Człowiek i sztuka

Na książkę składają się artykuły dotyczące sztuki i jej rozumienia, co prowadzi do podstawowego filozoficznego typu wyjaśniania świata natury i kultury. Okazuje się bowiem, że rezygnacja z filozofii w wyjaśnianiu problemu sztuki powoduje błędny jej obraz, zaś oparcie jej rozumienia na idealizmie i jego pseudofilozofiach prowadzi do ideologii fundującej m.in. tzw. antysztukę i antyartystę. Autor ostrzega, że nie każdy fakt kulturowy, jaki rejestruje historia sztuki, jest faktem kulturotwórczym, bywa bowiem owocem błędu poznawczego twórcy i miast usuwać braki w świecie pomnaża je, deprawując odbiorcę i deterioryzując kulturę. W książce m.in. omówiono problem kultury i kulturoznawstwa, współczesne spory o sztukę, problem twórczości, relację sztuka i re...

Książka stanowi drugą pozycję w serii wydawniczej pod nazwą "Rozmowy z Ojcem Krąpcem". Tytułowa rozmowa dotyczy poznania ludzkiego i jest próbą jego filozoficznego wyjaśnienia. Rozmówcy zwracają uwagę na fakt ludzkiego poznania, jego źródła: zmysły i rozum oraz na podstawowe operacje poznawcze, jak pojęciowanie i sądzenie. Podjęto również problem wartości poznania, relacji myślenia do poznawania oraz realizmu poznawczego. Osobny blok zagadnień stanowi koncepcja teorii poznania i powiązanie jej z koncepcją człowieka, przez co unika się jej autonomizacji.

Książka stanowi piątą pozycję w serii „Rozmowy z Ojcem Krąpcem”. Dialog dotyczy tym razem sztuki i jej filozoficznych źródeł. Przywołuje się szczególnie dwie tradycje filozoficzne: idealizm i realizm, by na ich gruncie ukazać współczesny spór o sztukę. Jednak rozmówcy nie poprzestają na prezentacji sporu sztuki i antysztuki oraz jego filozoficznego zaplecza, lecz zmierzają do rozstrzygnięcia czym jest sztuka, jakie są racje tworzenia, o związek sztuki z realnym światem i kulturą ujmowany pod kątem prawdy, dobra i moralności, piękna oraz religii. Poruszają również problem humanistyki i jej roli w wyjaśnianiu (interpretowaniu) dorobku sztuki, a w tym przede wszystkim jego oceny pod kątem roli kulturotwórczej (książka zawiera wykaz polecanych lektur: te...

Książka to drugie wydanie przystępnie napisanego ABC filozofii tomistycznej, którego autor podkreśla aktualność i rolę realistycznego stylu filozofowania dla filozofii kultury, wykazując błędność współczesnych interpretacji, a szczególnie postaw banalizacji czy dogmatyzacji tomizmu. Realistyczny rys myśli Tomasza, jej maksymalizm i mądrościowy wymiar akcentuje w przedmowie Mieczysław A. Krąpiec.

Książka Ludzka wolność i jej granice autorstwa Mieczysława A. Krąpca OP – współtwórcy i nestora polskiej szkoły filozofii realistycznej zwanej Filozoficzną Szkołą Lubelską – otwiera serię „Biblioteki Filozofii Realistycznej”. Książka ukazuje sens ludzkiej wolności. Podejmuje także ważne pytanie o to czy i jakie są granice wolności człowieka. Wolność jest istotną cechą i sposobem specyficznie ludzkiego działania, a jej podstawą akt decyzji dokonujący się w oparciu o poznaną prawdę o dobru. Ukazanie mechanizmu ludzkich wyborów z odwołaniem się do celowości działania pozwala zakreślić płaszczyzny realizacji wolności: w życiu religijnym, naukowym, moralnym, prawnym, politycznym, ekonomicznym.

Książka została poświęcona filozoficznemu rozumieniu osoby ludzkiej. Wśród zagadnień poruszonych w książce znalazły się m.in. opis faktu bycia człowiekiem dokonany od strony jego poznania i postępowania moralnego, twórczości artystycznej i technicznej, od strony jego życia religijnego i społecznego. Ponadto, został poruszony problem śmierci i przeznaczenia człowieka oraz ukazana rola ciała w bytowej strukturze człowieka. Osoba ludzka jawi się w aktach swego działania jako jednostkowy podmiot rozumnej natury przekraczający świat przyrody. Refleksja nad dziedzinami ludzkiej aktywności prowadzi do wskazania, że wszechstronny rozwój osoby ludzkiej następuje w oparciu o prawdę, dobro i piękno bytów. Jak podkreśla Autor, właściwe rozumienie osoby ludzkiej jes...

Książka dotyczy obecności religii w kulturze jako jej ogniskowej. Obejmuje takie zagadnienia, jak fakt religii i jego interpretacje oraz formy religii, religia jako jedna z dziedzin kultury, miejsce i rola religii innych dziedzinach kultury: nauka, moralność i sztuka. Kolejne rozważania dotyczą roli religii w: wychowaniu, technice, polityce, w życiu narodu, wobec procesu globalizacji, wojny i innych. W ostatniej części pracy Autorka podejmuje problematykę współczesnych wyzwań religii chrześcijańskiej, a także problem feminizmu, terroryzmu, relacji religia i polityka, sprawiedliwości i miłosierdzia oraz roli chrześcijaństwa w kulturze Zachodu. Warto sięgnąć po lekturę tej książki, by wyjaśnić sobie i uporządkować wiele ważnych i aktualnych spraw dotyczących...

Książka Język i świat realny jest trzecim wydanie klasycznej – jak na czasy współczesne – rozprawy z dziedziny filozofii języka, a ściślej z metafizyki języka. Język odgrywał i ciągle odgrywa bardzo ważną, jeśli wręcz nie zasadniczą, rolę w życiu i kulturze społeczeństw ludzkich. Autor wskazuje na nierozerwalną triadę: świat – poznanie – język, w której język jest narzędziem komunikacji rezultatów poznania świata osób i rzeczy. Zwraca uwagę Czytelnika, że we współczesnej komunikacji społecznej, język zamiast informować o rzeczywistości czy naprowadzać na jej widzenie, często rzeczywistość tę przysłania, a niekiedy i kreuje. Skutkiem tego, zamiast być środkiem porozumienia się pomiędzy ludźmi, staje się narzędziem manipulacji. W n...

Książka pt. Człowiek i polityka o. Mieczysława A. Krąpca dotyczy filozoficznego rozumienia polityki. Namysł jest prowadzony w nurcie europejskiej tradycji, która „umieszczała politykę na polu działań moralnych człowieka”. Autor wskazuje, że polityka „jako ludzkie działanie społeczne – a więc działanie w stosunku do drugiego człowieka (czy to indywidualnego, czy zrzeszonego w organizacjach) – jest działaniem ze swej natury moralnym”. Politykę definiuje jako „roztropne realizowanie dobra wspólnego”, podkreślając, że dobro to jest racją bytu państwa i społeczności, oraz, że wymaga szczególnej roztropności w rozumnym dobieraniu środków. Wśród zagadnień poruszonych w książce znajdują się także: natura i przymioty społeczności i państwa...

Kolejną pracą w serii „Biblioteka Filozofii Realistycznej” jest klasyczna już praca z filozofii prawa ojca M. A. Krąpca Człowiek i prawo naturalne. W sporze o prawo naturalne autor zajmuje zdecydowane stanowisko: prawo naturalne istnieje i jest podstawą obowiązywania i racjonalności prawa pozytywnego. Co więcej uznanie prawa naturalnego stanowi pierwszy krok na drodze ku pełnemu poszanowaniu przyrodzonych, nienaruszalnych, powszechnych i nigdy niezbywalnych praw człowieka. Jednak, jak się okazuje, właściwe rozumienie człowieka i jego praw wciąż pozostaje kluczowym problemem naszych czasów. Autor wyjaśnia i uzasadnia prawo naturalne w kontekście realizmu filozoficznego. Nawiązując do racjonalistycznej koncepcji prawa naturalnego Tomasza z Akwinu, ujawnia jej aktual...

Nauka i jej rozumienie ma swoje dzieje i doniosłe przełomy, a ich ukazanie pozwala lepiej rozumieć rolę nauki dzisiaj - jej autonomię lub jej służalczość. Na uświadomienie sobie tego pozwala uważna lektura niniejszego dzieła. Autor sięga do samych źródeł i oryginalnych sformułowań różnych filozofów, myślicieli, a także mącicieli ludzkiej myśli. Są to niekiedy olśniewające odkrycia, jak np. dotyczące magii, kabały, ideologów czy pseudo-mistyków, antymetafizycznych i antyreligijnych postaw w konstruowaniu samej koncepcji nauki w myśl stanowienia „nowego porządku świata” novus ordo rerum - poprzez utajnione związki elit, przepojone gnozą, pseudo-mistyką i ideologią, mającą za zadanie społeczne rewolucyjne reformy. Szczególnie czasy nowożytne i w...

Książka jest dziewiątą pozycją w serii BFR. Nawiązuje w swej treści do pracy zatytułowanej: Metafizyka w ekologii. U jej genezy leży troska o studiujących kierunki niefilozoficzne, zwłaszcza nauki humanistyczne oraz matematyczno-przyrodnicze, by zapoznać ich z podstawami metafizycznej (realistycznej) interpretacji rzeczywistości. Tego typu studium ma dopomóc usunąć swoisty brak w wykształceniu, a mianowicie brak całościowego i ostatecznościowego rozumienia świata osób, zwierząt, roślin i rzeczy. Powyższa monografia przybliża źródła i wskazuje na skutki najbardziej nośnych filozoficznych interpretacji świata (monizm, dualizm, pluralizm, realizm); ukazuje jego racjonalność i celowość; zwraca uwagę na konieczne (tzw. subontyczne) złożenia bytów realnych,...

Książka prof. Henryka Kieresia stanowi wykład filozofii sztuki, rezultat wielu lat prac naukowych, doświadczenia i badawczego namysłu profesora akademickiego nad jedną z najważniejszych dziedzin ludzkiej aktywności. Autor pyta o przyczyny transformacji współczesnej estetyki w antyestetykę oraz sztuki w antysztukę oraz odsłania ich cywilizacyjny i filozoficzny kontekst. Książka składa się z ośmiu części. Dwie pierwsze ukazują cywilizacyjne i filozoficzne podstawy kryzysu w sztuce. W pierwszej autor analizuje ideowy kontekst współczesnego sporu o sztukę, począwszy od zjawiska sztuki awangardowej, a skończywszy na antysztuce, ukazując jego najgłębsze filozoficzne racje, wśród których wymienia spory: esencjalizmu i antyesencjalizmu, estetyzmu i antyestetyzmu,...

Na książkę składają się artykuły dotyczące sztuki i jej rozumienia, co prowadzi do podstawowego filozoficznego typu wyjaśniania świata natury i kultury. Okazuje się bowiem, że rezygnacja z filozofii w wyjaśnianiu problemu sztuki powoduje błędny jej obraz, zaś oparcie jej rozumienia na idealizmie i jego pseudofilozofiach prowadzi do ideologii fundującej m.in. tzw. antysztukę i antyartystę. Autor ostrzega, że nie każdy fakt kulturowy, jaki rejestruje historia sztuki, jest faktem kulturotwórczym, bywa bowiem owocem błędu poznawczego twórcy i miast usuwać braki w świecie pomnaża je, deprawując odbiorcę i deterioryzując kulturę. W książce m.in. omówiono problem kultury i kulturoznawstwa, współczesne spory o sztukę, problem twórczości, relację sztuka i re...

Książka dotyczy życia społecznego człowieka jako koniecznego kontekstu jego aktualizacji. Zwraca uwagę na rolę filozofii w rozpoznawaniu istoty życia wspólnotowego, jego metody cywilizacyjnej i ostatecznego celu. Rozważania są dokonywane z perspektywy realizmu filozoficznego, co pozwala wskazać na absurdy idealizmu, w tym zwłaszcza jego cywilizacyjne konsekwencje: utopizm i ustrojową gromadność (socjalizm). Autor przywołuje ciągle cenzurowany dorobek poznawczy realizmu w dziedzinie antropologii i teorii cywilizacji, w tym akcentuje szczególnie personalizm z jego adekwatną i integralną koncepcja człowieka jako osoby. Kluczowymi odniesieniami rozważań są: spór realizmu z idealizmem, transformacja modernizmu w postmodernizm, utopia i utopizm, socjalizm i jego odmiany...

Książka stanowi piątą pozycję w serii „Rozmowy z Ojcem Krąpcem”. Dialog dotyczy tym razem sztuki i jej filozoficznych źródeł. Przywołuje się szczególnie dwie tradycje filozoficzne: idealizm i realizm, by na ich gruncie ukazać współczesny spór o sztukę. Jednak rozmówcy nie poprzestają na prezentacji sporu sztuki i antysztuki oraz jego filozoficznego zaplecza, lecz zmierzają do rozstrzygnięcia czym jest sztuka, jakie są racje tworzenia, o związek sztuki z realnym światem i kulturą ujmowany pod kątem prawdy, dobra i moralności, piękna oraz religii. Poruszają również problem humanistyki i jej roli w wyjaśnianiu (interpretowaniu) dorobku sztuki, a w tym przede wszystkim jego oceny pod kątem roli kulturotwórczej (książka zawiera wykaz polecanych lektur: te...

Książka stanowi drugą pozycję w serii wydawniczej pod nazwą "Rozmowy z Ojcem Krąpcem". Tytułowa rozmowa dotyczy poznania ludzkiego i jest próbą jego filozoficznego wyjaśnienia. Rozmówcy zwracają uwagę na fakt ludzkiego poznania, jego źródła: zmysły i rozum oraz na podstawowe operacje poznawcze, jak pojęciowanie i sądzenie. Podjęto również problem wartości poznania, relacji myślenia do poznawania oraz realizmu poznawczego. Osobny blok zagadnień stanowi koncepcja teorii poznania i powiązanie jej z koncepcją człowieka, przez co unika się jej autonomizacji.

W książce został podejmuje się i wyjaśnia problem sztuki w aspekcie historycznym i systematycznym. Analizuje się także spór o teorię sztuki na płaszczyźnie przedmiotowej i metaprzedmiotowej. W pracy zaakcentowane zostały antropologiczne aspekty problemu sztuki. Autor bowiem przypomina, że celem sztuki i kryterium jej sensu oraz jej sprawcą jest człowiek. W związku z tym jakość sztuki czyli jej wartość ujmowana jako zgodność z celem ostatecznym życia ludzkiego zależy od jakości rozumu ludzkiego. Jego ideologizacja lub deprawacja prowadzi do absurdu i sztuki antyludzkiej.