Kroniki Archeo. Tom 3. Sekret Wielkiego Mistrza

Po wizycie w Egipcie i Grecji w trzeciej części Kronik Archeo Agnieszka Stelmaszczyk zabrała swoich bohaterów do Polski. Wuj rodzeństwa Ostrowskich odkrywa w lokalnym zamku, w którym jest kustoszem, pewien dokument i wszystko wskazuje na to, że gdzieś w okolicy mógł zostać ukryty krzyżacki skarb. Oczywiście Ania z Bartkiem natychmiast zainteresowali się znaleziskiem, a dzięki szczęśliwemu splotowi okoliczności wkrótce dołączyli do nich Gardnerowie. Kiedy młodzi Anglicy znaleźli się na miejscu wydarzenia nabrały tempa, jeden z bliźniaków odkrył ukryte w krześle wskazówki gdzie szukać ukrytych kosztowność i zaczęło się na całego. Brazylijski biznesmen od szemranych interesów, tajemniczy austriaccy wysłannicy zakonu krzyżackiego, pogonie samochodowe, fałszywi przyjaciele i prześliczna sokolniczka. A do tego okazuje się, że pani Oliwia Łyczko ukrywa pewną tajemnicę i gdyby nie jej pewne tajemnicza wyprawa cała sprawa nie miałaby szans na szczęśliwe zakończenie.

Przyznam, że Kroniki Archeo jak na razie pozytywnie mnie zaskakują. Pierwsza część była niezła, druga, lepsza, a trzecia jest naprawdę dobra. Dzieje się dużo, wiedzy nadal nie brakuje, a autorka zdecydowanie pisze coraz lepiej, jest mniej zgrzytów fabularnych, a historia "trzyma się kupy" i młody czytelnik na pewno nie czuje się oszukany czy traktowany protekcjonalnie.
Widać, że dzieciaki w kolejnych tomach powoli dojrzewają, zwłaszcza Bartek i Mary Ann, natomiast Marin i Jim w końcu mogą wykorzystać swoje umiejętności szermiercze. Fragmenty pisane w pierwszej osobie, będące bezpośrednią relacją z przeżytych przez młodych bohaterów przygód też czyta się lepiej, nie są już chaotyczne jak to miało miejsce podczas egipskiej wyprawy

Pamiętam ogromną przyjemność jaką miałem czytając książkę "Pan Samochodzik i Templariusze", na pewnym etapie mojego życia chyba nawet czytałem ją na okrągło. Teraz już nie te lata, ale Sekret Wielkiego Mistrza w bardzo przyjemny sposób obudziła te wspomnienia. Oczywiście trudno porównywać te tytuły, ale frajda z czytania była całkiem spora.

Polecam.