, zrobić sobie na nim zdjęcie, a następnie zejść na dół. Nierzadko wyprawy takie kończą się tragicznie, a ludzie, którzy chcieli zdobyć jakąś górę, zostają na niej na zawsze. W zrozumieniu tego zjawiska pomoże nam "Rozmowa z górą" napisana przez znanego polskiego himalaistę Rafała Fronię.
"Rozmowa z górą" to zapis wspomnień z wyprawy na Manaslu (ósmy pod względem wysokości szczyt Ziemi, 8156 m n.p.m.), a także zapis przemyśleń spisanych już po powrocie z wyprawy. Autor stara się przekazać czytelnikowi, jak wygląda życie osób chcących zdobyć jedną z najwyższych gór świata i jakie są ich motywacje. Wyprawa na jeden z ośmiotysięczników wymaga przede wszystkim ogromnego przygotowania technicznego i wielomiesięcznej organizacji. Jest to proces żmudny i wymagający umiejętności przewidywania. Oprócz załatwienia spraw formalnych, należy ustalić, jakie rzeczy będą niezbędne podczas całej wyprawy. Nietrudno się domyślić, że nie jest łatwo skompletować niezbędny zestaw nieprzekraczający określonej wagi. Dla Rafała Froni nie była to pierwsza tego typu wyprawa, a mimo to przygotowania kosztowały go wiele energii.
Gdy przygotowania zostaną dopięte na ostatni guzik, rozpoczyna się właściwy etap całego przedsięwzięcia, czyli podróż do Nepalu, a następnie wyruszenie w góry. Cała wyprawa trwa kilkanaście dni, a w jej trakcie himalaiści zmagają się z wieloma trudnościami. Oczywiście, niekiedy spotykają ich zabawne sytuacje, jak ta, gdy jeden z tubylców starał się im sprzedać internet... którego nie ma, ale przez większość czasu muszą walczyć z naturą oraz przede wszystkim z samymi sobą. Czytając te wspomnienia można wysnuć wniosek, że góry w bardzo bolesny sposób uczą pokory oraz pomagają w poznawaniu siebie, swoich słabości. Czekanie na poprawę warunków, niekiedy kilkanaście godzin, sprawia, że himalaiści nie mogą dać się ponieść własnym ambicjom czy pewności siebie, po prostu zginą. Ścieżki na ośmiotysięczniki usłane są ciałami tych, którzy nie potrafili w pewnym momencie odpuścić. Długie oczekiwanie sprawia, że w głowie zaczynają pojawiać się najróżniejsze myśli, które w normalnych warunkach raczej by się nie pojawiły. To właśnie wtedy człowiek zaczyna odkrywać samego siebie, zaczyna poznawać swoje prawdziwe pragnienia, uczy się wytrwałości. Rafał Fronia kilkukrotnie napisał, że w góry chodzi po to, by je zdobywać, a nie zdobyć. Dotarcie na szczyt nie jest celem w samym sobie, a jest nim sama wyprawa i to, co się podczas niej dzieje.
Fascynujące jest to, w jaki sposób himalaiści walczą z samymi sobą. Można postawić tezę, że to właśnie po to chodzą w góry – chcą dotrzeć do wnętrza własnej duszy, a próba osiągnięcia szczytu jest tylko dodatkiem. Himalaizm jest jednak sportem bardzo niebezpiecznym i kosztownym. Nie każdy może pozwolić sobie na jego uprawianie, ale każdy może znaleźć własną górę, która pomoże mu w odkryciu własnego "Ja". Góry uczą pokory i odwagi, wytrwałości i umiejętności rezygnacji. Warto więc spróbować choć w niewielkiej części zrozumieć ich potęgę oraz to, co kieruje ludźmi, którzy chcą tę potęgę doświadczyć na własnej skórze.
Rafał Fronia zabierze Was do niezwykłego wnętrza groty lodowej. Wraz z nim znajdziecie się w samym środku lawiny. Przeżyjecie wybuch wulkanu. Pasja autora jest ekstremalna, więc i opowieści znajdujące się na kartach książki są ekstremalne. Jednak w „Anatomii Góry” nie chodzi o przygody, a o człowieka. To podróż do wnętrza himalaisty. Ta lektura to niepowtarzalna okazja by poznać jego myśli, inspiracje i lęki.
Wszyscy śledzący poczynania polskich himalaistów walczących z nieokiełznaną dotychczas zimą K2 zapewne pamiętają pisane przez Rafała Fronię dzienniki z tej wyprawy.
Niezwykła lekkość pióra sprawiła, że czytało się jej wręcz wybornie.
Z niecierpliwością czekałem więc na książkę tego himalaisty/pisarza i po jej przeczytaniu mogę ją z czystym sercem polecić każdemu kto w górach szuka czegoś więcej niż dotarcia bryczką w klapkach na Morskie Oko.
Rafał Fronia wyłania się z kart tej książki jako niezwykle wrażliwy na piękno gór człowiek, co więcej potrafiący przelać tę wrażliwość na karty swej książki.
Myślę, że nie trzeba dodawać więcej. Sięgnijcie po tą książkę i zachwyćcie się razem z Rafałem.
Himalaiści od wielu lat budzą mój podziw i szacunek. Zawsze pociągali mnie ludzie posiadający pasję i realizujący swoje marzenia – również ci, którzy robili to nieco egoistycznie, nazbyt pochopnie, czasami nieodpowiedzialnie. Wielokrotnie podczas relacji z wypraw na najwyższe szczyty próbowałam tłumaczyć ich postępowanie, stawiałam się na ich miejscu, wyobrażałam sobie, co czują. Nade wszystko chciałam zrozumieć, dlaczego chęć osiągnięcia punktu na samej górze jest dla nich ważniejsze niż rodzina, która zostaje w domu i czeka na jakąkolwiek wiadomość (niejednokrotnie otrzymując tę najgorszą). Zdarzało mi się buntować w środku, przeklinać ich, nazywać egoistami pragnącymi sławy i kasy, mających gdzieś najbliższych. Żeby zrozumieć ten „sport”, potrzebna była mi lektura, dlatego z coraz większym zainteresowaniem zaczęłam sięgać po kolejne książki o tematyce górskiej. Zaczynając od Mojego pionowego świata, przez (między innymi) Broad Peak. Niebo i piekło czy Wszystko za Everest po wywiad rzekę z nieżyjącą już Ewą Berbeką. To właśnie ta ostatnia książka Jak wysoko sięga miłość? Życie po Broad Peak Beaty Sabały-Zielińskiej pozwoliła mi spojrzeć na himalaistów innym okiem, bardziej przyjaznym, wyrozumiałym. Piękne słowa żony Macieja Berbeki trafiły prosto w moje serce i sprawiły, że zaczęłam rozumieć więcej. Tym mocniej pchnęło mnie w stronę literatury górskiej, dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok Anatomii góry Rafała Froni.
Wydana niedługo po nieudanym zimowym ataku na K2 Anatomia góry to swoisty pamiętnik, będący zapisem spostrzeżeń na temat wypraw, których autor był uczestnikiem. Himalaista próbuje w bardzo charakterystyczny, niedosłowny i nieco poetycki sposób opisać swoją miłość do gór oraz konieczność zdobywania kolejnych szczytów i stawiania sobie nowych wyzwań. Fronia jawi się nam jako indywidualista zdecydowany na ogromne poświęcenie, gdy w grę wchodzi szansa wejścia na wierzchołek góry. Pytanie tylko, czy to coś odkrywczego, czy po prostu immanentna cecha każdego himalaisty. Ta książka jest inna niż pozostałe tego typu lektury. Autor uczynił z niej zbiór swoich refleksji na temat wspinania, pozbawiając jej „akcji”, swoistego “mięsa”, tego, na co zazwyczaj czekają czytelnicy. W pewnym wymiarze stanowiło to dla mojej wyobraźni spore ograniczenie. Sięgając po tę lekturę, liczyłam na to, że przeżyję z Fronią jego podróże, stanę się naocznym świadkiem różnego rodzaju zdarzeń, będę w bólach zdobywać szczyty. W pewien sposób autor mi to zafundował, jednak inaczej niż oczekiwałam. Tym, czego mi zabrakło jest opis relacji między ludźmi podzielającymi tę niebezpieczną pasję, między towarzyszami podróży spędzającymi ze sobą każdą chwilę podczas wędrówki, między przyjaciółmi, którzy w dużej mierze są od siebie zależni. Nie chodzi mi tutaj o plotkarską książeczkę, sprzedającą absolutnie wszystkie kulisy wypraw. Mnie po prostu bardziej interesuje to, co dzieje się między ludźmi podczas sytuacji kryzysowych, w ekstremalnych warunkach, w obcym dla mnie środowisku. Wspinaczy podziwiam za ich lojalność i siłę. W pewien sposób są dla mnie uosobieniem męstwa – może dlatego tak bardzo mnie do nich ciągnie? Zabrakło mi tego. To nie jest tak, że wspomnianej treści w Anatomii góry w ogóle nie ma. Obłudą byłoby stwierdzenie, że Fronia pozbawia nas takich informacji. Jednak z wyłuskaniem ich było mi trochę trudno, bo ta książka chyba z założenia nie miała być relacją z podróży. Po prostu podeszłam do niej nie od tej strony, od której powinnam – stąd rozczarowanie. Być może powodem jest fakt, że to zdecydowanie coś innego niż wszystko, czego dotychczas w tym temacie „dotknęłam”.
Nieczęsto zdarza mi się polecać książkę, która nie do końca spełniła moje oczekiwania. Jednak w przypadku Anatomii góry należy zrobić wyjątek, bowiem – gdyby wyciąć moje nadzieje – to kawał świetnej lektury. W dodatku bardzo dobrze wydanej, wzbogaconej świetnymi zdjęciami, które choć na chwilę pozwalają nam spojrzeć na rzeczywistość z punktu widzenia himalaisty.
Po wydarzeniach na Nanga Parbat w Polsce na nowo powstał boom na himalaizm. Świadczyć o tym mogą chociażby zawalone książkami o tej tematyce półki w większości księgarni, czy ilość premier w ostatnim czasie. Pozostaje się zastanowić, po co ludzie zaczęli sięgać po takie lektury? Żeby zdobyć informację, czy żeby zrozumieć. Zrozumieć tych, którzy są w stanie zaryzykować wszystko tylko po to, by wejść na kawałek skały gdzieś daleko. Właśnie to oferuje nam Rafał Fronia w swojej książce. "Anatomia Góry" to nie tylko opowieść o wyprawie i przygodzie, ale też o tym, co przeżywa himalaista, o czym myśli, czego się boi, a czym się inspiruje. Autor zabiera nas nie tylko w Karakorum czy Karkonosze, ale także w głąb siebie. I zaprasza nas, byśmy również odpowiedzieli na pytania, których na co dzień często sobie nie zadajemy, a które patrząc na ogrom gór wydają się oczywiste. Fronia potrafi wyciągnąć czytelnika ze strefy komfortu nie ruszając go z miejsca.
Książka opowiada również o szczegółach Narodowej Wyprawy na K2 oraz o Denisie Urubko, który po samodzielnej próbie zdobycia szczytu został przez wielu w Polsce bardzo szybko skreślony.
Jedynym minusem "Anatomii Góry" jest kilka błędów redakcyjnych, które powodują, że nie wiadomo, czy zdanie się skończyło, czy też nie, ani czy był to zamysł autora pozostawić nas z niedokończoną myślą, czy też puenta spadła poza obszar druku. Jednak treść jest zbyt dobra, by rezygnować z niej przez taki drobny błąd.
Dzieło Rafała Froni jest odpowiednie dla każdego, który nie tyle chce się dowiedzieć jak przebiega wyprawa na najwyższe szczyty ziemi, ale chce zrozumieć, po co takie wyprawy się organizuje. I dlaczego warto ryzykować.
Książkę dostałem w prezencie już pierwszego dnia jej obecności na rynku i zabrałem ze sobą na urlop. Straciłem 2 dni urlopu, które minęły w mgnieniu oka, kiedy pochłaniałem tę pozycję. Ale nie mam żadnego żalu do autora, ponieważ czas spędzony przy książce był fantastyczny, nawet gdy nie zauważyłem jak bardzo chwile lektury "zjadały" czas :) . "Anatomia Góry" to świetnie napisana opowieść o tym jak pan Fronia postrzega góry oraz to co w nich przeżył. Czasem refleksyjnie, czasem filozoficznie a czasem wręcz komicznie komentuje to co udało mu się przelać na papier. To już moja któraś z rzędu pozycja z cyklu opowieści himalajskich i chociaż czytałem tak świetne książki jak "Skazany na góry" Denisa Urubki czy "Spod zamarzniętych powiek" Adama Bieleckiego to "Anatomia Góry" na tle innych tytułów jest równie ciekawa ale przede wszystkim powala specyficznym komentarzem pana Froni. Powala w pozytywnym sensie. Brawo dla autora. Pozycja naprawdę godna polecenia. Za jakiś czas na pewno do niej wrócę, bo to jedna z tych książek, które chętnie się "odgrzewa" po jakimś czasie :)
Książkę dostałem w prezencie już pierwszego dnia jej obecności na rynku i zabrałem ze sobą na urlop. Straciłem 2 dni urlopu, które minęły w mgnieniu oka, kiedy pochłaniałem tę pozycję. Ale nie mam żadnego żalu do autora, ponieważ czas spędzony przy książce był fantastyczny, nawet gdy nie zauważyłem jak bardzo chwile lektury "zjadały" czas :) . "Anatomia Góry" to świetnie napisana opowieść o tym jak pan Fronia postrzega góry oraz to co w nich przeżył. Czasem refleksyjnie, czasem filozoficznie a czasem wręcz komicznie komentuje to co udało mu się przelać na papier. To już moja któraś z rzędu pozycja z cyklu opowieści himalajskich i chociaż czytałem tak świetne książki jak "Skazany na góry" Denisa Urubki czy "Spod zamarzniętych powiek" Adama Bieleckiego to "Anatomia Góry" na tle innych tytułów jest równie ciekawa ale przede wszystkim powala specyficznym komentarzem pana Froni. Powala w pozytywnym sensie. Brawo dla autora. Pozycja naprawdę godna polecenia. Za jakiś czas na pewno do niej wrócę, bo to jedna z tych książek, które chętnie się "odgrzewa" po jakimś czasie :)
„W górach każdy jest prawdziwy…” Świst lawiny, która w kilka sekund może pozbawić życia. Ujmująca cisza po śnieżnej zamieci. Strach i ekscytacja w drodze na szczyt. Odpowiedzialność kontra ryzyko. Rozum kontra serce. Zdobywanie kontra zdobycie. Kto nie był w Górach wysokich, nigdy tak naprawdę nie zrozumie, co czują himalaiści ruszający na podbój ośmiotysięczników. Rafał Fronia, autor cieszących się ogromną popularnością dzienników z wyprawy na K2, po raz kolejny postanowił przybliżyć ten świat. Tym razem w sposób szczególny. Rozmowa z Górą została zainspirowana pytaniami czytelników. Część z nich doczekała się odpowiedzi prosto z mroźnego namiotu spod Manaslu, inne stały się impulsem do spisania przemyśleń już po powrocie. Dzięki te...
W lutym 1980 roku wszystkie agencje prasowe świata podały wiadomość: „Polacy jako pierwsi osiągnęli zimą najwyższy punkt kuli ziemskiej”. W ten sposób trzydziestoletni wówczas Krzysztof Wielicki i o blisko dwa lata młodszy Leszek Cichy dali początek epoce zimowych wejść na ośmiotysięczniki. To dlatego w latach osiemdziesiątych polskich wspinaczy zaczęto nazywać „Lodowymi Wojownikami”. Nigdy wcześniej żadna polska wyprawa nie cieszyła się tak ogromnym zainteresowaniem jak tamta na Everest. Tej samej wiosny ówczesny student dziennikarstwa Jacek Żakowski nagrał trzydzieści sześć godzin rozmów z Krzysztofem Wielickim i Leszkiem Cichym. To zapis szczerych i pełnych emocji opowieści o wyprawie, o ludziach, górach i niezwykłych czasach, w jakich przyszło...
Kiedyś, żeby zarezerwować tu miejsce, trzeba było wysłać list – tradycyjnie, pocztą. Do skrzynek wpadały więc kartki i koperty opisane: „Schronisko w Pięciu Stawach Polskich. Tatry!”. „A gdzie adres?!”, zżymali się urzędnicy Poczty Polskiej, dopytując o nazwę ulicy, numer budynku i kod pocztowy. „To dom bez adresu!”, tłumaczyli oczywistą oczywistość miłośnicy Tatr, rwąc włosy z głowy, że można nie wiedzieć, o jakie miejsce chodzi. Do Pięciu Stawów nie dojedziesz. I nie zawsze dojdziesz! Tu wciąż warunki dyktuje natura. To najwyżej położone schronisko PTTK w polskich Tatrach, a jednak rezerwacje robi się z rocznym wyprzedzeniem… bo przecież to legendarna „Piątka”. Tu szarlotka od zawsze smakuje tak samo, czyli wyśmienicie; niedźwie...
Jeśli świadomy umysł – ta część, którą uważamy za nasze „ja” – jest tylko wierzchołkiem góry lodowej, czym zajmuje się reszta mózgu? W tej błyskotliwej i prowokującej książce znany neurobiolog David Eagleman przemierza głębiny podświadomego mózgu, aby rozjaśnić zaskakujące tajemnice. Dlaczego twoja stopa znajduje się już w połowie drogi do pedału hamulca, zanim zdasz sobie sprawę z niebezpieczeństwa, które na ciebie czyha? Dlaczego słyszysz swoje imię w rozmowie, której nie sądziłeś, że słuchasz? Co łączy Ulissesa z kryzysem kredytowym? Dlaczego Thomas Edison poraził słonia prądem w 1916 roku? Dlaczego osoby, których imiona zaczynają się na literę J, są bardziej skłonne do poślubiania osób o imionach na tę samą literę? Dlaczego...
„Nawet gdy jestem sam, nie czuję się samotny. Wiem, że ktoś na mnie czeka w bazie, w domu. Dwudniową samotność można polubić, bo ona wynika z realizacji marzenia. Boję się samotności w życiu”. Krzysztof Wielicki jest piątym człowiekiem na świecie, który zdobył wszystkie czternaście ośmiotysięczników. Samotnie wspinał się na Broad Peak, Lhotse, Dhaulagiri, Makalu, Nanga Parbat… Wydawać, by się mogło, że jego kariera wspinaczkowa nie ma już przed czytelnikami tajemnic. A jednak. Solo to zapis samotnych wejść Krzysztofa Wielickiego na najwyższe góry świata okraszony subtelnie podanymi refleksjami autora – bohatera o kondycji człowieka, o górach, partnerstwie i samotności. Alpinizm stawia na wartości, które wykluczają samotność: partnerstwo lin...
TOPR - instytucja z ponad stuletnią tradycją - to hermetyczne środowisko ludzi, którzy „robią swoje”, nie bardzo o tym rozprawiając. Bo kto zrozumie ich strach, gdy zaglądają śmierci w oczy? Kto poczuje brzemię odpowiedzialności za kolegów i ratowanego? Dla kogo te kilka słów: „uroczyście przysięgam pod słowem honoru”, będą życiowym mottem? TOPR to ludzie zwyczajni, a jednak - wyjątkowi. Ich życie pełne jest determinacji, bólu, nadziei i cudów. Przy tym ci niezłomni bohaterowie pozostają ludźmi z krwi i kości, którzy na zmianę słyszą: „Robicie za mało!” i „To zdecydowanie za dużo!”. Presja środowiska i hejt są ogromne - wystarczy wspomnieć głośną akcję w Jaskini Wielkiej Śnieżnej czy masowy turystyczny wypadek na Giewoncie, kiedy...
Wydanie Pana Tadeusza kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika – „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Zawiera bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. W Soplicowie na Litwie Sędzia właśnie gości szlachtę, która przyjechała do niego w związku z procesem o zamek między Soplicami i Horeszkami. Po zakończeniu szkoły w Wilnie wraca też jego bratanek, młody Tadeusz. Czy...
Ta książka to interesujące kompendium wiedzy i kataklizmach, jakie dręczą ludzkość. Przedstawia ona jednak nie tylko złe strony tych zjawisk, ale i korzyści, jakie mogą one nieść ze sobą. To zabawna i fascynująca lektura nie tylko dla najmłodszych. Ta niezwykła seria opracowana została z myślą o dzieciach, które zadają różne – czasem trudne, czasem nietypowe – pytania. Na kartach tych książek znajdziecie najdziwniejsze i najbardziej zaskakujące odpowiedzi oraz ciekawie opracowane kolorowe ilustracje.
„Opowieść inspirowana jest losami polskiej aktorki, którą, jak to się mawia „przerosła kariera”. Helena (imię zmienione) zaczęła wstępować przed kamerą jako młoda dziewczyna, był czas, gdy żaden kinowy hit nie mógł się bez niej obejść. Kiedy wyszła za mąż za kolegę z planu, aktora i reżysera, zaczęła się jej droga w dół. Toksyczne małżeństwo, stres, ciężar popularności sprawiły, że zaczęła uciekać w alkohol. I... uciekła bardzo skutecznie. Po latach życia wśród kloszardów zaświtała szansa wyrwania się z tego zaklętego kręgu, lecz gdy wszystko zaczęło się układać, zachorowała na raka i po krótkiej, acz nierównej walce zmarła. Tak wyglądały losy aktorki, tak też wyglądają w mojej powieści, ale tu historia Heleny przeplat...
„Tak w Polsce się nie pisze” – napisał o Bobkowskim Roman Zimand. Miał rację, do dziś nikt mu nie dorównał – stylem i przenikliwością.
Martwy sezon trwa w najlepsze. Gdy Ustka pustoszeje, na jaw wychodzą kolejne tajemnice. Spokój to stan przejściowy, o czym Magda Garstka wie aż nadto dobrze. Wielka Niedźwiedzica zmaga się z problemami finansowymi, a walka o utrzymanie pensjonatu okazuje się bardzo wyczerpująca. Sytuacji nie poprawiają wypadek ciotki Tamary, która do Ustki przybywa w asyście Cezarego, swojej dawnej miłości, a także goście: Łowcy Duchów oraz pewne nietypowe małżeństwo. To za ich sprawą trzy pokolenia Garstek będą musiały zmierzyć się z kolejnymi trupami i zagadkami, a nic nie przyciąga Garstek tak, jak tajemnica. Wspomnienia, skomplikowane relacje, przeszłość i przyszłość. Martwy sezon to prawdziwa uczta dla miłośników zagadek, a także poruszająca opowieść o poszu...
W książce dzieci znajdą mnóstwo zadań, które umilą oczekiwanie na ciepłe wiosenne dni. Zbiór zawiera zagadki, kolorowanki, łamigłówki, labirynty, wykreślanki, szlaczki i inne ciekawe zadania, które mają wiele edukacyjnych walorów - uczą logicznego myślenia i kształtują spostrzegawczość najmłodszych czytelników. Na końcu książki umieszczono rozwiązania.
Broad Peak – samotna, trzecia i w końcu udana próba wejścia. Nanda Devi East – ekspedycja zorganizowana w 80. rocznicę zdobycia szczytu przez Polaków. Wielkie Góry. Wielkie emocje. Jak radzi sobie człowiek, kiedy na wysokości kilku tysięcy metrów szaleje burza i jedyne, co może zrobić, to obserwować, jak kulki gradu biją w jego namiot? Jakie targają nim emocje, obawy i nadzieje, kiedy musi wycofać się z podejścia i zaopiekować towarzyszami? O czym myśli, kiedy staje oko w oko ze śmiercią lub gdy zdobywa upragniony szczyt? Nikt inny nie obserwuje i nie opisuje rzeczywistości tak jak Rafał Fronia. Wyprawa w Góry w jego wydaniu to rodzaj pielgrzymowania, podczas którego w człowieku tworzy się dobro, wdzięczność i wrażliwość. Góry człowieka obnażają. W...
Pasażer Bezpamięci to podróż, której sensem jest poszukiwanie, lecz celem nie zawsze odnalezienie. Bo to co ważne i emocje z tym związane są właśnie w drodze ku temu, co w życiu jest najważniejsze. To tak, jak z mandalą, gdzie celem jest jej tworzenie, a nie posiadanie. Nie można odzyskać siebie, szukając w przyszłości, czy grzebiąc w przeszłości. Ty i ja... każdy z nas. Jesteśmy teraz. I jeśli zmarnujemy tę chwilę, to tak, jakbyśmy zmarnowali ich miliony. Żyć chwilą. I w tym mają nam pomóc marzenia, ku którym dążymy i pamięć, dzięki której chwila może zamienić się w wieczność. Zapraszam w drogę. By sięgnąć marzeń i aby pamiętać o tym, co najważniejsze. Bo to jest sens życia. Po trupach słabości, przez przeciwności czasu, za wszelką...
Zrozumieć górę i tych, którzy próbują ją zdobyć Publikowane przez niego dzienniki z Zimowej Narodowej Wyprawy na K2 w 2018 roku zdobyły tysiące czytelników. W tej książce Rafał Fronia podejmuje próbę wyjaśnienia, dlaczego najwyższe góry są tak kuszące i co sprawia, że mimo śmiertelnego niebezpieczeństwa co roku setki śmiałków próbują wdrapać się na ich szczyt. I jak te góry zmieniają człowieka. Anatomia Góry to niezwykła opowieść o obcowaniu z górami i himalaizmie. To pełne emocji opisy wypraw w Andach, Pamirze, Himalajach i Karakorum. To szaleńcze przygody, górskie cuda, tragedie i sukcesy. A wszystko to okraszone kulisami ostatniej polskiej wyprawy na K2 oraz charakterystyką kolegów himalaistów. Sięgnij po tę opowieść i poczuj się, jakby...
Nowe wydanie popularnego przewodnika po Pieninach. W publikacji znalazły się wszystkie niezbędne informacje dla wszystkich turystów, którzy odwiedzą to piękne miejsce. Dla wygody wędrowców zaproponowano pięć tras wycieczkowych z mapami i profilami wysokościowymi. Dodatkowo przewodnik zawiera plany Szczawnicy, Krościenka nad Dunajcem, Jaworek, plan Czerwonego Klasztoru po słowackiej stronie, zamku Dunajec, Niedzicy, zamkowych ruin w Czorsztynie.
„W górach każdy jest prawdziwy…” Świst lawiny, która w kilka sekund może pozbawić życia. Ujmująca cisza po śnieżnej zamieci. Strach i ekscytacja w drodze na szczyt. Odpowiedzialność kontra ryzyko. Rozum kontra serce. Zdobywanie kontra zdobycie. Kto nie był w Górach wysokich, nigdy tak naprawdę nie zrozumie, co czują himalaiści ruszający na podbój ośmiotysięczników. Rafał Fronia, autor cieszących się ogromną popularnością dzienników z wyprawy na K2, po raz kolejny postanowił przybliżyć ten świat. Tym razem w sposób szczególny. Rozmowa z Górą została zainspirowana pytaniami czytelników. Część z nich doczekała się odpowiedzi prosto z mroźnego namiotu spod Manaslu, inne stały się impulsem do spisania przemyśleń już po powrocie. Dzięki te...
Ilustrowany multiprzewodnik turystyczny, 96 stron, wydanie V - poprawione w nowej szacie graficznej, rok 2012, opis i fotografie atrakcji turystycznych, zwiedzenie najważniejszych punktów w mieście, informacje praktyczne, mini słownik polsko-czeski, atlas w skali 1:11 000, zabytki, spacery na piwo i knedliki, ciekawostki i punkty widokowe.
Publikacja zawiera aktualizowany w terenie szczegółowy plan Sandomierza z powiększonym odcinkiem centralnej części w skali 1:5000. Na rewersie znajduje się mini przewodnik po najważniejszych atrakcjach miasta.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
