Szczery facet

Książka ta jest komedią romantyczną oraz mrocznym dreszczowcem. Jest to także opowieść o kryzysie męskości wielu typów (bo Sasinowski potrafi o tym mówić w sposób bezpretensjonalny i autoironiczny), ale również niestrudzona satyra na model „silnej, niezależnej kobiety”. To proza wartka i inteligentna, w której nie znać żadnych oznak zmęczenia koncepcji, zużycia materiału, manieryzmu. Sasinowski dostarcza swą fikcją wiele satysfakcji czytelniczej, zapewnia błyskotliwą i niepsującą gustu literackiego zabawę. Czyni to wszystko w sposób nieoczywisty, nie flirtując z literaturą popularną ani z nazbyt łatwymi rozwiązaniami. Cierpliwie modeluje narrację tak, by ustalać wiarygodny, osobliwy i ekscentryczny punkt widzenia głównego bohatera całości - Piot...

Przede mną nic już nie ma – takie przekonanie żywi Marek, pracownik pomocy społecznej w średnim wieku. Ale myli się. Otrzymuje bowiem informację, że jedyna kobieta, którą kochał, popełniła samobójstwo. Próba rozwiązania zagadki tej śmierci to dla niego szansa, aby nadać sens własnemu życiu. Szansa, ale i potężne ryzyko – bo zanurzenie się w przeszłości i konfrontacja z dawnymi przyjaciółmi podważy jego mniemania na temat seksu, zdrady, miłości i odkupienia. Alan Sasinowski (ur. w 1983 r. w Szczecinie) – prozaik, krytyk literacki i dziennikarz „Kuriera Szczecińskiego”. Publikował m.in. w „eleWatorze”, „Dzienniku”, „FA-arcie” i „Pograniczach”. Wydał powieści: Sukces, Rupieć, Pełna kontrola, Szczery facet oraz tom esejów i szkicó...

Pełna kontrola to historia toksycznej miłości młodego mężczyzny i kobiety o autodestrukcyjnych skłonnościach. Jest to także opowieść o Szczecinie. W prozie Alana Sasinowskiego to miasto jest bowiem czymś o wiele więcej niż tylko tłem wydarzeń. Jest jednym z bohaterów, z którym inni bohaterowie wadzą się, spierają, ale i namiętnie go kochają. A to dlatego, że miasto stanowi integralny element ich osobowości, wywołujący silne emocje i kształtujący mentalność. Pełna kontrola należy zatem do tych utworów literackich, dla których inspiracją była chęć rozpoznania lokalnej tożsamości. Autor wprowadza czytelnika w zawiłości losów miasta i jego mieszkańców, przygląda się im krytycznie, ale i z empatią, daje możliwość spojrzenia przez pryzmat miło...

W Apetycie na eksces Alan Sasinowski testuje współczesną polską prozę i współczesną polską krytykę. Sprawdza, w jakim stopniu są suwerenne – suwerenne wobec mód, ideologii, ale także innych, trudniej uchwytnych wpływów. Pokazuje różnorakie uwikłania, na jakie skazani są piszący, nie wyłącza z tej siatki zależności samego siebie. Proponuje także własną wizję polskiego piśmiennictwa, w której równie ważną rolę jak pisarze odgrywają komentatorzy literatury i w której zostaje przywrócona powaga autorom konserwatywnym.