Opowieści podróżnicze. Tom 3

Znajdziemy tu kilka fantastycznych opowieści, krótkich lecz wciągających. Ciekawe i tajemnicze postacie sprawią, że ciężko będzie oderwać wzrok od książki. Na uwagę zasługuje klasyczny język autora, który znakomicie dodaje niepowtarzalnego jej uroku. Jest to trzeci i ostatni tom serii, a ja wciąż mam ochotę na więcej Edgara Allana Poe.

Książka jest idealna na melancholijne dni, kiedy nie mamy okazji przeczytać niczego wciągającego. Książka zawiera ilustracje wykonane przez Harry`ego Clarka, który jest irlandzkim artystą okresu secesji. Pochodzi on z rodziny o rzemieślniczych i artystycznych tradycjach, razem z bratem odziedziczył po ojcu pracownię witraży. Jest autorem ponad stu trzydziestu witraży, a także cenionych i wznawianych po dziś ilustracji do książek, m.in. "Fausta"Goethego, baśni Andersena, poezji Swinburne`a.

Już tradycyjnie jak to jest w książkach Poe, aby zrozumieć treść trzeba się mocno skupić. Język jakim posługuje się autor jest dość specyficzny, więc niektórzy będą mieć problemy z jego zrozumieniem. Konstruuje on długie, rozbudowane zdania. Opisuje uczucia targające bohaterami, miejsca zdarzeń. Dzięki temu także może on wzbudzić w czytelniku szereg emocji - niedowierzanie, zwątpienie, niepokój. Wielu zastanawiało się nad tym, czy takie historie mógł stworzyć normalny umysł, czy umysł prawdziwego szaleńca. Jak dla mnie książki Poe są wyjątkowe pod każdym względem.

Czy można polecić tę książkę? Nie wiem, gdyż jak już pisałem jest to język trudny w odbiorze. Nie tak łatwo zrozumieć płynący sens z tych opowiadań. Mówi się, że z klasyką się nie dyskutuje. "Opowieści..." przeczytają te osoby, które nie boją się stawić czoła wyobraźni autora. Myślę, że warto zmierzyć się z jego piórem, lecz nie każdemu będzie dane temu sprostać. Możecie zadać sobie pytanie, czy to aby dla Was? Jeśli odpowiecie twierdząco, sięgnijcie po tę książkę.