Sztuczna obecność Studia z filozofii obrazu

Przełożyła Krystyna Krzemieniowa "Co przychodzi po postmodernie? Ja sądzę, że moderna. Formuła "postmoderna" jest hasłem albo antymodernistycznym, albo pluralistycznym. Jako hasło antymodernistyczne byłoby niebezpieczną iluzją: odrzucenie świata nowoczesnego nie jest przecież czymś pożądanym". Seria: Terminus, tom 46

Wyrafinowany kolekcjoner sztuki, ale też pierwotny typ „myśliwego i zbieracza – Manfred Sommer opisuje, jak te dwa typy można sprowadzić do wspólnego schematu gromadzenia w jednym miejscu wielości przedmiotów rozproszonych w świecie, i że także my dziś – czy to zbierając grzyby, czy znaczki pocztowe – powtarzamy ten schemat. Miłośnik sztuki chce otoczyć się rzeczami wartymi obejrzenia, by móc je kontemplować i cieszyć się nimi w każdej chwili. Komu natomiast przyświeca cel ekonomiczny, temu obecność zbioru jawi się w uproszczonej formie – jako przedłużenie konsumpcji. W porównaniu z tak zubożoną motywacją należy zbieracza sztuki uznać za kolekcjonera par excellence. Archiwum albo muzeum – co tu trafi, to i tu pozostanie. Skład, magazyn lub kies...

Książka jest rekonstrukcją filozoficznego podłoża, na którym rodzą się nowe formy obrazów w XX wieku. Sku­piając uwagę na zagadnieniu widzialności obrazu, autor wskazuje na wewnętrzną konieczność, z jaką następuje rozwój twórczości od malarstwa Dawnych Mistrzów do wideoklipu, od abstrakcyjnego kolażu do cyfrowej sy­mulacji. Tę wizję rozwoju sztuki wspiera argumentami zaczerpniętymi z dorobku estetyki formalnej, dotąd czę­sto nie docenianej. Za reprezentatywnych myślicieli tego nurtu estetyki uznał sześciu uprawiających ją filozofów XIX i XX wieku: Roberta Zimmermanna (1824-1898), Alois Riegla (1858-1905), Heinricha Wólfflina (1864-1945), Konrada Fiedlera (1841-1895) Maurice'a Merleau-Ponty'ego (1908-1961), Charles'a Williama Morrisa (1901-1979). Omówi...

Książka R. Konersmanna jest podręcznikiem do wstępnego nauczania filozofii kultury (przedmiotu dziś ważnego i aktualnego), a takiego w polskiej literaturze brak. Wpisuje się nadto w potrzeby dzisiejszego czytelnika polskiego zainteresowanego tradycją i współczesną diagnozą europejskiej kultury.W ujęciu R. Konersmanna kultura jest procesem humanizacji świata. Autor systematyzuje materiał historyczny odtwarzając zarówno prehistorię filozofii kultury, jak i jej historię. Ukazuje, w jaki sposób dwudziestowieczna filozofia kultury twórczo przyswaja rozległą problematykę rozproszoną po innych dziedzinach filozofii, łączy ją i przetwarza we własnym systematyzującym ujęciu.Z książki Konersmanna korzystać będą środowiska humanistyczne zainteresowane teorią kult...

Książka jest rekonstrukcją filozoficznego podłoża, na którym rodzą się nowe formy obrazów w XX wieku. Skupiając uwagę na zagadnieniu widzialności obrazu, autor wskazuje na wewnętrzną konieczność, z jaką następuje rozwój twórczości od malarstwa Dawnych Mistrzów do wideoklipu, od abstrakcyjnego kolażu do cyfrowej symulacji. Tę wizję rozwoju sztuki wspiera argumentami zaczerpniętymi z dorobku estetyki formalnej, dotąd często nie docenianej. Za reprezentatywnych myślicieli tego nurtu estetyki uznał sześciu uprawiających ją filozofów XIX i XX wieku: Roberta Zimmermanna, Alois Riegla, Heinricha Wolfflina, Konrada Fiedlera, Maurice`a Merleau-Ponty`ego i Charles1a Wiliama Morrisa.

Jacek Bierezin, Zbigniew Dominiak, Zdzisław Jaskuła, Witold Sułkowski - o twórczości poetów podziemnego pisma PULS. Książka jest rodzajem monografii jednego, dość spójnego środowiska literackiego. Tworzą je czterej autorzy, połączeni pewnym podobieństwem życiorysów, miejscem zamieszkania, a także okolicznościami społeczno-politycznymi, w których przyszło im pisać.

Przełożył Jarosław Merecki Wśród uczestników porządku prawnego panuje zgodność co do tego, że godność człowieka jako najwyższe tabu znajduje się poza wszelką wątpliwością. Powszechnie uznaje się ją za "wartość najwyższą". Pewności co do nienaruszalności "godności" nie odpowiada pewność co do aksjomatu wyjściowego przechodzi szybko w niepewność co do jego zakresu. Seria: Terminus , tom 45

Anne Friedberg jest wybitną badaczką audiowizualności, autorką kanonicznej dla filmoznawców i kulturoznawców książki Window Shopping. Cinema and the Postmodern. Jej nowsza praca The Virtual Window. From Alberti to Microsoft zajęła już podobne miejsce w obiegu naukowym. Jest to cenne i pionierskie opracowanie kluczowych kwestii kultury audiowizualnej doby nowych mediów. W spójnej i scalającej perspektywie obejmuje koncepcje opracowane na przestrzeni kilkuset lat ? od Albertiego aż po czasy nam współczesne. Wyprowadzona z tradycji renesansowej pojemna metafora okna odnosi do szerokiego spektrum zjawisk kultury wizualnej kina, telewizji i monitora komputerowego. Jest to fascynująca relacja z teorii i praktyki stosowania okien i ekranów jako wizualnych metafor. Książka lo...

To wprowadzenie do teorii literatury określiło na całe pokolenie recepcję literatury wśród - przynajmniej brytyjskich - studentów i badaczy. Bestseller sprzedany w liczbie ponad miliona egzemplarzy, który napisał najbardziej dziś wpływowy brytyjski literaturoznawca Terry Eagleton (ur. 1943), ma długą historię. Opublikowany na początku lat 80. XX wieku, był potem dwukrotnie aktualizowany i poszerzany, stając się swoistym dokumentem epoki. Jest niekonwencjonalnym "podręcznikiem", tak jak kontrowersyjne jest całe pisarstwo Eagletona - nieakademickiego akademika, religijnego marksisty, bardziej filozofa literatury niż jej teoretyka. Książka - raczej historyczna niż systematyczna - zawiera nadzwyczaj przejrzysty wykład podstawowych nurtów myśli XX wieku w ich literatu...

„Książka ma zachęcić do przemyślenia na nowo od początku ulubionego przez naukę przesądu-przesądu, że sens jest odmianą nonsensu, rozum odmianą braku rozumu, a sam człowiek antropomorfizmem.” – fragment wstępu Wszystko, co żyje — podobnie jak my, ludzie — do czegoś dąży. Uznanie tego stanu rzeczy należy do istoty człowieczeństwa i w liczącej przeszło dwa tysiące lat tradycji filozoficznego myślenia zadomowiło się jako stały temat refleksji. Poznanie dziejów ideologicznego myślenia, które w tej książce zostały po raz pierwszy tak obszernie, wnikli­wie i dokładnie przedstawione, pozwoli podważyć scjentystyczny przesąd, przywracając naturalnemu podejściu do przyrody poczucie pewności. Stawianie pytania „Po co?”, za którego sprawą czu­...

W latach 1960-1990 w kapitalizmie dokonała się gruntowna transformacja polegająca na odejściu od wielkich, zintegrowanych struktur na rzecz form organizacyjnych opartych na modelu sieci. Dlaczego tak radykalna zmiana która wprawdzie oferuje niektórym kategoriom pracowników kreatywność i autonomię, ale jednocześnie zepchnęła całe rzesze ludzi w prekariat dokonała się bez większego protestu społeczeństwa? „Luc Boltanski i ve Chiapello piszą o trzech duchach kapitalizmu. Duch mieszczański powstał pod koniec XIX wieku i dominowały w nim małe, rodzinne firmy. Charakterystyczne dla niego są relacje paternalistyczne. Duch menedżerski przypadający na lata 1940-1970 to czas wielkiego przemysłu, produkcji masowej, planowania, merytokracji i możliwości awansu. Realizow...

Książka jest rekonstrukcją filozoficznego podłoża, na którym rodzą się nowe formy obrazów w XX wieku. Skupiając uwagę na zagadnieniu widzialności obrazu, autor wskazuje na wewnętrzną konieczność, z jaką następuje rozwój twórczości od malarstwa Dawnych Mistrzów do wideoklipu, od abstrakcyjnego kolażu do cyfrowej symulacji. Tę wizję rozwoju sztuki wspiera argumentami zaczerpniętymi z dorobku estetyki formalnej, dotąd często nie docenianej. Za reprezentatywnych myślicieli tego nurtu estetyki uznał sześciu uprawiających ją filozofów XIX i XX wieku: Roberta Zimmermanna, Alois Riegla, Heinricha Wolfflina, Konrada Fiedlera, Maurice`a Merleau-Ponty`ego i Charles1a Wiliama Morrisa.

Książka jest rekonstrukcją filozoficznego podłoża, na którym rodzą się nowe formy obrazów w XX wieku. Sku­piając uwagę na zagadnieniu widzialności obrazu, autor wskazuje na wewnętrzną konieczność, z jaką następuje rozwój twórczości od malarstwa Dawnych Mistrzów do wideoklipu, od abstrakcyjnego kolażu do cyfrowej sy­mulacji. Tę wizję rozwoju sztuki wspiera argumentami zaczerpniętymi z dorobku estetyki formalnej, dotąd czę­sto nie docenianej. Za reprezentatywnych myślicieli tego nurtu estetyki uznał sześciu uprawiających ją filozofów XIX i XX wieku: Roberta Zimmermanna (1824-1898), Alois Riegla (1858-1905), Heinricha Wólfflina (1864-1945), Konrada Fiedlera (1841-1895) Maurice'a Merleau-Ponty'ego (1908-1961), Charles'a Williama Morrisa (1901-1979). Omówi...