Myśli kobiece

Któż jest bardziej usposobieniem dowcipu niżeli Żydzi? Między innymi przez to, że potrafią jak żaden inny naród na świecie pokpiwać i czasem nawet bezlitośnie drwić także z samych siebie. Przedstawiamy bardzo obszerny zbiór żydowskich szmoncesów przygotowanych przez wielkiego znawcę żydowskiej kultury i obyczajowości Roberta Stillera.Dowcip żydowski, pełen dystansu i inteligencji, drwin z otaczającego świata i samych siebie.

Jeden z największych na świecie zbiorów dowcipów żydowskich zebrany i opatrzony komentarzem przez wybitnego judaistę, tłumacza oraz poliglotę ? Roberta Reuvena Stillera. Któż jest bardziej uosobieniem dowcipu niżeli Żydzi? Między innymi przez to, że potrafią, jak żaden inny naród na świecie, pokpiwać i czasem nawet bezlitośnie drwić także z samych siebie. Choćby ta okoliczność jest świadectwem wyjątkowego poczucia dystansu oraz inteligencji, która i poza tym wyróżnia dowcip żydowski. Jego dzieje obejmują kilka tysięcy lat. Dużo więcej niż historia zbierania i publikacji tych dowcipów. To zaczęło się dopiero pod koniec XIX wieku. Ale szczyt swój osiągnęła ta potężna i wzbierająca fala dopiero po drugiej wojnie światowej, kiedy żydostwo...

W oparach absurdu to kultowy już zbiór primaaprilisowych żartów, tekstów satyrycznych, porad, drobnych ogłoszeń i reklam przygotowywanych przez Juliana Tuwima i Antoniego Słonimskiego w latach 1920-1936. Autorzy raczą nas inspiracją dotyczącą dań grzybowych na każdy miesiąc roku, spisem alfabetycznym kontynentów czy szalonymi figlami matematycznymi. Dowiemy się, jak odpowiadać dzieciom na drażliwe pytania i jak w najłatwiejszy możliwy sposób wywabić plamy z obrusa. Znajdziemy też ważną przestrogę, co może się przydarzyć, jeśli wychodząc z domu, nie zamkniemy lufcika! Autorzy, jak sami zaznaczali, podczas tworzenia tego tomiku („pisania bredni i nonsensów”) wspaniale się bawili i znajdowali w tym radość nie mniejszą niż przy pisaniu wierszy, artyku...

Przepisy kuchni żydowskiej. Smaki, które pokochali Marc Chagall i wileńska bohema. Książka kucharska, która zaginęła w zawierusze wojennej. Fania Lewando przed wojną prowadziła w Wilnie popularną restaurację serwującą wybrednym gościom wegetariańskie specjały kuchni Żydów aszkenazyjskich. Łączyła nieoczywiste smaki, gotowała zdrowo, mając świadomość, że tylko bezmięsna dieta i odpowiednia dawka witamin mogą zapewnić dobre samopoczucie. Jej kulinarny kunszt był szeroko ceniony, nic więc dziwnego, że zaproponowano jej, by wypłynęła w ekskluzywny rejs jako szefowa kuchni serwującej koszerne potrawy na statku Batory. Potrawami Fani zachwycały się wileńska śmietanka towarzyska i lokalna bohema, nad ich smakiem rozpływał się też Marc Chagall. Choc...

Książka jest rozmową z ortodoksyjnym rabinem, Sachą Pecaricem, poświęconą Torze - najświętszej księdze judaizmu. Rabin Pecaric jest autorem pierwszego w historii przekładu Tory na język polski dokonanego według liczącej prawie dwa tysiące lat metody specyficznego tłumaczenia a jednocześnie wy-tłumaczenia Tory, czyli według metody targumu.

„Istota rzeczy polegała na prostym fakcie, że nas pisanie absurdów bawiło i dawało radość nie mniejszą od pisania wierszy, artykułów czy sztuk teatralnych” – tak tłumaczy Słonimski, dlaczego przez piętnaście lat wspólnie z Tuwimem z lubością udawali się do „krainy bzdury”. Jak sam jednak przyznaje, ta działalność miała również pewien aspekt wychowawczy: „Uczyliśmy czytelnika, że te same czcionki jego codziennej gazety, odbite na tym samym papierze, czernione tą samą farbą drukarską, mogą pewnego dnia oszaleć i głosić oczywiste brednie”. W rezultacie W oparach absurdu jest jednym z najwspanialszych dzieł humorystycznych, jakie powstały w naszym kraju. Wykorzystując znane prasowe formy (ogłoszenia, zagadki, porady, przepisy kulinarne) i do...

W zbiorze felietonów pt. Mętne łby autor z zapałem tropi puste schematy, bezpodstawne uprzedzenia i absurdy życia codziennego. Piętnuje je za pomocą ciętego żartu i niesłabnącej ironii. Prowokuje i wciąga do gry Czytelnika, stawiając rzeczy pozornie znane w zupełnie nowym świetle i zadając dość kłopotliwe pytania. Felieton, który dał tytuł całemu zbiorowi, przynosi próbę sklasyfikowania pewnych typów osobowości, przejaskrawia, ośmiesza, a jednocześnie z całkowitą powagą wytyka ludzkie słabostki. Jednak czy można wierzyć autorowi, który wciąż puszcza do Czytelnika oczko i tajemniczo się uśmiecha? Warto się z nim zmierzyć.

Antoni Słonimski w 1932 roku odbył podróż do ZSRR, której plonem stał się prezentowany tom. O jego odbiorze w Rosji tak pisał sam autor: Od czasu książki Moja podróż do Rosji jestem na czarnej liście u sowieckich urzędników. Proszą co pewien czas wszystkich literatów i karmią kawiorem – a ja za karę muszę siedzieć w domu.

O dzieciach, wariatach i grafomanach to zbiór pełnych błyskotliwej ironii i humoru felietonów, pośród których każdy z Czytelników znajdzie coś dla siebie, wybór jest bowiem szeroki – od dzieci, sportu i przyjęć, przez kłamstwa, reklamę i pojedynki, aż po literaturę, sekrety i cuda. Wszystko to zabarwione jest anegdotkami z życia najsłynniejszych postaci dwudziestolecia międzywojennego i napisane z nerwem satyrycznym, co sprawia, że każdy z tych tekstów czyta się z prawdziwą przyjemnością i zadziwieniem, że mimo upływu czasu felietony Słonimskiego nie straciły na swojej aktualności.

Ada Judytka właśnie skończyła dziesięć lat i mieszka z rodzicami w Białymstoku. Szykują się do święta Rosz Haszana i z tej okazji Ada wypytuje swoich przyjaciół z klasy o ich zwyczaje noworoczne. Niestety pewnego dnia gubi tałes i… Nie wiecie, co to tałes i Rosz Haszana? Z tej książki się dowiecie. A przy okazji przekonacie się, że Polska to prawdziwy kulturalno-obyczajowy tygiel.

Nowa powieść jednej z najwybitniejszych pisarek współczesnej literatury światowej! Dwie kobiety, dwie epoki, dwa życia, jedno decydujące spotkanie. Po śmierci ojca Atara postanawia dotknąć największego tabu w jego życiu — historii pierwszego, utrzymanego w sekrecie małżeństwa z kobietą, która walczyła u jego boku w szeregach podziemnej organizacji, przed powstaniem państwa Izrael. Spotkanie, które miało zamknąć traumatyczny rozdział w życiu obu bohaterek, okazuje się pierwszym krokiem na drodze do szeregu wydarzeń, których żadna z nich nie jest w stanie zatrzymać ani przewidzieć, do czego doprowadzą. „Niecierpliwie czekam na każdą nową powieść Zeruyi Shalev i nigdy się nie zawodzę. Los& czyta się w wielkim napięciu, bo Shalev pokazuje rodzinę j...

Przewodnik kulinarny zawiera przepisy potraw mięsnych i mlecznych, na różne pieczywo, konfitury, soki, galarety, kremy, sosy a wszystko przyrządzone w sposób koszerny Wstęp najlepiej prezentuje wartość tej unikatowej pozycji. „(…) Wychowana w domu dobrym i koszernym i będąc przeszło 28 lat gospodynią, postanowiłam sobie przyjść w pomoc paniom Izraelitkom, chętnie pragnącym zadość uczynić wymaganiom gastronomicznym, a jednak nie chcącym zerwać ze swoją religią i tradycją. Dziełko niniejsze, często w oryginale przeze mnie używane, przetłumaczyłam na język ojczysty. Zawiera ono przepisy najdelikatniejszych, również jak i najzwyczajniejszych potraw, mięsnych i mlecznych, przepisy na różne pieczywo, konfitury, soki, galarety, kremy, sosy itp., wszystko...

Pokaż język! to jedyny taki zbiór artykułów językoznawczych na poziomie uniwersyteckim, a dostępny każdemu jak powieść kryminalna. Dotyczy też spraw kryminalnych: jak niszczenie polszczyzny w prasie i telewizji przez profesorów i analfabetów. Robert Stiller w przeciwieństwie do nich znał język polski tak świetnie jak mało kto na świecie. I wiele innych języków. Proponowano mu profesorstwo i obywatelstwo w USA, pod warunkiem, że zrzeknie się polskiego; lecz na to się nie zgodził. Nic dziwnego! WYDAŁ ponad 300 KSIŻEK. Znał czynnie, prócz polskiego, angielski, niemiecki, rosyjski; wiersze pisywał także w jidysz i po malajsku; czytał w 30 językach, przekładał z kilkunastu, jak np. francuski, szwedzki, hiszpański, sanskryt, hebrajski... Pokaż język! było j...

Pokaż język! to jedyny taki zbiór artykułów językoznawczych na poziomie uniwersyteckim, a dostępny każdemu jak powieść kryminalna. Dotyczy też spraw kryminalnych: jak niszczenie polszczyzny w prasie i telewizji przez profesorów i analfabetów. Robert Stiller, w przeciwieństwie do nich, znał język polski tak świetnie jak mało kto na świecie. I wiele innych języków. Proponowano mu profesorstwo i obywatelstwo w USA, pod warunkiem, że zrzeknie się polskiego; lecz na to się nie zgodził. Nic dziwnego! WYDAŁ ponad 300 książek. Znał czynnie, prócz polskiego, angielski, niemiecki, rosyjski; wiersze pisywał także w jidysz i po malajsku; czytał w 30 językach, przekładał z kilkunastu, jak np. francuski, szwedzki, hiszpański, sanskryt, hebrajski... Pokaż język! by�...

Jeden z największych na świecie zbiorów dowcipów żydowskich zebrany i opatrzony komentarzem przez wybitnego judaistę, tłumacza oraz poliglotę ? Roberta Reuvena Stillera. Któż jest bardziej uosobieniem dowcipu niżeli Żydzi? Między innymi przez to, że potrafią, jak żaden inny naród na świecie, pokpiwać i czasem nawet bezlitośnie drwić także z samych siebie. Choćby ta okoliczność jest świadectwem wyjątkowego poczucia dystansu oraz inteligencji, która i poza tym wyróżnia dowcip żydowski. Jego dzieje obejmują kilka tysięcy lat. Dużo więcej niż historia zbierania i publikacji tych dowcipów. To zaczęło się dopiero pod koniec XIX wieku. Ale szczyt swój osiągnęła ta potężna i wzbierająca fala dopiero po drugiej wojnie światowej, kiedy żydostwo...

Robert Stiller to wybitny pisarz, poliglota znający 30 języków i tłumaczący z kilkunastu, poeta, krytyk, eseista, filolog i literaturoznawca, orientalista. Urodzony 25 stycznia 1928. Dzieciństwo spędził na Białorusi, okupację w Warszawie. Tutaj ukończył w 1952 roku polonistykę, studiował także slawistykę, dziennikarstwo, indologię oraz w Reykjaviku nordystykę. Szereg lat spędził w Stanach Zjednoczonych i Anglii, a także w Niemczech oraz krajach azjatyckich, jak Malezja, Wietnam, Singapur i Azja Środkowa. Prowadził Studium Sztuki Przekładu. Kustosz Muzeum Azji i Pacyfiku. Ma honorowy stopień z University of Iowa. Odznaczony orderem Polonia Restituta i medalem Gloria Artis.Autor ponad 300 książek, w tym 30 dzieł oryginalnych, obejmujących w szczególności prozę...

Robert Stiller (1927–2016) – wybitny pisarz, poeta, lingwista, tłumacz, orientalista dokonał rzeczy niezwykłej, opracował bowiem jedyną w świecie antologię literatury malajskiej. Doskonale poznał zarówno Malezję jak i Indonezję, jego praca obejmuje teksty od najstarszych aż po czasy XX wieku, przy czym obejmuje także tradycję ustną. Trzeba bowiem przyznać, że pierwsze wydanie tej książki ukazało się w roku 1971, jednak obecne jest poprawione i uzupełnione przez Stillera. Znajdziemy w antologii zarówno malajską literaturę ludową, jak i dworską i uczoną, aż po obszerny wybór z literatury XIX i XX wieku a także sporo literatury pisanej w różnych około-malezyjskich dialektach. Dodatkową, kto wie, czy nie zasadniczą, zaletą antologii jest opracowany prze...

Książka ta, nigdy przeze mnie w żaden sposób, w żadnej postaci nie zamierzona i nie planowana, zalęgła się całkiem nagle i niespodziewanie z minuty na minutę, po mej osiemdziesiątce, około trzech lat temu. Jej natura, istnienie, ważność uświadomiły mi się też nagle, kiedy było tego już kilkanaście stron i też jakby samorzutnie wyłoniły się zasady kompozycji, od tej pory działające już niemalże poza moją kontrolą. Mniej więcej czwarty rok dzieje się to automatycznie; te składniki powstają same z siebie, bez żadnego planu i porządku; czasami jeden, kilka lub kilkanaście np. w ciągu dnia lub nocy, najczęściej zaś o poranku.

Jeden z największych na świecie zbiorów dowcipów żydowskich zebrany i opatrzony komentarzem przez wybitnego judaistę, tłumacza oraz poliglotę – Roberta Reuvena Stillera. „Któż jest bardziej uosobieniem dowcipu niżeli Żydzi? Między innymi przez to, że potrafią, jak żaden inny naród na świecie, pokpiwać i czasem nawet bezlitośnie drwić także z samych siebie. Choćby ta okoliczność jest świadectwem wyjątkowego poczucia dystansu oraz inteligencji, która i poza tym wyróżnia dowcip żydowski. Jego dzieje obejmują kilka tysięcy lat. Dużo więcej niż historia zbierania i publikacji tych dowcipów. To zaczęło się dopiero pod koniec XIX wieku. Ale szczyt swój osiągnęła ta potężna i wzbierająca fala dopiero po drugiej wojnie światowej, kiedy żydostwo e...