Rzymscy centurionowie 753-31 przed Chr. Królestwo i okres konsularny

Renoma starożytnej rzymskiej machiny wojennej jest nierozerwalnie związana z jej najbardziej znaną klasą oficerów centurionami. Ich wygląd ewoluował na przestrzeni wieków, ale odwaga i przywództwo okazywane podczas bitwy zawsze były podstawowymi wymogami, które im stawiano. Jeśli któryś z nich miał szczęście i był dostatecznie ambitny, mógł awansować na kolejne stopnie w obrębie legionu osiągając prawdziwe wpływy i bogactwo, a przez to uzyskać wyższe stanowiska wojskowe i cywilne oraz wraz z rodziną wejść do wyższej klasy społecznej. Opierając się na szerokich badaniach źródłowych i archeologicznych, druga część poświęcona dziejom centurionów śledzi ścieżki ich karier i przedstawia ekwipunek, którym się posługiwali od czasów Augusta po upad...

Książka w niezwykle ciekawy i barwny sposób przedstawia losy wszystkich żon cesarzy od Augusta do Teodozjusza Wielkiego, czyli od powstania cesarstwa do roku 395, kiedy nastąpił podział imperium na wschodnie i zachodnie. Jak zwykle profesor Krawczuk wzbogaca fakty historyczne licznymi anegdotami i ciekawostkami z życia i obyczajowości starożytnych.

Kto już wkrótce zastąpi nas w biurze i fabryce? Czy algorytm może mieć emocje? Czy roboty mają świadomość? Kto steruje dzisiejszą polityką z tylnego fotela? Czy zbliżamy się do momentu, w którym będziemy musieli oddać koronę władców Ziemi? Sztuczna Inteligencja staje się rzeczywistością. Przyjmujemy wobec niej skrajne stanowiska: od wielkiego technooptymizmu z Doliny Krzemowej do ogromnego lęku, który inspiruje snujących scenariusze rodem z "Matrixa" i "Terminatora". Jak działa? Po co ją stworzono? Jak zmienia nasze życie? Aleksandra Przegalińska, najbardziej znana w świecie nowych technologii Polka prowadząca badania na MIT, tworzy pasjonującą biografię Sztucznej Inteligencji. Przytacza sylwetki jej twórców i anegdoty związane z jej początkami, które...

Kawaleria była uznawana za elitarny rodzaj sił zbrojnych Cesarstwa Wschodniorzymskiego w okresie średniobizantyjskim. W tych dramatycznych czasach krucjat i kampanii wojennych w całej wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, bizantyjska konnica potrafiła prowadzić szybkie działania rozpoznawcze, nękać wroga, ostrzeliwać go skoncentrowanym gradem strzał i dokonywać druzgoczących uderzeń z użyciem włóczni na nieprzyjacielskie szyki. Jeźdźcy ci służyli w najnowocześniejszych i najdoskonalszych oddziałach swych czasów, jednakże wciąż są słabo znani. Niniejsza, nowa praca, zawierająca niepublikowane do tej pory ilustracje z manuskryptów i wykorzystująca zarówno oryginalne greckie materiały źródłowe, jak i badania współczesnych naukowców, barwnie o...

Od ostatniej wielkiej wojny z Samnitami (298-290 przed Chr.), aż po apogeum potęgi republiki w I stuleciu przed Chr., o potędze Rzymu stanowiła siła jego legionów. Żołnierze, którzy w nich walczyli, czynili to z obowiązku względem państwa, a nie dlatego, że taki mieli zawód. To właśnie ta milicja podbiła Półwysep Apeniński, pokonała potężne monarchie hellenistyczne i zniszczyła kupieckie imperium Kartaginy. Pod koniec tego okresu cały basen Morza Śródziemnego znajdował się pod panowaniem Rzymu. Niektóre z krain były rządzone przez rzymskich urzędników, zaś resztę sprowadzono do roli państw klienckich. Niniejsza pozycja opisuje pochodzenie, szkolenie i rozwój ludzi, którzy kształtowali to wielkie imperium – legionistów Republiki Rzymskiej.

W czasie rządów Filipa II i Aleksandra III Wielkiego armia macedońska falangici została zreformowana i wyćwiczona, dając niezwyciężoną siłę bojową z unikalnym uzbrojeniem oraz rozwiązaniami taktycznymi. W czasie swojej służby macedońscy piechurzy przemierzyli ponad 30 000 km w najbardziej zróżnicowanych warunkach klimatycznych i terenowych, walcząc w najsławniejszych starciach ówczesnego świata. Niniejsza praca ma celu ukazanie jak wyglądało ich początkowe szkolenie, uzyskanie statusu elitarnej jednostki wojskowej za Aleksandra Wielkiego oraz ostateczna klęska pod Pydną w 168 roku p.n.e. Życie codzienne, uzbrojenie, doświadczenia i motywację tych wojowników przedstawiono na podstawie ważniejszych źródeł oraz znanych opowieści anegdotycznych.

Głównym źródłem informacji o armii Republiki Rzymskiej jest szósta księga Dziejów greckiego historyka Polibiusza, napisana na krótko przed 150 rokiem przed Chr. Fascynujący tekst Nicholasa Sekundy w dużej mierze opiera się na tym ważnym źródle, przedstawiając wyposażenie i organizację armii Republiki Rzymskiej w okresie od 200 do 104 roku przed Chr. w czasie, kiedy Rzym wyrastał na światową potęgę. Ten fascynujący tom, zawierający liczne zdjęcia, ilustracje i całostronicowe plansze stworzone przez Angusa McBride, dotyka takich tematów jak rzymskie tarcze, hełmy, kirysy, nagolenniki, pilum, principales, czy też rzymska taktyka.

Piechota okresu II wojny światowej była w dużym stopniu zależna, w ataku i w obronie, od wspierającego ognia karabinów maszynowych, moździerzy, lekkich dział oraz broni przeciwpancernej, które obsługiwali inni żołnierze jednostki. Często jednak wspomnienia i inne relacje traktowały ten aspekt walki jako oczywistość, przez co te elementy arsenału armii pozostają niedoceniane. Niniejsza książka przywraca właściwe proporcje, oddając sprawiedliwość owym niezwykle ważnym żołnierzom. Z wykorzystaniem frontowych fotografii i specjalnie zamówionych plansz barwnych, stanowi ona szczegółowe opracowanie pododdziałów wsparcia ogniowego armii amerykańskiej, brytyjskiej, radzieckiej i niemieckiej, omawiając ich organizację, wyposażenie, zadania i techniki walki, typo...

Pomiędzy 69 a 161 r. skład rzymskich legionów uległ całkowitemu przeobrażeniu. Chociaż Italików niemal zupełnie zastąpili rekruci z prowincji, rzymskość tych Germanów, Panończyków, Hiszpanów, Afrykańczyków i Syryjczyków, scementowana w samotnych twierdzach nadgranicznych, była zadziwiająco silna. Podobnie jak italscy chłopi-żołnierze, którzy setki lat wcześniej walczyli z Pyrrusem i Hannibalem, legioniści rodem z prowincji byli przesiąknięci tradycyjnym etosem armii rzymskiej. Cechowało ich pragnienie rywalizacji, zazdrość o sławę, a motywowała konieczność utrzymania i zwiększenia reputacji, jaką cieszyli się z racji reprezentowanej przez nich cnoty zwanej virtus, czyli męskiej odwagi i doskonałości. Książka ta poświęcona jest życiu typowego...

Nowonarodzona, malutka Republika Zjednoczonych Prowincji Niderlandów uzyskała niepodległość od potężnego imperium hiszpańskiego, walcząc i zwyciężając w wojnie osiemdziesięcioletniej w latach 1568-1648. W tym długim konflikcie walki na morzu odegrały kluczową rolę w wyłonieniu ostatecznego zwycięzcy. Flota ukształtowała nowe imperium na morzach i oceanach, zwiększając dochód narodowy tak bardzo, że państwo mogło dalej prowadzić kosztowną wojnę o niepodległość. Najbardziej rozstrzygające bitwy stoczono jednak na wodach przybrzeżnych i śródlądowych. Najważniejsze hiszpańskie oblężenie (Lejda 1574) zostało złamane przez flotę płynącą na ratunek miastu przez zalane poldery. Bitwa pod Nieuwpoort w 1600 r., jedna z bardziej decydujących bitew zach...

Landsknechci (dosłownie słudzy kraju) odnosili największe sukcesy w okresie kluczowym dla uformowania się organizacji i praktyki militarnej. Pod koniec XV wieku władca Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Maksymilian I, zwerbował tysiące najemników ze środkowej i północnej Europy w celu utworzenia stałego źródła ludzi dla swych armii. Tak narodzili się landsknechci. Książka ta przybliża prawdziwe życie landsknechta, opierając się na licznych relacjach z pierwszej ręki. Uważnie przyjrzano się werbunkowi, treningowi, codziennemu życiu i karierom tych świetnych żołnierzy. Zwrócono także uwagę na szczegółowe przedstawienie ich ubioru, wyposażenia i broni. Tekstowi towarzyszy wiele świetnych rycin z epoki, niektóre autorstwa samych landsknechtów.