Poezje. Teresa od Jezusa

Św. Teresa ukazuje w tym traktacie doskonałość duchową poprzez alegorię twierdzy, którą nazywa wewnętrzną, bo chodzi jej przede wszystkim o budowę życia wewnętrznego. Twierdza ta wyobraża duszę, w której mieszka Bóg nie tylko przez swoją wszechmoc, lecz także przez łaskę. Tę drogę duszy do najgłębszego wnętrza swej istoty, gdzie mieszka sam Bóg, Teresa przedstawia w postaci siedmiu mieszkań twierdzy.

Teresa od Jezusa traktowała modlitwę jako osobistą więź z Bogiem i najlepszy sposób na życie, na radzenie sobie z własną naturą i z trudnościami, jakie niesie każdy dzień. Modlitwa była dla niej sposobem życia i drogowskazem, codziennym pokarmem i kontemplacyjnym trwanie w obecności Jezusa. Droga doskonałości jest odpowiedzią Mistrzyni życia duchowego na prośby mniszek z klasztoru św. Józefa, by im objaśniła, czym jest modlitwa i jak modlić się z największym pożytkiem. Rady, które znajdziemy na kartach tego traktatu, mają wartość ponadczasową, gdyż Święta nie tylko mówi, jak się modlić, ale przede wszystkim uczy nas, jak stawać się „człowiekiem modlitwy”.

Twierdza wewnętrzna to więcej niż książka. To cudowny symbol tajemnicy człowieka. To dusza jej autorki Teresy od Jezusa, która przemieszcza się i wznosi od mieszkania do mieszkania. To program – kobiecy, a zarazem bojowy – duchowego życia chrześcijanina. To również ostatnia książka napisana przez św. Teresę od Jezusa, która pięć lat przed śmiercią złożyła w niej to, co najlepsze ze swojej wiedzy.

Modlitwa jest niepowtarzalna tak jak niepowtarzalny jest człowiek. Można powiedzieć, że jest jak linie papilarne, po których rozpoznaje Cię Ojciec. Gdy się modlisz, On od razu wie, że to ty mówisz do Niego. Nie jakiś człowiek, ale właśnie ty. Pomiędzy tobą a Nim istnieje więź jedyna w swoim rodzaju. Nigdy wcześniej takiej nie było i nigdy już nie będzie. Nikt inny nie może ciebie podrobić, ale też nikt nie może ciebie zastąpić w modlitwie. Książka zawiera wybór rozważań o modlitwie świętych i błogosławionych Karmelu: rady, wskazówki, a także przestrogi i opis zagrożeń, które czyhają na postępujących drogą życia wewnętrznego. Spośród wielu wypowiedzi autor wybrał kilkanaście, które uznał za najcenniejsze. Mogą one stanowić inspirację d...

Modlitwa, rozumiana jako życie wypływające z kontaktu z Bogiem, a zarazem droga do Niego prowadząca, ogniskuje rozważania w tym traktacie. Głównym jego celem jest zachęcenie czytelników do modlitwy wewnętrznej. Święta omawia założenia, na których opierają się modlitwa, jej istota i wzrost życia modlitwy. Ukazuje wpływ kontemplacji na życie codzienne.

Jak wygląda radość świętych? Jakie jest ich poczucie humoru, czy potrafią śmiać się do rozpuku, żartować, robić komuś dowcipy? Dlaczego tak mówi się o tym aspekcie ich człowieczeństwa? Sympatyczne są żarty Włocha, świętego Filipa Neri, humor świętego Tomasza More?a, serdeczność świętej Tereski? Czy wśród świętych hiszpańskich nie ma kogoś uosabiającego specyficzne poczucie humoru mieszkańców tego kraju, andaluzyjski wdzięk? Otóż jest. Ta książka ukazuje taką osobę: to kobieta, rodem z Kastylii, mieszkająca przez jakiś czas również w Andaluzji. Prawdziwa mistyczka: święta Teresa od Jezusa, święta Teresa z Awili, która potrafiła śmiać się z własnego cienia albo uczyć śmiechu dziewczynkę, udzielać katechezy mulnikowi, a nawet żart...

Tęsknimy za tym, żeby kochać i być kochanymi. Nasze pragnienie miłości nie zna granic. Nasze życie oscyluje wokół miłości. Ta książka jest syntezą teologii i praktycznej sztuki życia. Punktem wyjścia jest człowiek stworzony na obraz Boga; Boga, który nie jest samotnym władcą, ale pełną miłości wspólnotą. Ludzka miłość jest prawdziwa w takim stopniu, w jakim odzwierciedla miłość Trójjedynego Boga.

Nie dajmy się zwieść, że "Księga życia" to zwykła autobiografia. Święta Teresa opowiada o faktach ze swego dzieciństwa, młodości i życia zakonnego oraz o kryzysach wewnętrznych i trudnościach związanych z realizowaniem śmiałego planu założenia klasztoru według karmelitańskiej reguły pierwotnej. Wplata też w tę opowieść opisy doznawanych łask Bożych i refleksje o swoim życiu duchowym i modlitwie.

„Ala ma kota” – to zdanie towarzyszyło w nauce czytania i pisania twoim rodzicom, dziadkom i pradziadkom. Reprint 15. wydania Elementarza Mariana Falskiego z 1971 roku. Po raz pierwszy Elementarz ukazał się w 1910 roku z ilustracjami Jana Rembowskiego. Z nieznacznymi modyfikacjami służył w polskich szkołach do roku 1974, kiedy PZWS wydały ostatnią jego wersję, pięknie ilustrowaną przez Janusza Grabiańskiego. Jest najdłużej funkcjonującym elementarzem na świecie. Książka została pieczołowicie odtworzona na wzór wydania utrwalonego w pamięci wielu pokoleń Polaków.

Magdalenę przygotowywały do jej misji wielkie zdolności umysłu, logicznego już z natury, a kształtowanego w młodości przez lekturę ówczesnych autorów jezuickich. Nadto miała w sobie wielką gorliwość i konsekwencję w dążeniu do raz obranego celu; przez dłuższy czas trudno jej było w ogóle zrozumieć brak równie wielkiego zapału u różnych innych osób, co spowodowało niejeden konflikt. Jej wstępna decyzja, dokonana jeszcze w dzieciństwie, a wyrażona słowami „Poślubiłam się Panu Zbawicielowi mojemu”, ukształtowała wszystkie decyzje następne. Na tej podstawie budowało się jej życie modlitwy, czerpiące swoje treści przede wszystkim z lektury, szeroko pojętej: to jest zarówno z tekstów liturgicznych, jak i z czytania duchownego. Ten zapał do czyt...

Twoja Msza to komiks inny niż wszystkie. Przedstawia tradycyjną katolicką naukę o Mszy św. w przystępny, zrozumiały dla dzieci sposób, a jednocześnie jest ciekawy i rozwijający dla dorosłych. To sprawia, że Twoja Msza to skuteczne narzędzie katechetyczne dla czytelników w każdym wieku. W tym 100-stronicowym barwnym albumiku można znaleźć nie tylko szczegółowe wytłumaczenie wszystkich części Mszy św., ale również objaśnienie przygotowania do Mszy, poszczególnych części stroju kapłana, ołtarza, świątyni oraz zarys historii liturgii. Wydanie w oparciu o reprint komiksu z 1954 r., z imprimatur Franciszka kardynała Spellmana.

Czy można pokochać Kościół? Czy można go pokochać dziś, kiedy w laicyzujących się społeczeństwach coraz powszechniejsze staje się stwierdzenie: „Chrystus tak, Kościół nie”? Franciszek Palau Quer, karmelita bosy żyjący w XIX-wiecznej Hiszpanii, postrzega go przede wszystkim jako żywą osobę, która myśli, słyszy, widzi, mówi i kocha. Odkrywa w nim apokaliptyczną małżonkę Baranka – Eklezję.

Św. Teresa ukazuje w tym traktacie doskonałość duchową poprzez alegorię twierdzy, którą nazywa wewnętrzną, bo chodzi jej przede wszystkim o budowę życia wewnętrznego. Twierdza ta wyobraża duszę, w której mieszka Bóg nie tylko przez swoją wszechmoc, lecz także przez łaskę. Tę drogę duszy do najgłębszego wnętrza swej istoty, gdzie mieszka sam Bóg, Teresa przedstawia w postaci siedmiu mieszkań twierdzy.

Nie dajmy się zwieść, że "Księga życia" to zwykła autobiografia. Święta Teresa opowiada o faktach ze swego dzieciństwa, młodości i życia zakonnego oraz o kryzysach wewnętrznych i trudnościach związanych z realizowaniem śmiałego planu założenia klasztoru według karmelitańskiej reguły pierwotnej. Wplata też w tę opowieść opisy doznawanych łask Bożych i refleksje o swoim życiu duchowym i modlitwie.

Teresa od Jezusa traktowała modlitwę jako osobistą więź z Bogiem i najlepszy sposób na życie, na radzenie sobie z własną naturą i z trudnościami, jakie niesie każdy dzień. Modlitwa była dla niej sposobem życia i drogowskazem, codziennym pokarmem i kontemplacyjnym trwanie w obecności Jezusa. Droga doskonałości jest odpowiedzią Mistrzyni życia duchowego na prośby mniszek z klasztoru św. Józefa, by im objaśniła, czym jest modlitwa i jak modlić się z największym pożytkiem. Rady, które znajdziemy na kartach tego traktatu, mają wartość ponadczasową, gdyż Święta nie tylko mówi, jak się modlić, ale przede wszystkim uczy nas, jak stawać się „człowiekiem modlitwy”.

Głównym celem traktatu jest zachęcenie czytelników do modlitwy wewnętrznej i przygotowanie ich do niej przez ascezę i pokutę. Teresa proponuje przygotowanie do życia mistycznego w dwóch ścisłych etapach. Pierwszy polega na ćwiczeniu się w cnotach; drugi wyraża się przez praktykę modlitwy ustnej i myślnej. Po omówieniu założeń, na których opiera się modlitwa, a następnie wskazaniu na czym polega istota i wzrost życia modlitwy, Teresa omawia skutki kontemplacji dla życia codziennego. Modlitwa, rozumiana jako życie wypływające z kontaktu z Bogiem, a zarazem droga do Niego prowadząca, jest więc głównym przedmiotem.

Teresa z rozbrajającą szczerością i humorem przedstawia kulturę, zwyczaje i pasje Hiszpanów w wieku XVI. Jest to opowieść o jej przygodach i jej sióstr, a także karmelitów bosych podczas zakładania klasztorów Reformy. Księga ukazuje zarówno ogrom pracy św. Teresy nad stworzeniem odpowiednich warunków do życia charyzmatem karmelitańskim, jak i tęsknotę, by Karmel był przestrzenią ciszy, w której można spotkać miłującego Boga.

Uprzywilejowanym miejscem, gdzie przyjaźń z Bogiem nabiera życiodajnej dynamiki, jest modlitwa. To w niej święta Teresa widzi dostępną dla wszystkich bramę do prawdziwego życia... Jakby chciała powiedzieć: „Człowieku, obudź się z letniości wiary! Zaufaj Bogu i ofiaruj Mu wielkodusznie czas na osobistą, cichą modlitwę. Daj się poprowadzić Duchowi Świętemu do coraz głębszych komnat swego wnętrza, do życia ukrytego z Chrystusem w Bogu, a obiecuję ci, że twoje życie stanie się bardziej świadome, prawdziwe, spokojne i zdolne do ofiarnej miłości względem innych”. Zebrane w książce fragmenty zostały uporządkowane w taki sposób, aby naszkicować kręgosłup duchowej doktryny Teresy od Jezusa. Są to krótkie i porywające teksty, które wypłynęły z ser...

Twierdza wewnętrzna to więcej niż książka. To cudowny symbol tajemnicy człowieka. To dusza jej autorki Teresy od Jezusa, która przemieszcza się i wznosi od mieszkania do mieszkania. To program – kobiecy, a zarazem bojowy – duchowego życia chrześcijanina. To również ostatnia książka napisana przez św. Teresę od Jezusa, która pięć lat przed śmiercią złożyła w niej to, co najlepsze ze swojej wiedzy.

Tłumaczenie komentarza św. Teresy od Jezusa do księgi Pieśni nad Pieśniami jest kolejnym dziełem Marty Szafrańskiej-Brandt, która w precyzyjny sposób śledzi subtelne myśli i uczucia autorki, przenosząc polskiego odbiorcę w odległy od nas geograficznie, kulturowo i czasowo świat.