Książka Oczami dziecka przedstawia historie z życia codziennego z perspektywy dzieci: niemowląt, przedszkolaków, młodzieży, ale także dorosłych. Opiera się na założeniu, że nigdy nie przestajemy być dziećmi, a wydarzenia z dzieciństwa wpływają na całe nasze życie.
Na codzień nie zdajemy sobie sprawy, jaki dzieciństwo ma na nas wpływ. Myślimy: dziecko jest małe, zapomni. Nic bardziej mylnego.
Książka, którą trzymasz w rękach, jest dedykowana dzieciom: tym, które pojawiły się na świecie wczoraj, 3 lata temu, 10 lub 40; oraz ich rodzicom.
Dzieciom, by łatwiej było im zrozumieć swoje emocje. By upewnić je, że to, z czym się mierzą, nie spotyka tylko ich. Aby pokazać, że można reagować, prosić o pomoc i dostawać ją.
Dorosłym, by łatwiej było im wrócić do swoich emocji z dzieciństwa, rozliczyć się z przeszłością. By mogli pracować nad sobą i dać sobie oraz swoim dzieciom to, co najlepsze.
Wszystkim. By zrozumieć siebie i innych.
Autor | Klaudia Tokarz-Laska |
Wydawnictwo | Kłębek Uczuć |
Rok wydania | 2020 |
Oprawa | broszurowa |
Liczba stron | 124 |
Format | 14.5x20.5 cm |
Numer ISBN | 9788395574306 |
Kod paskowy (EAN) | 5908261501203 |
Data premiery | 2020.03.20 |
Data pojawienia się | 2020.03.20 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
"Oczami dziecka" to pełna emocji książeczka, na którą składają się historie z życia wzięte widziane oczami dzieci: niemowląt, przedszkolaków, nastolatków, jak także dorosłych. To krótkie opowiadania poruszające konkretne sytuacje, zdarzenia, które dzieją się każdego dnia. Okazują one zarówno te negatywne, jak i pozytywne podejście rodziców, bliskich do emocji, przeżyć, potrzeb dziecka.
Zbiór opowiadań przypomina, że w każdym z nas ciągle żyje małe dziecko, i że wydarzenia z dzieciństwa rzutują na nasze dorosłe życie, na naszą przyszłość. Czasem zapominamy, jak duży wpływ na nas ma nasze dzieciństwo. Dzieci obserwują, zapamiętują, chłoną jak gąbka, dlatego należy uważać, traktować je z szacunkiem, miłością, dobrocią, poszanowaniem ich potrzeb i uczuć, z akceptacją tego, że dzieci to ludzie, tacy jak my, tylko mali, i że nie zapomną, tego co przeżyli, że będzie to kładło się cieniem na ich dalszym życiu.
"Oczami dziecka" ma za zadanie pokazać dzieciom w każdym wieku, że inni też doświadczają podobnych sytuacji, zdarzeń, emocji, że nie są w tym same, że mogą zwracać się o pomoc, o rozmowę z bliskimi, i że nie ma w tym nic złego. Ma za zadanie również dzieciom już dorosłym pomóc zmierzyć się z traumami z dzieciństwa, przepracować je i naprawić to, co tej naprawy wymaga, by nie krzywdzili siebie ani swoich pociech, by mogli być szczęśliwi.
Historie przytaczane przez autorkę chwytają za serce, wyciskają łzy z oczu i nie pozostawiają bez chwili zadumy, zatrzymania i zastanowienia nad tym co w życiu jest najważniejsze i jakimi szczęściarzami niejednokrotnie jesteśmy, że nie byliśmy zmuszeni zmagać się z problemami bohaterów przywoływanymi w tym zbiorze opowieści. To piękna, choć trudna książka i choć krótka, to niesie ze sobą duży ładunek emocjonalny. Osoby wrażliwe niech przygotują się na chwile wzruszenia i chusteczki. Polecam!
Poradniki to książki pełne cennej wiedzy, które mogą nam pomóc w codziennym życiu. Ta książka jest już trzecią przeczytaną przeze mnie pozycją tej autorki i muszę przyznać, że odpowiada mi przystępny styl pisarki i przekazywana wiedza, która pozwoliła mi spojrzeć na wiele spraw z całkiem innej perspektywy. Czyta się wręcz w ekspresowym tempie a czas jej poświęcony nie uznamy za stracony ani za zmarnowany.
Zaczytując się w zawartych tu historiach dostrzegłam błędy w moim wychowaniu, jakie popełniali moi rodzice oraz babcia, ale także i moje chybione decyzje, nieodpowiednie podejście do rodzicielstwa.
Pani Klaudia pokazała na wielu najprawdziwszych przykładach, z różnych perspektyw wiekowych, jak postrzegają świat dzieci, a także i dorośli. Niektóre historie były dla mnie wstrząsające i tak smutne, że łez nie potrafiłam powstrzymać. Emocje dławiły moje gardło i uruchamiały natłok myśli.
Umysł najmłodszych chłonie wszystko jak gąbka wodę i głównie od nas zależy jak ukształtuje się nasza pociecha. Niezmiernie ważna w relacjach z dziećmi jest czułość, rozmowa, zrozumienie i czas jaki im poświęcamy. To my jesteśmy ich pierwszymi wzorcami do naśladowania, przyswajają sobie to co zaobserwują, co jest dobre i co złe, a powinniśmy dawać im jak najlepszy przykład, by potem oni byli dobrymi i uczciwymi ludźmi, z których będziemy dumni.
Moim zdaniem to wartościowa książeczka, chociaż liczy sobie zaledwie 102 strony, z którą powinien zapoznać się każdy z nas. Nie ma w niej gotowych porad i odpowiedzi. Tutaj znajdziemy wiele pytań, które zadaje autorka i musimy postarać się na nie szczerze odpowiedzieć. Wtedy najlepiej zobrazuje się nasze życie, postępowanie i dostrzeżemy to co jest nieodpowiednie a co trzeba koniecznie zmienić.
Kochani, jeżeli jeszcze nie znacie i nie czytaliście książki „Oczami dziecka” to gorąco was do tego zachęcam. Jest to lektura dosłownie dla każdego i jestem pewna, że wniesie ona w wasze życie wiele dobrego. Nie wahajcie się i sięgnijcie po ten poradnik. Polecam!
"Oczami dziecka" Klaudia Tokarz-Laska
.
Każdy z nas jest czyimś dzieckiem. Każdy ma swoją historię.
.
Jesteśmy ludźmi popełniającymi błędy i rodzicami, którzy nie przeszli kursu na najlepszego opiekuna, bo takie nie istnieją.
.
Bierzemy z doświadczeń, z relacji z naszymi rodzicami, które nie zawsze były dobre.
.
Zdecydowana większość ludzi w swoim życiu miała epizodyczny lub niestety permanentny problem z samooceną i określeniem swojej wartości.
.
Ważne, żebyśmy pozwolili sobie na wszystkie emocje i spróbowali je zrozumieć. Nieprzepracowanie ich oddziałuje na nasze dzieci. I może być inaczej odebrane przez nie, niż nas, jak byliśmy dziećmi.
.
"Oczami dziecka" otwarła we mnie pewną szufladkę z dzieciństwa.
.
Ale też pozwoliła spojrzeń z tej drugiej strony, dorosłej z obecnej perspektywy jako mamy. I teraz plącze się po głowie pytanie, czy jesteś dobrą mamą dla swoich dzieci. Odpowiedź jest oczywista, tak, najlepszą jaką potrafisz, wystarczającą.
.
Bardzo ciekawie skonstruowana książka, z perspektywy dziecka dopiero co narodzonego.
.
Przedszkolaka widzącego zagrożenia i strachy.
.
Znajdziemy tam też świat nastolatka wkraczającego w samodzielność i dorosłość, który również potrzebuje ciepła i ogromu wsparcia.
.
I wreszcie dorosłych ludzi, którzy widzą co było nie do końca dobre w ich dzieciństwie, próbują to zrozumieć i żyć dalej.