Z dala od cywilizacji, u podnóża gór, wyrósł ośrodek wypoczynkowy.
A w nim kilkoro ludzi uwięzionych przez zamieć śnieżną, zdanych tylko i wyłącznie na siebie.
Strach, niepewność i... Morderstwo.
Nadchodzi coś mrocznego, coś wyjątkowego... A Ty będziesz na to patrzeć...
Misternie uknuta intryga, przeszłość upominającą się o swoje w najmniej spodziewanym momencie i samozwańczy detektyw, dla którego każda poszlaka jest cenna na wagę złota.
Poznajcie Oczy zachodzące szkarłatem i dajcie się wciągnąć do gry o... Życie!
Oglądaj się za siebie, bo nigdy nie wiesz, kiedy trzeba będzie zapłacić za swoje grzechy.
"Mówi się, że z rodziną wychodzi się najlepiej na zdjęciu. Powieść Wojciecha idealnie wpisuje się w to powiedzenie, bo kiedy głowa rodu ginie w tajemniczych okolicznościach okazuje się, że samozwańczy detektyw będzie miał do rozwiązania więcej niż jedną zagadkę. Dodajmy do tego odcięty od świata pensjonat, tajemnicę z przeszłości, szalejącą śnieżycę, brak telefonów, w efekcie czego powstaje idealny kryminał, od którego ciężko się oderwać. Moim koszmarem jest odcięcie od świata podczas śnieżycy, w związku z czym drżałam o losy bohaterów, jednocześnie czując się omotana tajemnicami, jakie odkrywałam na kartach powieści. Momentami czułam nieodparte pragnienie, by znaleźć się w Szczyrku, pomóc detektywowi i nie zginąć. Kiedy żywa dobrnęłam do końca zagadki, byłam równie zaskoczona, co zafascynowana! Wojciech Czernek utkał misterną intrygę, z dbałością o najdrobniejsze elementy. Na próżno doszukiwać się można błędów logicznych. Mnie się nie udało i za to chylę czoła! Polecam!"
Emilia Szelest, autorka serii o Weronice Kardasz
"Wojciech Czernek w swojej najnowszej powieści stworzył niesamowity klimat. "Oczy zachodzące szkarłatem" zabiorą czytelnika w zamknięty świat akcji, do pensjonatu odciętego od świata, w którym kilku bohaterów zmuszonych będzie przebywać pod wspólnym dachem z mordercą i rozwikłać jakże skomplikowaną historię. Powieść o wyjątkowo przemyślanej fabule, napisana z lekkością, ale i z nutką tajemniczości. Autor doskonale przedstawił w niej mechanizm ludzkich zachowań a całą akcję poprowadził w taki sposób, iż niemożliwością jest, by rozwikłać zagadkę morderstwa. Czytając, wielokrotnie porównywałam "Oczy zachodzące szkarłatem" do powieści Agathy Christie - ten sam klimat i ta sama umiejętność porwania czytelnika w świat zrodzony w głowie autora. Gorąco polecam."
Monika Joanna Cieluch, autorka "Miłość szeptem mówiona" oraz "Mężczyzna z tuszem na dłoni"
| Autor | Czernek Wojciech |
| Wydawnictwo | Feniks |
| Rok wydania | 2020 |
| Oprawa | miękka ze skrzydełkami |
| Liczba stron | 330 |
| Numer ISBN | 9788395902093 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788395902093 |
| Data premiery | 2020.11.23 |
| Data pojawienia się | 2020.10.16 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
To moje pierwsze spotkanie z autorem. Czy było udane? Trudno jest udzielić jednoznacznej odpowiedzi, w systemie zero-jedynkowym. Tak-nie. Były elementy, które spodobały mi się i przekonały mnie do twórczości autora, ale były również kwestie, które mnie irytowały.
Szczyrk, góry, środek zimy, do pensjonatu Kazimierza Rogalskiego, przybywa wnuczka Natalia ze znajomym. Dziadek daje wszystkim popalić, jest zrzędliwy, denerwujący i chytry. Goście nie są zadowoleni z obsługi, ale co roku wracają do znajomego na zimowy odpoczynek. Zostali unieruchomieni przez obfite opady śniegu, czas im płynie powoli i nudnie. Aż do chwili, gdy zostaje znalezione ciało martwego właściciela. Wtedy akcja nabiera rumieńców, a każdy z obecnych w pensjonacie staje się potencjalnym podejrzanym. Dlaczego? Nikt nie był w stanie się dostać do budynku. Więc kto? Komu zależało na śmierci dziadka? Kolega wnuczki, Samuel Smoter, detektyw amator, autor licznych opowiadań kryminalnych, rozpoczyna prywatne dochodzenie. Chce zdemaskować sprawcę zanim przybędzie miejscowa policja. Czas nagli, a on obserwuje, zagląda tu i tam, rozpytuje, snuje własne wizje i domysły. Każdy z gości teoretycznie miał motyw, aby chcieć śmierci Kazimierza. Przez lata dał się licznym osobom we znaki, w ostatnio zmienił testament. Czyli pojawia się motyw na tle rabunkowym. Ale jaka jest prawda? Czy faktycznie chodzi o pieniądze? A może skutki zachowań z przeszłości właściciela pensjonatu dochodzą do głosu? Pytania się mnożą, pojawiają się sugestie i mnożą domysły ...
Oczy zachodzące szkarłatem to lekki kryminał, bez krwi i przemocy. Mamy prawdopodobnie morderstwo, tylko szukamy sprawcy wśród małego kręgu kilku osób. Podejrzani są zamknięci w pensjonacie, każdy spogląda wrogo na drugiego, każdy widzi w drugim sprawcę, każdy z nich odsuwa od siebie wszelkie podejrzenia.
Muszę szczerze przyznać, że bardzo irytował mnie amator detektyw, Sam. Chciał zdobyć rozgłos, wybić się na wielką gwiazdę i być sławny. Jego zachowanie oburzało mnie, liczne intrygi i napuszczanie bohaterów na siebie były niesmaczne. Za wszelką cenę chciał sam, bez pomocy policji, odkryć motyw czyny i uchwycić sprawcę. Czy mu się uda? Przekonajcie się sami …
Jak dla mnie fabuła toczyła się nudno i powoli, nie otrzymałam emocji, na jakie liczyłam. Bywały chwile, że musiałam odłożyć lekturę na chwilę, by za jakiś czas do niej wrócić. Dlaczego? Nie byłam ciekawa dalszego rozwoju akcji, jakoś autor nie zadbał o napięcie. A ja nie byłam ciekawa co będzie dalej, gdyż często stwierdzenia Sama utwierdzały mnie w przekonaniu, że sprawca jest wśród gości.
Żaden z bohaterów nie wyróżniał się, nie skradł mojego serca, byli tacy naiwni, zwyczajni i pozbawieni głębszych uczuć. Autor nie zadbał o stronę emocjonalną czytelnika, nie dał szans na wzruszenie, emocje i niezapomniane przeżycia.
Jak dla mnie ten kryminał był pozbawiony energii i werwy, przeciętny, jednym słowem nuda. Liczyłam na wiele, a otrzymałam tak niewiele. Tytuł nie zapadł mi w myśli, już prawie o nim zapomniałam. Nie należy on do tych powieści, o których się pamięta długo i wspomina przez lata.
To moje pierwsze spotkanie z autorem. Czy było udane? Trudno jest udzielić jednoznacznej odpowiedzi, w systemie zero-jedynkowym. Tak-nie. Były elementy, które spodobały mi się i przekonały mnie do twórczości autora, ale były również kwestie, które mnie irytowały.
Szczyrk, góry, środek zimy, do pensjonatu Kazimierza Rogalskiego, przybywa wnuczka Natalia ze znajomym. Dziadek daje wszystkim popalić, jest zrzędliwy, denerwujący i chytry. Goście nie są zadowoleni z obsługi, ale co roku wracają do znajomego na zimowy odpoczynek. Zostali unieruchomieni przez obfite opady śniegu, czas im płynie powoli i nudnie. Aż do chwili, gdy zostaje znalezione ciało martwego właściciela. Wtedy akcja nabiera rumieńców, a każdy z obecnych w pensjonacie staje się potencjalnym podejrzanym. Dlaczego? Nikt nie był w stanie się dostać do budynku. Więc kto? Komu zależało na śmierci dziadka? Kolega wnuczki, Samuel Smoter, detektyw amator, autor licznych opowiadań kryminalnych, rozpoczyna prywatne dochodzenie. Chce zdemaskować sprawcę zanim przybędzie miejscowa policja. Czas nagli, a on obserwuje, zagląda tu i tam, rozpytuje, snuje własne wizje i domysły. Każdy z gości teoretycznie miał motyw, aby chcieć śmierci Kazimierza. Przez lata dał się licznym osobom we znaki, w ostatnio zmienił testament. Czyli pojawia się motyw na tle rabunkowym. Ale jaka jest prawda? Czy faktycznie chodzi o pieniądze? A może skutki zachowań z przeszłości właściciela pensjonatu dochodzą do głosu? Pytania się mnożą, pojawiają się sugestie i mnożą domysły ...
Oczy zachodzące szkarłatem to lekki kryminał, bez krwi i przemocy. Mamy prawdopodobnie morderstwo, tylko szukamy sprawcy wśród małego kręgu kilku osób. Podejrzani są zamknięci w pensjonacie, każdy spogląda wrogo na drugiego, każdy widzi w drugim sprawcę, każdy z nich odsuwa od siebie wszelkie podejrzenia.
Muszę szczerze przyznać, że bardzo irytował mnie amator detektyw, Sam. Chciał zdobyć rozgłos, wybić się na wielką gwiazdę i być sławny. Jego zachowanie oburzało mnie, liczne intrygi i napuszczanie bohaterów na siebie były niesmaczne. Za wszelką cenę chciał sam, bez pomocy policji, odkryć motyw czyny i uchwycić sprawcę. Czy mu się uda? Przekonajcie się sami …
Jak dla mnie fabuła toczyła się nudno i powoli, nie otrzymałam emocji, na jakie liczyłam. Bywały chwile, że musiałam odłożyć lekturę na chwilę, by za jakiś czas do niej wrócić. Dlaczego? Nie byłam ciekawa dalszego rozwoju akcji, jakoś autor nie zadbał o napięcie. A ja nie byłam ciekawa co będzie dalej, gdyż często stwierdzenia Sama utwierdzały mnie w przekonaniu, że sprawca jest wśród gości.
Żaden z bohaterów nie wyróżniał się, nie skradł mojego serca, byli tacy naiwni, zwyczajni i pozbawieni głębszych uczuć. Autor nie zadbał o stronę emocjonalną czytelnika, nie dał szans na wzruszenie, emocje i niezapomniane przeżycia.
Jak dla mnie ten kryminał był pozbawiony energii i werwy, przeciętny, jednym słowem nuda. Liczyłam na wiele, a otrzymałam tak niewiele. Tytuł nie zapadł mi w myśli, już prawie o nim zapomniałam. Nie należy on do tych powieści, o których się pamięta długo i wspomina przez lata.
Kuba Wilk jest znanym pisarzem, który od jakiegoś czasu boryka się z niemocą twórczą. Aby wyjść z pogłębiającego się dołka, postanawia zmienić coś w swoim życiu. Porzuca dotychczasową codzienność i wyjeżdża do małego miasteczka Pąsowieje, gdzie kupuje owiany złą sławą dom. Pełen nadziei na odnalezienie tego, co w którymś momencie stracił, przenosi się do nowego miejsca. Tam poznaje Alicję, wrażliwą siedemnastolatkę, która okazuje się jego bratnią duszą. Wzajemna fascynacja szybko przeradza się w coś więcej, jednak na drodze do szczęścia zakochanych staje nie tylko różnica wieku, lecz także inne osoby i krążące nad Pąsowiejami widmo przeszłości. Jak potoczą się losy tej dwójki? Jakiego wyboru będzie musiał dokonać Wilk? Do czego po...
Ania i Marysia mieszkają w odległych od siebie miejscach kraju. Łączą je jednak sytuacje, które spotykają na co dzień. Tajemnicza siła ingeruje w ich życie i obie zaczynają zdawać sobie sprawę jak bardzo staje się to niebezpieczne dla nich i otoczenia.
Czy będziesz umiał zaufać temu, co niewidzialne? Można by powiedzieć, że Czarek to zwykły nastolatek. Chodzi do szkoły, spotyka się z kumplami, gra w piłkę nożną. Ma jednak swój sekret, a jest nim gorące uczucie, którym darzy Asię, siostrę jednego ze swoich przyjaciół. Gdy po długim czasie dziewczyna dojrzewa do tej miłości, dochodzi do tragedii, która wstrząsa okolicą. Jej zapach pojawił się, gdy tylko otworzyła drzwi, a ja tonąłem w tych brązowych oczach, które jeszcze nigdy nie poświęciły mi tyle zainteresowania co dziś – chociaż nie mogłem rozszyfrować, co one mówią, to jednak stałem w centrum uwagi, na czym bardzo mi zależało. Cała reszta? Nie wiem. Serce waliło jak oszalałe, ręce drżały, miałem dziwny posmak w ustach i ciężko by...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
