Historia zdobywania najwyższych szczytów kontynentów opowiedziana inaczej – z punktu widzenia człowieka, dla którego są one nie tylko miejscem ucieczki od cywilizacji, sportowej walki, życiowych sprawdzianów, ale i miejscem przeróżnych socjologicznych zjawisk.
Autor pokazuje nam Koronę Ziemi z innej perspektywy. Uświadamia, że za każdą górą stoi jakiś człowiek. Przybliża ich życiorysy, a przy tym zaskakująco sytuuje ich w czasie i miejscu. Udało mu się – a przecież nie jest to łatwe – opowiedzieć o najwyższych szczytach coś nowego, czego wielu nie wie, a jeszcze więcej nawet nie podejrzewa.
Książka została zilustrowana bardzo dużą ilością czarno-białych fotografii.
| Autor | Artur Hajzer |
| Wydawnictwo | Stapis |
| Rok wydania | 2013 |
| Oprawa | miękka |
| Liczba stron | 224 |
| Format | 16.0 x 23.5 cm |
| Numer ISBN | 978-83-7967-015-4 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788379670154 |
| Waga | 450 g |
| Wymiary | 160 x 235 x 14 mm |
| Data premiery | 2013.09.09 |
| Data pojawienia się | 2013.09.09 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
„Góry dają człowiekowi, poprzez zdobywanie wzniesień nieograniczony kontakt z przyrodą – poczucie wewnętrznego wyzwolenia, oczyszczenia, niezależności" – tak o górach mówił ich wielki miłośnik, Jan Paweł II. Ale góry to nie tylko przeżywanie uniesień, to nie tylko sukcesy związane ze zdobywaniem szczytów. To również trud wpisany w gromadzenie funduszy na kolejne wyprawy, to chorobliwa ambicja wspinaczy, która – jeśli dodamy do niej presję tłumu – zmusza niekiedy do kłamstwa, to również śmiercionośna potęga i majestat gór, które upominają się o ofiarę.
Jednym z tych, którzy w górach stracili życie, był Artur Hajzer, wybitny taternik i himalaista, zaliczany do ścisłej czołówki polskiego himalaizmu. Śmierć poniósł on w 2013 roku, w trakcie wyprawy na Gasherbrum I, podczas zejścia Kuluarem Japońskim. „Korona Ziemi”, opublikowana nakładem wydawnictwa Stapis, to druga książka autorstwa Hajzera – w 1994 roku ukazał się jego „Atak rozpaczy”. Rozczaruje się ten, kto w publikacji Hajzera doszukiwać się będzie szczegółów technicznych i instrukcji związanych ze zdobywaniem kolejnych szczytów. Autor stworzył bowiem barwną opowieść o górach, o związanych z nimi ludziach, a przytaczając wiele anegdot i dzieląc się również swoimi refleksjami oraz wspomnieniami. Zamiast poradnika dla wspinaczy otrzymujemy zatem osobliwy nie-poradnik zdobywcy, będący jednocześnie misternie utkanym ze słów obrazem gór i ludzi, których one przyciągają. Książka jest prawdziwą gratką dla wszystkich miłośników wspinaczki, a także dla tych, którzy pragną zatopić się w lekturze książki pełnej emocji i pasji.
W kolejnych rozdziałach książki wraz z autorem zliczać będziemy najwyższe szczyty dochodząc do wniosku, że prawdopodobnie powinno być ich dużo więcej, przeczytamy o pewnych niedopowiedzeniach z nimi związanych, a także będziemy musieli zakwestionować niemal wszystko, czego na temat gór dowiedzieliśmy się w szkole, począwszy od najwyższego szczytu. Kontrowersje związane z Mont Blanc to dopiero wstęp do rozważań na temat mitów i legend związanych z górami, a które znalazły swoje miejsce nawet w podręcznikach. Sporo miejsca w książce zajmują kwestie etyczne, zaś wstępem do dyskusji na temat prawdy i tzw. półprawdy jest pytanie: skąd wiadomo, że taternik, alpinista czy himalaista był na szczycie? Prowadząc na ten temat rozważania autor przytacza chociażby przykład Tomo Česena, którego samotne i pierwsze przejście południowej ściany Lhotse zostało podważone. Czytamy także o wątpliwościach, które nie ominęły naszej rodzimej alpinistki, Anny Czerwińskiej, z które dotyczyły zdobycia szczytu Shisha Pangmy. Hajzer przybliża nam ponadto kilka spektakularnych oszustw zastanawiając się równocześnie, czy są one znakiem naszych czasów i coraz większej komercjalizacji, która wkracza również do świata alpinistów.
Autor przedstawia nam również postać Philipa Temple, eksploratora, pisarza, autora książek przyrodniczych i ekologicznych, pisze także o zdobyciu Piramidy Carstensza i Heinrichu Harrerze, odkrywając jednocześnie przed nami nie Harrera – zdobywcę, ale przede wszystkim Harrera – fascynującego człowieka. Czytamy również o zdobyciu Elbrusa, o wnuku byłego prezydenta USA, który zapragnął być pierwszym Amerykaninem, który wejdzie na Mount Everest, o powodach, dla których wejście na tę najwyższy szczyt ziemi stało się limitowane oraz wspinaczce na Kilimandżaro, wymagającej „rasowego, profesjonalnego alpinisty”.
To tylko kilka tematów poruszonych w książce „Korona Ziemi” przy okazji omawiania wspinaczek na najwyższe szczyty. To, co zwraca uwagę podczas lektury, to barwne portrety ludzi, którzy dla gór byli w stanie wiele poświęcić, a dzięki talentowi Hajzera do snucia opowieści i mistrzowskiemu użyciu słowa, postacie te ożywają na kartach jego książki. Czarno-białe zdjęcia uzupełniają ten zbiór fascynujących, słodko-gorzkich anegdot, a także doświadczeń autora, zwracając jeszcze większą uwagę na stratę, jaką była jego tragiczna śmierć. W książce znajdziemy również fragment wywiadu z autorem, przeprowadzonego za pośrednictwem poczty elektronicznej, którego niestety Hajzer nie zdążył już uzupełnić, a także fragment rozdziału przygotowywanej nakładem wydawnictwa Stapis książki „Prawdopodobnie widziałem Yeti”, autorstwa Walka Nendzy.
„Góry dają człowiekowi, poprzez zdobywanie wzniesień nieograniczony kontakt z przyrodą – poczucie wewnętrznego wyzwolenia, oczyszczenia, niezależności" – tak o górach mówił ich wielki miłośnik, Jan Paweł II. Ale góry to nie tylko przeżywanie uniesień, to nie tylko sukcesy związane ze zdobywaniem szczytów. To również trud wpisany w gromadzenie funduszy na kolejne wyprawy, to chorobliwa ambicja wspinaczy, która – jeśli dodamy do niej presję tłumu – zmusza niekiedy do kłamstwa, to również śmiercionośna potęga i majestat gór, które upominają się o ofiarę.
Jednym z tych, którzy w górach stracili życie, był Artur Hajzer, wybitny taternik i himalaista, zaliczany do ścisłej czołówki polskiego himalaizmu. Śmierć poniósł on w 2013 roku, w trakcie wyprawy na Gasherbrum I, podczas zejścia Kuluarem Japońskim. „Korona Ziemi”, opublikowana nakładem wydawnictwa Stapis, to druga książka autorstwa Hajzera – w 1994 roku ukazał się jego „Atak rozpaczy”. Rozczaruje się ten, kto w publikacji Hajzera doszukiwać się będzie szczegółów technicznych i instrukcji związanych ze zdobywaniem kolejnych szczytów. Autor stworzył bowiem barwną opowieść o górach, o związanych z nimi ludziach, a przytaczając wiele anegdot i dzieląc się również swoimi refleksjami oraz wspomnieniami. Zamiast poradnika dla wspinaczy otrzymujemy zatem osobliwy nie-poradnik zdobywcy, będący jednocześnie misternie utkanym ze słów obrazem gór i ludzi, których one przyciągają. Książka jest prawdziwą gratką dla wszystkich miłośników wspinaczki, a także dla tych, którzy pragną zatopić się w lekturze książki pełnej emocji i pasji.
W kolejnych rozdziałach książki wraz z autorem zliczać będziemy najwyższe szczyty dochodząc do wniosku, że prawdopodobnie powinno być ich dużo więcej, przeczytamy o pewnych niedopowiedzeniach z nimi związanych, a także będziemy musieli zakwestionować niemal wszystko, czego na temat gór dowiedzieliśmy się w szkole, począwszy od najwyższego szczytu. Kontrowersje związane z Mont Blanc to dopiero wstęp do rozważań na temat mitów i legend związanych z górami, a które znalazły swoje miejsce nawet w podręcznikach. Sporo miejsca w książce zajmują kwestie etyczne, zaś wstępem do dyskusji na temat prawdy i tzw. półprawdy jest pytanie: skąd wiadomo, że taternik, alpinista czy himalaista był na szczycie? Prowadząc na ten temat rozważania autor przytacza chociażby przykład Tomo Česena, którego samotne i pierwsze przejście południowej ściany Lhotse zostało podważone. Czytamy także o wątpliwościach, które nie ominęły naszej rodzimej alpinistki, Anny Czerwińskiej, z które dotyczyły zdobycia szczytu Shisha Pangmy. Hajzer przybliża nam ponadto kilka spektakularnych oszustw zastanawiając się równocześnie, czy są one znakiem naszych czasów i coraz większej komercjalizacji, która wkracza również do świata alpinistów.
Autor przedstawia nam również postać Philipa Temple, eksploratora, pisarza, autora książek przyrodniczych i ekologicznych, pisze także o zdobyciu Piramidy Carstensza i Heinrichu Harrerze, odkrywając jednocześnie przed nami nie Harrera – zdobywcę, ale przede wszystkim Harrera – fascynującego człowieka. Czytamy również o zdobyciu Elbrusa, o wnuku byłego prezydenta USA, który zapragnął być pierwszym Amerykaninem, który wejdzie na Mount Everest, o powodach, dla których wejście na tę najwyższy szczyt ziemi stało się limitowane oraz wspinaczce na Kilimandżaro, wymagającej „rasowego, profesjonalnego alpinisty”.
To tylko kilka tematów poruszonych w książce „Korona Ziemi” przy okazji omawiania wspinaczek na najwyższe szczyty. To, co zwraca uwagę podczas lektury, to barwne portrety ludzi, którzy dla gór byli w stanie wiele poświęcić, a dzięki talentowi Hajzera do snucia opowieści i mistrzowskiemu użyciu słowa, postacie te ożywają na kartach jego książki. Czarno-białe zdjęcia uzupełniają ten zbiór fascynujących, słodko-gorzkich anegdot, a także doświadczeń autora, zwracając jeszcze większą uwagę na stratę, jaką była jego tragiczna śmierć. W książce znajdziemy również fragment wywiadu z autorem, przeprowadzonego za pośrednictwem poczty elektronicznej, którego niestety Hajzer nie zdążył już uzupełnić, a także fragment rozdziału przygotowywanej nakładem wydawnictwa Stapis książki „Prawdopodobnie widziałem Yeti”, autorstwa Walka Nendzy.
Autorka Służących do wszystkiego wraca do tematu wiejskich kobiet, ale tym razem to opowieść zza drugiej strony drzwi chłopskiej chałupy. Podczas, gdy Maryśki i Kaśki wyruszają do miast, by usługiwać w pańskich domach, na wsiach zostają ich siostry i matki: harujące od świtu do nocy gospodynie, folwarczne wyrobnice, mamki, dziewki pracujące w bogatszych gospodarstwach. Marzące o własnym łóżku, butach, szkole i o zostaniu panią. Modlące się o posag, byle „nie wyjść za dziada” i nie zostać wydane za morgi. Dzielące na czworo zapałki, by wyżywić rodzinę. Często analfabetki, bo „babom szkoły nie potrzeba”. Nasze babki i prababki. Joanna Kuciel-Frydryszak daje wiejskim kobietom głos, by opowiedziały o swoim życiu: codziennym znoju, lękach i marzeni...
Publikacja opowiada o ekstremalnej wspinaczce Alexa Honnolda na El Capitan. 3 czerwca 2017 roku mężczyzna jako pierwszy człowiek na świecie wspiął się po ścianie El Capitan w Yosemite bez liny, partnera ani jakiejkolwiek asekuracji. To przejście zostało określone mianem „najwybitniejszego wyczynu w historii wspinaczki skalnej” („National Geographic”) oraz „jednym z najwspanialszych dokonań sportowych wszech czasów” („New York Times”). Honnold już wcześniej zaliczał się do grona najsłynniejszych poszukujących przygód sportowców – po tym wyczynie okrzyknięto go „najwybitniejszym wspinaczem wszech czasów” („Vertical Magazine”).
Mój pionowy świat - to autobiograficzna książka autorstwa Jerzego Kukuczki. Jest to pełna pasji, zaangażowania i poświęcenia dla gór, niezwykle osobista historia. Obrazuje nie tylko drogę do zdobycia czternastu ośmiotysięczników, czy emocjonalne podejście do gór i towarzyszy wypraw, ale również rys ówczesnej Polski i sytuacji, w jakiej rozwijał się polski himalaizm. Przede wszystkim jednak kreśli przed czytelnikiem portret psychologiczny najwybitniejszego polskiego himalaisty XX wieku, daje możliwość "poznania" Jerzego Kukuczki, Jego górskich opowieści, przemyśleń a niekiedy także i tęsknot.
Wojciech T. Brański. Polski taternik i alpinista, pisarz, z wykształcenia i zawodu mgr inż. elektronik oraz dr fizyki. Wspinał się w Tatrach (m.in. przeszedł Wariant R na Mnichu, dr. Orłowskiego na Galerii Gankowej, Hokejkę na Łomnicy, zimą filar Kopy Spadowej) i Alpach (wejścia m.in. na Mont Blanc, Monte Rosa i Mont Paradiso). Wspinał się również w Kaukazie, Ałtaju Mongolskim, Pamirze. Brał udział w wyprawach w Himalaje, uczestniczył w pierwszym wejściu na Kangbachen oraz w pierwszym wejściu na Kangchrujngę Central (1978 r., wtedy polski rekord wysokości). Członek honorowy PZA, dwukrotnie odznaczony za „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”. Alpinizm od zarania miał partnerską formę działania. Obserwowane obecnie kwestionowanie tej zasady wiąże się z głos...
Atak rozpaczy to książka, która opisuje barwny światek polskiego himalaizmu w latach 80. XX wieku – okresie największej chwały, gdy nasi wspinacze stanowili ścisłą czołówkę światową, niejednokrotnie wyznaczając nowe trendy. Jerzy Kukuczka, Krzysztof Wielicki czy Wojtek Kurtyka to tylko niektórzy partnerzy górscy Hajzera opisani w tej książce. Swobodna narracja, pogłębiona analiza trendów w himalaizmie oraz humor autora sprawiają, że książkę tę czyta się z wypiekami na twarzy.
Wnikliwa analiza wydarzeń z kilkunastu wypraw górskich, które zakończyły się tragicznie. Wszystkie historie są bardzo szczegółowo udokumentowane. Krystynie Palmowskiej udało się dotrzeć do ogromnej ilości źródeł opisujących te sytuacje, i przytoczyć je w swojej analizie. Czytając kolejne opisy, dochodzimy do wniosku, że często przyczyną późniejszych dramatów są drobne błędy lub zaniechania, które później sumują się w tragiczne skutki. W większości tych wypadków nie dostrzeżono w porę realnego zagrożenia. Widzimy, jak ważną staje się ocena sytuacji: zauważenie w porę zmian w zachowaniu i kondycji partnera, właściwa reakcja na zmieniające się warunki pogodowe, niedoprowadzanie do zbyt długiego przebywania w „strefie śmierci”. Niewykluczon...
Kardynał Dziwisz od samego początku pontyfikatu Jana Pawła II wiernie służył polskiemu papieżowi. Zapewne chciałby, byśmy tak go zapamiętali. Ale czy powinniśmy? I czy powinniśmy mu ufać? Może kardynał ma drugą twarz? Rozmówcy Marcina Gutowskiego sugerują, że tak. Z ich słów wyłania się obraz kapłana nieczułego na krzywdę ofiar pedofilii, sprzyjającego seksualnym bestiom w sutannach, obraz urzędnika Kościoła przyjmującego grube koperty od duchownych oskarżanych o łamanie prawa, nie wahającego się nawet używać krwi (tak, krwi) zmarłego papieża do budowania swojej pozycji, kłamiącego dziennikarzom prosto w oczy, obraz człowieka mającego niezwykle krótką - i wybiórczą - pamięć. Marcin Gutowski, autor głośnego i nagrodzonego na World Media Fes...
Walczyłem z wami długo i ze wszystkich sił. Zabiłem wielu waszych ludzi, lecz gdy ginęli jedni, dużo innych przychodziło na ich miejsce, a gdy ginął jeden Indianin, na jego miejsce nie przychodził nikt. I tak wielki lud, który przyjął was życzliwie na swej ziemi, stał się słabą grupą umykającą przed żołnierzami, jak jeleń umyka przed myśliwym. Czy zniknie on zupełnie z powierzchni ziemi, czy kilku z nas żyć będzie jeszcze kilka lat, żeby zobaczyć, jak słońce wschodzi nad tymi górami, naszą ziemią ojczystą? – Cochise To jest moja ziemia, mój dom, ziemia moich ojców, na którą domagam się zezwolenia powrotu. Tam chcę spędzić swoje ostatnie dni i zostać pogrzebany wśród tamtejszych gór. Jeśli to się ziści, umrę spokojnie w poczuciu, że m...
Kreatywna wyklejanka to pomysł na super zabawę. W zestawie są 4 obrazki, na które w odpowiednie miejsca należy nakleić piankowe elementy w kształcie kółka, kwadratu czy trójkąta, aby stworzyć piękne dzieło. Podczas zabawy dziecko ćwiczy motorykę ręki i paluszków, a także cierpliwość i precyzyjność oraz koordynację oko–ręka. Z zestawu możesz wykonać: • robota, • rakietę, • statek, • samochód. Zawartość zestawu: • 4 obrazki, • 6 arkuszy z naklejkami w kształcie trójkąta, kółka i kwadratu. Wymiary opakowania: 21,5 x 5,5 x 18.0 cm
Historyjka, dzięki której dziecko może identyfikować się z bohaterem i puścić wodze fantazji. Na końcu tej ślicznie ilustrowanej książeczki mały Czytelnik znajdzie zagadki oraz miejsce na wklejenie własnej fotografii - teraz i On może wybrać się na przejażdżkę motorem Marka! Na serię `Mały chłopiec` składają się m.in. tytuły: Wóz strażacki Jacka, Koparka Marka, Rower Mateusza, Łódka Jurka, Samolot Karola, Auto Artura, Kolejka Błażeja, Autobus Mariusza, śmieciarka Jacka, Traktor Tadka i Motor Marka.
Oto książka dla wszystkich zainteresowanych historią mody, chcących nauczyć się rozpoznawania niepowtarzalnego stylu wielkich kreatorów, którzy wpłynęli na nasz sposób ubierania się. Autorki, dziennikarka modowa Maud Gabrielson i stylistka Alix de Moussac, odkrywają przed czytelnikami kulisy projektowania strojów i tworzenia oryginalnych stylizacji. Ich porady pomogą każdemu wypracować własny sposób dobierania strojów i uniknąć modowych błędów.
Pani Bovary jest powieścią francuskiego pisarza Gustawa Flauberta należącą do ścisłego kanonu literatury pięknej. Powieść powstała z fascynacji autora Balzakowską tezą, w myśl której kobieta staje się w pełni kobieca, kiedy dopuszcza się zdrady. Opowiada o młodej, cnotliwej z pozoru Emmie Rouault, która wychodzi z rozsądku za mąż za poczciwego doktora Karola Bovary, by pod wpływem niezaspokojonych pragnień i marzeń o wielkiej miłości porzucić moralne konwenanse i puścić się w wir namiętnych romansów, rozrzutności i kłamstwa. Zgodnie z zasadami pozytywistycznego realizmu, autor dokonuje wnikliwej analizy psychologicznej bohaterki, obnażając mechanizmy kobiecej duszy, które są odpowiedzialne za poddanie się instynktom i upadek. Pod względem pisarskie...
Atak rozpaczy to książka, która opisuje barwny światek polskiego himalaizmu w latach 80. XX wieku – okresie największej chwały, gdy nasi wspinacze stanowili ścisłą czołówkę światową, niejednokrotnie wyznaczając nowe trendy. Jerzy Kukuczka, Krzysztof Wielicki czy Wojtek Kurtyka to tylko niektórzy partnerzy górscy Hajzera opisani w tej książce. Swobodna narracja, pogłębiona analiza trendów w himalaizmie oraz humor autora sprawiają, że książkę tę czyta się z wypiekami na twarzy.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
