Czarna wdowa

Zagrożenia spowodowane przez grupy dżihadystów dzisiaj dotykają tak naprawdę cały świat, zaczynając od Azji i kończąc na Europie.

Wszyscy jednak chcemy żyć w bezpiecznym kraju z dala od niebezpieczeństw i śmierci, jednak to jest nie możliwe. Nie wiadomo gdzie byśmy pojechali nigdzie nie jest na tyle bezpiecznie aby nie martwić się o swoje życie.

Doskonałe państwo, słynące ze sprawiedliwości i doskonałości społeczeństwa nie istnieje, jest jedną wielką fikcją. Niektórzy cierpiący na syndrom Utopii nie zważając na nic chcą osiągnąć swój jakże szczytny cel, idąc tym samym po trupach.

Akcja dzieje się w trzech wielkich państwach jednocześnie. Francja, Liban i Izrael. Niby tak odległe od siebie miejsca, lecz problem jest taki sam.

Pierwszy atak nagle zaskakuje we Francji.

Na początku miała się odbyć konferencja prasowa dotycząca życia Żydów i ich oczyszczenia z zarzutów, ponieważ w tym czasie coraz częściej tragicznie ginęła społeczność żydowska z powodu Muzułmanów.

Dlatego potomkini Żyda, który niegdyś zdołał uwolnić się od śmierci próbuje na nowo oczyścić imię swojego dziadka, jak i jego pochodzenie.

Kobieta zapraszając wszystkie ważne osobistości na to spotkanie nie wie jeszcze, że wystawia zarówno życie swoje i innych na niebezpieczeństwo. Bowiem, kiedy dochodzi do pierwszego jej wkroczenia na scenę wybucha bomba. Robiąc tym samym wielką wyrwę w ziemi zmiata wszystko wokół siebie włączając w to zgromadzonych w budynku ludzi.

Później wobec sił porządkowych zajmujących się tą sprawą, wychodzi na jaw zagadka sprawców. Bowiem na nagraniu widać, jak po katastrofie na plan wchodzi dwoje ludzi, w tym jedna z nich to kobieta, którzy nosząc czarne balaklavy rozpoznawalne dla dżihadystów, skutecznie dobijają ocalałych. Po czym po wykonaniu zadania ulatniają się.

Tragedia ta staje się skandalem na skalę ogólnoświatową, a najlepsze komórki bezpieczeństwa mają wkrótce zająć się tą sprawą.

Kryminał łapiący za serce, bowiem w chwili wybuchu autor postawił prowadzić fabułę tak, że czytając jesteśmy w stanie dowiedzieć się jakie ostatnie myśli miały ofiary mordu.

Dla mnie to było coś strasznego, pomimo tego, że to tylko książka, świadomość tego co dzieje się na świecie jest przytłaczająca.

Tylu ludzi ginie z powodu zabójstw, czy zaplanowanych mordów, podobnie jak i w przeszłości historia ponownie zatacza koło zmieniając tylko strony ataku.

Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

Powieści szpiegowskie mają w sobie wszystko to, co lubię: wartką akcję, ciekawe śledztwo, oryginalną intrygę, dobrze zbudowane napięcie i porządną dawkę grozy. Na pewno znacie książki, które spełniają powyższe warunki. Twórców doskonałych thrillerów szpiegowskich jest wielu. Powieści takich autorów jak Alistair McLean, Robert Ludlum czy Ken Follet niezmiennie wzbudzają ciekawość czytelników, zapewniają inteligentną rozrywkę i świetnie się sprzedają. Wśród wybitnych pisarzy gatunku Daniel Silva - uznany przez The New York Times najlepszym autorem thrillerów i powieści sensacyjnych - zajmuje godną pozycję. Jego powieści goszczą na listach bestsellerów, są tłumaczone na wiele języków, a stworzona przez niego seria o szpiegu izraelskiego wywiadu Gabrielu Allonie wciąż zdobywa nowych zwolenników. Niedawno w polskich księgarniach pojawiła się jedna z ostatnich powieści Daniela Silvy, czyli "Czarna wdowa". Jest to szesnasta część popularnej serii, bezpośrednio nawiązująca do wydarzeń przedstawionych w poprzedniej powieści autora, pt. "Angielski szpieg".

Co ciekawe, książkę można czytać jako odrębną historię, chociaż zdecydowanie warto poznać całość przygód głównego protagonisty stworzonego przez Silvę, jak i pozostałych bohaterów działających w świecie tajnych agentów. Warto, ponieważ wśród nich jest wiele ciekawie scharakteryzowanych postaci.

Początek "Czarnej wdowy" przynosi mocne uderzenie, w Paryżu dochodzi do potężnej eksplozji spowodowanej wybuchem bomby. Za brutalny zamach odpowiada grupa terrorystów z ISIS pod przywództwem tajemniczego Saladyna. Choć wszystkie postaci w książce są fikcyjne, niewątpliwie podobieństwo do wydarzeń, które miały miejsce w ostatnich latach w Paryżu i innych miejscach Europy Północnej, nasuwa się samo. Daniel Silva postanowił powiedzieć coś od siebie w kwestii terroryzmu islamskiego. Jego powieść jest całkiem realnym scenariuszem, według którego na naszych oczach rozgrywają się wydarzenia znane nam z codziennych przekazów medialnych. Ktoś mógłby powiedzieć, że to modny i rozpalający wyobraźnię temat, często podejmowany przez pisarzy i scenarzystów. Po części tak jest, ale co ważne, Daniel Silva stara się zrozumieć świat arabski, ukazać realia Bliskiego Wschodu, relacje między Izraelczykami, Jordańczykami, Irakijczykami czy Egipcjanami. Kreacja powieściowego Saladyna stanowi zaś przypomnienie wydarzeń, które miały miejsce w krajach Wschodu w ostatnich kilkunastu latach. Dość wspomnieć tak zwaną Arabską Wiosnę, która obaliła wiele reżimów, ale przyczyniła się również do niestabilnej sytuacji politycznej w Syrii. Daniel Silva oparł swoją powieść na stabilnych fundamentach, dobrze przygotował się do jej napisania. Dzięki temu "Czarna wdowa" jest książką ukazującą zmagania międzynarodowych wywiadów, kulisy konfliktu między światowymi mocarstwami a organizacjami terrorystycznymi oraz, co najważniejsze, stanowi inteligentną formą rozrywki dla wszystkich wielbicieli thrillerów politycznych i powieści szpiegowskich.

Pod względem fabularnym w powieści dzieje się dużo, poza wspomnianym atakiem terrorystycznym w Paryżu podobnych i równie wyrazistych scen w powieści nie brakuje. Ważny jest motyw przeniknięcia w struktury Państwa Islamskiego. Wprawdzie Natalie - żydowska lekarka wzięta niemal z ulicy idealnie realizuje zadania szpiega - wtyczki, to nie wydaje mi się to do końca możliwe. Czy rzeczywiście współczesne wywiady pozwoliłyby sobie na taki krok? Oczywiście dla zbudowania napięcia i wywindowania emocji jest to decyzja jak najbardziej trafiona. Dlatego kibicowałam powieściowej bohaterce, która przeszła niewiarygodną przemianę i...przeżyła.

Mózg terrorystów - Saladyn - to z kolei godny przeciwnik superszpiega Gabriela Allona, choć czarny charakter, nie został potraktowany schematycznie, wręcz przeciwnie jest postacią, która fascynuje. Może sprawia to jego charakter, wyjątkowa ambicja, a może po prostu bezwzględność. Faktem jest, że mroczna strona człowieka w połączeniu z religijną wizją przyszłości Europy i świata to wyjątkowa mieszanka wybuchowa.

"Czarna wdowa" to znakomicie napisany thriller, powieść odnosząca się do współczesnych problemów politycznych, wypełniona akcją, wywiadowczą grą i niebezpieczeństwem wyzierającym z kolejnych stron, ukazująca jednocześnie życie agentów wywiadu niejako "od kuchni". Ich codzienność polegająca na wpatrywaniu się w nieruchomy obraz na monitorze komputera, wypijanie kubków parzonej z torebek zwietrzałej herbaty czy przeszukiwanie dysków zarekwirowanych laptopów to mało znana strona życia ludzi dbających o nasze bezpieczeństwo.

Daniel Silva napisał kolejną dobrą książkę, nie tylko dla fanów gatunku powieści szpiegowskich. "Czarna wdowa" to realistyczna, wciągająca i godna polecenia książka.

Jestem na tak!

Spotkanie to rozpoczęło się od szesnastego tomu szpiegowskich poczynań bohatera wykreowanego przez Daniela Silvę pt. "Czarna wdowa", ale mówiąc szczerze, w ogóle nie odczułam dyskomfortu w związku z taką odwróconą chronologią. Fabuła powieści prowadzona jest bowiem w taki sposób, że nie miałam poczucia dezorientacji w faktach, wydarzeniach teraźniejszych i przeszłych. Powieść ta naszpikowana jest informacjami geo-politycznymi, prezentując układy pomiędzy wywiadami światowych mocarstw, skonsolidowanych wokół zażartej walki z terrorystami z ISIS. Ich zbrodnicza wojna z niewiernymi na kartach "Czarnej wdowy" rozpoczyna się od krwawego zamachu w Paryżu, aby następnie przenieść się do Amsterdamu i Waszyngtonu, pociągając za sobą wiele niewinnych ofiar.

Za każdym z tych aktów przemocy stoi tajemniczy Saladyn - nieuchwytny przywódca komórki terrorystycznej, która w imię Allaha sieje spustoszenie na Zachodzie. Przerwać tę szaleńczą intifadę ma Gabriel Allon, a ramię w ramię z nim podążać będzie doktor Nathalie Mizrahi, która porzuci pracę w szpitalu i na zaproszenie Biura podejmie się niebezpiecznej akcji, zmierzającej do unieszkodliwienia Saladyna i jego współpracowników. Nathalie zostanie swoistym koniem trojańskim w szeregach wroga, wyszkolonym od podstaw na doborowego agenta.

Polecam tę książkę wszystkim fanom sensacji, szpiegowskich afer oraz rozbudowanych wątków polityczno-militarnych, które wydają się niesamowicie bliskie realiom. Silva stworzył niebezpiecznie prawdopodobną fikcję, stawiając pod znakiem zapytania kruchy ogólnoświatowy pokój.

https://www.facebook.com/domiczyta/

Dobrze jest od czasu do czasu trafić na lekturę nieco bardziej wymagającą niżeli płytkie i nieskomplikowane powieści pseudokryminalne tudzież pseudothrillery. Daniel Silva słynie z powieści szpiegowskich, które zapierają dech… Pytanie, czy tak było z Czarną wdową?

Zabierając się za lekturę Czarnej wdowy, nastawiałam się na nieco nużące i trudne wprowadzenie w świat wykreowany przez autora, jakim więc miłym zaskoczeniem był fakt, iż od samego początku książka mnie… pochłonęła… i gdyby nie obowiązki w ogóle bym się z nią nie rozstawała.

Teoretycznie przeplatające się wątki, znaczna ich ilość, powinna stanowić jakieś utrudnienie w odbiorze i czytaniu, ale Daniel Silva poprowadził i połączył je w taki sposób, że wzbudzały w czytelniku nie tylko napięcie i zaciekawienie „co będzie dalej”, które towarzyszą aż do ostatniego rozdziału powieści, ale stworzył z tego wbrew pozorom miszmaszu – spójną i intrygującą całość.

W powieści tej uświadczycie zarówno długie opisy, jak i dialogi, które potęgują napięcie w tej powieści szpiegowskiej. Wydawać by się mogło, że te dłuuugie fragmenty będą nużące i spowolnią akcję, niemniej autor swoimi umiejętnościami pokazuje, że nawet długie opisy mogą dawać wiele przyjemności podczas czytania.

Daniel Silva stworzył powieść szpiegowską bazującą na aktualnych wydarzeniach związanych z terroryzmem pustoszącym kraje europejskie. Z dużym realizmem stworzył obrazy przedstawiające ów „środowisko” od wewnątrz. Proces werbowania terrorystów-samobójców, planowanie, zdobywanie funduszy itd., zarysował aspekty kulturalne, religijne, a także polityczne, które tej powieści dodają głębi i odgrywają ważną rolę w całej fabule, czyniąc ją jeszcze bardziej „prawdziwą”.

Podsumowując: Jeśli macie ochotę na kawałek dobrej szpiegowskiej powieści, która porwie Was od pierwszych stron, zaskoczy zakończeniem i wywrze ogromne wrażenie – koniecznie sięgnijcie po tę powieść. Nie zawiedziecie się. Dobra lektura gwarantowana.

Polecam!

Początkowo trzeba skupić całą uwagę, aby uporządkować sobie bohaterów, nie pogubić się kto jest kim. Wywiady: francuski, izraelski, jordański, brytyjski, amerykański, warto żeby się ze sobą nie pomieszały. Jednak mimo sporej ilości bohaterów w tym wypadku dość szybko poukładałam sobie poszczególne osoby i czerpałam przyjemność z dalszej lektury.

W wypadku tej lektury ciężko jest podążać za jednym bohaterem. Powoli pojawia się ich więcej, ciężar opowieści przenosi się z jedną postać na inną, z jednego państwa na drugie. Początkowo myślałam, że to wywiad francuski będzie tu najważniejszy, potem Gabriel przez chwilę grał główne skrzypce, żeby przenieść się na Natalie, a następnie Lajlę. Autor pokazuje również akcję z tej drugiej strony, momentami oczami osławionego Saladyna. To wszystko sprawia, że wszelkie przypuszczenia co do rozwoju akcji spalają na panewce. To nie jedna z opowieści o osławionym Bondzie, który z każdej akcji wychodzi bez szwanku. Tutaj życie jest prawdziwe, z całą jego brutalnością i śmiercią. Jeden nieostrożny ruch sprawia, że człowiek może w jednej chwili zginąć, czasami od przypadkowej, a czasami planowanej kuli.

Muszę przyznać, że świetnie mi się czytało "Czarną wdowę". Z pewnością sprawił to też doskonały język autora, lekki i wciągający oraz ciekawi bohaterowie i szybka akcja z wieloma zwrotami.

Jak zwykle brak czasu... Tym bardziej, że zaczął się najgorszy czas w życiu każdego studenta, czyli sesja...

Mimo to, udało mi się przeczytać genialną powieść, jaką jest właśnie "Czarna wdowa".

Zamach w Paryżu. Mnóstwo zabitych i rannych. Na domiar złego członkowie ISIS pod dowództwem Saladyna zapowiadają kolejne ataki. Nikt nie wie, kim tak naprawdę jest owy przywódca ani gdzie go szukać. Ochotników pozyskuje przez strony internetowe, na które nie udało się wkraść żadnym służbom wywiadowczym. O pomoc zostaje poproszony agent Gabriel Allon. Postanawia dostać się w samo centrum siatki terrorystycznej wykorzystując do tego młodą lekarkę, która do tej pory nie miała styczności z pracą w wywiadzie. To ogromne ryzyko, ale powodzenie misji może skutkować w udaremnieniu kolejnych zamachów...

Na początku wydawało mi się, że bardzo wynudzę się przy tej książce. Co prawda akcja zaczyna się już od pierwszych stron, ale później różne opisy jakoś mnie zniechęcały i miałam mały zastój w lekturze. Kiedy jednak przeszłam przez około sto pięćdziesiąt stron, wówczas naprawdę zaczęło się rozkręcać. Przypominało to trochę rozpędzającą się lokomotywę. Końcówka to było to, co najbardziej lubię, czyli niemożność oderwania się od czytania. Zarwałam dla tej powieści pół nocy, bo tak mnie wciągnęła. Oczywiście, należy się za to plus.

Sam pomysł na "Czarną wdowę" jest moim zdaniem strzałem w dziesiątkę. Temat jak najbardziej na czasie. Niestety, strach przed zamachami wisi przez cały czas. Tutaj możemy przyjrzeć się temu jakby od środka. Widać ogromną siłę manipulacji i to do takiego stopnia, że ludzie są w stanie poświęcić swoje własne życie zabijając przy tym niewinne osoby, za co niby mieliby trafić do raju. Wszystko po to, by inni mogli osiągnąć wręcz absolutną władzę. Przerażające...

Z drugiej strony mamy tutaj bohaterkę o niebywałej odwadze. Chodzi o młodą lekarkę Natalie, która, można powiedzieć, stanęła oko w oko z diabłem. Nie wiem, ile kobiet, czy nawet mężczyzn, byłoby w stanie wykonać takie zadanie, jakiego się podjęła. Najpierw dokładnie szkolenie, które miało służyć przemianie w fanatyczkę, a później drugie, już na terenie Syrii, które miało z kolei przygotować ją do dokonaniu zamachu na niewiernych. Nawet nie umiem sobie wyobrazić, co mogłaby czuć osoba na jej miejscu. Do tego ukazany mrożący krew w żyłach obraz zniszczeń dokonanych przez wojnę. Dosłownie coś potwornego, o czym najchętniej chciałoby się zapomnieć.

"Czarna wdowa" to powieść szpiegowska, która porusza bardzo, niestety, aktualne tematy, jakimi są ataki terrorystyczne. Przybliża strukturę służb wywiadowczych i sposób ich postępowania. Idealna lektura dla miłośników sensacji, a także mrożących krew w żyłach zwrotów akcji. Polecam.

http://fascynacja-ksiazka.blogspot.com/2017/06/czarna-wdowa-daniel-silva.html

Powieść rozpoczyna się od zamachu bombowego w Paryżu, w którym ginie Hannah Weinberg dyrektorka Ośrodka Studiów nad Antysemityzmem. W całym mieście narastają ataki na społeczeństwo Żydowskie dokonywane przez muzułmanów i ten zamach był wymierzony w symbol jakim był ośrodek. Do ataku przyznaje się ISIS. Francuskie służby proszą o pomoc Gabriela Allona, legendarnego agenta izraelskich służb specjalnych aby pomógł im naleźć sprawcę zamachów. Do tego celu Gabriel werbuje młodą lekarkę Natalie Mizrahi, która ma za zadanie zinfiltrować najbliższe otoczenie sprawców zamachu.

Daniel Silva to znany autor powieści szpiegowskich, a seria z Gabrielem Allonem jest bestsellerem na całym świecie. Jego ostatnia powieść przywraca do życia głównego protagonistę, który ma do wykonania ostatnią misje w terenie, przed tym jak zasiądzie za sterami Biura. Autor dołożył wszelkich starań aby ukazać pracę wywiadu jak najbardziej realną, bez fajerwerków oraz wodotrysków. Pomimo że akcja powieści jest stonowana, nadal trzyma w napięciu i czuć grozę wiszącego widma nad głowami bohaterów. Z jednej strony, za kulis operacji gdzie znajduje się Garbriel, z drugiej strony, w samym sercu Państwa Islamskiego gdzie jest Natalie.

Autor bardzo mocno nakreśla historyczny rys konfliktu na bliskim wschodzie, ukazując go w szerokiej perspektywie. Widać że konflikt izraelsko-arabski o terytoria jest głęboko zakorzeniony w obydwu kulturach i nie ma zamiaru osłabnąć. Ponadto autor pokazuje jak działa Państwo Islamskie, w jaki sposób rekrutuje oraz korzysta z nowoczesnych technologii do stworzenia kalifatu. Pomimo doskonałego podłoża historycznego, sama historia opowiedziana przez autora nie jest oryginalna. Oczywiście posiada kilka zwrotów akcji, ale uważny czytelnik odgadnie jej zakończenie. To jest bardziej tło do przedstawienia działania służb oraz samej genezy stosunków na bliskim wschodzie.

Mieszane uczucia budził we mnie udział lekarki w tak trudnym zadaniu, po zaledwie kilkutygodniowym szkleniu. Do tak delikatnego zadania, nie bierze się ludzi „z ulicy”. Oczywiście rozumiem, że autor chciał urozmaicić powieść, ale dla mnie to jest trochę naciągane. Kolejnym minusem jest marginalizowanie innych agencji w ściganiu zamachowców. Pomimo współpracy czuć, że Biuro oraz agenci Biura są lepsi, cwańsi oraz bystrzejsi od ich odpowiedników na całym świecie. Oni zawsze pierwsi dochodzą do trafnych wniosków, które zmieniają bieg historii. Po jakimś czasie robi się to nudne.

Podsumowując w jednym zdaniu, "Czarna wdowa" jest warta uwagi. Jest świetnie napisana oraz historia trzyma w napięciu. Na plus uważam również rzeczywiste przedstawienie pracy agencji wywiadowczych. Są to tygodnie przygotowań, zbierania informacji oraz planowania. Sama akcja to tylko kilka minut, które zależy od tego ile zostało wykonane zza kulis. Oprócz tego mamy skondensowaną wiedze na temat konfliktu na bliskim wchodzie oraz działania ISIS. Dla każdego wielbiciela powieści szpiegowskich jest to pozycja obowiązkowa.

www.mowmikate.blogspot.com

Powieść szpiegowska w bardzo dobrym wydaniu, z ciekawym pomysłem na intrygującą fabułę, nawiązującą do terrorystycznych działań coraz usilniej dobijających się o bazujący na brutalności i okrucieństwie rozgłos na międzynarodowej arenie współczesnego świata. Nakłaniająca do zdefiniowania indywidualnych osądów i przekonań, zbadania postaw organizacji antyterrorystycznych, poddania analizie decyzji osób piastujących najwyższe stanowiska w rządach państw kluczowych z perspektywy ogólnoświatowego bezpieczeństwa i pokoju.

Naświetlenie ogromnego zagrożenia, którego źródła wywodzą się z ISIS, jak eskalacja przemocy, obliczone na spektakularność zamachy, podkładanie bomb, coraz liczniejsze akcje agresji, próby zastraszenia, wywołania strachu, wywarcia nacisku. I sprzeciwiające się im działania tajnych agencji wywiadowczych, służb bezpieczeństwa, pozyskujące informacje, monitorujące wszelkie aktywności, przenikające do obcych struktur organizacyjnych. Oczywiście i w ich szeregach są nieomylni zabójcy, mistrzowscy stratedzy, genialni mistyfikatorzy, działający pod fałszywą tożsamością. Spryt, dokładność, szybkość, które z czynników zdołają przeważyć zwycięską szalę dla jednej ze stron konfliktu? A może w tym starciu nie ma wygranych, a są tylko przegrani?

To wszystko, jak również wiele jeszcze innych aspektów związanych z terroryzmem, znajdziemy właśnie w tej powieści, której fabuła sugestywnie przedstawia prawdopodobny scenariusz zdarzeń, usilne zmiany układu sił na mapie świata, werbowanie do siatki terrorystycznej nowych członków, specjalistyczne przeszkolenie ich do atakowania celów w krajach Zachodu. Całkowite zaślepienie, tłumiona nienawiść, bezwzględne oddanie sprawie, gotowość do największego poświęcenia, rezygnacja z życia w imię idei. I koordynujący działaniami terrorystów, tajemniczy islamski lider, którego prawdziwego nazwiska i miejsca pochodzenia nikt nie zna, zaś przyjęty przez niego pseudonim Saladyn nie może być dziełem przypadku.

Seria krwawych zamachów dokonanych w Paryżu i Amsterdamie okazuje się dopiero początkiem zakrojonej na szeroką skalę zemsty członków ISIS wobec zachodnich społeczeństw. Na pomoc zostaje wezwany Gabriel Allon, legendarny agent izraelskiego wywiadu, mający wytropić wszelkie ślady siatki Saladyna, skrupulatnie poznać jego plany, przeciwstawić się zamierzeniom, nie dopuścić do kolejnych masowych morderstw. W tym celu decyduje się umieścić w pozornie nieprzeniknionej nadrzędnej grupie wroga zaufanego agenta. Staranne przygotowania, eliminujące ryzyko wpadki, wymagają jednak czasu, a ten okazuje się towarem deficytowym.

Autor z wielkim realizmem odmalowuje społeczne, religijne, polityczne i kulturalne tło, odwołuje się do miejsc na świecie, gdzie dżihad znajduje doskonałe warunki do umocnienia i rozbudowy swojego potencjału, zdobywania funduszy i tworzenia przyczółków wprost pod okiem niewiernych. Ten wysoki poziom uszczegółowienia powoduje, że szybciej lokujemy się w powieściowej rzeczywistości, lepiej rozumiemy motywy czynów pozytywnych postaci, trafniej wychwytujemy uwarunkowania ich funkcjonowania, intensywniej wczuwamy się w dylematy związane z przydzielonymi im niebezpiecznymi misjami. A zakończenie zaskakuje swoim wydźwiękiem.

Książkę czyta się bardzo dobrze, z chęcią zagłębiamy się w kolejne części, potrafi wprowadzić atrakcyjne zamieszanie związane z nieoczekiwanym przebiegiem zdarzeń, podtrzymać napięcie, wpleść sensacyjne elementy, ukazać wydawałoby się barwny, ekscytujący i emocjonujący obraz życia szpiega. Presja, niebezpieczeństwo, ryzyko, odpowiedzialność, stąpanie po cienkim lodzie niepewnych informacji, ograniczone zaufanie nawet do najbliższych współpracowników. Przygoda czytelnicza pozwalająca na spędzenie intrygującego popołudnia z książką w ręku, przeniknięcie do świata tajnych służb wywiadu. Zerknij do moich wrażeń po przeczytaniu poprzedniej odsłony cyklu, "Angielski szpieg", każdy z tomów można czytać niezależnie.

bookendorfina.pl

Daniel Silva jak zapewnia wydawca, to najlepiej sprzedający się autor powieści szpiegowskich. Jego książki przetłumaczono na ponad trzydzieści języków, przez wiele tygodni gościły na listach bestsellerów New York Timesa. Wraz z rodziną mieszka na Florydzie.

W Paryżu dochodzi do strasznego ataku terrorystycznego. W wytropieniu sprawców dowodzonych przez tajemniczego Saladyna, służby francuskie proszą o pomoc Gabriela Allona. Agent, który od wielu lat ściga terrorystów, ma ryzykowny plan, by wtyczką w otoczeniu wroga była kobieta, która nie ma pojęcia o pracy wywiadowczej...

Akcja powieści dzieje się w różnych krajach m.in. Francji, Izraelu, USA, Holandii. Mamy tu przebiegłych szpiegów, piękne kobiety, ISIS, dżihadstów, pracę różnych służb i wywiadów.

Po „Czarną wdowę” sięgnęłam z zainteresowaniem. Powieść ta dobrze się wpisuję w naszą współczesną rzeczywistość. Czytając o podkładanych bombach, przeprowadzanych zamachach nie musimy ich sobie wyobrażać, bo niestety dzieją się ona na naszym kontynencie coraz częściej. W książce mamy dobrze przeprowadzoną intrygę, więc czytelnik szybko zostaje wciągnięty w historię.

Książkę mogę polecić jak najbardziej fanom historii szpiegowskich.

MJ

źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

Przyznam szczerze, że miałam bardzo duże oczekiwania. Zanim zaczęłam czytać tę książkę, postanowiłam dowiedzieć się czegoś o jej autorze. Okazało się, że mam do czynienia z jednym z najlepszych... Dlatego spodziewałam się, że "Czarna wdowa" będzie takim kryminałem, od którego nie będę mogła się oderwać. Czy faktycznie tak było?

Na szczęście tak! To jest po prostu nie do uwierzenia, że czytanie tego "opasłego tomiska" zajęło mi tylko 2 dni... I w tym miejscu muszę przyznać, że Daniel Silva ma lekkie pióro, idealne do pisania kryminałów. Jest konkretny, nie próbuje owijać w bawełnę i nie stosuje zbędnych opisów. To z kolei sprawiło, że odebrałam ten kryminał jako książkę kierowaną raczej do mężczyzn. Wydaje mi się, że kobiety wolą jednak książki dające możliwość przeżywania czegoś razem z bohaterem. I tego mi, niestety, zabrakło w "Czarnej wdowie". O co mi chodzi? Chodzi o to, że główna bohaterka prowadzi podwójne (a nawet potrójne) życie i każdy dzień jest dla niej niepewny. Ona może w każdej chwili zginąć, musi uważać na każde słowo i ściśle trzymać się planu działania. Umówmy się... Żadna kobieta nie byłaby w stanie wziąć na swoje barki tak ogromnej odpowiedzialności bez emocji. A jednak ta bohaterka wydaje się nie okazywać żadnych uczuć. Przeszkadzało mi to, bo sprawiło, że nie była ona dla mnie wiarygodna.

Jednak brak opisów różnych emocji to chyba jedyna wada tego kryminału. Czytając "Czarną wdowę" na pewno nie będziecie się nudzić. Akcja jest wartka i wciągająca. Dodatkowym atutem jest, oczywiście, tematyka. ISIS, dżihadyści, służby specjalne... Autor poruszył współczesny temat, który interesuje wielu ludzi. Muszę przyznać, że "Czarna wdowa" zachęciła mnie do sięgnięcia po "Angielskiego szpiega" - poprzednią książkę tego autora, która cieszy się ogromnym zainteresowaniem wśród czytelników. Wydaje mi się, że "Czarna wdowa" również zdobędzie uznanie, bo jest to kryminał warty uwagi.