Wiersze zebrane

Lekcja poezji, kultury i sztuki Zbigniew Herbert i Tadeusz Chrzanowski prowadzili korespondencję przez blisko pół wieku: od roku 1950 – kiedy Herbert miał dwadzieścia osiem lat, Chrzanowski dwadzieścia sześć i obaj byli dobrze zapowiadającymi się poetami – do roku 1998, czyli do śmierci Zbigniewa Herberta, uznawanego już wówczas za jednego z najwybitniejszych polskich poetów o światowej renomie. Chrzanowski był wtedy profesorem historii sztuki, znanym publicystą, tłumaczem i fotografem. „Radość sprawia obcowanie z ich błyskotliwą inteligencją i przewrotnym dowcipem, a także z ich opowieściami o perypetiach osobistych typowych dla czasów, w których się przeżywało młodość, znaczoną okresem stalinowskim i przełomem październikowym… Lekcja poezji, ku...

Oto tom, jakiego dotąd nie było Ułożony z trzech części. Po pierwsze wyimki z dzienników, stanowiące samoistne utwory fikcjonalne, ukryte w dziennikowej narracji; po drugie tzw. Konvolut: obszerne zapiski z 1920 roku (niektóre z nich wydane przez Maxa Broda jako osobne teksty), po trzecie – i ta grupa tekstów stanowi dopełnienie tomu Opowieści i przypowieści (PIW 2016) – krótkie prozy, dotąd nieprzełożone na język polski albo domagające się ponownego przekładu.

Czy narzucasz sobie – a być może również innym – wyjątkowo wysokie standardy? Czy twój wewnętrzny głos wciąż ci powtarza, że jesteś kimś niewystarczająco dobrym, niezależnie od tego, jak wiele osiągasz? Czy nie podejmujesz nowych wyzwań z obawy przed porażką? Perfekcjoniści stawiają sobie nierealistycznie wysokie wymagania, dążą do doskonałych rezultatów i są bezlitośnie samokrytyczni. Wiążą swoje poczucie wartości z wynikami i osiągnięciami, dlatego z obawy przed porażką, zawstydzeniem czy uznaniem za niekompetentnych unikają angażowania się w nowe rzeczy, odmienne od tego, co znają. Łatwiej przychodzi im zauważanie swoich błędów i niedociągnięć, trudniej zalet i dokonań. Miewają też trudności z dotrzymywaniem terminów, bo chcąc wy...

Zamiarem Adama Zagajewskiego było naszkicowanie sylwetki Józefa Czapskiego – malarza, pisarza, człowieka, obywatela, przyjaciela, czytelnika, rozmówcy. O Czapskim pisano już sporo, w Polsce i zagranicą. Mimo to wydaje się, iż jesteśmy dopiero na początku drogi, tym bardziej, że dopiero teraz rozpoczęła się prawdziwie światowa kariera jego dzieła. Józef Czapski – niezwykły artysta, pisarz – był koronnym świadkiem okrucieństw XX wieku, ale miał też rozległe prywatne terytoria, na których zbudował niezwykły gmach swego malarstwa i pisarstwa. Takiego połączenia trudno szukać u innych wybitnych postaci minionego stulecia. W epoce rosnącej specjalizacji Czapski nie dbał o miedze dzielące sztukę od polityki czy literaturę od przyjaźni. Zwornikiem tych tak...

• Czy zdarzyło ci się pod wpływem złości powiedzieć lub zrobić coś, co zraniło twoich bliskich? • Czy kiedykolwiek twój wybuch złości pociągnął za sobą poważne konsekwencje? • Czy zdarzyło ci się milczeć w obliczu przemocy z obawy przed okazaniem złości? • Czy rezygnujesz ze swoich granic w relacjach z ludźmi, aby tylko zachować spokój? • Czy zdarza ci się ukrywać złość, mimo że ta trawi cię i przytłacza? Jeśli twoja odpowiedź na którekolwiek z tych pytań jest twierdząca, to ta książka jest dla ciebie. Wszyscy odczuwamy złość – jest to całkowicie naturalne. Emocja ta może jednak siać spustoszenie w życiu osobistym i zawodowym. Dzieje się tak wtedy, gdy reagujemy na złość w sposób impulsywny, unikowy, niemądry. Jeśli zmagasz...

Jerzy Radziwiłowicz czyta Szachinszacha Ryszarda Kapuścińskiego. Ryszard Kapuściński opowiada, jak powstał Szachinszach. Esej teherańskiego korespondenta „The Economist” Christophera de Bellaigue. Kronika rewolucji irańskiej Artura Orzecha. Fotograficzna opowieść o współczesnym i rewolucyjnym Iranie w obiektywie fotografów Agencji Magnum/EK Pictures. Dziewczyny i chłopcy z Bulwaru Afryki - reportaż Mariusza Zawadzkiego z „Gazety Wyborczej”.

Książka składa się z wypowiedzi mistrza reportażu poświęconego m.in. samej podróży, metodzie tworzenia, a także funkcji mediów publicznych. Sam pisarz zaakceptował portret, który się z jego opowieści wyłonił: człowieka, podróżnika, artysty, przenikliwego komentatora otaczającego nas świata. Przy pisaniu Imperium – mówi Kapuściński – wykorzystałem jakieś dziesięć procent materiału. I pozostaję taki pełen niewypisanych historii...

Ryszard Kapuściński, przebywając trzy miesiące w Luandzie, miał okazję obserwować przebieg tamtejszej wojny domowej. Posiadając naturalny dar do pozyskiwania sobie zaufania ludzi, mógł nie tylko przedstawić to, co zobaczył jako naoczny świadek wydarzeń, lecz skorzystać także z informacji od innych. Wszystko to pozwoliło mu stworzyć ciekawą całość, co teraz ma możliwość ocenić czytelnik w niniejszej publikacji.

W książce m.in.: ? esej Beaty Nowackiej i Zygmunta Ziątka o "Historiach przygodnych" ? "Konin jak Colorado" - fotoreportaż ze zdjęciami Ryszarda Kapuścińskiego ? wizyta we wsi Koziary u Józefa Jagielskiego, bohatera reportażu "Ocalony na tratwie" Na płycie m.in.: ? Ryszard Kapuściński o "Buszu po polsku" ? pełny tekst książki czyta Marcin Dorociński.

W wielu miejscach Pisma Świętego jest mowa o pewnej postaci. Aby zrozumieć, kim jest ta postać, musimy zmierzyć się z naszym dotychczasowym sposobem pojmowania Boga i Jezusa Mesjasza. Dostrzeżenie związku pomiędzy Aniołem Pana w Starym Testamencie i postacią Jezusa, Jeszuy Mesjasza, w Nowym Testamencie jest wyzwaniem zarówno dla chrześcijańskiego, jak i dla żydowskiego światopoglądu. Książka ta ma za zadanie pobudzić do namysłu i zbudować most łączący żydowskie i chrześcijańskie zrozumienie Biblii. Głównym celem publikacji jest przedstawienie tego, w jaki sposób Bóg objawia się w Piśmie Świętym oraz jak opisana jest w nich natura Jezusa Chrystusa. Odkrycie tej prawdy jest dla nas priorytetem. Zadaniem tej książki jest także: 1. Głębsze poznanie żyd...

Prezentujemy nową serię wydań tomów poetyckich z płytami CD. Teraz w nowej szacie graficznej, twardej oprawie i na szlachetnym papierze, z dodatkiem płyt CD, na której wybrane przez siebie wiersze czytają sami Autorzy. Seria będzie kontynuowana w kolejnych latach. Cykl ten stanowi prezentację poetów - klasyków polskiej poezji współczesnej, mówiących tu własnym głosem. W przenośni – bo każdy tom jest osobistym wyborem wierszy i dosłownie – bo usłyszymy ich własne niepowtarzalne interpretacje. „Krynicki uczynił z mowy polskiej instrument o niebywałej giętkości nawet jak na znakomite przecież osiągnięcia wielu polskich poetów. Chyba nie było po wojnie drugiego liryka, który by tak uruchomił język i gramatykę” – pisał o poezji Ryszarda Krynickiego...

Był osobowością fascynującą. Harmonijnie łączył temperament warszawiaka z manierami długoletniego mieszkańca Londynu; wielbiciel Żeromskiego współżył w nim zgodnie z entuzjastą Wellsa, którego po wojnie wyparł Orwell. Patriota i kosmopolita, socjalista i liberał, liryczny poeta i autor felietonowych dowcipów. Niepodległość Polski, sprawiedliwość społeczna, wolności i prawa człowieka oraz odwaga i humor ― ten stop cech i wartości składał się na duchowe wyposażenie Słonimskiego. Bardzo świadom swej tożsamości, obrońca tradycji narodowych szedł z duchem czasu. Pozwalało mu to zrozumieć nowy sens społecznej misji Kościoła, ale także wiersze poetów mojej generacji ― Barańczaka, Krynickiego, Zagajewskiego. Głosił zasadę partnerskiego komp...

Wydany w 1962 r. zbiór Busz po polsku to jedyna w dorobku Ryszarda Kapuścińskiego książka w całości poświęcona Polsce. Akcja reportaży rozgrywa się w latach 50. i 60. na polskiej prowincji. Opowiadają one o epizodach z życia związanych z nią ludzi. Bohaterami są między innymi: dwie Niemki uciekające z domu starców w Szczytnie; studenci relegowani z uczelni waletujący w akademikach, bez pomysłu, co robić dalej; prześliczna dziewczyna w bikini, którą jej przyjaciel rzeźbi jako Madonnę do kościoła w miasteczku; górnicy wędrujący ze Śląska z ciałem tragicznie zmarłego w kopalni kolegi, do jego rodzinnej wsi na Mazurach Wydanie zostało wzbogacone o napisany w połowie lat 80. XX wieku tekst zatytułowany Ćwiczenia pamięci. Ozdobą tomu są reportaże Danka...

Książka Ten inny Ryszarda Kapuścińskiego to zbiór sześciu wykładów słynnego reportera, wygłoszonych w Wiedniu, Krakowie i Grazu, a poświęconych naszym relacjom z ludźmi różniącymi się od nas językiem, kolorem skóry, religią oraz naszemu pojmowaniu „inności” – zarówno w dawnych epokach, jak i dziś. Konieczność akceptacji i zrozumienia wielokulturowości współczesnego świata, a wcale nie jest on, dowodzi Kapuściński, globalną wioską, stanowi zawsze aktualne i głęboko humanistyczne przesłanie tej publikacji. Inni… to zwierciadło, w którym się przeglądam, które uświadamia mi, kim jestem. Ryszard Kapuściński zawsze próbuje rozumieć istnienie Innego jako istnienie kogoś nam bliskiego i podobnego. Myślę, że właśnie stąd płynie moc jego...

En la década de los cincuenta, mientras recorre Polonia, un Kapuscinski aprendiz de reportero vive obsesionado con cruzar la frontera. No logra ir a Checoeslovaquia pero, a cambio, la redacción del diario en el que trabaja lo envía a la India. El corresponsal parte con un libro, la Historia de Heródoto. Escrito desde la perspectiva de medio siglo, Viajes con Heródoto se revela como un libro de difícil clasificación. ?Es un reportaje? A ratos. ?Un estudio etnográfico-antropológico? En parte sí. ?Un libro de viajes? También lo es. ?Un homenaje al Heródoto protorreportero y a la calidad de su prosa? Desde luego. Y todo esto, plasmado en magníficas historias no ficticias en las que los soldados de Salamina conviven con un nino sin zapatos en la Varsovia de 1942, Jerjes con Dostoie...

Wybór reportaży z lat 60. i 70. ukazujących dramatyczne wydarzenia w Afryce, Ameryce Południowej i na Bliskim Wschodzie. Tytułowa Wojna futbolowa dotyczy konfliktu zbrojnego między Hondurasem a Salwadorem w 1969 roku. W końcu lat 70. XX wieku trzy polskie wydawnictwa zwróciły się do czołowych rodzimych reporterów z prośbą o udostępnienie ich najlepszych tekstów do serii „Biblioteki Literatury Faktu”. Ryszard Kapuściński nie tylko przygotował wybór swoich zagranicznych reportaży pisanych od 1960 r., ale też uzupełnił go o nowe teksty-łączniki, mające formę pobieżnych szkiców i osobistych notatek autora. Zbiór, zatytułowany Wojna futbolowa, zyskał w ten sposób cechy spójnej całości, a równocześnie stworzył pisarzowi większe pole do ukazania niebez...

Przez trzy miesiące w 1975 r. Ryszard Kapuściński obserwował kres epoki kolonialnej oraz początki wojny domowej w Angoli. Widział masowy i pospieszny exodus Portugalczyków z Luandy; ryzykując życiem, wyruszył do przyfrontowych posterunków komunistycznej organizacji MPLA; był świadkiem ogłoszenia niepodległości kraju. W książce Jeszcze dzień życia, wydanej rok później w Polsce, opisał chaos i okrucieństwo wojny, ludzkie tragedie i nadzieje, ujawniając wielki talent literacki. Po światowym sukcesie Cesarza i Szachinszacha również ten reportaż został przetłumaczony na liczne języki obce i zyskał recenzje, które podkreślały przede wszystkim jego wybitne walory artystyczne. W Angoli zaś MPLA zaprowadziła krwawe i dyktatorskie rządy, a wojna domowa trwała...

Podróże z Herodotem są wśród prac Ryszarda Kapuścińskiego tekstem wyjątkowym. Autor wraca wspomnieniami do swoich pierwszych zagranicznych wypraw reporterskich w latach 50. i 60. XX wieku, a wątek ten przeplata rozważaniami – o charakterze historycznym, społecznym i antropologicznym – wywołanymi lekturą Dziejów Herodota, których tom towarzyszył mu w podróżach już od 1956 r. Co zafascynowało polskiego reportera w dziele żyjącego 2500 lat wcześniej Greka z Halikarnasu, „ojca historii”, co ich obu połączyło? Ciekawość świata, chęć poznania – i zrozumienia! – innych społeczeństw, ludów, kultur, a również poczucie „zawodowej” wspólnoty, gdyż Herodot to zdaniem Ryszarda Kapuścińskiego „rasowy reporter: wędruje, patrzy, rozmawia, słucha,...

W 1974 r. wojskowy zamach stanu pozbawił tronu władcę Etiopii, Hajle Sellasje I. Opublikowany cztery lata później Cesarz nie jest kronikarskim zapisem tego przewrotu, lecz niezwykle oryginalną opowieścią o funkcjonowaniu dworu cesarskiego i ludziach otaczających monarchę, a także szerzej – o mechanizmach sprawowania władzy w państwach autorytarnych, jej legitymizacji, wynaturzeniach i upadku. Cesarz to koszmar, który śni się sprawującym władzę, gdy są osamotnieni. To mrożąca krew w żyłach i błyskotliwa opowieść, precyzyjnie napisana, zarówno wytworna stylistycznie, jak i politycznie przenikliwa. Zwarta, ale i pełna aforyzmów, w doskonały sposób odtwarzająca rozkład władzy. (Alvin Toffler) Kiedy po raz pierwszy natrafiłem na Cesarza, już po dwóch stro...