Zeszyty Formacji Duchowej 53/2011. Orędzie na nasze czasy. Księga Apokalipsy

Biblia przekonuje, że słowo Boże jest jak studnia, przy której dochodzi do najpiękniejszych życiowych spotkań. Przy studni Słowa nawiązują się bezcenne przyjaźnie, które prowadzą do zażyłych spotkań z Bogiem i między ludźmi. Takiego poznania świętych stronic Biblii uczy nas od ks. prof. Waldemar Chrostowski. Słowa Boga z Księgi Ozeasza w tytule publikacji, są dla nas zapewnieniem, że Bóg nigdy nie przestanie wyprowadzać swoich umiłowanych na pustynię i nadal będzie mówił do naszych serc przez głosicieli jego słowa.

Tyle już napisano o cudownym exodusie narodu wybranego i jego charyzmatycznym przewodniku Mojżeszu, o jego drodze z ludem przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Czy warto powtarzać się i rozważać temat na nowo? Przecież już wiemy: Mojżesz to dobry przywódca, idealny sędzia i administrator prawny, cudotwórca działający w imieniu i z polecenia Boga, jeden z najczęściej przywoływanych bohaterów biblijnych. Nowy Testament wymienia jego imię osiemdziesiąt razy! Tyle razy o nim słyszeliśmy. Sama autorka, biblistka, decydując się na pisanie niniejszych rozważań, rozpoczyna dosyć prowokacyjnie od pytania: po co?. Po co jeszcze jedno rozważanie o Mojżeszu? Czy tylko po to, aby kolejny raz przypomnieć jedną z najważniejszych postaci biblijnych? Autorka tłumaczy krótko...

Kardynał Luis Antonio Tagle z niezwykłą prostotą i pokorą czyta nam stronice Biblii, nie pomijając tych trudnych, które rodzą wiele pytań. Czyni to nie jak dostojnik kościelny z wysokości mównicy, ale jak ojciec i brat, jakby siedział miedzy nami. Każde cierpienie opowiedziane w Biblii daje wyraz temu, że Bóg o nim wie, że słyszy nasze łkanie, nasz krzyk bólu. On nie tylko wie o naszym cierpieniu, ale w nie wszedł. Jego Słowo nie jest zimną literą, lecz miłującą Osobą z przebitym sercem, jest streszczeniem wszystkich słów Biblii. Jest Słowem Osobowym, które przeniknęło każde ludzkie cierpienie, by przemienić przekleństwo w błogosławieństwo. Autor z prawdziwą empatią pochyla się nad ludzkim cierpieniem, przywołuje fakty z życia własnego i ludzi,...

Depresja jest dużym zagrożeniem, ale jednocześnie szansą. Wiele się można od niej nauczyć, ale tylko w klimacie szacunku, współczucia, modlitwy i zrozumienia. Osoby depresyjne to często ludzie o niezwykłej wrażliwości, delikatni jak cienkie kartki tajemniczej księgi, z której tak wiele można wyczytać. Czy wolno mówić o sensie depresji? Czy wolno pytać, co ona chce nam dzisiaj powiedzieć? Wierzymy, że Bóg jest w każdej chwili obecny, że nie ma takiego momentu w naszym życiu, który by On opuścił. A jeśli Bóg jest obecny, to znaczy, że ta chwila ma sens.

Przedstawiamy 52 numer czasopisma „Zeszyty Formacji Duchowej” autorstwa Piotra Szyrszeńskiego SDS

Historia Jeremiasza przedstawia prawdziwy dramat człowieka rozmiłowanego w ojczyźnie i wiernego swojemu Bogu, który – paradoksalnie – powierza mu misję głoszenia swego Słowa wśród narodu izraelskiego. Jeremiasz przeżywa męczarnie patrząc z przerażeniem na zepsucie narodu. Uznany za zdrajcę, upokorzony, wygnany przez krewnych, został też pozbawiony możliwości założenia rodziny. Był przeklęty, prześladowany, torturowany ale Bóg wywyższył go przez jego wierność w powołaniu i głoszeniu Bożego Słowa.

Każdy człowiek naturalnie obdarzony jest przez Stwórcę bogactwem osobowości, potencjałem, który popycha go ku pełni życia, ku harmonii z Bogiem, ze sobą, z drugimi i otaczającą go naturą. Modlitwa jest jak praca artysty, który wykorzystując talenty otrzymane od Boga, stara się wypowiedzieć przed Nim swoją wewnętrzną treść, niepowtarzalność swojego istnienia. Człowiek jest powołany do życia w pełni, do odwiecznej harmonii. Dlatego stara się poznać siebie oczami Boga. Tylko wtedy może dostrzec życiowe powołanie, talenty, które prowadzą go do rozwoju, a także to, co zakłóca jego rozwój i niesie grzech.

„Księga Jonasza stawia nas wobec dość niepokojącej rzeczywistości. Być wierzącym nie znaczy wierzyć tylko w Boga. Oznacza też wierzyć w człowieka. Być wierzącym to nie tylko widzieć zło, które jest w braciach, ale umieć przynajmniej wyczuwać możliwości dobra, które są w każdym człowieku”. Zmiana świata zaczyna się od konkretnego serca, które pierwsze potrzebuje pogodzić się z Bogiem. Chodzi o to serce, które bije w nas. Bóg wierzy, że uda Mu się je zmienić, tak jak zmienił serca Niniwitów i Jonasza, by wierzyły w Boga… i w człowieka.

Żyjemy w tłumie i jednocześnie pozostajemy samotni. Samotność poszerza się także przez internet. Wielu, zwłaszcza młodych ludzi, długie godziny spędza przed komputerem, sądząc, że rozmawiają z innymi, a tymczasem pozostają samotni, bez rzeczywistej komunii. Słowo Boże to dobra nowina dla wszystkich samotnych. Chce wejść w ludzkie serce. Czy czujemy w sobie żar Słowa, gdy głosimy je innym? Czy Słowo rozpala nasze serca? Przepowiadanie Słowa nie może być martwym powtarzaniem słów, lecz musi być ogniem, który płonie i rozpala innych. Jeśli słowa, które głosimy, nie rozpalają serc słuchaczy, to znak, że nie głosimy Słowa Boga, ale nasze, ludzkie. Moralizowanie, mówienie abstrakcyjne to strata czasu.

Interesujący i piękny temat: kryzys jako godzina Boga. Już sam tytuł pomaga nam poprawnie interpretować to pojęcie. Gdy mówimy o kryzysie, myślimy często o trudnych sytuacjach. Oczywiście, kryzysy to także te szczególne sytuacje. Najpierw jednak warto uwzględnić etymologiczne znaczenie tego słowa. Kryzys oznacza zasadniczo zdolność człowieka do decyzji, dokonywanie przez niego wyboru. Człowiek żyje, dokonując wyborów – to jest jego stała postawa. Nie czeka, aż zdarzą się szczególne sytuacje, ale uczy się, jak najlepiej przeżywać każdy moment swojego życia, stale zadając sobie pytanie: jaka jest w tej chwili najlepsza rzecz, jaką mógłbym zrobić? Jeśli jest to człowiek wierzący, to stawia sobie pytanie: czego Pan pragnie ode mnie w tej chwili? Albo j...

58. numer Zeszytów Formacji Duchowej, poświęcony tematowi kluczowemu dla życia wierzącego chrześcijanina. Chodzi o osobiste spotkanie z Chrystusem. Bez więzi z Nim serce chrześcijanina przestaje bić, a wiara staje się martwa. Autor rozważań, Edward Staniek, prowadzi nas do serca chrześcijańskiego Credo drogą najpewniejszą: drogą Słowa Bożego. W sposób komunikatywny, konkretny i mężny wydobywa prawdy z kolejnych rozdziałów Listu św. Pawła do Rzymian, stanowiące podstawowe rozdziały życia w wierze. Ksiądz Staniek czyta List do Rzymian z taką prostotą wiary, przystępnością i bezpośredniością, że słuchający od razu, spontanicznie, czuje się w pierwszej osobie jego adresatem. List św. Pawła, bezkompromisowego świadka wiary, jest lustrem dla człowiek...

Jubileuszowy, 50. numer Zeszytów Formacji Duchowej postanowiliśmy poświęcić formacji do duchowej lektury Słowa Bożego. Zapraszamy Czytelników do otwarcia Biblii na Księdze Kapłańskiej, którą nieczęsto nawiedzamy i czytamy, ponieważ uważamy ją za zbyt trudną, tymczasem tradycja żydowska umieściła ją w centrum Tory, a dzieci żydowskie rozpoczynają swoją formację właśnie od jej lektury. Naszym przewodnikiem po Księdze Kapłańskiej będzie biblista, ks. prof. Stanisław Haręzga. Pomoże nam przeczytać ją w taki sposób, abyśmy usłyszeli w niej żywe i aktualne Słowo, które kształtuje naszą chrześcijańską wiarę, podobnie jak kształtuje wiarę Żydów, naszych starszych braci w wierze. Dla nas chrześcijan staje się drogą do zażyłego spotkania i pr...

Dzieje króla Dawida intrygują od wieków. Podziwiamy zdumiewające Boże prowadzenie, które doprowadziło tego chłopca, pasterza owiec, najmłodszego z braci, do godności największego władcy w dziejach Izraela. Niektórzy widzą w Dawidzie spełnienie swoich najskrytszych marzeń oraz pragnienia sławy i władzy. Inni natomiast dostrzegają, jak bardzo jest on nam bliski, mimo niezwykłości jego historii. Dawid nie jest wyidealizowanym rycerzem bez skazy. Jest człowiekiem równocześnie wielkim i słabym, ulegającym namiętnościom, zdolnym do podstępów, a nawet do zbrodni… ale też do gorzkich łez pokuty. Człowiekiem żyjącym w ciągłej relacji z Bogiem. I to jest źródło jego siły i wielkości.

Rozważania ks. Jerzego Szymika to spotkanie z miłością do jedynej Prawdy, z teologiczną kulturą myślenia o wierze, o Kościele, o sumieniu, o najświętszych wartościach podstawowych i konstytutywnych, które dla naszego chrześcijaństwa są środowiskiem życia wodą, w której chrześcijańska wiara płynie do celu, powietrzem, którym oddycha. Autor pięknie wieńczy swoje rozważania spojrzeniem na Maryję. Urodzony i wychowany pod opieką Matki Bożej Uśmiechniętej w Pszowie dzieli się kwintesencją maryjności: Maryja chroni pełnię wiary, całość Biblii, istotę Kościoła, prawdziwe dobro człowieka jako mężczyzny i kobiety.

„Księga Sędziów” to wspaniałe źródło wiedzy o postawie Boga wobec ludzkiej słabości. Gdy Izrael okazuje swoją słabość moralną oddalając się od Stwórcy, Bóg pozwala mu najpierw doświadczyć konsekwencji grzechów (najazdy nieprzyjaciół), ale gdy udręczony lud woła o ratunek, Bóg spieszy mu na pomoc. Do roli wybawców wybiera słabych ludzi, którzy według ludzkich kryteriów bynajmniej nie nadawaliby się do powierzonej im misji. A jednak Bóg nie zważa na ludzkie względy, udziela mocy swoim wybrańcom, a oni ukazują nam, co potrafi uczynić człowiek posłuszny działaniu łaski.

Może wreszcie nadszedł ten czas, by zacząć duchową wędrówkę, razem z biblijnym Izraelem, z kraju własnych zniewoleń ku wolności ziemi obiecanej przez Boga? Księgi biblijne nie opowiadają tylko wydarzeń sprzed ponad dwudziestu wieków, ale wytyczają pewien szlak dla każdego z nas. Pragniemy podjąć wędrówkę z Mojżeszem i jego ludem, by odkryć, jakie radości i jakie pułapki mogą czekać nas w drodze przez pustynię. Słowo Boże wzywa nas codziennie do kolejnego etapu wędrówki. „Dziś, gdy głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych...” Tematy konferencji: 01–02. Konferencja 1: Czas niewoli i ucisku 39’00” 03–04. Konferencja 2: Zaufać Bogu i wyjść z Egiptu 43’00” 05–06. Konferencja 3: Przez morze i pustynię pod górę Przymierza 42�...

Jestem bowiem o was zazdrosny Boską zazdrością (2 Kor 11,2). Zazdrość, pożądanie, chęć posiadania tego, czego dostać nie możemy – to uczucia towarzyszące ludziom od zawsze. Czy jednak istnieje „dobra” zazdrość skłaniająca do zdrowej rywalizacji, a nie postawy rozgoryczenia z powodu tego, że komuś innemu lepiej się powodzi? W jaki sposób zazdrość małżeńska może służyć umocnieniu wzajemnej więzi i stać się wyrazem troski? Czy dobrze przeżywana zazdrość rozwija, a nie niszczy człowieka? A może – jak uważa współczesna medycyna – wpływa negatywnie na nasze zdrowie fizyczne, a przez to skraca nasze życie? Danuta Piekarz w znakomity sposób interpretuje i opisuje zachowania znanych postaci z Biblii. Odnosi ich zachowania do teraźniejszości o...

„Niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce!” (Ef 4,26) Często myślimy, że gniew jest zły i grzeszny. Tymczasem w Piśmie Świętym wielokrotnie odnajdujemy obraz zagniewanego Boga. Jak to rozumieć? Czy Bóg się „złości” tak samo jak my? Czy Jego gniew jest święty, a nasz grzeszny? W jaki sposób przeżywać gniew, by zbliżał nas do Boga, a nie oddalał od Niego? Czy chrześcijanin może się złościć, a nawet gniewać się na samego Boga? Danuta Piekarz, wędrując po kartach Biblii, wnikliwie bada najrozmaitsze przejawy gniewu. Przybliża zwłaszcza te, które towarzyszą ludziom w kontaktach z Bogiem. „Łatwo nam oskarżać autorów biblijnych, a nawet samego Boga, za ich gwałtowne reakcje, które są opisane na kartach świętych ksiąg. Jeśli jednak wczyt...

365 razy na kartach Biblii Pan Bóg powtarza „Nie lękaj się” Pismo Święte to księga pełna bohaterów takich jak my, doświadczających strachu i radości, smutku i obaw, także w relacji do Boga. Czym jest tak naprawdę bojaźń Boża? Jak ją rozumieć, by nas zbliżała, a nie oddalała od Boga? Danuta Piekarz, wędrując po kartach Pisma Świętego, odkrywa emocje towarzyszące ludziom w kontaktach z Bogiem. Z dużą wrażliwością pokazuje, czym jest lęk w Biblii i w jaki sposób możemy go przeżywać w codzienności. Każdego ranka Bóg kieruje do nas zachętę: Nie bój się!

Kim byli trzej wielcy patriarchowie, co było w nich tak szczególnego, że „Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem” (Hbr 11,16), Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba? W czasie sesji pójdziemy śladami ich żarliwej wiary, zdolnej oddać wszystko, by okazać posłuszeństwo słowu Bożego wezwania. To oni, ludzie wiary, stali się fundamentem, z którego wyrósł lud prowadzony przez Boga, lud, do którego także i my należymy.