Edukacja Sebastiana. Korepetycje z miłości

„Edukacja Sebastiana” – Klaudia

Ocena:

5.0

„Dałeś mi miłość.

Dałeś mi siebie.

Niczego więcej nie pragnę...”

Na pozór życie trzydziestoletniej Caroline wydaje się idealne. Jako żona lekarza wojskowego ma wszystko, o czym marzy wiele kobiet. Jednak Caroline w swoim małżeństwie jest nieszczęśliwa, dla męża jest tylko służącą, spełniającą wszystkie jego zachcianki. Brakuje jej miłości i ciepła drugiej osoby. Gdy po dziewięciu latach kolejny raz przenosi się z mężem do bazy wojskowej w San Diego, nie wie, że jej życie wywróci się do góry nogami, a to wszystko za sprawą siedemnastoletniego Sebastiana, z którym zaprzyjaźniła się, gdy był on małym chłopcem. Teraz to młody, przystojny i seksowny nastolatek, za którym ogląda się wiele dziewczyn. Pomiędzy tą dwójką wybucha pożądanie i rodzi się zakazane uczucie. Co będzie dalej? Przekonajcie się sami.

„Niepewnie objął mnie w tali, tak delikatnie... Przyciągnęłam do siebie jego głowę i ponownie pocałowałam. Tym razem oddał pocałunek z większą pasją, a język wślizgnął mi się do ust. Zachęcona, wsunęłam dłoń w jego dżinsy, a on cały się spiął. Czułam, jak bardzo jest gorący; nagość pod materiałem spodni okazała się podwójnie podniecająca. Z ust Sebastiana wydobył się przeciągły jęk pożądania...”

Na samym początku muszę się Wam przyznać do tego, że bardzo długi czas zabierałam się za czytanie tej książki. Wszystko przez to, że opisany w niej temat jest bardzo, ale to bardzo kontrowersyjny, a nawet można i rzec, że niemoralny. Bałam się, że będę oceniać tę powieść jako matka nastolatka i że skreślę tę historię już na samym początku. Na całe szczęście tak się nie stało i jestem pod ogromnym wrażeniem tego, w jak subtelny sposób autorka to wszystko przedstawiła. Obawiałam się niesmaku, ale niepotrzebnie. Oczywiście zdarzały się momenty, kiedy miałam ochotę potrząsnąć Caroline i wykrzyczeć jej w twarz, że to, co robi, jest złe, szczególnie wtedy, kiedy Sebastian zachowywał się jak dziecko, bo choć to chłopak, który przez sytuację rodzinną musiał szybko dorosnąć, to jednak miał dopiero siedemnaście lat i było to często po nim widać. Zdaję sobie sprawę, że wiele osób może mieć problem z takim tematem, ale nie oszukujmy się, takie rzeczy zdarzają się w rzeczywistości, czy nam się to podoba, czy nie.

Uważam, że największym atutem tej powieści są bohaterowie. Autorka włożyła wiele pracy, by wszystkie postacie były ciekawe, złożone, a przede wszystkim, żeby każda z nich była inna i wyjątkowa na swój sposób. Nie piszę teraz tylko o głównych bohaterach, tyczy się to wszystkich bez wyjątku. Osobiście bardzo lubię taką różnorodność. Oczywiście nie każdego da się lubić, ale co to byłaby za książka, gdyby każdy był ideałem? Moim ulubieńcem został Sebastian i przyznam szczerze, że wcale nie dziwię się, że Caroline straciła dla niego głowę, bo to chłopak niezwykle uroczy, nieśmiały i można u niego zaobserwować wiele cech typowych dla nastolatków. Serce mi się ściskało, gdy czytałam o tym, co działo się w jego domu, jak traktowali go rodzice, którzy już dawno zaplanowali mu całe życie. Już jako młody chłopak musiał dorosnąć i zatroszczyć się o siebie. On także złakniony był miłości, której nie otrzymał nawet od rodziców. Postać Caroline przy Sebastianie wypadała dosyć blado, jak dla mnie była ona momentami po prostu nudna. Rozumiałam ją w kwestii tego, że bała się o to, że jej romans z nastolatkiem wyjdzie na jaw, a jej będzie groziło więzienie, ale to jej niezdecydowanie czasami doprowadzało mnie do szewskiej pasji.

To, co bym zmieniła w tej powieści, to ilość stron. Uważam, że gdyby było ich o sto mniej, to nic by się nie stało, bo czasami miałam wrażenie, że czytam jedno i to samo, co było dla mnie monotonne i nużące.

„Edukacja Sebastiana. Korepetycje z miłości” to słodka – gorzka opowieść o potrzebie miłości i bliskości drugiego człowieka. Mnie osobiście ta powieść skłoniła do refleksji nad ludzkimi wyborami, które nie zawsze są moralne. Długo zastanawiałam się nad różnicą wieku między bohaterami i chyba nic mądrego nie wymyśliłam, więc wszystkie przemyślenia zachowam dla siebie. Muszę przyznać, że autorka wie, jak napisać zakończenie, by czytelnik niecierpliwie wyczekiwał kontynuacji. Ja już przebieram nóżkami, by poznać dalsze losy Caroline i Sebastiana. Jeżeli lubicie nietypowe i trudne historie miłosne, to ta powieść będzie dla Was idealna.