Poezja Katji Gorean to przykład bezkompromisowego młodego feminizmu, autorka opowiada bez cenzury o tym, co dla niej istotne. Jest przy tym błyskotliwa, pełna humoru i językowego wdzięku.
Autor | Katja Gorecan |
Wydawnictwo | ha!art |
Rok wydania | 2018 |
Oprawa | broszurowa |
Liczba stron | 80 |
Format | 14.5x20.5 cm |
Numer ISBN | 9788365739353 |
Kod paskowy (EAN) | 9788365739353 |
Waga | 150 g |
Wymiary | 145 x 210 x 10 mm |
Data premiery | 2018.06.13 |
Data pojawienia się | 2018.06.13 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Cierpienie młodej Hany autorstwa słoweńskiej poetki Katji Gorečan. Hana tak ma na imię bohaterka książki, która ma dwadzieścia jeden lat, ma doskonałą figurę. Z łatwością możemy sobie wyobrazić Hanę w okresie dziewczęcości, miesiączkowania i w momencie kiedy pisała wierszę była "artystką", obecnie jest już kobietą. Nie raz zdarza się, że nie jest tak wprost literacką bohaterką, mówi tak jakby kogoś nie było.
Hana z jednej strony postać liryczna, a z drugiej strony tak jakby pozornie bohaterka. Książka jest ślicznie napisana w postaci wierszy - narracyjnych, które się bardzo szybko czyta. W trakcie czytania zapominamy, że czytamy za każdym razem nowe, samodzielne utwory. Wydaje się nam, że czytamy powieść, która jest ze sobą powiązana w całość.
Cierpienie młodej Hany to według mnie współczesna powieść poetycka. Bardzo łatwym i prostym językiem przedstawiono okres miesiączki, każdy może poznać ten temat bliżej i dowiedzieć jak to jest na prawdę. Hana nie wie co to wstyd, nie pozwoli sobą rządzić. Często ma do słuchania przykre rzeczy o sobie lub musi wysłuchiwać rozkazy i nakazy od innych. Powinnaś zostać matką, podpaski powinny być głęboko schowane przed mężczyzną, bo to nie przystoi dziewczynie. Ona się z tym nie zgadza, uważa to wszystko jest jej i nikt nie może jej tego zabrać.
Autorka w trakcie utworu zaznacza wyraźnie, że to co piszę tutaj to są same sekrety Hany. Jednakże bohaterka łatwy sposób dzieli się z czytelnikiem nimi, tak jakby na jakieś imprezie dla niegrzecznych dziewczynek. Wokół niej znajduje się przestrzeń, która śmierci tylko papierosami. W książce możemy dowiedzieć się o jej pierwszym razie z pijanym mężczyzną, który doprowadził do wstrętu przez jakiś czas do seksu. Hana to dziewczyna, która ma włosy na cipię i nie lubi się depilować [tak jak ja]. Bohaterka w prosty sposób przestawia nam swój poetycki świat i opowiada o ulubionych poetach, którzy dzięki sławie zmieniają się w bestię. Możemy się w książce również dowiedzieć o malowaniu penisów w okresie kiedy chodziła Hana do akademii sztuki. Najgorszy jej nawyk, który posiada to nocne podjadanie.
Autorka odkrywa nam rąbek tego co jest dobrze znane dla nas ludzi w XXI wieku. Swoimi słowami atakuje w stronę mieszczańskiej moralności, jednakże pozostawiając ich w tym całym oburzeni i hipokryzji.
Cierpienie młodej Hany może być uznana za literaturę dziewczyńską. Książka jest dobra dla młodych dziewczyn z doświadczeniem, które chcą wykrzyczeć całemu światu wszystko co w sobie trzymają to co lubię nie powinni wiedzieć o nich. Według mnie to dzieło pozwoli takim osobą odzyskać głos, lepiej spojrzeć na świat i wrócić do żywych. Tomik wierszy kończy się pozytywnie, osoba która staje się krytykowana publicznie jest to tam samo intymne lub emancypującym.
Cierpienie młodej Hany autorstwa słoweńskiej poetki Katji Gorečan. Hana tak ma na imię bohaterka książki, która ma dwadzieścia jeden lat, ma doskonałą figurę. Z łatwością możemy sobie wyobrazić Hanę w okresie dziewczęcości, miesiączkowania i w momencie kiedy pisała wierszę była "artystką", obecnie jest już kobietą. Nie raz zdarza się, że nie jest tak wprost literacką bohaterką, mówi tak jakby kogoś nie było.
Hana z jednej strony postać liryczna, a z drugiej strony tak jakby pozornie bohaterka. Książka jest ślicznie napisana w postaci wierszy - narracyjnych, które się bardzo szybko czyta. W trakcie czytania zapominamy, że czytamy za każdym razem nowe, samodzielne utwory. Wydaje się nam, że czytamy powieść, która jest ze sobą powiązana w całość.
Cierpienie młodej Hany to według mnie współczesna powieść poetycka. Bardzo łatwym i prostym językiem przedstawiono okres miesiączki, każdy może poznać ten temat bliżej i dowiedzieć jak to jest na prawdę. Hana nie wie co to wstyd, nie pozwoli sobą rządzić. Często ma do słuchania przykre rzeczy o sobie lub musi wysłuchiwać rozkazy i nakazy od innych. Powinnaś zostać matką, podpaski powinny być głęboko schowane przed mężczyzną, bo to nie przystoi dziewczynie. Ona się z tym nie zgadza, uważa to wszystko jest jej i nikt nie może jej tego zabrać.
Autorka w trakcie utworu zaznacza wyraźnie, że to co piszę tutaj to są same sekrety Hany. Jednakże bohaterka łatwy sposób dzieli się z czytelnikiem nimi, tak jakby na jakieś imprezie dla niegrzecznych dziewczynek. Wokół niej znajduje się przestrzeń, która śmierci tylko papierosami. W książce możemy dowiedzieć się o jej pierwszym razie z pijanym mężczyzną, który doprowadził do wstrętu przez jakiś czas do seksu. Hana to dziewczyna, która ma włosy na cipię i nie lubi się depilować [tak jak ja]. Bohaterka w prosty sposób przestawia nam swój poetycki świat i opowiada o ulubionych poetach, którzy dzięki sławie zmieniają się w bestię. Możemy się w książce również dowiedzieć o malowaniu penisów w okresie kiedy chodziła Hana do akademii sztuki. Najgorszy jej nawyk, który posiada to nocne podjadanie.
Autorka odkrywa nam rąbek tego co jest dobrze znane dla nas ludzi w XXI wieku. Swoimi słowami atakuje w stronę mieszczańskiej moralności, jednakże pozostawiając ich w tym całym oburzeni i hipokryzji.
Cierpienie młodej Hany może być uznana za literaturę dziewczyńską. Książka jest dobra dla młodych dziewczyn z doświadczeniem, które chcą wykrzyczeć całemu światu wszystko co w sobie trzymają to co lubię nie powinni wiedzieć o nich. Według mnie to dzieło pozwoli takim osobą odzyskać głos, lepiej spojrzeć na świat i wrócić do żywych. Tomik wierszy kończy się pozytywnie, osoba która staje się krytykowana publicznie jest to tam samo intymne lub emancypującym.
Przymusowa zmiana nazwisk bułgarskich Turków w połowie lat osiemdziesiątych XX wieku, która miała doprowadzić do ich wynarodowienia i likwidacji jako mniejszości narodowej, pozostaje jednym z najbardziej traumatycznych wydarzeń w najnowszej historii Bułgarii. Wielowątkowa powieść Złatka Enewa to pierwsza literacka próba zmierzenia się z tym tematem. Jej trzon stanowi panorama życia prowincjonalnego miasteczka w końcowych latach reżimu totalitarnego. Korupcja, zakłamanie, przemoc i podłość osiągają niebywałe rozmiary. Zwykły przejaw przyzwoitości może doprowadzić do napiętnowania i represji. W latach dziewięćdziesiątych bohaterowie powieści stykają się z całą nieopisaną grozą i brutalnością wydarzeń wojennych na terenie Jugosławii. Przedstawiaj...
„Lapidarium jest tekstem pisanym spontanicznie od przypadku do przypadku – jest to rodzaj pisania spontanicznego. Lapidaria stanowią taki odrębny nurt, nie powiązany innymi moimi książkami. Jest to rodzaj zapisu stanu, zapisu wrażeń i refleksji. Czasami to jest jakiś cytat, czasami fragment rozmowy, czyichś wypowiedzi. To jest luźny zbiór w formie bardzo różnych rzeczy, bo takie, jak powiadam, jest nasze myślenie – bardzo różnorodne, bardzo nieskładne, często bardzo niepowiązane. I to jest technika i forma Lapidarium”.
Stary dom przy cmentarzu pełen tajemniczych zakamarków, ekscentryczni krewni, dziwne rytuały – i przede wszystkim ojciec, którego alkoholizm wyznacza rytm życia. Dominika Horodecka z perspektywy dorastającego dziecka snuje mozaikową opowieść o wielopokoleniowej rodzinie. Momentami zabawne, niemal pamiętnikowe historie tworzą obraz z dzieciństwa z przełomu lat 80. i 90., skomplikowanych relacji rodzinnych i dojrzewania w atmosferze dusznej religijności. Pod powierzchnią tych wydarzeń kryje się jednak opowieść o życiu w cieniu uzależnienia ojca, kształtującego życie bohaterki i jej relacje z innymi ludźmi. To wciągająca, pełna emocji i wrażliwości historia, a zarazem nowy, poruszający głos w polskiej prozie.
Przedstawiamy wybór wierszy Krzysztofa Boczkowskiego z lat 1975 – 2012. To próba przedstawienia niemal całego dorobku poetyckiego tego poety. Był nie tylko poetą, ale także tłumaczem poezji angielskiej i profesorem medycyny w dziedzinie cytogenetyki. Odznaczony wieloma nagrodami literackimi pozostawał zawsze nieco na uboczu życia literackiego. Wiersze Boczkowskiego, zmysłowe i cielesne, tkane są na kanwie subtelnej erotyki, ale nade wszystko promieniują uczuciem – do ukochanej, rodziny i wszelkich żyjących stworzeń. Poeta zmienia grona gniewu na grona miłości i mówi: „uczucia wylewają się ze mnie / jak światło z rąk Dnia”. Jak zauważa autorka posłowia do tego tomu Aleksandra Melbechowska – Luty, poeta „nazywa po imieniu stygmaty rzeczywistości – cier...
Grupa przyjaciół z Londynu udaje się na wesele na Unst – wyspę wysuniętą najbardziej na północ Szetlandów. Podczas przyjęcia znika Eleanor Longstaff – zupełnie jakby rozpłynęła się w mglistym powietrzu. Następnego dnia jej przyjaciółka otrzymuje wiadomość, która brzmi jak notatka samobójcza, a ciało Eleanor wypływa na powierzchnię małego jeziora blisko klifu. Detektywi Jimmy Perez i Willow Reeves przybywają na miejsce zdarzenia, aby zbadać tajemniczą sprawę. Co wspólnego ze zniknięciem i śmiercią Eleanor może mieć legenda o duchu lokalnego dziecka, które utonęło w tym samym miejscu przed wojną? Czy za legendą kryje się niewygodna prawda, którą po tylu latach ktoś nadal próbuje ukryć? „Porywająca książka” – Val McDermid. „Znako...
Szokująca, realistyczna i niezwykle emocjonalna powieść o kobiecie wpadającej w paszczę szaleństwa Esther jest wyjątkowo inteligentna, piękna, utalentowana, jednak powoli jej świat się rozpada – i być może nie ma już dla niej ratunku. Kiedy ma dziewiętnaście lat, przyjeżdża do Nowego Jorku – miasta spełnienia, szczęścia, zabawy, kariery – na miesięczny staż w redakcji miesięcznika dla dziewcząt. Ma poznać miasto, spędzić miło czas. Esther nie potrafi się jednak odnaleźć. Nie ma ochoty na nocne zabawy, nie umie znaleźć odpowiedniego towarzystwa, jest zniechęcona. Odkrywa, że dobre oceny, które zawsze zdobywała w szkole, tutaj nie mają znaczenia. Esther nie umie zdecydować, na czym jej zależy, co ją interesuje, czy w ogóle istnieje taka rzecz....
Intymne zapiski o uwikłaniu w powinności i konieczności, o tym, co trzeba i co należy. Opowiadania układają się w historię o dziewczynie, która wtłoczona w świat utkany ze słów matki, babci, koleżanek, nauczycielek, chłopaków, kochanków, partnerów, pełen konwenansów i zasad zaczyna kawałek po kawałku tracić swoje życie. To ślady jej próby odnalezienia się w rzeczywistości, której sztywne ramy nie znoszą sprzeciwu, inności i wrażliwości. Codzienność składa się z gestów i słów. Czasem zostawiają one w nas mikrourazy, drobne skaleczenia, które nie chcą się goić i układają się w kolejne warstwy smutku. Czy poczucie osamotnienia jest ceną za nadwrażliwość na świat?
Mira Marcinów, filozofka i psycholożka zajmująca się „teorią szaleństwa”, wydawała dotychczas książki świetnie napisane i przystępnie podane, ale naukowe, a nie fikcjonalne. Talent beletrystyczny Marcinów przebijał się w każdej z nich, zaczynając od Szaleństwa jako wyboru (2012), idąc dalej przez Niezabliźnioną ranę Narcyza (2018, napisaną razem z Bartłomiejem Dobroczyńskim), a kończąc na pierwszym tomie Historii polskiego szaleństwa (2018). Jednak Bezmatek, debiutancka książka Marcinów, to proza bardziej osobista i przejmująca, niż mogliśmy się spodziewać. Łączy ciekawość badacza oraz odwagę pisarza, przez co uzyskujemy nowe, ożywcze spojrzenie na relacje córka-matka. Bezmatek nie jest przy tym konwencjonalnym zapisem żałoby – wprawdzie...
Długo oczekiwana nowa książka Malcolma Gladwella – autora światowych bestsellerów Punkt przełomowy, Błysk! i Poza schematem. Numer 1 na liście bestsellerów „New York Timesa”. Tym razem Gladwell przygląda się temu, co dzieje się, kiedy spotykamy nieznajomych. I czemu tak często rozmowy z nimi kończą się niepowodzeniem. Jak to możliwe, że brytyjski premier Chamberlain uznał Hitlera za osobę godną zaufania? Czy można winić serial „Przyjaciele” za to, że mylimy się w ocenie drugiego człowieka? Jakim cudem Fidel Castro robił z CIA durnia przez całe pokolenie? Sprawa Amandy Knox, oszustwa Berniego Madoffa, samobójstwo Sylvii Plath – to tylko niektóre z fascynujących opowieści, jakie w swojej nowej książce serwuje Malcolm Gladwell. Autor zabiera nas w...
Ona i on, oboje bardzo młodzi. Warszawa. Lato. Rok tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąty któryś. Powietrze gęste jak budyń, a słowa „kocham” i „pragnę” zlewają się w jedno. Nie chodzi o seks i natychmiastową rozkosz, ale o niepewność, oczekiwanie. On chce jej mocno, ona lubi się z nim droczyć... Frajda to rozpisana na stronice i na głosy piosenka miłosna. O namiętności i międzyludzkim przyciąganiu tak silnym, że przekracza ograniczenia czasu i przestrzeni i wytwarza własne wersje rzeczywistości. Marta Dzido wreszcie napisała książkę o tym, jak przyjemnie być kobietą. O pożądaniach, spełnieniach, które jakoś szybko znowu są niespełnieniami, pisać najtrudniej. Tak jak o tych zamierzchłych czasach – piętnaście, dwadzieścia lat temu. Marc...
,Prowadzę się dobrze ale dokąd? zostaje kwestią wyłącznie naszej interpretacji. Tego, jak spojrzymy na siebie, innych, codzienność, teksty. Jak podejdziemy do słowa, by czerpać jego ekstrakt, doświadczenie autora, mądrość. Czytać w ,,Tamtym Języku”, który mówi wiele, lecz trzeba poświęcić mu dużo uwagi i czasu, by zrozumieć i poczuć każdy ze znaków. Z podążania w przedsenną ciszę, stać się gotowym na słowo, lecz by nie wymówić go przed czasem, pozwólmy poprowadzić się temu, który przez lata podąża jego drogą. Po prostu idźmy wzdłuż śladów, które widoczne są w wierszach. „Extractum” to wybór wierszy z wydanych w ciągu pięćdziesięciu lat książek Leszka Szarugi, jego pełna bibliografia oraz krótki wywiad. Książka ukazała się...
Na pozór banalna historia. Ona i on. Spotkanie na letnisku. Pierwsza miłość. Listy pełne najintymniejszych zwierzeń. Potem wybucha wojna – on musi jechać do Chin, tam walczyć, cierpieć, może nawet zginąć. Korespondencja jednak trwa nieprzerwanie, stając się odbiciem życia z jego radościami i – częściej – dramatami. Konflikt między rodzicami a dziećmi, związek bez miłości, zdrada, niespełniona potrzeba macierzyństwa, śmiertelna choroba – wszystko to zostaje przelane na papier. Listy bowiem są swoistą kapsułą czasu i zawsze znajdują adresata. Nawet jeśli czas biegnie innym torem dla niej i innym dla niego, a przeszłość miesza się z teraźniejszością. Do spotkania kochanków dochodzi bowiem w listach. Tam, gdzie są miłość i śmierć, jest też...
Po ciepło przyjętych Cierpieniach młodej Hany z 2018 r., słoweńska poetka Katja Gorečan powraca do polskich czytelników i czytelniczek książką Pewnej nocy pewne dziewczyny gdzieś umierają. Jest to, według słów samej autorki, choreopoemat – utwór z pogranicza gatunków, łączący w sobie elementy poezji, prozy, eseju, dramatu i teatru tańca. Bohaterkami i narratorkami są kobiety – tytułowe „dziewczyny” oraz ich starsze koleżanki i krewne – zarówno te sprzed stuleci, torturowane i zabijane w procesach czarownic, jak i współczesne, doświadczające poronienia, przemocy w rodzinie czy dyskryminacji, często systemowej, ale zawsze przeżywanej głęboko osobiście. Głosy kobiet, wychodzące z osobistego doświadczenia, łączą się w książce Gorečan w dial...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro