Tajemnica z przeszłości. Tom 2

Ewa.

Uśmiechnięta, a jednak tak bardzo doświadczona przez los.

Pogodna, a jednak pełna obaw.

Zauroczona, a jednak wciąż nieufna.

Chciałaby zacząć wszystko od nowa, a jednak rany z przeszłości ciągle dają o sobie znać.

Chciała odciąć się od swojego poprzedniego życia. Chciała zacząć od nowa. Chciała po prostu być szczęśliwa. Okazuje się, że to wcale nie takie proste...

Kamil.

Tak bardzo chciałby, by się przed nim otworzyła.

Tak bardzo chciałby, by opowiedziała mu o wszystkich swoich sekretach.

Tak bardzo chciałby się do niej zbliżyć.

Tajemnice męczą. Ciągła niepewność sprawia, że nie wie, kto mówi prawdę. Zakochał się w niej, ale czy ich związek ma jakąkolwiek przyszłość?

Gdy tajemnice wychodzą na jaw. Gdy nieodpowiedni ludzie pojawiają się w nieodpowiednim miejscu. Gdy przeszłość na każdym kroku daje o sobie znać...

Powiem tak: gdyby każda powieść obyczajowa była tak dobra, jak "Tajemnica z przeszłości", to zdecydowanie przerzuciłabym się na ten gatunek! Zawsze uważałam, że obyczajówki nie są do końca dla mnie, bo za mało się w nich dzieje. Aż tu nagle przeniosłam się na Żuławy i znalazłam to, czego potrzebowałam.

Niesamowicie wciągająca, intrygująca, pełna tajemnic i zawirowań historia, od której nie można się oderwać. Rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, którzy niemal od razu wzbudzają w nas sympatię, a niektórzy i niechęć.

Przepadłam! Przeczytałam drugi tom w ekspresowym tempie i jedyne, co nasuwa mi się na usta to KONIEC? W TAKIM MOMENCIE? Przecież ja nie wytrzymam w tej niepewności! Chcę kolejny tom, w trybie natychmiastowym!

Ewa zaczyna układać sobie życie w małym, zrujnowanym domku po babci, na Żuławach. Ma pracę w restauracji u Kamila, pielęgnuje przyjaźń z panem Bronkiem, który przybliża jej postać babci. Okazuje się, że historia tej kobiety powala na kolana, co nie pomaga Ewie zagłuszyć wyrzutów sumienia, że ją zaniedbywała. Komplikuje się za to znajomość z Antkiem, a związek z Kamilem nabiera barw, chociaż na horyzoncie zbierają się chmury.

Kamil rozwija działalność restauracji, co delikatnie mówiąc, drażni jego matkę, która liczy, że syn wróci do Warszawy. Jeszcze bardziej boli ją zażyłość Kamila, a raczej Marcela z Ewą, która wg. niej nie jest warta jego zainteresowania. Na dodatek zapełniają się pokoje hotelowe, chociaż nie do końca w sposób, na jaki liczył właściciel.

Druga odsłona cyklu żuławskiego jest dla mnie odrobinę słabsza od poprzedniczki. Dlaczego tak uważam? O tym za chwileczkę.

Znajomość Ewy i Kamila powoli się zacieśnia, zaczynają snuć delikatne plany na przyszłość, szczególnie związane z nabyciem nowego gospodarstwa. Restauracja przyciąga coraz więcej gości, kuchnia tętni życiem dzięki niezrównanej Rozalii i babci Matyldzie. Nawet Anastazja, siostra Kamila, która ukrywa się u niego przed światem po aferze na uczelni, zaczyna lubić tę okolicę. Wszystko szłoby pewnie po myśli domowników, gdyby nie niespodziewana wizyta Agnieszki, kobiety, którą poznaliśmy w tomie pierwszym. Oj, nie lubię tej swojej imienniczki za grosz.

W tym tomie akcja jakby nieco zwolniła. Autorka skupiła się na bohaterach Krasnegostawu. Lepiej poznajemy sąsiadów Ewy i Kamila, w tym pana Bronka, którego bardzo, ale to bardzo polubiłam, trochę więcej dowiecie się o kucharce, babci Matyldzie i historii rodziny. Jest bardzo ciekawie, ale zdecydowanie spokojniej. Dopiero pojawienie się osoby z przeszłości Ewy, zaburzy tę sielankę i zacznie mącić między parą.

Niezbyt podoba mi się zachowanie Kamila w tej odsłonie. Staje się nieufny, zazdrosny i podejrzliwy, mimo że to logiczne, że Ewa musiała mieć wcześniej kłopoty, skoro mieszka w takich, a nie innych warunkach. O dziwo to młodsza siostra ma tutaj więcej rozumu, a w sumie, może to chodzi o naszą kobiecą logikę?

Oczywiście nie wybielam tym samym zachowania Ewy, bo ma swoje na sumieniu jeśli chodzi o zachowania względem ukochanego.

Dlaczego jest słabiej? Bo większość tej historii już kojarzymy i brakuje tej świeżości co w tomie pierwszym, co nie znaczy, że cała historia traci na jakości. Wciąż ją polecam ku uwadze.

Ewa to bohaterka serii Sylwii Kubik, umiejscowionej na Żuławach. Kobieta i właściciel gospody Kamil mają się ku sobie. Rozważają wspólne zamieszkanie. Za dziewczyną ciągnie się jej przeszłość, o której nie powiedziała swojemu chłopakowi. Pewnego dnia zjawia się jej dawna znajoma i zaczyna ją szantażować. Czy Ewa będzie potrafiła przeciwstawić się przeszłości?

„Pan Bronek podrapał się po głowie i ze smutkiem pomyślał, że historia lubi się powtarzać. Doskonale rozumiał, co czuje ten młody, rozgoryczony chłopak. Nieodwzajemniona miłość staje się ciężarek, który niekiedy trudno unieść. Wiedział też, że nikogo do miłości nie można zmusić. Im szybciej Antek wybije ją sobie z głowy, tym lepiej. Jeśli nie wypędzi jej z serca, będzie jak on całe życie więźniem nieszczęśliwej miłości. Myśląc cały czas o Ewie, nie da rady ułożyć sobie życia z inną kobietą.”

Historia Pana Bronka tak sprytnie wpleciona w powieść, dodaje jej romantyzmu. Niespełniona miłość i przywiązanie do jednej kobiety, wzbudziło we mnie wzruszenie i tęsknotę do dawnych czasów.

Kolejny raz zachwycam się naturalnością i mnogością emocji w książkach Sylwii Kubik. Tajemnica z przeszłości ma w sobie ciepło i Żuławski klimat. Autorka ma cudowne pióro a jej opowieści są jakby żywe. Powolna akcja, romantyzm i historyczne wątki przeplatają się, tworząc cudowną całość. Ja z niecierpliwością czekam na kolejną część, zwłaszcza że Autorka w tak niespodziewany sposób zakończyła Tajemnicę z przeszłości.

Wracamy na Żuławy! A nie, przepraszam, ja nie wracam, bo ja nigdzie nie odeszłam. Cykl żuławski Sylwii Kubik jest tak niesamowity i wciągający, że po prostu trzeba czytać dalej, nie da się oderwać. Dopiero co odłożyłam pierwszą część, a już skończyłam drugą.

Nie przytaczam opisu z okładki, bo niestety za dużo zdradza. Wystarczy powiedzieć, że "Tajemnica z przeszłości" to ciąg dalszy losów bohaterów z "Kroku do miłości", czyli biednej Ewy, na której chyba ciąży jakaś pechowa klątwa (hm!), i Kamila, to jest młodego właściciela otwartej już i wieńczącej triumfy regionalnej karczmy.

Niby to taka zwyczajna wieś gdzieś na końcu Polski, niby nic się tam nie dzieje, same pola w zasięgu wzroku, a jednak czytelnik może zapomnieć o bożym świecie, czytać i czytać. Dalej czuje się ten spokojny wiejski klimat, a wyobraźnia pracuje na pełnych obrotach, żeby tylko jak najlepiej oddać wszystkie opisywane potrawy i rośliny dookoła. Do tego pojawia się więcej emocji w porównaniu do poprzedniego tomu, a przy historii życia Wandy... No nie da się tego czytać na chłodno.

Relacja głównych bohaterów komplikuje się, ale autorka nie popełnia tego głupiego błędu, na który można się natknąć w wielu innych obyczajówkach. Uwaga, ta para rozmawia ze sobą! Inną sprawą jest, że te rozmowy nie zawsze wszystko wyjaśniają. Ciężko od razu, tak przy pierwszej sposobności coś uzgodnić, kiedy człowieka zżera zazdrość albo wstyd, ale oboje mają wobec siebie szczere intencje i nie kombinują za plecami jak koń pod górkę. To wypada bardzo naturalnie, prawdziwie, nie ma w niczym przesady, emocje rozwijają się dokładnie tak, jak to powinno wyglądać i ciekawie się to śledzi. Brawa dla pisarki.

Zostali rozwinięci bohaterowie drugoplanowi, czytelnik powoli zżywa się z każdą postacią. Aż ciężko uwierzyć, że to twory fikcyjne. Nie wymieniam żadnych wad, bo po prostu dobrze się bawiłam od początku do końca.

Czy tajemnice z przeszłości można zatrzymać tylko dla siebie? Czy niechciane fakty o których chcielibyśmy zapomnieć,  zawsze wychodzą na jaw  w najbardziej niewłaściwym momencie?

Zaraz po zakończeniu lektury pierwszego tomu o którym pisałam Wam wczoraj sięgnęłam po jej kontynuację. Zżyłam się z tą historią, z bohaterami i z pięknym malowniczym miejscem na Żuławach…  Z miejscem do którego bardzo chętnie wybrałabym się choćby zaraz…  Dlatego tym bardziej chciałam poznać dalsze losy bohaterów i poszukać odpowiedzi na pytania, które pojawiły się w mojej głowie pod koniec  lektury pierwszej części.

Spotykamy się z Ewą i z Kamilem w momencie, kiedy wydawałoby się, że przed bohaterami już prosta droga do wspólnego szczęścia. Niespodziewanie  w ich życiu pojawia się ktoś, kto bardzo skutecznie tę drogę skieruje na  wyboje.  Kto wyjawiając pewien sekret spowoduje, że miłość pozostaje wystawiona na próbę. Czy uda się ocalić uczucie, które zbudowane na zaufaniu, z dala od dawnego życia i problemów rozkwitało?

Mnóstwo emocji, mnóstwo zawirowań ale też powrotów do przeszłości. Przeszłości, która snując niespieszne opowieści potrafi poruszyć serce i wzruszyć. Tajemnice rodzinne, nieodwzajemniona miłość sprzed wielu lat i wielka niewiadoma związana ze starym opuszczonym domem… Kolejne wątki, których rozwikłania będę szukała w następnej części tej serii.

Nie będę ukrywała, że zakończenie mnie zaskoczyło i spowodowało, że chciałabym poznać zakończenie tej historii już teraz…  Nie pozostaje mi jednak nic innego jak cierpliwie czekać na kolejny tom.  A Wam serdecznie polecam – lektura idealna na jesienny wieczór…

Ewa powoli zadomawia się na Żuławach i zaczyna zapominać o bolesnych i trudnych doświadczeniach. Jej związek z Kamilem się rozwija, a Ewa obdarza go coraz większym zaufaniem. Niespodziewane pojawienie się Agnieszki burzy jej spokój, zwłaszcza że zaczyna ją szantażować. Od tej pory dziewczyna żyje w ciągłym strachu. Do tego siostra Kamila, Anastazja wplątuje się w bliżej niewyjaśnioną kabałę i przyjeżdża do niego by przeczekać najgorsze. Czy będzie potrafiła się tam odnaleźć? Czy rodzące się uczucie pomiędzy Ewą, a Kamilem przetrwa próbę jaką szykuje dla nich los?

"Tajemnica z przeszłości " to kontynuacja losów bohaterów poznanych w książce " Krok do miłości ". Przyznaje że pierwsza część mnie oczarowała więc od razu sięgnęłam po kontynuację. Tym razem odkrywamy tajemnice nie tylko głównych postaci, ale też babci, Anastazji czy  Pana Bronka. Dzięki temu poznajemy każdego z nich jeszcze lepiej. Nie brakuje tu niezwykle plastycznych opisów żuławskich krajobrazów i regionalnych potrawy.  Trzeba przyznać że autorka zdecydowanie potrafią pobudzić wyobraźnię, a lekkie pióro jest zdecydowanie dużym plusem i powoduje że całość czyta się błyskawicznie. Nie brakuje tu również emocji, wątpliwości czy rozterek bohaterów. Ale przede wszystkim autorka uświadamia że związek buduje się na zaufaniu, a tajemnice nigdy nie prowadzą do niczego dobrego. Prawda jakakolwiek by nie była jest lepsza od tajemnic i niedopowiedzeń. Uświadamia również że nie warto oceniać nikogo zbyt pochopnie.

Zawsze mi powtarzano, że każda tajemnica, kłamstwo, przeszłość prędzej czy później da o sobie znać i wtedy miejmy nadzieję, że będą bardziej sprzyjające warunki do stawienia Im czoła. Spotykamy się przy drugiej części serii żuławskiej. Muszę zaznaczyć, że pierwszy i drugi tom jest równie dobry, ale jakoś ciut, ciut bardziej przemawia do mnie druga część może, dlatego że już znałam bohaterów z pierwszej części. Tak jak pierwszy tom książka, którą bierze się w każde miejsce byleby dowiedzieć się, co jest na następnej stronie, a to tylko na plus dla niej. Opisów książki jest pełno w Internecie, więc śmiało można zasięgnąć, info, o czym jest, a więc od razu nakreślę, że według mnie obowiązkowo jest przeczytać najpierw pierwszą część żeby zrozumieć drugą.

To, że na zaufanie trzeba sobie zasłużyć to każdy z was pewnie wie, ale Ewa ma naprawdę z tym kłopot. Dużo przeszła z byłym partnerem, co spowodowało brak zaufania do płci przeciwnej, ale to dowiecie się czytając pierwszy tom.

Tutaj zaufanie i miłość krąży wokół Kamila i Ewy. Ich związek naprawdę wygląda na coś wspaniałego, ale demony przeszłości depczą dziewczynie po piętach. Do tego dorzucić kolejnego amanta Antka, który zawzięcie podrywa Ewę oraz siostra Kamila, która nie przepada za nową miłością brata. Kochani mieszanka wybuchowa i istny rollercoaster.

Jak napisałam wcześniej demony przeszłości nigdy nie zapomną, nie dadzą spokoju, a tutaj takim kimś jest Agnieszka. Nie będę pisała, kim jest, po co przyjechała i czego chce, bo pozbawię was tych emocji, jakie ja miałam podczas czytania.

Każdy ma jakieś tajemnice, każdy zmaga się z jakimś problemem, a tutaj to wszystko zostaje wymieszane i przedstawione na tacy. Kochani zazdroszczę wam, że dopiero będziecie czytać pierwszy albo drugi tom tej serii, bo ja drepcze i czekam na trójkę.

Z całego serca dziękuję Wydawnictwu Otwartemu za egzemplarz do recenzji, bo emocji było od groma.

„Tajemnica z przeszłości” to znakomita, błyskotliwie nakreślona kontynuacja losów Ewy i Kamila, dopieszczona kolejnymi silnie angażującymi zmysły wątkami, którą pochłania się z wypiekami na twarzy i coraz szybszym biciem serca. Powoli rodzące się uczucie, niestety wciąż oparte na niedomówieniach, fascynujące tajemnice mieszkańców małej, żuławskiej wsi, niespełnione pragnienia i przeszłość, która powraca w najgorszym z możliwych momentów, a wszystko to nakreślone pięknym, wyjątkowo plastycznym piórem. Bezsprzecznie, to lektura, którą pochłania się na raz!

Początkowo zdawać się może, iż drugi tom nie będzie tak otumaniającym koktajlem emocjonalnym, ale to tylko manipulacja zdolnej pisarki. Historię rozpoczyna delikatnie i subtelnie, by uśpić czujność czytelnika, po czym zaatakować z podwójną mocą. Dalsza akcja już nie daje ani chwili wytchnienia, nim czytający zdąży ostudzić nerwy i skołatane serce, ponownie uderza zarazem przytłaczając, ale i upominając, iż ludzki los niczym nie przypomina bajki, a zakopane sekrety potrafią wyjść na jaw nawet po długim czasie, po to, by podważyć fundament nowego, lepszego rozdziału życia.

Jak na kontynuację przystało, wszelkie poprzednie wątki zostały starannie rozwinięte. W końcu możemy bliżej poznać każdego z bohaterów, odkrywamy również więcej szczegółów z dzieciństwa Ewy, a także z życia jej babci oraz mamy. To wszystko sprawia, że nakreślone postacie stają się nam wyjątkowo bliskie. Z jednymi silnie się utożsamiamy, innymi natomiast gardzimy, jedno jest pewne, nikt nie pozostanie obojętny. Pisarka gra na czytelniczych emocjach niczym prawdziwy wirtuoz, nie oszczędza mu elementów zaskoczenia czy ludzkiej podłości, która jak widać, dopadnie człowieka nawet w tak sielankowym miejscu jak spokojna żuławska wieś.

Ogromną zaletą powieści jest jej bajeczny, wyjątkowy, sielski klimat. I choć wieś nie jest miejscem odpoczynku, a wiąże się zawsze z ciężką pracą, to jednak jej urok wynagradza absolutnie każdy wysiłek. Fabuła dopieszczona została opowieściami historycznymi, bolesnymi wspomnieniami mieszkańców, ale też wspaniałą, tradycyjną kuchnią, opisaną w tak błyskotliwy, sugestywny sposób, że w czasie lektury czytającemu niemal notorycznie towarzyszy uczucie głodu i nieoparta chęć wyruszenia w podróż do tego pięknego, starannie nakreślonego miejsca.

"Tajemnica z przeszłości" to porywająca, obezwładniająca kontynuacja, która zafunduje wam zarówno poruszające chwile, jak i te pełne adrenaliny, niszczące psychicznie i odbierające wiarę w człowieka. Poczucie bezsilności, próba odcięcia się od przeszłości, zawstydzające błędy, a pośród tego pragnienie odnalezienia siebie i ponownego otwarcia serca na miłość. Doskonale naszkicowane postacie, dotykające duszy tragedie, mroczne demony przeszłości, od których nie sposób się uwolnić, lawina skrajnych, obezwładniających emocji, a wszystko to nakreślone wyjątkowo przyjemnym i ekspresyjnym piórem utalentowanej pisarki. Druga część Serii Żuławskiej rozkocha was w sobie!

Wróciłam do Krasnegostawu. Zajrzałam ponownie do domu Wacława, gdzie powoli rozpoczynały się przygotowania do remontu.

Usiadłam w kuchni gospody, by razem z Rozalią przygotować posiłki dla gości i posłuchać nowin ze wsi. A było czego posłuchać.

Ukradkiem spoglądał też w stronę Kamila i Ewy, którzy wyraźnie już mieli się ku sobie. Chociaż w ich zachowaniu dostrzec można jeszcze wiele obaw i niepewności. Szczególnie Ewa zdaje się być bardzo ostrożna we wszelkich deklaracjach. Jednak przez wzgląd na jej doświadczenia, nie ma w tym nic dziwnego.

Odwiedziłam też pana Bronka i wraz z Antkiem wysłuchałam opowieści o miłości jego życia. Ach, cóż to była za wzruszająca historia.

Sielski spokój mąciła jednak jedna osoba - Agnieszka. Oj, źle jej z oczy patrzyło. Jak się też okazało, nie bez przyczyny. A niby taka przyjaciółka 😡

A na koniec...nie wiem nawet jak o tym powiedzieć. Na samo wspomnienie...nie, tego już musisz dowiedzieć się samodzielnie.

Cudownie było wrócić do bohaterów, których perypetie śledzimy w cieniu żuławskiej wierzby. Sielski, spokojny klimat fabuły, niesamowicie odpręża i relaksuje. Jeśli potrzebujecie zatem czytelniczego ukołysania, sięgnijcie po tę serię.

Po lekturze pierwszego tomu, od razu sięgnęłam po drugą część. Ciekawość poznania dalszych losów Ewy nie pozwoliła mi odwlekać czytania. Ta lektura pochłonęła mnie od samego początku, gdyż życie bohaterki zamiast się stabilizować, to znów popada w totalny chaos. Bolesna i wstydliwą tajemnica z przeszłości staje na drodze do jej szczęścia i udanego związku z Kamilem. Do tego zakochany w Ewie Antek, przyjaciel z młodych lat, nie chce odpuścić i walczy o nią z całych sił. Fantastyczne opisy żuławskich krajobrazów i smakowite regionalne potrawy, potrafią rozpalić zmysły wyobraźni.

Autorka świetnie przedstawiła teraźniejszość, w której żyje kobieta oraz przeszłość pełną wybryków i czynów skrzętnie ukrywanej głęboko na dnie duszy. Pojawienie się Agnieszki, koleżanki z młodości w jednej chwili skomplikowało jej wszystkie plany. Od tej pory dziewczyna żyje w ciągłym strachu, szantażowana i zastraszana. Pani Kubik uczula nas by pod żadnym pozorem nie dusić w sobie żadnych tajemnic i zawsze mówić prawdę. Lepsza jest szczerość niż duszenie w sobie prawdy, która zżera kobietę od środka.

Jak myślicie czy tajemnice i intrygi wyjdą na jaw? Czego chce od Ewy Aga i do czego ją zmusza? Czy miłość zwycięży i przetrzyma tę próbę? Czy Kamil wybaczy kłamstwa?

Ta powieść totalnie zawładnęła mym sercem i duszą. Wzruszająca historia wycisnęła ze mnie tyle łez, że długo nie mogłam otrząsnąć się z szoku i zadumana chodziłam cały dzień. Autorka ma fantastyczne pióro, jej opowieść jest napisana w taki sposób, że wszystko wydaje się jakby żywe i realne. Powolna akcja, dramaturgia i historyczne wątki cudownie się przeplatają, tworząc genialną całość.

Ja pokochałam tę lekturę i gorąco chcę ją wam polecić. Jest to pozycja wartościowa, pełna ciepła, dostarcza wielu emocji i pozwala przenieść się w krainę Żuław. Jestem pewna, że zakończenie zaskoczy was tak samo jak i mnie. Powiem wam, że mnie totalnie załamało i teraz marzę tylko by dorwać kolejny tom, który mam nadzieję, że szybko zostanie wydany. Gorąco polecam, naprawdę warto przeczytać!