Najnowsza powieść Janusza Muzyczyszyna, Zapomniany pamiętnik, to historia życia dwóch kobiet ? matki i córki. Ich splątane ze sobą trudne losy poznajemy, przechodząc przez kolejne karty powieści. Nic nie jest tam proste ani jednoznaczne. Są pytania, a nie ma dobrych odpowiedzi.
Dlaczego dorosła córka Ola, która zdążyła już założyć własną rodzinę, tak nienawidzi matki? Co takiego wydarzyło się w życiu Jolanty, że rozpadło się jej małżeństwo, a potem straciła kontakt z córką? Czy uda jej się na nowo ułożyć swoje życie i czy znajdzie w kimś oparcie? Dlaczego zatrutym jabłkiem w ich relacji okazał się stary, dawno zapomniany pamiętnik Jolanty? Czy kobietom uda się kiedyś odbudować dawno zerwaną więź?
Odpowiedzi na te pytania znajdziecie, zagłębiając się w lekturze Zapomnianego pamiętnika. To, co spotkało bohaterów powieści, ich radości i dramaty, mogą przytrafić się i Tobie, pamiętaj o tym.
Zapomniany pamiętnik to trzecia już powieść Janusza Muzyczyszyna wydana przez Wydawnictwo WasPos. Podobnie jak Mój drugi brzeg (2019) i Droga 88 (2020), również ta utrzymana jest w konwencji powieści obyczajowej. Autor zgłębia umysły swoich bohaterów, szukając motywów ich postępowania, jednakże ich ocenę pozostawia czytelnikowi.
Autor | Muzyczyszyn Janusz |
Wydawnictwo | WASPOS |
Rok wydania | 2020 |
Oprawa | miękka |
Liczba stron | 306 |
Format | 14.5x20.5cm |
Numer ISBN | 9788366754003 |
Kod paskowy (EAN) | 9788366754003 |
Waga | 300 g |
Data premiery | 2020.11.19 |
Data pojawienia się | 2020.10.28 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
"Zapomniany pamiętnik" historia pełna smutku i dramatycznych wydarzeń, które zmieniły życie nie jednego bohatera. Życie pisze różne scenariusze i chodź na wiele rzeczy mamy wpływ, bywa też tak że stojąc w tłumie odczuwamy samotność.
Historia Joli i jej córki Oli jest pełna burzliwych momentów, przez co ich relacje w pewnym momencie się rozpadają. Choroba Joli i jej zatracenie się wy sobie, oddala ją od córki, a historia z pamiętnika dodatkowo wzbudza w Oli niechęć do matki. Autor ukazał nam prawdziwe życie, pełne wzniesień i upadków, błędów życiowych i źle podejmowanych decyzji.
Książka napisana jest prostym językiem, przez co czyta się ją bardzo szybko, jedynie co mi przeszkadzało to brak podziału na bohaterów w rozdziałach, przez co nie raz się gubiłam bo z myśli Joli, wpadaliśmy w historię Oli i robiło się zamieszanie. Jednak dobrze spędziłam czas z książka, tytułowy pamiętnik dał nam pełen obraz historii z życia Joli, które na prawdę jej nie oszczędzało. Świetna historia.
"Zapomniany pamiętnik" to trzecia powieść Janusza Muzyczyszyna.
Historia dwóch kobiet - matki i córki, oraz ich trudnej relacji.
Trzecim bohaterem książki jest pamiętnik Jolanty, starszej z kobiet, który odgrywa kluczową rolę w całej opowieści. Dzięki niemu poznajemy przeszłość i wydarzenia, których konsekwencje doprowadziły do zerwania więzi między kobietami.
Na tle wydarzeń historycznych autor przedstawił młodość, wchodzenie w dorosłość pierwsze doświadczenia seksualne, bardziej lub mniej udane.
Czy po latach ślub córki będzie okazją do wybaczenia i rozpoczęcia wszystkiego od początku?
To nie jest kolejny lekki romans, o którym wiemy, że zakończy się happy endem. To trudna lektura o trudnych sprawach.
Jednak napisana w taki sposób, że czyta się ją zaskakująco łatwo i szybko.
„Zapomniany pamiętnik” to historia życia dwóch kobiet – matki i córki. Poznajemy ich trudne losy. Dorosła już córka Ola odnajduje pamiętnik matki sprzed lat. Co takiego w nim przeczytała, że tak bardzo znienawidziła matkę. Ich drogi rozeszły się już, kiedy była nastolatką. Nienawiść, którą nosi w sercu, nie pozwala jej nawet pomyśleć o przebaczeniu, co rzutuje na życie jej i rodziny. Czy uda im się kiedyś porozmawiać i odbudować zerwaną więź?
Ciekawa fabuła, która daje możliwość spojrzenia na historie wspomnieniami matki oraz poznać odczucia córki. Źródło ich trudnych relacji jest odległe, a zarazem wciąż bardzo żywe. Jolanta ma za sobą przykre doświadczenia życiowe. Niestety w wyniku nich, popełniła mnóstwo błędów, na których najbardziej ucierpiała córka. Brak kontaktu z nią kobiecie bardzo doskwiera, a brak możliwości wytłumaczenia się z przeszłości, frustruje. Obie mają własne życie, obie rozpamiętują przeszłość, co wpływa na ich obecne życie.
Powieść czyta się płynnie i z dużym zainteresowaniem, poznamy życie obu kobiet. Dodatkowo wspomnienia z pamiętnika są pięknym powrotem do przeszłości z lat osiemdziesiątych. Przypomniane zostały czasy PRL-u i panujące wtedy zwyczaje. Ten czas wymagał od ludzi niebywałej kreatywności, by zdobyć nieosiągalne towary i utrzymać rodzinę. Nadzieję na lepszą przyszłość dawały zmiany, które zachodziły w tym czasie dzięki odważnym ludziom, którzy sprzeciwiali się obecnej władzy. To trudne życie pełne ograniczeń jest zapewne obce młodym ludziom i przypomnienie tamtych lat jest bardzo potrzebne.
Janusz Muzyczyszyn zbudował ciekawych bohaterów i wzruszająca fabułę. Nie bał się poruszyć problemów, o których większość kobiet woli nie wspominać. Trudne relacje matki i córki zdarzają się w niejednej rodzinie. Tylko sposób radzenia sobie z nimi jest różny. Historia skłania do refleksji, przemyśleń, a także uświadamia nam, by nie oceniać, by szerzej spojrzeć na problem i dać szansę, bo błądzenie jest rzeczą ludzką.
Janusz Muzyczyszyn „Zapomniany pamiętnik”
Książka przedstawia relację dwóch kobiet - matki i córki. Coś co wydawałoby się naturalnym, pięknym zjawiskiem staje się przekleństwem obu kobiet. Pomimo iż na pozór różnią się całkowicie to w pewnym momencie idealnym staje się jednak powiedzenie „Jaka matka taka córka”… Okazuje się, że najbardziej banalne i niby nic nie znaczące decyzje mogą rzutować na całe życie i to niekoniecznie w pozytywny sposób.
Bardzo ciężko jest mi cokolwiek powiedzieć Wam o fabule książki. Nie chcę niczego zdradzić… To może tak: Jolanta za sprawą pewnego listu postanawia powrócić myślami do swojej młodości. Aleksandra zaś chcąc zrobić porządki przed rychłą przeprowadzką odnajduje stary pamiętnik swojej matki. Sama zaczyna zastanawiać się nad swoją przeszłością oraz nad tym co poróżniło obie kobiety. Miłość, nienawiść, uzależnienia próby samobójcze oraz śmierć - to tylko zarys tematów poruszanych przez autora.
Podsumowując pomimo iż powieść ma zaledwie 300 stron, a czyta się ją zadziwiająco szybko (dużo światła na stronach) nie jest to łatwa lektura. Wszystkie nawiązania do lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku sprawiały, że można było dosłownie poczuć tamten klimat, wyobrazić sobie jak żyło się w tamtych czasach – nie tak odległych, a zupełnie innych. Jedyne co mi tak naprawdę przeszkadzało to szczegółowe opisy stosunków seksualnych. Wydały mi się po prostu nie potrzebne akurat w tej książce lecz nadal uważam, że jest to bardzo dobra powieść obyczajowa.
Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością pana Janusza, ale na pewno nie ostatnie. Na okładce książki znajduje się pewne zdanie, które w stu procentach oddaje myśl przewodnią powieści: „To, co spotkało bohaterów powieści, ich radości i dramaty, mogą przytrafić się i Tobie, pamiętaj o tym.”.